فروشگاه بذر ظرافت

ذرت با نام انگلیسی (corn) و آمریکایی (maize) و اسم علمی zea mays از خانواده غلات (poaceae) و یکی از چهار غله عمده جهان بوده و بعد از گندم و برنج تولید آن در دنیا مقام سوم را داراست.

مشخصات گیاه‌شناسی

الف: ریشه: ذرت دارای سه نوع ریشه است ۱-ریشه‌های بذری و ریشه‌های اولیه تعداد این نوع ریشه‌ها ۳ تا ۵ عدد بوده و با جوانه زدن بذر طلا ظاهری می‌شوند کار این ریشه‌ها جذب آب و مواد غذایی از اعماق خاک است.

۲-ریشه‌های تاجی یا ثانویه: از گروه‌های واقع در طوقه گیاه و در زیر سطح خاک به وجود آمده و گسترش پیدا می‌کند تعداد آن‌ها ۷ الی ۸ عدد و گاهی به ۱۵ الی ۲۰ عدد نیز می‌رسد کار این ریشه‌ها جذب آب و مواد غذایی از خاک سطح است. ۳-ریشه‌های هوایی یا نگه‌دارنده: این ریشه‌ها در واقع همان ریشه‌های تاجی هستند که در بالای سطح خاک تولید می‌شوند نقش آن‌ها بیشتر در قائم گله داشتن گیاه است زیرا طول گیاه زیاد بوده و لذا برای مقاومت در برابر خوابیدگی این ریشه‌ها مانند یک تیرک عمل می‌کنند نقش این ریشه‌ها در عمل جذب بسیار کم است.

ب: ساقه: ساقه ذرت مانند سایر غلات بندبند و گره‌دار، توخالی و استوانه‌ای بوده و طولش بسته به رقم ممکن است از cm 30 تا m 5/7 و خطرش از cm3/1 تا cm5 تغییر کند. ساقه ذرت به‌عکس سایر غلات معمولاً بدون انشعاب است و پنجه‌ای تولید نمی‌کند. خوابیدگی یاورس در ذرت به‌ندرت رخ می‌دهد و ارقام هیبرید ذرت مقاومت بسیار خوبی در برابر خوابیدگی از خود نشان می‌دهد. لازم به ذکر است که طول معمول ذرت ۵/۱ تا ۵/۲ متر است.

ج: مانند سایر غلات کشیده بوده و از پهنک و غلافت تشکیل شود. طول برگ‌ها ذرت از ۳۰ تا ۸۰ cm و گاهی متغیر است و پهنای هر برگ حدود ۸ تا ۱۰ cm است.

د: ذرت گیاهی یک سایه پایه است که گل‌های نر و ماده در طول ساقه در محل گره‌ها و در مجاورت برگ‌ها تشکیل می‌شوند و تعداد گل‌های ماده را ارقام مختلف بذر ذرت متفاوت است، گل آذینی ذرت را به‌طورکلی سنبله می‌دانند و درواقع گل نر و خوشه و گل ماده سنبله است، گل‌های ماده در آینده بلال ذرت را ایجاد می‌کنند که بلال ذرت که دارای محوری قطوری به نام چوب بلال

دانه‌هایی که در ردیف‌های منظمی قرار گرفته‌اند و با دو پوشه ضخیم پوشیده شده‌اند و خامه‌های بلندی (sira) که در انتهای شاخه می‌شوند و کاکل بلال ذرت را ایجاد می‌کنند. لازم به ذکر است: محور گل آذین نر همان امتداد ساقه است و دارای گل‌های سه پرچمی است.

دوره‌های رشد ذرت: به‌طورکلی از کاشت داشت و برداشت بذر ذرت چهار دوره متمایز می‌توان تشخیص داد:

۱- دوره رشد خفیف: این دوره از زمان سبز شدن شروع شده و تا ۱۵۰ الی ۲۰ روز از ظهور گل‌های نر ادامه دارد.

۲-دوره رشد سریع: از ظهور گل‌های نر تا حدود ۱۰ روز قبل از شیری شدن دانه‌ها می‌باشد در این دوره وزن گیاه به حداکثر و حساسیت آن به کم آبی به حد اعلا خود می‌رسد.

۳-دوره کاهش خفیف وزن: این دوره پس از اتمام دوره دوم شروع شود و تا حدود ۱۰ روز بعد از شیری شدت دانه‌ها ادامه می‌یابد.

۴-دوره کاهش شدید وزن: این دوره به دنبال دوره قبل شروع شود و تا رسیدن کامل دانه طول می‌کشد.

عوامل محیطی

از میان عوامل محیطی به دو عامل درجه حرارت و رطوبت اشاره خواهیم داشت.

الف: درجه حرارت: به‌طورکلی یک گیاه گرمسیری است به یخ‌بندان حساس است و در دوران زندگی به درجه حرارت بالا نیازمند است. حداقل درجه حرارت در زمان جوانه زدن بذر ذرت ۱۰ درجه است ولی برخی از نژادهای آن در زیر ۱۰ درجه هم به‌خوبی جوانه می‌زنند بعد از کشت ذرت آب‌وهوای گرم جوانه زدن و ریشه را تسریع می‌کند ولی گرمای شدید و کمبود رطوبت به‌ویژه در زمان گل‌ها و به‌ویژه گل‌های نر، خسارت زا است.

ب: رطوبت: مقدار رطوبت هوا و میزان نزولات آسمانی و زمان آن نقش مهمی در عملکرد ذرت داشته و کمبود نزولات یکی از عوامل محدودکننده کشت این گیاهان در مناطق خشک و نیمه‌خشک به شمار می‌آید درواقع کشت دیم ذرت در نقاطی امکان‌پذیر است که میزان بارندگی سالیانه از ۶۰۰ میلی‌متر در دوره رشد کمتر نباشد لذا عملاً کشت در کشور ما کشت های بهاره آبی است مقاومت به خشکی ذرت در مراحل اولیه زندگی از مراحل بعدی آن بیشتر است.

عملیات کاشت

۱-آماده کردن زمین: زمینی که در آن کشت بذر ذرت انجام می‌شود در پائیز سال قبل آن شخمی به عمق ۱۵ الی ۲۰ cm و گاهی بیشتر می‌زنند که باعث می‌شود باعث خاک نرم و بقایای محصول قبلی و علف‌های هرز به عمق خاک برده می‌شوند در ضمن پذیرش بارندگی زمین ذخیره رطوبت بالا می‌رود در بهار بعد از سبز شدن علف‌های هرز با یک دیسک آن‌ها را به عمق خاک برده و بعد از آن زمین را تسطیح کرده و بدین صورت زمین آماده کشت می‌شود  ۱-شخم در پائیز ۲-شخم در بهار ۳-دیسک ۴-لودر

۲-طرق مختلف کاشت: بسته به عوامل مختلف چون ۱-نوع تهیه بستر بذر ذرت ۲-تأمین رطوبت ۳-رقابت با علف‌های هرز و پیشگیری از آسیب سرمای بهاره کاشت ذرت متفاوت است.۱-از نظر نوع تهیه بستر بذر A – کشت ردیفی B – کرتی-کشت روی مرز و حاشیه زراعت‌های دیگر.

کشت ردیفی: یک نوع آبیاری نشتی و مشکل سله شکنی ندارد. این روش در اراضی بزرگ و زراعت‌های مکانیزه مطرح بوده و بذر ذرت در ردیف‌های موازی با فاصله معینی توسط ردیف‌کار بذر ذرت کشت می‌شود آبیاری در این روش به‌صورت جون و پسته انجام می‌شود.

کشت کرتی: بیشتر در کشاورزی سنتی و معمولاً برای کشت بذر ذرت علوفه‌ای بکار می‌رود پس از آماده کردن و تسطیح زمین آن را به کرت‌هایی که طول و عرض آن متناسب با شیب زمین و میزان آب آبیاری است تقسیم کرده و بذر ذرت را در کرت‌ها به طریقه دست پاش می‌کارند و توسط دندانه‌ یا دیسک آن را داخل خاک نموده و آبیاری می‌نمایند آبیاری در این روش به روش غرقابی است.

۲-تأمین رطوبت:

A: خشکه کاری B: نم کاری

A: وقتی صورت می‌گیرد که زمان کشت بذر ذرت در حال سپری شدن می‌باشد زیرا آبیاری قبل از کشت و صبر برای گاو رو شدن زمین وقت لازم دارد لذا در چنین مواردی زمین را کشت کرده و متعاقبش آبیاری می‌کنند در این روش چون خطر سله بسنتی خاک و احیاناً شسته شدن خاک و انتقال بذر ذرت را نقاط بلند مزرعه به قسمت‌های پشت‌تر وجود دارد و لازم است که زمین قبل از کشت کاملاً تسطیح شود حتی‌المقدور کشت به‌صورت ردیفی انجام شود تا با مثال مذکور برخورد کمتری شود.

B: نم کاری یا هیرم کاری در بهار حدود ۱۰ روز قبل از کشت مقدار زیادی آب به زمین می‌دهد که تا عمق ۲ متری زمین بستر نم شود و بعد از گاورو شدن زمین با عملیات دیسک سبکی علف‌های هرز را زیر خاک کرده و سپس اقدام به کشت ذرت می‌کنند بذر ذرت های کاشته شوند از رطوبت موجود در خاک استفاده کرده و یکنواخت سبز می‌شوند و چون بالا فاصله بعد از کشت آبیاری نمی‌شوند خطر سله بستن خاک رشته شدن بذر ذرت پیش نمی‌آید.

۳-از نظر رقابت با علف‌های هرز و عوامل نامساعد مثل هوای سرد:

برای جلوگیری از آسیب عوامل مذکور در بعضی از نقاط جهان مثل کره شمالی معمولاً ذرت را به‌صورت نشاکاری کشت می‌کنند بدین ترتیب که ابتدا بذر ذرت در گلخانه کشت نموده (زودتر از زمان کشت در مزرعه) و به محقق حصول شرایط محیطی مناسب آن را به زمین اصل منتقل می‌کنند در این روش اگرچه عملکرد بیشتر خواهد بود ولی هزینه‌ها افزایش می‌یابد

ج - زمان کاشت:

به عواملی چون درجه حرارت محیط و خاک بستگی داشته و در نواحی مختلف فرق می‌کند و در زمان صورت می‌گیرد که دمای بهاره کاملاً از بین رفته باشد.

مناسب‌ترین درجه حرارت برای جوانه زدن بذر ذرت ْ۳/۱۸ C است و دمای زمان جوانه‌زنی نباید از ۱۰ کمتر و از ۳۵ بیشتر باشد.

مقدار بذر ذرت لازم در واحد سطح:

در ذرت کاری معمولاً وزن بذر ذرت در واحد سطح اهمیت چندانی ندارد و دانه را برحسب تعداد در مترمربع یا هکتار محاسبه و کشت می‌نمایند تراکم بوته در واحد سطح بستگی به حاصلخیزی خاک رقم و میزان آب آبیاری داشته و معمولاً از ۲۰ هزار یا ۶۰ هزار در بوته در هکتار متغیر است.

عملیات داشت

الف: آبیاری: ذرت از گیاهان است که در طول دوره زندگی خود به آب زیادی نیاز دارد دوره بحران نیاز آب این گیاهان از زمان ظهور گل‌های نر تا پیدایش کاکل ذرت است در این دوره اگر رطوبت در حد کافی نباشد عمل گرده افشانی به‌خوبی انجام نگرفته و درنتیجه بلال‌ها کم دانه می‌شوند.

ب: وجین و سله شکنی: حدود ۳۰ الی ۴۰ روز بعد از کشت زمانی که ارتفاع گیاه به ۱۵ الی ۲۰ CM می‌رسد عملیات وجین و سله شکنی شروع می‌شود (عملیات وجین و سله شکنی می‌تواند همراه با کودپاش انجام گیرد) راه دیگر مبارزه با علف‌های هرز در مزارع بزرگ معمولاً استفاده از علف‌کش‌های شیمیایی مانند آن را زین است.

ج: احتیاجات غذایی ذرت: هم مانند سایر گیاهان در طول زندگی خود به مواد غذایی کافی نیاز دارد مواد غذایی ذرت معمولاً از انواع کودها ازجمله کودهای حیوانی سبز و شیمیایی تأمین می‌شود کودهای حیوانی و سبز مقداری از مواد غذایی موردنیاز ذرت را تأمین می‌کنند و برای تأمین کامل مواد غذایی استفاده از کودهای شیمیایی ضرورت می‌یابد. جذب ازت از خاک در تمام مراحل رشد گیاه صورت می‌گیرد ولی در مقدار آن در سنین اول مقدار جذب آن کمتر. در زمان ظهور گل‌های نر و ماده جذب ازت حداکثر است و پس از گل‌دهی مجدداً جذب کاهش می‌یابد. مهم‌ترین دوره نیاز ذرت به فسفر بعد از گل کردن و نزدیک رسیدن دانه است در موقع رسیدن دانه نزدیک به سه چهارم فسفر موجود در گیاه در دانه جمع می‌شود.

حدود یک سوم پتاسیم موردنیاز گیاه قبل از تشکیل گل و بقیه آن قبل از دانه بستن از خاک جذب می‌کرد و مقدار نسبتاً کمی پتاسیم در دانه متمرکز می‌شود.

عملیات برداشت

الف: زمان برداشت اگر ذرت به‌منظور برداشت دانه کشت شود باید برداشت زمانی صورت گیرد که گیاه از نظر فیزیولوژی و زراعت کاملاً رسیده باشد تعیین زمان برداشت از نظر زراعی –a نوع رقم: در مناطقی که فصل رویش کوتاه بوده و در سرما و باران های زودرس پائیز عمل برداشت را با دشواری روبرو می‌کند باید از ارقام زودرس استفاده کرد تا برداشت زودتر انجام شود –b مقدار کود: در زمین‌هایی که کود شیمیایی مخصوصاً کودهای ازته زیاد مصرف شوند رشد رویش گیاه افزایش یافته و دانه‌ها دیرتر می‌رسند لذا برداشتشان دیرتر انجام می‌گیرد.

۲-جنس خاک: در خاک‌های رس یا سنگین به علت ذخیره رطوبت بیشتر دوره رویش گیاه طولانی‌تر از خاک‌های سبک شن می‌شوند و لذا برداشتشان دیرتر انجام می‌گیرد.

-d آبیاری: زیاد طول دوره رویش گیاه را افزوده و رسیدن محصول و برداشت را به تأخیر می‌اندازد.

E- تراکم بوته: هر چه تراکم بوته در واحد سطح بیشتر شود استفاده از نور و غذا برای گیاه مشکل‌تر شود و گیاهان برای رقابت با یکدیگر در جذب نور و غذا رشد رویش بیشتری داشته و در نتیجه رسیدن و برداشت دانه به عقب می‌افتد.

-F آب‌وهوا هر چه محیط سردتر و روزها آفتابی کمتر باشد رسیدن دانه و برداشت آن دیرتر می‌شود.

۲-تعیین زمان برداشت از نظر فیزیولوژیکی

از نظر فیزیولوژی دانه‌های رسید حداکثر ماده خشک را دارا هستند و بایستی رطوبت آن‌ها به حدود ۱۵ الی ۲۰ درصد برسد تا از نظر زراعی قابل برداشت باشد برای برداشت دانه رطوبت دانه باید در حدی باشد که نه علت خشکی زیاد با ماشین‌های برداشت خرد شوند و نه آن مقدار مرطوب که در انبار کپک بزنند.

ب: طرق مختلف برداشت

برداشت ذرت چه برای دانه و چه برای علوفه به دو صورت انجام می‌شود.

۱-برداشت با دست: در زراعت‌های کوچک و کرتی و همچنین در مناطق مرطوب که بارندگی‌های فصل آن کار با ماشین‌های برداشت را مشکل‌تر می‌سازد عمل برداشت با دست و داس‌های مخصوص انجام می‌گیرد.

۲-برداشت ماشین‌های مخصوص در زراعت‌های بزرگ و مکانیزه مانند استفاده از چاپر و کمبانی و غیره

نحوه کشت و کار گیاه ذرت دانه‌ای در شهرستان نی‌ریز:

شهرستان نی‌ریز در جنوب شرقی استان فارس قرار گرفته است. ذرت در این منطقه یک محصول بهاره است و کشت و کار آن در اواخر فصل بهار با مساعد شدن دمای هوا انجام می‌گیرد.

تاریخ کاشت

طبق اصول کشاورزی باید با توجه به نوع محصول هوای محیطی انتخاب گردد ولی در این منطقه عموماً زمان کاشت را عوامل دیگری تعیین می‌کند که تا حدودی نیز تاریخ‌های مناسبی است.

۱-آماده بودن زمینی که خود جای توضیح زیادی دارد الف: اغلب کشاورزان و البته نه اکثر آن‌ها با توجه به زمانی که کشاورزی اطراف اقدام به کشت می‌کنند آن‌ها نیز اقدام می‌کنند.

ب: پس از برداشت محصول قبلی که عمدتاً گندم و جو است.

ج: با توجه به دمای هوا که تعداد این زارعان انگشت شمار است.

۱-حدود یک سوم از زمین‌هایی که از سوی زارعان برای کشت ذرت اختصاص می‌یابد در آن‌ها کشت گندم و یا جو صورت گرفته و به محض برداشت با آتش زدن کاه و کلش باقی مانده در زمین به شخم زدن مبادرت می‌کنند و چون آبیاری کردن زمین باعث عقب افتادن کشت می‌شود از آبیاری آن خودداری می‌کنند و در نتیجه از مزایای شخم مرطوب بی‌نصیب می‌مانند.

نحوه آماده کردن زمین و کاشت:

پس از یک شخم نسبتاً عمیق عملیات دیسک زنی و لور انجام می‌شود که با اصول زراعت هماهنگی دارد اما به دلیل آشنایی نداشتن کامل رانندگان تراکتورها با اصول این کار زمین‌ها به‌طور یکدست صاف نمی‌شوند و وقتی که دستگاه فاروور ایجاد جوی و پشته می‌کند. جوی و پشته‌ها نیز درست از کار در نمی‌آیند و در نتیجه باید به‌وسیله مرزبند ایجاد کرت کرد که این کار باعث اتلاف مقدار زیادی آب به‌صورت Run off شود که این مشکل اصل‌ترین مشکل در کار آماده کردن زمین در شهرستان است.

بعد از کار دستگاه فاروور بذرکار وارد زمین شود و بذر ذرت‌ ها را بر روی ردیف کشت می‌کند و معمولاً در هر هکتار حدود kg30 بذر ذرت کشت می‌شود که به خاطر پرتر کشت کردن این میزان متوسط بالاتر است.

کود دهی:

زمین‌های شهرستان از نظر فسفات به علت استفاده مکرر و نسبتاً زیاد در سال‌های گذشته از این ماده غنی هستند و احتیاج چندانی به مصرف آن نیست از کودهای دیگری که قبل از کشت استفاده می‌شود کودهای پتاسه است. عمده‌ترین مصرف کود برای ذرت کود اوره است که میزان مصرف آن در بین کشاورزان بسیار متفاوت است و شاید به توان گفت که دلیل این تفاوت کمبود این کود است که در نتیجه برخی از کشاورزان که توانسته‌اند این کود را دریافت کنند. در بعضی مواقع بیش از یک تن کود اوره به زمین خود داده‌اند و برخی به حدود kg 200 اکتفا کرده‌اند اگر نحوه توزیع کود مناسب بود برخی از کشاورزان دچار ولع در مورد مصرف این کود نمی‌شوند و بیش از نیاز مصرف نمی‌کردند کود اوره به‌صورت سرک و معمولاً در دو دوره آبیاری یک دور آن به‌صورت محلول به زمین داده می‌شود.

آبیاری

گیاه ذرت ازجمله گیاهانی است که نیاز زیادی به آب دارد و اگر آب کافی در موقع مناسب برای آن تأمین نگردد کشت این گیاه جز ضرر و زیان برای زارع ارمغانی ندارد و با توجه به منابع آب شهرستان به اعتقاد نگارنده ذرت قاتل بی‌رحم آب شهرستان است و در آینده با افسوس به این روزها نگاه خواهیم کرد. معمولاً دوره آبیاری در این منطقه با توجه به آنکه عمه منبع تأمین‌کننده آب چاه‌های کشاورزی هستند دوره آبیاری مطابق نیاز گیاه نبوده و با توجه به دور آب کشاورز تعیین می‌شود که شاید در یک دور ۷ به ۷ تأمین گردد و در یک دور از ۱۴ روز هم فراتر برود به اعتقاد کارشناسان اداره کشاورزی یکی دیگر از عوامل افت محصول در این منطقه دوره‌های آبیاری طولانی است.

داشت

عملیات داشت چندانی صورت نمی‌گیرد و تنها به کنترل علف هرز و اگر دچار آفت شود به کنترل آن آفت منتهی می‌گردد و عملیات داشت مرسوم نظیر سله شکنی و غیره انجام می‌گیرد.

برداشت

در قسمت برداشت تقریباً مشکل وجود ندارد و کشاورزان در موقع مناسب اقدام به برداشت محصول خود می‌کنند اما مشکل بعد از برداشت به وجود می‌آید به دلیل آنکه در سطح شهرستان واحد ذرت خشک‌کنی وجود ندارد و اغلب کشاورزان با پهن کردن ذرت بر روی زمین اقدام به خشک کردن آن می‌کنند که به دلیل مصادف شدن با باران های پائیز مقداری از محصول برداشت شود. دچار آسیب شود و از میزان برداشت باز هم کاسته می‌شود به جا است که اداره جهاد کشاورزی با اعطای تسهیلاتی امکان ایجاد یک واحد ذرت خشک کنی در سطح شهرستان را به وجود آورد.

برای خرید بذر ذرت ذر انواع مختلف به فروشگاه بذر ظرافت مراجعه فرمایید.

کاکتوس گیاهی است از تیره کاکتوسیان (Cactaceae) تیره‌ای از میخک‌سانان که اغلب خاردار و گوشتی هستند. انواع کاکتوس در ابتدا تنها در شمال و جنوب و نواحی مرکزی آمریکا رشد می‌کرد اما امروزه در بسیاری از مناطق گرم و خشک جهان توسط مردم پراکنده شده است. کاکتوس طی طوفان‌های ناگهانی آب ذخیره کرده و آب ذخیره‌شده را طی ماه‌های خشک‌سالی به مصرف می‌رساند. کاکتوسیان در ایران گونه بومی ندارند. بیشتر کاکتوس‌ها ریشه‌های عمیقی داشته و ساقه شبکه مانندی دارند که به‌عنوان منبع ذخیره آب عمل می‌کنند ساقه کاکتوس توسط تیغ‌هایی محافظت می‌شود. کاکتوس‌ها برگ‌های خیلی کوچکی داشته یا اصلاً برگ ندارند.

شاید به جرأت می‌توان گفت که کاکتوس اچینو یکی از محبوب‌ترین کاکتوس‌های خاردار در بین طرفداران کاکتوس و حتی کسانی که برای نخستین بار تمایل به خرید کاکتوس پیدا می‌کنند است. اچینو نوعی کاکتوس است. کاکتوس اچینو همانند سایر کاکتوس‌ها نیازمند مراقبت ویژه و خاص خود است. اچینو در سال‌های گذشته یکی از گیاهان در معرض خطر انقراض به دلیل آب‌گرفتگی توسط سدی که در نزدیک زیستگاهش وجود داشت به شمار می‌رفت. یکی از گیاه شناسان مکزیکی این گیاه را در باغ گیاه‌شناسی خود حفظ و تکثیر کرد. او برای افزایش آگاهی کودکان از این گیاه آن را در اختیار کودکان گذاشت و باعث شد امروزه اچینو یکی از محبوب‌ترین کاکتوس‌ها به شمار برود. کاکتوس اچینو فوسالو، کاکتوس اچینو تیغ زرد، کاکتوس اچینو تیغ سفید، کاکتوس اچینوپسیس و کاکتوس اچینو گرزونی از جمله انواع کاکتوس اچینو هستند.

سرزمین مادری این گیاه مکزیک است. صحراهای بلند و گرم و صخره‌ها و دامنه‌های به وجود آمده مکان موردعلاقه برای رشد این گیاه است. علاقه‌مندی این گیاه به آفتاب مستقیم برای تمامی طول روز مسئله‌ای دور از انتظار نیست. این گیاه شکلی کروی همراه با برآمدگی‌های پوشیده از تیغ دارد. برای این گیاه تهویه اهمیت ویژه‌ای دارد پس گیاهتان در اتاقی قرار بدهید که تهویه آن کافی است. در فصل تابستان شما می‌توانید گیاه خود را در بیرون از منزل نگهداری کنید. طراحی دکور تراس یا حیاط به‌وسیله این گیاه خاص و جذاب می‌تواند جلوه ویژه‌ای به فضای شما ببخشد. اگر گیاه شما به سن گلدهی رسیده باشد قطعاً منظره به وجود آمده از جمله زیباترین مناظر موجود خواهد بود. آزتک های باستانی این گیاه را نماد خدای باران می‌دانند. البته در نظر گرفتن این گیاه به‌عنوان خدای باران بسیار عجیب است اما پشت این نماد فلسفه خاص خود وجود دارد. این گیاه به دلیل اندازه بزرگ خود مخزنی برای ذخیره آب در صحرا به‌حساب می‌رود و به افراد بومی نحوه ذخیره‌سازی و صرفه‌جویی آب در صحرا را می‌آموزد.

اچینو از یک ساقه تغییر شکل یافته کروی تشکیل شده است که به‌کندی رشد می‌کند. این گیاه در دوره بلوغ خود قطری حدود ۹۰ تا ۱۸۰ سانتی‌متر پیدا می‌کند. تیغ‌های فراوان این گیاه که به‌صورت شعاعی و منظم بر روی گیاه پدیدار می‌شوند شهرت بسیاری دارد.

خاک مناسب برای کاکتوس

یکی از معیارهای تعیین‌کننده خاک مناسب برای کاکتوس‌ها، آب‌وهوا است. به‌گونه‌ای که در آب‌وهوای گرم نیاز این گیاهان به خاک قابل‌نفوذ و سبک بیشتر احساس می‌شود درحالی‌که در آب‌وهوای سرد که گیاهان نیاز به آبیاری چندانی ندارند به خاکی سنگین‌تر نیاز خواهد بود. به‌طورکلی کاکتوس‌ها خاک‌های با PH کمتر از ۷ تا نزدیک به ۷ را می‌پسندند. در بیشتر متون، ترکیب اصلی خاک کاکتوس‌ها در اندازه‌های زیر سفارش شده است: یک قسمت خاک باغچه به‌اضافه یک قسمت شن و ماسه (به نسبت مساوی) به‌اضافه یک قسمت کمپوست (مواد پوسیده گیاهی و خاک‌برگ)، یا یک‌دوم قسمت خاک رسی به‌اضافه یک قسمت ماسه به‌اضافه یک قسمت خاک باغچه، یا یک قسمت کمپوست به‌اضافه یک قسمت خاک پیت به‌اضافه یک قسمت ماسه. هرگاه به ترکیب‌های بالا در انتها، ۵ درصد خاک زغال اضافه شود اثر ویژه‌ای در جلوگیری از پوسیدگی و دیگر بیماری‌های قارچی خواهد داشت (حضور پتاس در خاک زغال، باعث این امر می‌شود).

البته در متون مختلف و در گفته‌های افراد باتجربه در زمینه تولید و پرورش کاکتوس به فرمول‌های مختلف دیگری نیز اشاره شده است. برخی از افراد در ترکیب خاک خود از کود حیوانی و برخی دیگر از ورمی کمپوست استفاده می‌کنند. به‌عنوان‌مثال می‌توان به این ترکیب اشاره کرد: دو قسمت شن ریز شسته شده و شیرین (فاقد املاح) به‌اضافه کمتر از یک قسمت کود گاوی پوسیده به‌اضافه یک قسمت خاک‌برگ پوسیده با اندازه متوسط ذرات به‌اضافه مقدار بسیار کمی از قطعات خورد شده زغال چوب. خاک مناسب دیگری که معمولاً استفاده می‌کنند ۶۰ درصد شن شسته شده ۲۰ درصد پیت ماس و ۱۵ درصد ورمی کمپوست به‌علاوه مقداری زغال است.

شرایط محیطی مناسب برای کاکتوس

حرارت

این گیاه، به حد متوسط گرما در فصل بهار تا پاییز و شب‌های خنک نیاز دارد. هوای زمستان باید خنک باشد (حدود ۱۰ تا ۱۴ درجه سانتی‌گراد). کاکتوس‌هایی که تار دارند باید در محلی با دمای حداقل ۱۶ درجه نگهداری شوند. همچنین توجه داشته باشید که تهویه مناسب از جمله نیازهای کاکتوس است. بهترین درجه برای نگهداری کاکتوس‌ها ۱۸ تا ۳۲ درجه سانتی‌گراد است.

نور

باید توجه داشته باشید که میزان تابش نور و روشنایی محیط نگهداری کاکتوس‌ها در شکل ظاهری کاکتوس‌ها، رنگ گل، تعداد گل‌ها، ساقه‌ها و شکل غنچه‌های گل اهمیت فراوانی دارد. اما توجه داشته باشید به‌طورکلی، کاکتوس‌ها به نور زیاد (نزدیک پنجره‌های شرقی و غربی) و نور خیلی زیاد (نزدیک پنجره‌های جنوبی) نیاز دارند. نکته حائز اهمیت در مورد میزان نور محیط نگهداری کاکتوس‌ها در این است که چنانچه نور محیط کم باشد کاکتوس‌ها طراوت و زیبایی خود را از دست می‌دهند و در مورد کاکتوس‌هایی که گل دارند، توانایی گل‌دهی خود را از دست می‌دهند. کاکتوس بعد از مدتی در نور کم از بین می‌رود. البته نور زیاد در تابستان باعث آفتاب‌سوختگی می‌شود.

رطوبت

رطوبت برای گیاه کاکتوس اهمیت چندانی ندارد. چرا که بومی مناطق خشک و صحراهای آمریکا است.

هوا

آب‌وهوای گیاه کاکتوس باید تقریباً گرم یا کوهستانی باشد.

پرورش کاکتوس‌ها

ترکیب خاکی کاکتوس‌ها، باید شنی رسی و درصد بیشتری از شن یا سنگریزه باشد. کاکتوس‌ها آبیاری منظم و با فواصل بیش از گیاهان معمول نیاز دارند و بسته به‌سرعت رشد و فصل، تعداد و فواصل آبیاری تنظیم می‌شود. کاکتوس‌ها در مناطق گرم و پرنور رشد می‌کنند زیرا بومی آمریکای لاتین هستند. کاکتوس‌ها به نور زیادی احتیاج دارند و در محیط‌های کم‌نور معمولاً رشد علفی می‌کنند و منظره ظاهری آن‌ها از حالت کاکتوس بودن خارج می‌شود.

تکثیر کاکتوس‌ها

تکثیر کاکتوس‌ها به دو شیوه انجام می‌شود: جنسی و غیرجنسی. بعضی از کاکتوس‌ها نظیر مامیلاریا گل‌دهی منظم هر ساله دارند. بذر سیاه‌رنگ کوچک تولید می‌کنند. بعضی دیگر از کاکتوس‌ها نظیر زیئو کاکتوس که گل‌های بسیار کم‌دوامی دارند تولید بذر کمتری می‌کنند.

تکثیر بذری کاکتوس‌ها

عموم کاکتوس‌ها بذرهای بسیار ریز با قوه نامیه نسبتاً کوتاه دارند. نکات مهم در کشت بذر کاکتوس: - بذرها قوه نامیه مناسبی داشته باشند؛ یعنی تعداد جوانه‌زنی گیاه در زمان معین به‌اندازه قابل‌قبول باشد؛ نحوه کشت طوری باشد که بذرهای ریز بتوانند جوانه بزنند؛ بنابراین کاکتوس‌ها را در سبدهای پلاستیکی کم‌عمق با یک خاک بسیار سبک (ترجیحاً پیت ماس) کشت می‌کنند. آبیاری بسترهای کشت در پای گیاه انجام می‌گیرد، یا اینکه سبدها را در ظرف‌های آبی قرار داده که به‌تدریج آب را جذب می‌کند و گیاه و بذرها مرطوب شده و بعد جوانه می‌زنند. مثل هر گیاه دیگر بذرکاری باعث طولانی شدن زمان رشد و نمو و بلوغ گیاه می‌شود.

تکثیر رویشی کاکتوس

قلمه زدن

عمده‌ترین تکثیر رویشی کاکتوس‌ها قلمه زدن (به انگلیسی Cutting) است. قلمه زدن در کاکتوس به فصل بستگی دارد و بهترین فصل برای آن اوایل تابستان است. به‌طوری‌که آن‌ها را در یک بستر سبک و محیط با رطوبت کافی با آبیاری منظم کشت می‌کنند. اما قبل از اینکه قلمه کاکتوس مخصوصاً کاکتوس‌های گوشتی نظیر سرئوس‌ها وارد بسترهای کشت شوند باید شیرابه گیاه را قطع کرد. برای انجام چنین عملی قبلاً قطعات جداشده یا قلمه‌های کاکتوس را به مدت چندین ساعت در معرض تابش مستقیم آفتاب در تابستان قرار می‌دادند تا اینکه جریان شیرابه قطع می‌شد و سپس اقدام به کشت آن می‌کردند. اما امروزه با توجه به اینکه ریشه‌دار کردن گیاهان در کمترین زمان حائز اهمیت است قلمه‌ها را در آب ولرم حدود ۴۵ درجه سانتی‌گراد قرار می‌دهند؛ که درنتیجه جریان شیرابه قلمه‌ها قطع می‌شود. سپس آن‌ها را در بستر کاشت قرار می‌دهند. روش معمول این است که قلمه با توجه به سطح برش داده‌شده چند روزی در سایه و سپس در شن خالی کاشته می‌شود

پیوند زدن

کار دیگری که بیشتر به‌عنوان یک هنر به نظر می‌رسد عمل پیوند (به انگلیسی: Grafting) در کاکتوس است. پیوند زدن کاکتوس‌ها نیز مسئله‌ای است که توجه بسیاری از دوستداران گل‌ها و گیاهان را به خود جلب می‌کند. اگرچه پیوند زنی یکی از روش‌های کاشت کاکتوس محسوب می‌شود؛ اما بسیاری از پرورش‌دهندگان سعی می‌کنند تا با پیوند زدن انواع مختلف کاکتوس بر روی‌هم، گیاهانی با منظره‌ای جالب‌توجه ایجاد کنند. به‌هرحال دلیل هر چه که باشد اصول انجام کار فرقی نمی‌کند. کاکتوس‌ها را در هر سنی می‌توان روی هم پیوند زد؛ اما بهتر است که کاکتوسی را که پیوندک (قسمت بالایی) را تشکیل می‌دهد، گیاهی جوان و به سن یک یا دو ساله باشد. ساده‌ترین روش پیوند زنی این است که پیوندک را به طول چند سانتیمتر از قسمت جوانه انتهایی ساقه و یا شاخه‌ها به شکل افقی برید. سپس سر کاکتوسی را که نقش پایه را دارد نیز به‌وسیله چاقو و یا تیغ تیز به شکل افقی قطع کرد و این دو را بر روی هم قرار داد و یا اصطلاحاً سوار کرد. با فشار ملایم پیوندک بر روی پایه اتصال آنان را محکم‌تر می‌کنیم. برای اتصال و استحکام بیشتر پیوندک بر روی پایه می‌توان از نوارهای پلاستیکی نیز استفاده کرد. این نوارها در حدود ۳-۲ هفته می‌توانند باقی بمانند و سپس برداشته شوند. البته سوار کردن پیوندک بر روی پایه ظرافت کاری خود را نیز دارد. زیرا اصولاً گیاهان در درون ساقه خود لایه‌ای با نام آوند دارند که نقش آنان تولید سلول‌های جدید است. حال اگر در زمان پیوند زنی بتوان طوری پیوندک را بر روی پایه قرار داد که آوند آنان با یکدیگر تماس داشته باشند، بعد از مدتی و با تولید سلول‌های جدید، پیوندک و پایه با یکدیگر ارتباط برقرار خواهند کرد و اصطلاحاً جوش خواهند خورد.

نحوه نگهداری کاکتوس در خانه

با توجه به استقامت و بردباری کاکتوس‌ها نسبت به شرایط محیطی و گسترش آپارتمان‌نشینی و زندگی پرمشغله امروزی سال‌به‌سال بر تعداد پرورش‌دهندگان این گیاه افزوده می‌شود. کاکتوس یکی از گیاهان پرطرفدار است که می‌توانید یک گیاه عالی برای آپارتمان‌های بدون بالکن امروزی باشد. برخی از افراد به این دلیل کاکتوس‌ها را دوست دارند که فکر می‌کنند این گیاه مقاومت بیشتری نسبت به سایر گیاهان دارد و در نتیجه نگهداری از آن هم زحمت کمتری خواهد داشت. این طرز فکر تا حدودی درست است به این دلیل که کاکتوس می‌تواند آب اضافی را در خود ذخیره کند و هنگام کم‌آبی از آن تغذیه کند، اما باید به یاد داشته باشیم این به آن معنا نیست که نگهداری کاکتوس بدون کمترین زحمتی امکان‌پذیر است. البته باز هم تأکید می‌کنیم کاکتوس به دلیل توان ذخیره آب، بهترین گیاه برای نواحی خشک و کم آب به‌حساب می‌آید. شاید شما هم در صحراهای خشک کاکتوس‌های بزرگی را دیده باشید که در شرایط آب و هوایی بسیار بد هم دوام آورده‌اند؛ دلیل این موضوع آن است که کاکتوس می‌تواند با یک‌بار ذخیره آب، ماه‌ها بدون آب به زندگی خود ادامه دهد. این نکته هم جالب است که ذخیره آب توسط ریشه‌های کاکتوس انجام می‌شود.

کاکتوس ریشه‌های بسیار بلندی دارد که به کمک آن‌ها می‌تواند آب موردنیاز را در خود ذخیره کند. شاید بتوان گفت این بزرگ‌ترین تفاوت کاکتوس با سایر گیاهان است. اگر شما در خانه گیاه کاکتوس دارید دقت کنید درون خاک کاکتوس باید از شن و سنگریزه نیز استفاده کنید. همچنین به خاطر داشته باشید این گیاه به نور زیاد احتیاج دارد و باید در محیطی گرم قرار بگیرد. از دیگر نکاتی که باید به آن توجه کنید آبیاری کاکتوس است. به خاطر داشته باشید کاکتوس نسبت به سایر گیاهان باید با فاصله زمانی طولانی‌تری آبیاری شود. البته آبیاری کاکتوس باید با توجه به نوع آن، فصل، گرمای محیط و اندازه گیاه تعیین شود. با در نظر گرفتن همه این موارد و از آنجا که امروزه کاکتوس‌ها در اندازه‌های مختلف ارائه و فروخته می‌شوند، می‌توانید با توجه به فضای خانه خود، تعدادی از این گیاه را در نقاط مختلف نگهداری کنید. گلدان‌های رنگی و کوچک کاکتوس به‌خوبی می‌توانند پشت پنجره، روی میزهای کنار دیوار و کنار قاب عکس‌های رومیزی قرار بگیرند و جلوه‌ای خاص به اتاق، سالن و خانه شما بدهند.

همچنین از راه‌های زیر نیز می‌توانید محصولات ما را ملاحظه و خرید نمایید:

۱- مراجعه به صفحه اینستاگرامی به آدرس:

https://www.instagram.com/zerafat.shop/

۲- مراجعه به کانال تلگرامی به آدرس:

https://t.me/zerafat_shop

۳- تماس با شماره موبایل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۸۳۳

سنبل‌الطیب (علف گربه) یک گیاه تند است و به دلیل خواص دارویی که دارد شناخته شده است. سنبل‌ الطیب (علف گربه) یک گیاه مقاوم است که از ریشه و برگ‌های آن به‌عنوان آرام‌بخش استفاده می‌شود. ریشه گیاه سنبل الطیب در طب سنتی ایران دارای ارزش دارویی است و از آن به‌عنوان آرام‌بخش اعصاب، خواب‌آور، ضد تشنج، درمان افسردگی، هضم‌کننده غذا و ضد دل‌پیچه به صورت دمنوش سنبل‌ الطیب، عرق سنبل‌ الطیب استفاده می‌شود. نام علف گربه برای این گیاه ناشی از ویژگی آن است که گربه‌ها را به خود جذب می‌کند و نوعی اثر روان‌گردان در آن‌ها دارد. این خاصیت به دلیل وجود آکتینیدین در عصاره این گیاه است که به فرومون‌های بدن گربه‌ها شباهت دارد. این گیاه اثر مشابهی نیز بر روی موش‌های صحرایی دارد. سنبل‌الطیب دارای بویی مطبوع است و گربه بوی این گیاه را از فاصل دور تشخیص داده به‌طرف آن می‌رود و در اطراف آن به جست‌وخیز می‌پردازد و از بوی آن مست می‌شود. گل‌ سنبل‌الطیب به رنگ سفید یا صورتی و به‌صورت خوشه‌ای است. قسمت مورداستفاده این گیاه ریشه آن است و معمولاً از ریشه گیاهی که بیش از دو یا سه سال عمر دارد استفاده می‌شود.

سنبل الطیب پس از خشک شدن به رنگ قهوه‌ای درمی‌آید. طعم آن تلخ ولی خوشبو و معطر است. عطر آن پس از خشک شدن بیشتر می‌شود. ریشه سنبل‌الطیب حاوی ۱ درصد اسانس است. این اسانس در ریشه تازه بیشتر است و به‌تدریج که ریشه خشک می‌شود مقدار اسانس آن کاهش یافته ولی بوی آن قوی‌تر می‌شود. اسانس تازه به رنگ سبز مایل به زرد است ولی در اثر ماندن غلیظ می‌شود. آثار دارویی ریشه تازه آن سه برابر خشک‌شده آن است. سنبل‌الطیب باید در حرارت کم خشک شود و در حرارت بالا تمام اثر دارویی آن از بین می‌رود. در سال ابتدایی کاشت سنبل‌ الطیب برگ‌ها تشکیل می‌شود و بعد از گذراندن زمستان در سال دوم ساقه‌ها رشد کرده و ارتفاع آن معمولاً ۵۰ تا ۱۵۰ سانتی‌متر است. در سال دوم در ادامه ساقه‌ها گل‌ها به‌صورت مجتمع به رنگ سفید یا صورتی تشکیل می‌شود که جذب‌کننده قوی حشرات بوده و از بوی مطبوعی برخوردار است. سنبل‌الطیب (علف گربه) را می‌توان هم از نهال و هم از بذر آن کاشت. البته بهترین راه برای اطمینان از داشتن گیاهان سالم در باغ، کشت سنبل‌الطیب (علف گربه) از بذر است.

کاشت

بذرهای گیاه سنبل‌الطیب را ابتدا در خانه نشا کنید. سعی کنید بذرهایی تهیه کنید که کمتر از یک سال سن دارند. برخلاف دیگر گیاهان دانه سنبل‌الطیب را نمی‌توان مدت زیادی ذخیره کرد؛ بنابراین بذرها را از یک جای مطمئن تهیه کنید. بذرهای سنبل‌الطیب را در یک خاک غنی بکارید. چهار تا هشت هفته قبل از این‌که قصد دارید آن‌ها را در باغ بکارید، بذرها را در خانه نشا کنید. به‌آرامی آب گرم روی خاک بپاشید و سینی نشا را در یک جای آفتابی قرار دهید. چراغ‌های فلورسنت یا چراغ‌های مخصوص رشد گیاهان، می‌توانند به جوانه‌زنی کمک کنند. اگر خانه شما تا حدودی سرد است می‌توانید با استفاده از بسته‌بندی‌های پلاستیکی یک محیط گلخانه‌ای برای سینی بذر گیاه فراهم کنید.

نهال سنبل‌الطیب را تا زمان تشکیل دومین مجموعه برگ حقیقی، در خانه نگه دارید. قبل از انتقال نهال به زمین، خاک را با کمپوست و کود گیاهی مخلوط کنید. گیاه سنبل‌الطیب به‌طورکلی نیاز زیادی به کود ندارد ولی اگر خاک فقیر و ضعیف باشد، قبل از کاشت باید حتماً به خاک کود و کمپوست اضافه کرد. PH مناسب برای رشد سنبل‌الطیب ۵/۵ تا ۷ است. جایی را برای کاشت نهال‌های سنبل‌الطیب انتخاب کنید که در روز حداقل ۶ ساعت نور مستقیم خورشید دریافت کند. گیاه سنبل‌الطیب در سایه جزئی بعدازظهر مشکلی ندارد. فاصله بین نهال‌های سنبل‌الطیب را از هر طرف ۹۰ سانتی‌متر در نظر بگیرید. سنبل‌الطیب گیاه بزرگی است، به‌طوری‌که نیاز به فضای زیادی برای رشد دارد. اگر گیاهان سنبل‌الطیبی که می‌خواهید بکارید تا ارتفاع ۱/۲ متر بلند می‌شود، می‌توانید آن‌ها را نزدیک‌تر به هم بکارید.

گیاه سنبل‌الطیب را در جایی بکارید که بتواند به‌راحتی بلند شود. برگ‌ها و ریشه‌های گیاه سنبل‌الطیب، بوی ترشیده مانند دارند و بوی گل‌های آن تقریباً شبیه بوی وانیل است. اگر می‌خواهید گیاه سنبل‌الطیب را در بالکن خانه خود نگه دارید، باید قبل از این کار این مسئله را بدانید که ممکن است بوی برگ‌های آن برای شما کمی ناخوشایند باشد. برای جلوگیری از خورده شدن نهال‌های کوچک سنبل‌الطیب توسط پرندگان، می‌توانید برای آن‌ها یک قفس سیمی درست کنید. گیاه سنبل‌الطیب برای رشد به مقدار زیادی آب نیاز دارد. خاکی که گیاه سنبل‌الطیب در آن کاشته می‌شود باید زهکشی خوبی داشته باشد. درصورتی‌که در منطقه شما باران نمی‌بارد، هر جند روز یک بار خاک را با آب خیس کنید و مقدار زیادی آب به گیاه بدهید.

برداشت

برای جلوگیری از گسترش بیش‌ازحد گیاه سنبل‌الطیب و جلوگیری از به دانه رفتن گیاه، گل‌های آن را بچینید. از گل‌های گیاه سنبل‌الطیب می‌توانید به‌عنوان دسته‌گل استفاده کنید. همچنین چیدن گل‌ها باعث می‌شود که ریشه‌ها قوی بمانند و این کار برای زمانی که گیاهان به خواب می‌روند مفید است. برای چیدن گل‌ها از یک چاقو یا قیچی تیز استفاده کنید. گل‌ها را با مقداری از ساقه بچینید. گیاه سنبل‌الطیب در اوایل بهار گل می‌دهد، شما می‌توانید از هر گیاه، دو یا سه گل برداشت کنید (بستگی به سن گیاه دارد). برای برداشت ریشه‌ها و برگ‌های دارویی گیاه سنبل‌الطیب، یک سال کامل صبر کنید. ریشه‌های بالغ سنبل‌الطیب را در پاییز برداشت کرده و خشک کنید. چند روز قبل از برداشت ریشه‌های سنبل‌الطیب، به گیاه آب ندهید. در این صورت ترکیبات طبیعی گیاه قوی‌تر می‌شوند.

گیاهان سنبل‌الطیب مسن‌تر را توسط بیل از خاک بیرون آورید و اجازه دهید تا گیاهان جوان‌تر برای سال آینده رشد کنند. بیل را به‌صورت عمیق در خاک فرو کنید تا بتوانید تمام ریشه را بیرون آورید. ریشه‌ها را قبل از این‌که به خانه بیاورید با آب باغ بشویید. ریشه را به بخش‌های ۱/۶ تا ۲/۵ سانتی‌متری تقسیم کنید و آن‌ها را در یک کاسه بخیسانید و سپس با آب کامل بشویید. ریشه‌ها را در یک جای خشک و خنک به مدت دو یا سه ماه قرار دهید تا خشک شوند. ریشه‌ها بوی تندی دارند، بنابراین آن‌ها را برای خشک کردن در جایی مثل میز آشپزخانه قرار ندهید. جوشانده ریشه سنبل‌الطیب برای کمک به خواب، مفید است. برگ‌های سنبل‌الطیب را برای استفاده در چای جدا کنید. از برگ‌های تمیز و تازه سنبل الطیب به‌عنوان یک چای آرام‌بخش استفاده کنید و یا آن‌ها را خشک کرده و با چای خشک مخلوط کنید.

ریشه سنبل‌ الطیب از نظر طب قدیم ایران گرم و خشک است خواص سنبل الطیب مهم آن به شرح زیر است:

ضد تشنج

رفع ناراحتی‌های عصبی و هیستریک

ضد اسپاسم و آرام‌بخش

تب بر

درمان بی‌خوابی

ضد کرم معده و روده

ضد هیجان

برطرف‌کننده میگرن

برطرف کردن دلهره، تشویش و نگرانی

درمان بیماری مالیخولیا

برطرف کردن درد سیاتیک

درمان درد سینه

از بین برنده استفراغ

مؤثر در معالجه مرض قند

التیام زخم‌ها با گرد سنبل‌الطیب

همچنین از راه‌های زیر نیز می‌توانید محصولات ما را ملاحظه و خرید نمایید:

۱- مراجعه به صفحه اینستاگرامی به آدرس:

https://www.instagram.com/zerafat.shop/

۲- مراجعه به کانال تلگرامی به آدرس:

https://t.me/zerafat_shop

۳- تماس با شماره موبایل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۸۳۳

گل ختمی با نام علمی Althaea officinalis گیاه بومی مناطق شرق مدیترانه است و دارای برگ‌های دندانه‌دار و پهن است. گل‌های آن درشت به رنگ سفید مایل به قرمز یا ارغوانی هستند که به‌صورت دسته‌های سه‌تایی در اواخر تابستان ظاهر می‌شود. گل ختمی انواع مختلفی دارد که هر کدام رنگ‌های متفاوتی دارند از جمله گل ختمی نارنجی، ختمی زرد، قرمز و سفید. ختمی هایی که گل سفید دارند کاربرد درمانی بیشتری دارند. مردم برخی کشورها از مدت‌ها پیش خواص ختمی دارویی را می‌شناختند و از آن برای درمان بعضی بیماری‌ها استفاده می‌کردند.

ختمی دارویی در تعدادی از فارماکوپه های معتبر به‌عنوان گیاه دارویی معرفی شده و فواید ختمی مورد تأکید قرار گرفته است. برگ‌ها و ریشه گل ختمی دارویی خاصیت دارویی دارند و از دمنوش گل ختمی به‌عنوان ضد سرفه، خلط‌ آور و نرم‌کننده مجاری تنفسی استفاده می‌شود. موسیلاژ موجود در برگ‌ها و ریشه‌این گیاه سوزش غشاء مخاطی را تسکین و التهاب را کاهش می‌دهد. از گل‌ها و پیکر رویشی ختمی دارویی به‌ندرت استفاده می‌شود.مردم بعضی سرزمین‌ها از دم کرده ختمی برای رفع ورم ملتحمه چشم استفاده می‌کنند. از مواد مؤثر این گیاه در صنایع دارویی، داروهای مختلفی به اشکال شربت، قطره و قرص برای مداوای بیماری‌های مربوط به نای و نایژه و همچنین تسکین سرفه‌های ناشی از ناهنجاری‌های ریه تهیه می‌شود. ختمی دارویی در سطوح مختلفی در بعضی از کشورها کشت می‌شود.

ختمی گیاهی علفی و چندساله است. منشأ اصلی این گیاه منطقه مدیترانه گزارش شده است و در مناطقی که خاک از رطوبت کافی برخوردار باشد می‌روید. این گیاه در اروپا، آسیا و شمال آفریقا گسترش دارد. از ریزوم، ریشه‌ای ساده و یا کم‌وبیش منشعب به طول ۱۰ تا ۳۰ سانتی‌متر و به ضخامت دو تا سه سانتی‌متر خارج می‌شود. رنگ قسمت خارجی ریشه قهوه‌ای تیره و لایه داخلی آن سفیدرنگ است. ساقه استوانه‌ای شکل و ارتفاع آن ۸۰ تا ۱۲۰ سانتی‌متر است. پای ساقه معمولاً چوبی است. برگ‌ها سه تا پنج لبی به قطر ۵ تا ۱۰ سانتی‌متر و رنگ آن سبز تیره است. برگ‌ها به‌طور متناوب روی ساقه قرار می‌گیرند. برگ‌های قسمت فوقانی ساقه کم‌وبیش تخم‌مرغی شکل است، ولی برگ‌های پایینی ساقه قلبی شکل هستند. حاشیه برگ‌ها دندانه دارند.

سطح برگ‌ها از کرک‌های انبوه و فراوانی پوشیده شده است. گل‌ها کوچک و به رنگ سفید یا صورتی کم‌رنگ و گاهی در سطح گلبرگ‌ها لکه‌های زرشکی یا ارغوانی مشاهده می‌شود. گل‌ها از زاویه برگ‌ها و به‌صورت مجتمع و از اوایل تابستان (تیر) ظاهر می‌شوند و گلدهی تا اواخر تابستان (شهریور) ادامه می‌یابد. گل‌ها برای مدت نسبتاً طولانی روی گیاه مشاهده می‌شوند. میوه این گیاه قهوه‌ای رنگ، مدور، مسطح و چند لایه‌ای است و چین‌هایی در اطراف آن وجود دارد. وزن هزار دانه ۲/۲ تا ۲/۳ گرم است. ریشه ختمی دارویی حاوی مواد موسیلاژی (پلی ساکارید) به مقدار ۳۳ درصد، نشاسته (۳۳ درصد)، ترکیبات قندی (۱۰ درصد)، پکتین (۱۰ درصد)، آسپاراژین (دو درصد) و مقدار کمی روغن است. مواد مؤثر عمده برگ‌ها و گل‌های این گیاه را ترکیبات موسیلاژی (۵ تا ۱۰ درصد) و مقادیر کمی اسانس (۲۰/۰ درصد) تشکیل می‌دهد.

کاشت

بذر ختمی ۱۰ تا ۱۵ روز پس از کاشت در دمای مناسب و وجود رطوبت کافی سبز می‌شود. خاک‌های سبک، عمیق و حاوی ترکیبات هوموسی خاک‌های مناسبی برای کشت این گیاه هستند. هوای گرم و رطوبت کافی نه تنها برای رویش این گیاه مناسب است بلکه در افزایش کمیت و کیفیت مواد مؤثر آن تأثیر مطلوبی دارد. اگرچه بذر گل ختمی را با هر گیاهی می‌توان به‌تناوب کشت کرد ولی بهتر است با گیاهانی که دوره رویشی کوتاهی دارند به تناوب کشت کرد تا پس از برداشت، زمان کافی برای آماده ساختن زمین وجود داشته باشد.

تحقیقات نشان می‌دهد کودهای حیوانی پوسیده نقش عمده‌ای در افزایش عملکرد برگ، ریشه و مواد مؤثر این گیاه دارد. از این رو توصیه می‌شود در فصل پاییز هنگام آماده‌سازی زمین ۲۰ تا ۳۰ تن کود حیوانی پوسیده به زمین اضافه شود. چنانچه زمین از مواد و عناصر غذایی تهی باشد و در صورت عدم استفاده از کود حیوانی توصیه می‌شود ۳۰ تا ۴۰ کیلوگرم در هکتار ازت، ۵۰ تا ۶۰ کیلوگرم در هکتار اکسید فسفر و ۸۰ تا ۱۰۰ کیلوگرم در هکتار اکسیدپتاس به‌عنوان مقادیر پایه در اختیار گیاهان قرار گیرد. اضافه کردن ۳۰ تا ۴۰ کیلوگرم در هکتار ازت در مرحله ساقه دهی نقش عمده‌ای در افزایش عملکرد دارد.

ریشه‌های ضخیم از مقدار بیشتری مواد مؤثر برخوردارند. ازآنجاکه آماده‌سازی خاک تأثیر عمده‌ای در وضعیت ریشه و رشد گیاه دارد، لذا قبل از کاشت آماده ساختن خاک ضرورت دارد. پس از افزودن کودهای حیوانی یا شیمایی موردنیاز گیاه انجام شخم عمیق در فصل پاییز (به عمق ۴۰ تا ۶۰ سانتی‌متر) ضروری است. جمع‌آوری سنگ‌ها و قلوه سنگ‌های خاک نه‌تنها سبب گسترش ریشه و افزایش عملکرد آن می‌شود بلکه در رویش گیاه مؤثر است و سبب افزایش عملکرد برگ و گل نیز می‌شود. در اوایل بهار زمین را تسطیح و بستر خاک را برای کشت گیاه باید آماده کرد.

فصل بهار (نیمه اول فروردین) یا اواخر پاییز (آذر) زمان مناسبی برای کشت مستقیم ختمی است. فاصله ردیف‌ها از یکدیگر ۶۰ تا ۷۰ سانتی‌متر مناسب است. در کشت مستقیم برای هر هکتار زمین به پنج تا شش کیلوگرم بذر نیاز است. در کشت غیرمستقیم در اواخر بهار و اوایل تابستان (خرداد-تیر) زمان مناسبی برای کشت بذر ختمی در خزانه هوای آزاد است. بذرها را در ردیف‌هایی به فاصله ۱۵ سانتی‌متر کشت می‌کنند. بذر موردنیاز برای هر هکتار زمین یک کیلوگرم است. ۵/۲ تا ۳ ماه پس از سبز شدن در فصل پاییز (مهر-آبان) یا اوایل بهار سال بعد نشاءها را می‌توان به زمین اصلی منتقل کرد. اگرچه اوایل بهار نشاءها را می‌توان منتقل کرد ولی فصل پاییز زمان مناسبی برای انتقال آن‌ها به زمین اصلی است؛ زیرا شوک حاصل از عمل انتقال در فصل پاییز به‌مراتب کمتر از بهار است. نشاءها را در ردیف‌هایی به فاصله ۶۰ تا ۷۰ سانتی‌متر در زمین اصلی باید کشت کرد. فاصله دو بوته روی ردیف کاشت ۴۰ تا ۵۰ سانتی‌متر مناسب است. اوایل پاییز (مهر) زمان مناسبی برای تکثیر رویشی ختمی است. در تکثیر رویشی ختمی است. در تکثیر رویشی فاصله ردیف‌ها از یکدیگر ۶۰ سانتی‌متر و فاصله دو بوته در طول ردیف ۵۰ سانتی‌متر مناسب می‌باشد.

ختمی را توسط بذر یا از طریق رویشی می‌توان تکثیر کرد. تکثیر با بذر مناسب‌تر است و همواره از این روش برای تکثیر ختمی استفاده می‌شود. بذرهای تازه این گیاه قوه رویشی نامناسبی دارند، ازاین‌رو برای کاشت باید از بذرهای دو تا سه ساله استفاده کرد. تکثیر توسط بذر به دو روش مستقیم و غیرمستقیم انجام می‌گیرد. در کشت مستقیم بذرهای ختمی را در زمان مناسب به‌صورت ردیفی در فواصل ذکرشده کشت می‌کنند. عمق بذر متفاوت است و به بافت خاک و رطوبت آن بستگی دارد و بین یک تا دو سانتی‌متر مناسب است. پس از کشت، آبیاری مناسب ضرورت دارد و سبب تسریع و هماهنگی در سبز شدن بذرها می‌شود. در کشت غیرمستقیم در زمان یاد شده بذرهای ختمی را در خزانه هوای آزاد که بستر آن به همین منظور تهیه شده کشت می‌کنند. پس از کاشت به‌منظور ایجاد تراکم در بستر سطحی خاک، غلتک مناسبی زده می‌شود. آبیاری منظم و وجین علف‌های هرز در طول رویش گیاهان نقش عمده‌ای در سرعت رشد گیاه و افزایش عملکرد (اعم از ریشه، برگ و گل) دارد. بذرهای ختمی با تأخیر و پس از سه تا چهار هفته سبز می‌شوند. ازاین‌رو بهتر است بذر این گیاه را با بذرهای گیاهان سریع الرشدی مانند خردل مخلوط کرد تا با مشاهده فاصله ردیف‌ها بهتر بتوان به وجین علف‌های هرز پرداخت.

تکثیر رویشی با تقسیم ریشه انجام می‌گیرد. اوایل پاییز پس از خارج کردن ریشه گیاهان دو تا سه ساله ریشه را به چند قطعه تقسیم کرده و در ردیف‌هایی به فاصله ۶۰ سانتی‌متر و فاصله دو بوته در طول ردیف کاشت ۵۰ سانتی‌متر کشت می‌شوند. چون تکثیر رویشی هزینه زیادی را در بردارد فقط در سطوح کوچک از این روش استفاده می‌شود.

اگر از کشت مستقیم بذر در زمین اصلی استفاده شده باشد و گیاهان در طول ردیف‌ها متراکم باشند آن‌ها را در مرحله دو تا سه برگی طوری باید تنک کرد که فاصله دو بوته در طول ردیف ۲۰ تا ۲۵ سانتی‌متر گردد. در طول رویش گیاهان، باید دو تا سه بار علف‌های هرز را وجین کرد. چون ختمی به اکثر علف‌کش‌ها حساس است، وجین مکانیکی علف‌های هرز ضرورت دارد. تاکنون علف‌کش انتخابی مناسبی برای این گیاه شناخته نشده است. ختمی در طول رویش ممکن است توسط بیماری‌های قارچی مانند زنگ ختمی آسیب ببیند. برای مبارزه با این بیماری می‌توان از سموم مناسبی مانند تیلت به مقدار ۸/۰ تا ۱ لیتر در هکتار، ویژیل و یا ایمپاکت به مقدار ۱ تا ۲/۱ لیتر در هکتار به‌صورت محلول‌پاشی استفاده کرد. دو تا سه هفته پس از استفاده از سموم مذکور مجدداً استفاده از آن‌ها را می‌توان تکرار کرد. برای کنترل این بیماری بذرهایی را که از بوته‌های سالم به دست آمده‌اند باید کشت کرد. برای ضدعفونی کردن بذرهای ختمی، می‌توان آن‌ها را در محلول دو در هزار سولفات مس به مدت یک و نیم ساعت خیساند.

از بیماری‌های دیگر ختمی می‌توان از قارچ عامل بوته میری نام برد. این قارچ از راه ریشه، آوندهای چوبی را موردحمله قرار می‌دهد و در نهایت باعث پژمردگی گیاه می‌شود. قارچ معمولاً بعد از سرما و یخبندان زمستان، در فصل بهار گیاهان را تهدید می‌کند. سرعت پیشرفت فعالیت قارچ بسته به شرایط محیط و موقعیت گیاه فرق می‌کند. چنانچه در مراحل اولیه رشد یعنی موقعی که میزبان حساس است گیاهان آلوده شوند. در مدت کمتر از ده روز بوته‌ها خشک می‌شوند. اما در سال‌هایی با زمستان طولانی و سرما و یخبندان که حمله قارچ مصادف با قوی شدن بوته‌ها و نزدیک شدن به فصل برداشت است گیاهان کمتر آسیب می‌بینند. علاوه بر ضدعفونی بذرهای ختمی توسط تی۰ دم۰ تی۰ دی، بنومیل و مانکوزب، با توصیه‌های به زراعی زیر می‌توان این بیماری را کنترل کرد:

-از کاشت متوالی ختمی در یک مزرعه خودداری شود و تناوب صحیح کشت رعایت گردد.

-پس از برداشت محصول، بقایای گیاه (ریشه، ساقه و برگ) جمع‌آوری و در خارج مزرعه سوزانده شوند تا از شدت آلودگی سال بعد کاسته شود.

-با مشاهده اولین بوته‌های آلوده، آن‌ها را باید از مزرعه خارج کرد و سوزاند تا از شدت آلودگی سال بعد کاسته شود.

-ادوات کشاورزی که در تماس با مزارع آلوده بوده‌اند را نباید در مزارع غیر آلوده به کار برد، مگر آن‌که گل‌ولای ماشین‌آلات و دنباله بندها با آب شسته سپس با آب آهک غلیظ ضدعفونی شوند.

در طول رویش ختمی، برخی آفات می‌توانند صدمه‌های زیادی به محصول وارد کنند. با استفاده از آفت‌کش‌های مناسب مانند متیل پاراتیون، وفاتوکس، سوین و راویون آن‌ها را می‌توان کنترل کرد.

به علت وجود مواد مؤثر در اندام‌های مختلف مانند گل‌ها، برگ‌ها، شاخه‌های جوان و ریشه‌ها در زمان مناسب نسبت به برداشت هر یک باید اقدام کرد. برگ‌ها را در طول تابستان باید برداشت کرد. پس از برداشت آن‌ها را خشک و بسته‌بندی می‌نمایند. از هر چهار تا شش کیلوگرم برگ تازه یک کیلوگرم برگ خشک به دست می‌آید. در تیرماه هنگامی‌که گیاه در مرحله گلدهی است پیکر رویشی گیاه را از فاصله ۱۰ تا ۲۰ سانتی‌متری از سطح زمین باید برداشت کرد. با آبیاری منظم و به‌موقع، گیاهان مجدداً شاخ و برگ‌های جدید تولید می‌کنند، به‌طوری‌که فصل پاییز (شهریور – مهر که به شرایط اقلیمی محل رویش گیاه بستگی دارد) محصول را برای دومین بار می‌توان برداشت کرد. پس از برداشت اندام‌های یادشده، آن‌ها را باید خشک کرد برای خشک کردن گل‌ها، شاخه‌های جوان و برگ‌ها می‌توان از سایه و نسیم ملایم باد یا از خشک‌کن‌های الکتریکی استفاده نمود. درجه حرارت مناسب برای خشک کردن آن‌ها توسط خشک‌کن‌های الکتریکی ۴۰ تا ۵۰ درجه سانتی­گراد است. از هر هفت کیلوگرم گل تازه یک کیلوگرم گل خشک به دست می‌آید. برداشت ریشه‌ها – در صورت مساعد بودن هوا – در فصل پاییز سال دوم رویش انجام می‌گیرد. چنانچه هوا نامساعد باشد در اوایل بهار نیز می‌توان ریشه‌ها را برداشت کرد. پس از خارج کردن ریشه‌ها از خاک، آن‌ها را باید تمیز و ریشه‌های فرعی و سایر قسمت‌های پوسیده را از آن جدا کرد. ریشه‌های ضخیم، نرم و ریشه‌هایی که مقدار کمتری ریشه‌های فرعی دارند از نظر کیفیت و کمیت مواد مؤثر مطلوب هستند و در صنایع دارویی از اهمیت خاصی برخوردارند. پس از شستن ریشه‌ها با آب جاری، پوست آن‌ها را باید جدا کرد، سپس آن‌ها را قطعه قطعه (به قطعات ۱۵ تا ۲۰ سانتی‌متری و به ضخامت ۵/۱ سانتی‌متری) و خشک نمود. رطوبت مجاز در ریشه‌های خشک‌شده ۱۲ درصد است.

برای خشک کردن ریشه‌ها می‌توان از خشک‌کن‌های الکتریکی با دمای ۳۵ تا ۴۰ درجه سانتی­گراد استفاده کرد. بذر از گیاهان دو ساله جمع‌آوری می‌شود. در صورت بارگیری باید از برداشت برگ، گل و پیکر رویشی ختمی دارویی خودداری کرد. هنگامی‌که ۸۰ درصد میوه‌های این گیاه خاکستری رنگ شدند میوه‌ها را باید برداشت و سپس خشک کرد. پس از خشک‌کردن انجام بوجاری سبک، تمیز کردن و بسته‌بندی آن‌ها ضروری است. هنگام تمیز کردن بذر باید توجه داشت که براثر اصطکاک با ماشین، دچار شکستگی نشوند چون بر اثر شکستگی از قوه رویشی آن‌ها کاسته می‌شود.

خواص گل ختمی

ختمی دارویی تسکین‌دهنده حالت تهوع در انسان بوده و از تحریکات معده ممانعت می‌کند.

ختمی دارویی بسیار مدر بوده و دستگاه مجاری ادراری را به‌خوبی به فعالیت وادار می‌کند.

ختمی دارویی از بروز حساسیت‌های مختلف جلوگیری می‌کند.

ختمی دارویی خلط‌ آور است و دارای تأثیرات آرامش‌بخش بوده و به‌عنوان داروی مسکن مصرف می‌شود.

ختمی دارویی از بروز و یا تشدید ناراحتی‌ها و زخم‌های دهان، دندان، لثه و حتی گلو جلوگیری به عمل می‌آورد.

از دیگر فواید گل ختمی این که ختمی دارویی سرفه‌های شدید و برونشیت را درمان می‌کند.

ختمی دارویی کاهش‌دهنده فشار خون است. این دیگر خاصیت گل ختمی است.

همچنین از راه‌های زیر نیز می‌توانید محصولات ما را ملاحظه و خرید نمایید:

۱- مراجعه به صفحه اینستاگرامی به آدرس:

https://www.instagram.com/zerafat.shop/

۲- مراجعه به کانال تلگرامی به آدرس:

https://t.me/zerafat_shop

۳- تماس با شماره موبایل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۸۳۳

شاه پسند گیاهی گل‌دار و همیشه سبز بوده، ۲۵۰ گونه از این گیاه در دنیا به‌صورت یک‌ساله و چندساله و درختچه‌ای وجود دارد، این گیاه بومی مناطق گرمسیر آمریکا بوده و به خشکی نسبتاً مقاوم است، گل‌های گیاه شاه پسند رنگارنگ و چتری و بادوام می‌باشند. گل شاه پسند در مناطق گرمسیر تمامی طول سال بر روی گل بوده و در مناطق نیمه گرمسیر یا سردسیری در فصل گرم به گل می‌رود، ساقه‌ها و برگ‌های این گیاه غالباً موم دار است. برگ‌های این گل در آفتاب کم، رنگ خود را تا حدودی به سبز روشن تغییر می‌دهد و سایه جزئی را نیز تحمل می‌کند. شاه پسند را به‌راحتی می‌توان در گلدان کشت نمود و با شروع فصل سرما به محلی گرم برد و در تمام طول سال از گل‌های آن لذت برد. انواع گل شاه پسند از نظر رنگ عبارت از رنگ های سفید، قرمز و نارنجی می باشد.

آموزش کاشت بذر گل شاه پسند

تکثیر گل شاه پسند از بذر خیلی ساده نیست، گل شاه پسند علاوه بر کاشت بذر از طریق قلمه‌ زدن گل شاه پسند نیز تکثیر می‌یابد، در اوایل بهار و پاییز می‌توانید از قلمه‌های جوان این گیاه استفاده نمایید. اولین قدم برای کاشت بذر گیاهان زینتی انتخاب خاک مناسب است، برخی از خاک‌های باغچه ممکن است مانع سبز شدن بذر و مرگ جوانه بشود بهتر است از خاک‌های آماده و بسته‌بندی استفاده کنید. بهترین ترکیب خاک برای کاشت این بذر شامل ۳۰ درصد کوکوپیت، ۵۰ درصد پیت ماس یا ورمی­کمپوست و ۲۰ درصد پرلیت دانه‌ریز است.

ابتدا بذرها را داخل آب ولرم بریزید تا به مدت چند ساعت خیس بخورند و بذرها زیر آب بروند، (حداقل ۳ تا ۱۰ ساعت) این عمل باعث شده تا پوست خارجی بذرها نرم و شکسته شود و جوانه‌زنی تسریع شود. بذرها به‌طور طبیعی بعد از این مدت باید ته طرف بروند، بذرهایی که زیر آب نرفته‌اند را مجدد در آب ولرم ریخته تا آب را جذب کنند و به زیر آب بروند در غیر این صورت شانس جوانه‌زنی آن‌ها کم می‌شود.

برای اینکه تصمیم بگیریم بذرها را نشاء کنیم یا مستقیم بکاریم باید چند نکته را مد نظر داشته باشیم:

۱. در چه فصلی قرار داریم؟ اگر هوا هنوز سرد است باید اقدام به نشاء کردن در محیطی گرم همانند منزل یا گلخانه کنیم و بعد از اتمام سرما به محل اصلی کاشت در فضای باز (باغچه یا باغ) منتقل کنیم، اگر نه در فصل گرم سال هستیم می‌توانید به‌راحتی در فضای باز اقدام به کاشت مستقیم در گلدان و باغچه کنیم.

۲. قصد کاشت در گلدان دارید یا باغچه؟ در صورتی که می‌خواهید اقدام به کاشت در گلدان کنید کاشت مستقیم مناسب است ولی برای کاشت در باغچه و برای اینکه فواصل کاشت منظم باشد نشاء کردن بذرها توصیه می‌شود. بذرها را می‌توانید در گلدان یا سینی نشاء و یا حتی لیوان‌های یک‌بار مصرف نشا کنید یا اینکه مستقیم در محل اصلی بکارید، نشاء کردن نسبت به کاشت مستقیم مزایای بیشتری دارد.

نشاء کردن بذر گل شاه پسند

ظرف کشت خود (لیوان یک‌بار مصرف یا سینی نشاء) را با خاک موردنظر پر کنید، سپس اقدام به آبیاری کنید تا آب از انتهای ظرف کشت خارج شود و خاک نشست کند. سپس سوراخی ریز به عمق ۰٫۵ تا ۱ سانتی‌متر ایجاد کنید و یک یا دو عدد بذر را داخل آن قرار دهید و سپس با خاک ورمی کمپوست روی بذرها بریزید، البته می‌توانید از همان ترکیب خاک نیز بر روی بذر بریزید ولی استفاده از کمپوست باعث به وجود آمدن نشاءهایی قوی‌تر می‌شود. دمای ایده آل برای کاشت بذر ۱۵ تا ۲۵ درجه است و نیاز به محیطی خیلی گرم ندارد. اکنون ظرف کاشت را به محیطی مناسب ببرید و با اسپری خوب آبیاری کنید تا آب به بذرها برسد و خاک کاملاً مرطوب شود.

تا قبل از جوانه زدن بذرها نباید اجازه دهید سطح خاک خشک شود، اگر ظرف کاشت را در مقابل آفتاب مستقیم قرار داده‌اید مشکلی نیست ولی باید بیشتر مراقب بود تا خاک رطوبتش را از دست ندهد، چون بذر در عمق کمی کاشته شده که به‌سرعت ممکن است در مقابل آفتاب خشک شود و جوانه بمیرد. بعد از اینکه نشاء چهار برگه شد و رشد کافی کرد آن‌ها را به گلدان اصلی یا باغچه منتقل کنید.

اگر می‌خواهید گلدان را در منزل نگه‌داری کنید حتماً باید محیطی پرنور را برایش در نظر بگیرید، پشت پنجره جنوبی با حداقل ۸ ساعت نور در روز ایده آل است، اگر این شرایط را نمی‌توانید فراهم کنید باید از نورهای کمکی (فلورسنت) استفاده کنید برای این کار باید چراغ فلورسنت را در فاصله ۸ تا ۱۰ سانتی‌متری گیاه قرار دهید.

کاشت مستقیم بذر گل شاه پسند الوان در باغچه

برای کاشت مستقیم بذر اولین نکته که باید به آن توجه نمود دمای محیط کاشت است، برای کاشت مستقیم در گلدان و در منزل در هر فصلی می‌توان اقدام نمود ولی برای کاشت مستقیم در گلدان و فضای باز یا در باغچه باید بعد از گرم شدن هوا و اتمام سرما اقدام به کاشت بذر کرد. دمای محیط کاشت باید ۱۵ تا ۲۵ درجه باشد. ابتدا کود دامی پوسیده را بر روی بستر باغچه می‌ریزیم و به عمق ۱۵ تا ۲۰ سانتی‌متر زیرورو می‌کنیم تا مخلوط شود سپس اقدام به آبیاری مناسب می‌کنیم تا خاک کاملاً خیس شود بعد از گذشت چند ساعت از آبیاری بذرها را با فاصله ۱۰ تا ۲۰ سانتی‌متر از یکدیگر در عمق ۲ تا ۳ سانتی‌متری قرار می‌دهیم و بر روی آن خاک قرار می‌دهیم. سپس به‌آرامی اقدام به آبیاری می‌کنیم به‌طوری که بذرها جابجا نشود و منتظر سبز شدن آن‌ها می‌مانیم. تا قبل از جوانه‌زنی خاک هرگز خشک نشود.

کاشت مستقیم بذر گل شاه پسند در گلدان

برای کاشت شاه پسند در گلدان ابتدا مطمئن می‌شویم که ته گلدان سوراخ‌های مناسبی برای خروج آب اضافی دارد سپس به ارتفاع ۴ سانتی‌متر کف آن ماسه درشت می‌ریزیم و سپس گلدان را با ترکیب خاکی که در بالا گفته شد پر می‌کنیم و خوب آبیاری می‌کنیم تا خاک نشست کند و آب از ته گلدان خارج شود. اکنون بذرها را در عمق ۲ برابر طول بذر (حدوداً ۰٫۵ تا ۱ سانتی‌متر) و در فواصل ۵ تا ۱۰ سانتی‌متری می‌کاریم و روی آن را با کمپوست پوسیده یا همان ترکیب خاک اصلی پر می‌کنیم و به‌آرامی آبیاری می‌کنیم، بهتر است با افشانه یا اسپری آبیاری شود تا بذرها جابجا نشود. تا قبل از جوانه‌زنی بذرها اجازه ندهید خاک خشک شود و همیشه مرطوب باشد، بعد از جوانه‌زنی بذرها باید گلدان در جای پر نور باشد.

اگر اقدام به نگهداری گلدان در آپارتمان می‌کنید باید توجه نمود که میزان نور دریافتی روزانه ۷ تا ۸ ساعت باشد. آبیاری گیاه باید هر چند روز یک بار هنگامی‌که سطح خاک کمی خشک شد انجام شود. تا قبل از جوانه‌زنی بذرها و در صورتی که هوا خیلی گرم نبود می‌توانید گلدان را با مشما شفاف کاور کنید (بپوشانید) تا با بالا رفتن رطوبت و دما جوانه‌زنی سریع‌تر اتفاق بیفتد. بهتر است هنگام مواجه با این گیاه از دستکش استفاده کنید زیرا شیره این گیاه برای پوست ایجاد حساسیت می‌کند.

خواص گل شاه پسند

قسمت مورداستفاده این گیاه، برگ گل شاه پسند و سرشاخه‌های سبز آن است در اثر مالش دادن بوی مطبوعی در تمام قسمت‌های این گیاه منتشر می‌شود ولی طعم آن گس و تلخ است. این گیاه گونه‌های مختلفی دارد که متجاوز از صد نوع می‌باشد، ما در ایران بیشتر نوع تزئینی آن که شاه پسند درختی نام دارد را می‌شناسیم اما نوع دارویی آن نیز در ایران وجود دارد که ما در این مطلب بیشتر به آن نوع می‌پردازیم. شاه پسند مشکلاتی از قبیل نفخ و احساس سنگینی را برطرف کرده و به بهبود عملکرد کبد کمک می‌کند. از دیگر فواید گل شاه پسند این که این گیاه برای برطرف کردن حالت تهوع و یا استفراغ نیز مفید است. نتایج پژوهش‌های متعدد نشان می‌دهد که عصاره‌ی روغنی یا همان افشره‌ی خوراکی شاه پسند لیمویی به دفع هلیکوباکترپیلوری کمک می‌کند به خاطر اینکه این باکتری نمی‌تواند در برابر ترکیبات شاه پسند مقاومت کند. شاه پسند آرام‌بخش است و باعث خواب راحت می‌شود. شاه‌پسند برای مقابله با استرس و اضطراب فوق‌العاده است. می‌توانید زمانی که تحت فشارهای روحی روانی هستید و یا بی‌خوابی به سرتان میزند از آن استفاده کنید.

همچنین از راه‌های زیر نیز می‌توانید محصولات ما را ملاحظه و خرید نمایید:

۱- مراجعه به صفحه اینستاگرامی به آدرس:

https://www.instagram.com/zerafat.shop/

۲- مراجعه به کانال تلگرامی به آدرس:

https://t.me/zerafat_shop

۳- تماس با شماره موبایل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۸۳۳

گل شب بو از گیاهان پرطرفدار نوروزی است که علاوه بر زیبایی فوق‌العاده گل‌هایش به علت عطر بی‌نظیرش نیز بسیار موردتوجه است و برای نگهداری در آپارتمان و کاشت در فضای سبز و باغچه‌ها انتخاب می‌شود. در ادامه این مطلب شما را با روش کاشت گل شب بو، نحوه نگهداری و شرایط محیطی موردنیاز این گل آشنا می‌کنیم.

کاشت

کاشت گل شب بو از طریق بذر و قلمه زدن قابل انجام است و جزو گیاهانی است که تکثیر آن ساده است. مهم‌ترین روش تکثیر گل شب بو کاشت بذر است که در دو زمان از سال انجام می‌گیرد. در مورد شب‌بوهای یک‌ساله و همچنین چندساله معمولاً بذر شب بو در اوایل بهار (بعد از رفع یخبندان بهاره) و یا در صورت داشتن امکانات ۸-۶ هفته قبل از رفع یخبندان در محیطی محافظت‌شده همانند داخل منزل و یا گلخانه کاشته می‌شوند، سپس در اوایل بهار به زمین اصلی منتقل می‌شوند.

۱- بذر گل شب بو را در عمق ۳ تا ۴ سانتیمتری خاک بکارید. فاصله بین بذرها بهتر است بین ۱۵ تا ۲۰ سانتیمتر باشد.

۲- بهتر است بذر شب بو را از اواخر مرداد ماه تا اوایل شهریور در هوای آزاد بکارید و پس از آنکه بوته‌ها چند برگه شد، بوته‌های کم پر را جدا کنید.

۳- زمانی که بوته‌های شب بو حدود ۳ تا ۵ سانتیمتر رشد کردند باید آن‌ها را به گلدان‌های مناسب انتقال دهید.

۴- توجه داشته باشد اگر گل شب‌بوی شما از نمونه‌های تک شاخه است می‌توانید ۳ تا ۵ بوته از آن را به یک گلدان انتقال دهید اما چنانچه از انواع پر شاخه استفاده نموده‌اید یک بوته برای هر گلدان کافی است.

۵- گلدان‌های شب بو را در محل سایه قرار دهید. هنگامی‌که بوته‌ها به گلدان جدید و فضای محیط عادت کردند می‌توانید آن‌ها را به محل آفتاب‌رو انتقال دهید.

۶- بهترین محل برای نگهداری گل شب بو در داخل ایوان یا بالکن منزل و در پشت پنجره اتاق‌هاست. در صورت نگهداری شب بو در داخل آپارتمان، دمای منزل باید خنک باشد.

۷- گلدان‌ها را در هفته حداقل سه تا چهار بار آبیاری کنید.

۸- توصیه می‌شود خاک گلدان را هر سال یک‌بار با کودهای غنی از پتاسیم و نیتروژن مخلوط کنید.

تکثیر از طریق قلمه یکی دیگر از روش‌های کاشت گل شب بو در مورد انواع چندساله این گیاه است. این روش چندان متداول نیست، با این وجود اگر تصمیم به قلمه زدن گل شب‌بوی خود دارید بهترین زمان فصل تابستان است.

شرایط نگهداری

شرایط اکولوژیکی موردنیاز نگهداری شب بو عبارت است از:

خاک: گل شب بو به خاک سبک و با زهکش خوب نیاز دارد که خنثی تا کمی قلیایی و نسبتاً حاصلخیز باشد. ترکیب خاک‌برگ، شن، کود پوسیده گاوی و خاک معمولی برای کاشت گل شب بو مناسب است.

نور: گل شب بو برای رشد بهتر نیاز به نور مستقیم دارد. البته این میزان دریافت نور برای گل بستگی به دما محیط دارد به‌طوری که هرچه دمای محیط کمتر باشد و هوا خنک‌تر باشد، گیاه میزان نور مستقیم بیشتری را تحمل خواهد کرد. با افزایش دمای محیط، اگر از شدت بیش از اندازه نور محافظت نشود ابتدا گل‌ها پژمرده می‌شوند و سپس تمامی گیاه پژمرده خواهد شد.

دما: همه انواع شب بو از جزو گیاهان سرمادوست هستند و به هوای گرم حساسیت دارند. گل‌های شب بو در اثر گرم شدن هوا ابتدا کمتر گل می‌دهند و سپس برگ‌های گیاه زرد شده و به‌تدریج می‌ریزند و گیاه از بین می‌رود.

آبیاری: نیاز آبی گل شب بو متوسط است. بهترین زمان آبیاری گیاه زمانی است که بین دو آبیاری سطح خاک کاملاً خشک شده باشد. در صورت آبیاری بیش‌ازاندازه ریشه گیاه پوسیده خواهد شد.

آفات و بیماری‌ها: از بیماری‌ها و آفات مهم گیاه شب بو می‌توان به زنگ شب بو، کنه تارعنکبوتی، معدنچی برگ، تریپس، سفیدک داخلی و شته اشاره کرد. برای از بین بردن این آفات و بیماری‌ها بایستی از سموم شیمیایی مربوطه استفاده شود.

جالب است بدانید چند سالی است که گل شب بو به‌عنوان گل شاخه بریده نیز مورداستفاده قرار می‌گیرد و شاخه‌های بریده آن درصورتی‌که هوای اتاق گرم نباشد، چندین روز در آب دوام می‌آورند.

همچنین از راه‌های زیر نیز می‌توانید محصولات ما را ملاحظه و خرید نمایید:

۱- مراجعه به صفحه اینستاگرامی به آدرس:

https://www.instagram.com/zerafat.shop/

۲- مراجعه به کانال تلگرامی به آدرس:

https://t.me/zerafat_shop

۳- تماس با شماره موبایل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۸۳۳

بابوبه گیاهی است یک‌ساله، معطر و به ارتفاع ۲۰ تا ۴۰ سانتیمتر که به‌صورت خودرو در مزارع و کنار جاده‌ها می‌روید. ساقه آن دارای انشعاباتی است و برگ‌های آن بریدگی‌های باریک و دراز با ظاهر برگچه مانند دارد. گل‌ها به‌صورت گل آذین کاپیتول و به رنگ سفید و زرد است. گیاهی دائمی و همیشه سبز که توده گل‌های مینائی شکل آن به رنگ زرد لیموئی هر یک در انتهای ساقه‌ای باریک در فصل تابستان ظاهر می‌شوند. برگ‌ها بسیار منقسم و سرخس مانند بوده و در فصل زمستان جذابیت گیاه را تأمین می‌کنند. حداکثر بلندی و گستردگی آن به یک متر می‌رسد. گل بابونه گیاهی است از تیرۀ کاسنی، همه‌جایی، علفی، یک‌ساله، دارای ریشه مخروطی شکل و کم‌وبیش سطحی که همیشه در اواخر دورۀ رویش از انشعابات فراوانی برخوردار می‌شود. این گیاه دارای خواص دارویی فراوان است. ساقه‌اش استوانه‌ای شکل است. ارتفاع ساقه متفاوت و بسته به محل رویش و شرایط اقلیمی آن است. در زمین‌های شور ساقه کوتاه و به‌صورت خوابیده روی زمین قرار می‌گیرد. برگ‌ها فاقد کرک و صاف به‌صورت متناوب نسبت به یکدیگر روی ساقه قرار می‌گیرند. گل‌ها در انتهای ساقه‌های اصلی و فرعی ظاهر می‌شوند. قسمت میانی گل‌ها که مجموعه‌ای از گلچه‌های لوله‌ای زردرنگ است و در اوایل رویش نیمه کروی، با باز شدن گلچه‌های لوله‌ای، کم‌وبیش مخروطی می‌شوند. گل‌های بابونه شیرازی دو نوع گلچه زبانه‌ای به رنگ سفید و گلچه لوله‌ای به رنگ زرد است. بخش مورداستفاده این گیاه، کاپیتول‌های (مرکز گل گیاه) آن است که در فاصله ماه‌های اردیبهشت تا مهر ماه، آن را از ساقه جدا می‌کنند. گل‌های بابونه کوچک بوده و فرم آن همانند گل مینا یا آفتابگردان و خوراکی بوده که در تهیه چای بابونه مورداستفاده قرار می‌گیرد، البته این تنها راه مصرف آن نبوده، از این گیاه به‌عنوان چاشنی در برخی غذاها و سالادها استفاده می‌شود. طعم گل‌های بابونه به‌طور غالب شیرین است. ساقه آن به رنگ سبز مایل به سفید، برگ‌های آن کوچک متناوب و دارای بریدگی‌های باریک، نامنظم و پوشیده از کرک است. گل‌های آن مجتمع در یک طبق که به‌طور منفرد در انتهای ساقه گل دهنده در تابستان ظاهر می‌شود. در هر طبق، گل‌های سفید در اطراف و گل‌های زرد در قسمت وسط قرار دارند. بابونه از گیاهان بومی منطقه مدیترانه بوده ولی منشأ آن را در آسیای صغیر گزارش کرده‌اند. این گیاه امروزه پراکندگی وسیعی در اروپا، آسیای غربی، آفریقای شمالی آمریکای شمالی و جنوبی و استرالیا پیدا کرده است.

در ایران نیز گونه‌های مختلف جنس ماتریکاریکا در نقاط مختلف کشور رشد می‌کنند. این گیاه در آذربایجان، لرستان، فارس قیروکارزین غربی اندیمشک و خوزستان (دزفول، ایذه، هفت گل، شوشتر، رامهرمز و بهبهان) اطراف تهران و دماوند و همچنین در جنگل فندقلو ویلکیج نمینو همچنین در مناطق وسیعی از چمنزارهای استان چهارمحال و بختیاری در [میزدج و کوهرنگ و سایر نقاط] می‌روید. بعضی از گونه‌های دیگر بابونه مانند بابونه آلمانی در نواحی مختلف اروپا می‌روید.

کاشت بابونه

بابونه را معمولاً به‌صورت مستقیم کشت می‌کنند و نشاء گیری آن رایج نیست و توصیه نمی‌شود، بذر بابونه بسیار ریز بوده و در هر نیم گرم بیش از هزار عدد بذر وجود دارد. برای کاشت بابونه را می‌توان دو نوبت در سال به‌صورت مستقیم کاشت: ۱) نیمه دوم اسفندماه ۲) اواخر شهریور تا اواخر مهرماه

برای کاشت خانگی و به‌صورت محدود در تمامی طول بهار و تابستان می‌توان اقدام به کاشت در باغ (باغچه) و گلدان نمود. برای کاشت بذر بابونه در باغچه و مزرعه ابتدا خاک (بستر کشت) را به عمق ۱۵ تا ۲۰ سانتی‌متر زیرورو کنید و با کود حیوانی پوسیده یا کمپوست مخلوط کنید. بذرها را با ۳ تا ۵ برابر حجم آن با خاک یا ماسه مخلوط کنید و سپس به‌صورت دست پاش بر روی سطح خاک بپاشید و بر روی آن سطح نازکی از خاک نرم بریزید. علاوه بر گیاه بابونه که نیاز به نور کامل دارد، بذر بابونه نیز برای جوانه‌زنی نیاز به نور دارد در نتیجه در محیطی کاشته شود که پر نور باشد.

برخی معتقدند که روی بذر بابونه را نباید با خاک پوشاند زیرا برای جوانه‌زنی باید نور دریافت کنند ولی این عمل درصد جوانه‌زنی را کاهش می‌دهد چون برخی بذرها با خاک ارتباط برقرار نکرده و خشک می‌مانند و جوانه نمی‌زنند. برای کاشت بذر بابونه در گلدان، گلدان انتخابی باید عمقی حداقل ۱۰ سانتی‌متری داشته باشد. چون بذرها در عمق کمی کاشته شده حتماً به نحوی آبیاری شود که بذرها شسته نشود. تا قبل از جوانه‌زنی بذر، بستر کشت همیشه باید مرطوب باشد ولی غرق آبی نه برای تسریع در جوانه‌زنی بذرها می‌توانید بر روی بستر کشت یک مشما شفاف بیاندازید، توجه کنید که با این کار دما زیر مشما بالا می‌رود و درصورتی‌که هوا خیلی گرم باشد از انجام این کار پرهیز کنید و تنها مراقب باشید که خاک خشک نشود.

بعد از جوانه‌زنی بذرها، گیاهان قوی را نگه دارید و باقی را حذف کنید همچنین با حذف گیاهان اضافه فاصله گیاه بابونه‌ها را از یکدیگر ۱۵ تا ۲۰ سانتی‌متر برسانید تا فضای کافی برای رشد تمامی گیاهان فراهم شود. علف‌های هرز را از همان ابتدا حذف کنید، وجود علف هرز باعث رقابت در جذب مواد مغذی خاک میان گیاه و علف هرز می‌شود و باعث کاهش مواد دریافتی موردنیاز گیاه و کم شدن اسانس و عطر گیاه می‌شود. دمای کاشت بذر و جوانه‌زنی ۲۰ تا ۲۵ درجه مناسب است، بعد از رشد دماهای بالاتر را نیز تحمل می‌کند. (بذرها در دمای ۵ تا ۱۰ درجه نیز قابلیت جوانه‌زنی دارند) PH مناسب برای خاک بابونه ۸ تا ۹ است، بابونه تحمل خوبی در مقابل خاک‌های شور داشته و در این نوع خاک نیز قابل کاشت بوده ولی گلدهی و میزان اسانس را کاهش می‌دهد. آبیاری گیاه بابونه باید به‌طور منظم باشد، مرطوب بودن خاک پای گیاه باعث افزایش گلدهی و افزایش میزان اسانس می‌شود.

برای مبارزه با علف­های هرز بابونه می­توان از علف­کش مالوران به میزان ۳ الی ۴ کیلوگرم در هکتار به‌صورت محلول پاشی استفاده کرد. زمان مناسب برای استفاده از این علف­کش اواسط فروردین ماه است. این علف­ کش تأثیر سوئی بر گیاه ندارد و می­توان تا مرحله ۲ یا ۳ برگی از آن استفاده کرد. به کار بردن ۱ تا ۵/۱ کیلوگرم در هکتار نمک سدیم ۲٫۴٫D برای کنترل علف­های هرز مفید است. ترفلان به مقدار ۲ لیتر در هکتار به‌صورت پیش رویشی به خاطر عدم وجد پس مانده نامطلوب از این سم بسیار مورد استفاده قرار می­گیرد. از آنجایی که این گیاه بخصوص در مرحله ۲ تا ۳ برگی قدرت رقابت خوبی با علف­های هرز دارد، در کشت آن نیاز چندانی به علف‌کش نیست. اما درصورتی‌که نیاز به سم‌پاشی قطعی باشد بهتر است این کار را در حدود ۶ هفته قبل از کاشت با استفاده از علف­کش­هایی که روی بذر علف هرز مؤثر هستند و یا زمانی که علف هرز در حال جوانه­زنی است، انجام داد. آبیاری این گیاه معمولاً به‌صورت آبیاری این گیاه معمولاً به‌صورت ثقلی- کرتی صورت می­گیرد. مناسب­ترین رطوبت خاک بین ۶۰ تا ۷۰ درصد است. آبیاری در طی گل­دهی بسیار مفید بوده و سبب یک‌بار برداشت اضافی گل می­شود.

برداشت

قسمت مورد مصرف گل‌های گیاه بابونه است که به‌صورت خشک‌شده مصرف می‌کنند در نتیجه هنگامی‌که گل‌ها باز می‌شوند برداشت آغاز می‌شود. برداشت گیاه بابونه در جهان در سطح وسیع به‌وسیله ماشین‌های مخصوص و در سطح‌های کوچک‌تر با ابزارهای ساده و دستی انجام می‌شود که در تصویر زیر می‌بینید، گل‌ها معمولاً برای دسته‌بندی و جابجایی بهتر همراه با بخشی از دمگل (ساقه) گیاه برداشت می‌شوند (معمولاً ۵ سانتی‌متر) در این حالت دارای بالاترین اسانس است. برای داشتن بالاترین کیفیت، گل‌ها به فاصله کمی از برداشت باید خشک شوند. در هر هکتار زمین زیر کاشت بابونه معمولاً ۰٫۵ تا ۲ تن گل بابونه تازه برداشت می‌شود که پس از خشک نمودن می‌توان ۰٫۱ تا ۰٫۵ تن گل خشک به دست آورد.

خواص بابونه

بابونه از نظر طب قدیم ایران گرم و خشک است و از تقویت‌کننده‌های تلخ به حساب می‌آید.

یکی از مهم‌ترین خواص گل بابونه، درمان زخم و ورم معده است که به‌آسانی این مرض را درمان می‌کند.

بابونه اعصاب و قوای جنسی را تقویت می‌کند.

بابونه تقویت‌کننده مغز است.

بابونه ادرارآور و قاعده آور است.

این گیاه ترشح شیر را در مادران شیرده افزایش می‌دهد.

استفاده از بابونه در زیبایی به‌اندازه قدمت به‌کارگیری آن در عطاری‌ها سابقه دارد. خواص آن به‌خصوص برای پوست‌های شکننده و حساس در مقابل تغییرات جوی مفید است.

درمان‌کننده سردرد و میگرن است.

استفاده از بابونه سنگ مثانه را خرد و دفع می‌کند.

اگر کسی قطره‌قطره ادرار می‌کند، به او دم‌کرده بابونه دهید تا درمان شود.

بابونه درمان‌کننده کمی ترشحات عادت ماهیانه است.

برای درمان چشم‌درد، بابونه را در سرکه ریخته و بخور بابونه دهید.

برای تسکین دردهای عضلانی دم‌کرده بابونه بنوشید.

جویدن بابونه برای التیام زخم‌های دهان مفید است.

بابونه تب بُر و تسکین‌دهنده درد است.

بابونه تقویت‌کننده معده است.

برای تسکین درد در هنگام دندان‌درآوردن بچه‌ها، به آن‌ها دم‌کرده بابونه بدهید.

برای رفع بی‌خوابی و داشتن یک خواب آرام و راحت، کافی است ۱۰ دقیقه قبل از رفتن به رختخواب، یک فنجان دم‌کرده بابونه بنوشید.

بابونه برای رفع ورم روده مؤثر است.

بابونه درمان‌کننده بی‌اشتهایی است.

دم‌کرده بابونه درمان‌کننده کم‌خونی است.

از بابونه برای رفع کرم معده و روده استفاده کنید.

بابونه تسکین‌دهنده دردهای عادت ماهیانه است.

بابونه برای رفع زردی مفید است.

حمام بابونه اثر نیرو دهنده دارد. برای این منظور چند قطره اسانس بابونه را در وان حمام ریخته، مدت یک ربع در آن دراز بکشید.

برای تسکین درد، چند قطره اسانس بابونه را با یک قاشق روغن بادام مخلوط کرده و روی محل‌های دردناک بمالید تا درد را تخفیف می‌دهد.

اسانس بابونه مخلوط با روغن بادام برای رفع ناراحتی‌های پوستی نظیر اگزما، کهیر و خارش مفید است.

برای رفع گوش‌درد و سنگینی گوش، یک قطره روغن بابونه را در گوش بچکانید.

اسانس بابونه چون اثر تهوع‌آور دارد، در مسمومیت‌های غذایی مصرف می‌شود.

روغن بابونه را برای از بین بردن کمردرد، درد مفاصل و نقرس روی محل درد بمالید.

با دم‌کرده بابونه اگر موهای بلوند را بشویید آن‌ها را روشن‌تر و شفاف‌تر می‌کند.

خانم‌هایی که یائسه شده‌اند، بهتر است همه روزه دمنوش بابونه بنوشند، زیرا اختلالات یائسگی را برطرف می‌کند.

بابونه ضد آلرژی است.

همچنین از راه‌های زیر نیز می‌توانید محصولات ما را ملاحظه و خرید نمایید:

۱- مراجعه به صفحه اینستاگرامی به آدرس:

https://www.instagram.com/zerafat.shop/

۲- مراجعه به کانال تلگرامی به آدرس:

https://t.me/zerafat_shop

۳- تماس با شماره موبایل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۸۳۳

بذر گل همیشه بهار نارنجی ارائه‌شده از نوع پرپر بوده و زیبایی خاص به گلدان و باغچه شما می‌بخشد. منشأ گل همیشه بهار جنوب اروپا و حوزه مدیترانه و یکی از رایج‌ترین گل‌های فصلی است. نام آن از کلمه Calendae، به معنی اولین روز ماه گرفته شده است چون به‌تقریب در تمام سال گل می‌دهد. از جاهای گرم تا مناطق خیلی سرد قابل‌کشت است. این گیاه به‌عنوان یک گل یک‌ساله در برنامه گل‌کاری قرار می‌گیرد ولی می‌تواند به‌صورت علفی چندساله به زندگی خود ادامه دهد که در این حالت گل‌ها مرغوبیت سال اول را ندارند. بنابراین کمتر به‌صورت چندساله کشت و کار می‌شود. گل‌ها ۳ –۱۰ سانتی‌متر قطر داشته و به‌تنهایی در انتهای ساقه گل دهنده قرار دارند. ارتفاع بوته‌ها حدوداً ۳۰ سانتی‌متر است. در انواعی از آن که ساقه‌ها یا دمگل‌های طویل و قوی و گل‌های درشت دارند، از گل بریده آن‌ها استفاده می‌شود. بذر گل همیشه بهار اغلب به‌عنوان مرز بین سایر گل‌ها کاشته می‌شود. گل همیشه بهار در شب جمع شده و حالت بسته و نیمه بسته به خود گرفته و در روز باز می‌شود. یک نکته خیلی جالب درباره بذر گل همیشه بهار هم باید گفت و آن این‌که در اثر مالش برگ و گل آن بوی خوبی متصاعد می‌شود. خاصـیت دارویـی داشته و برای درمان بیماری‌های پوستی به کار می‌رود.

خواص گل همیشه بهار پرپر متعدد است. گل همیشه بهار به‌عنوان ضدعفونی‌کننده پوست و در پمادهای پوستی مورداستفاده قرار می‌گیرد. گل همیشه بهار پرپر به ارتفاع ۴۰ تا ۷۰ سانتی‌متر رشد می‌کند. قطر گل‌ها ۴ تا ۷ سانتی‌متر است. کاشت گل همیشه بهار در گلدان امکان پذیر است و در برابر سرما مقاومت بالایی دارد و جذب‌کننده حشرات مفید است. این گل یک گل بسیار زیبا و مناسب به‌عنوان شاخه گل بریده و استفاده در دسته‌گل است. گلبرگ‌های گل همیشه بهار خوراکی هستند و می‌توان آن‌ها را به‌صورت تازه یا خشک‌شده در سوپ‌ها، برنج، انواع دسرها، سوفله و سایر محصولات پخته‌شده به‌عنوان چاشنی مورداستفاده قرار داد. گل همیشه بهار یک انتخاب محبوب برای خوش‌طعم کردن سالاد است. قبل از استفاده، گلبرگ‌ها باید از پایه گل جدا شوند زیرا پایه گل تلخ است. گل همیشه بهار آلفا برای کاشت در زمین، گلدان، کاشت انبوه، مرز باغ و باغچه‌ها و در حیات خانه‌ها، استفاده در دسته‌گل و استفاده به‌صورت خوراکی کاربرد دارد. دمنوش گل همیشه بهار، روغن گل همیشه بهار و عرق گل همیشه بهار از دیگر موارد استفاده از این گیاه است.

گل همیشه بهار به سرما مقاوم بوده و در هوای سرد بهترین رشد را دارد. دمای مطلوب این گیاه حدود ۱۰ درجه سانتی‌گراد است. در انواع پاکوتاه گلدانی، دمای ۲۱ درجه در روز و ۱۶ –۱۷ درجه سانتی‌گراد در شب مناسب است. همیشه بهار گیاه خوبی برای تابستان است ولی بذر گل همیشه بهار باید در سایه کاشته شود تا کیفیت، طول ساقه و اندازه گل افزایش یابد. در زمستان بیشترین شدت نور باید برای آن فراهم شود. از نظر نیاز آبی، خاک باید همیشه مرطوب باشد. اگر گیاهان با خشکی روبرو شوند گلدهی کاهش می‌یابد. گاهی تولیدکنندگان برای تولید گیاهان با ساقه‌های محکم و نیز افزایش عمر گلدانی، آبیاری را کم می‌کنند. برای افزایش تعداد شاخه‌های جانبی و در نتیجه افزایش تعداد گل می‌توان جوانه انتهایی را حذف کرد. به نوع خاک حساسیتی نداشته و در بیشتر خاک‌ها می‌توان به کشت آن اقدام کرد. از آنجا که گلبرگ‌های پژمرده به‌طور طبیعی می‌ریزند نیاز به سرزنی نیست مگر آنکه بخواهیم از ریزش بذر جلوگیری کنیم. اگر شدت نور گلخانه خیلی کم و دما خیلی بالا باشد گل‌های ریز و ساقه‌های ضعیف به وجود می‌آید.

کاشت

اگر قصد کاشت زیاد و تولید این گل را دارید بهتر است در زمین یک کرت با این ترکیب خاک آماده کنید، سطح خاک را خوب صاف کنید قبل از پاشیدن بذرها سطح خاک را خوب آب بدهید و بعد بذر گل همیشه بهار را روی خاک بپاشید سپس بهتر است روی آن حدود نیم سانتیمتر کود دامی کاملاً پوسیده سرند شده بریزید و مجدد با آبپاش آب بدهید. اما اگر مقدار کمی از این بذر را تهیه کردید و برای باغچه خود و یا به مقدار چند تا گلدان می‌خواهید پرورش بدهید از این روش زیر استفاده کنید. در این روش خزانه شما باید کوچک باشد. ابتدا یک سبد پلاستیکی میوه یا گلدانی با دهانه بزرگ ولی عمق کم تهیه کنید. گلدان و یا سبد را از خاکی که در بالا ترکیب آن گفته شد پر کنید و خاک را خوب آب بدهید تا خاک نشست خود را بکند. حالا بذرها را روی سطح خاک بپاشید سپس حدود نیم سانتیمتر روی بذرها کود دامی کاملاً پوسیده سرند شده بریزید و مجدد به‌آرامی با آبپاش آب بدهید.

اگر کود دامی در دسترس شما نبود می‌توانید از ورمی کمپوست استفاده نمایید. اگر هر دو این‌ها در دسترس نبود از همان خاکی که ترکیب کردید برای روی بذرها استفاده نمایید (اما بهتر است از کود دامی استفاده کنید تا جوانه‌ها به‌خوبی رشد کرده و قوی شوند) حتماً کود دامی‌ای که استفاده می‌کند چندساله، کهنه، پوسیده، خشک و سرند شده باشد. به هیچ عنوان از کود دامی تازه استفاده نکنید.

بعداز اینکه جوانه‌های گیاه موردنظر به حدود ۵ تا ۸ سانتیمتر رسیدند آنها را از خزانه در آورده و در جای اصلی بکارید. برخی‌ها بذر را روی محلی که موردنظرشان هست می‌پاشند تا همان‌جا سبز بشود اما این روش درست نیست دلیلش این است که زمان بذرپاشی بذرها نامنظم روی زمین میافتند و وقتی سبز می‌شوند خیلی از آنها ممکن است کنار هم سبز بشوند اما زمانی که بذرها را درون خزانه بکارید بعد می‌توانید به‌صورت منظم بوته‌های این گل را به هر طریقی و به هر فاصله‌ای که می‌خواهید بکارید.

هیچ‌وقت اقدام به نگهداری گل و گیاهان بیرونی در منزل نکنید چون درون منزل نور و تهویه هوای کافی برای رشد گیاهان و درختان بیرونی وجود ندارد حتی کاشت بذر هم ممکن است با مشکل مواجه شود در کل اگر مکانی برای کاشت بذر ندارید و مجبور هستید که در منزل این کار را بکنید بهتر است گلدان خزانه را روی پنجره جنوبی بگذارید تا نور کافی به آن برسد و حتماً پس از سبز شدن بذر گیاهانی که بیرونی هستند آنها را به بیرون از خانه انتقال بدهید اگر به بیرون انتقال ندهید ساقه‌ها دراز شده و کم‌کم از بین می‌رود.

همچنین از راه‌های زیر نیز می‌توانید محصولات ما را ملاحظه و خرید نمایید:

۱- مراجعه به صفحه اینستاگرامی به آدرس:

https://www.instagram.com/zerafat.shop/

۲- مراجعه به کانال تلگرامی به آدرس:

https://t.me/zerafat_shop

۳- تماس با شماره موبایل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۸۳۳

زوفا گیاهی پایا از تیره نعناییان است که به حالت خودرو می‌روید. نام‌های دیگر این گیاه گل زوفا، گل پونه و زوفای یابس است. زوفا دارای گل‌هایی زیبا، معطر، آبی و گاهی سفید و صورتی است که در انتهای ساقه ظاهر می‌شوند. اسانس این گیاه شبیه نعنا است. زوفا بومی کشور فرانسه، یونان و ایتالیا است و بیشتر در مناطق اطراف دریای مدیترانه می‌روید و در ایران به حالت خودرو در نواحی جنوب یافت می‌شود. قسمت‌های مورداستفاده این گیاه اندام رویشی آن شامل گل، برگ و میوه است و برگ زوفا دارای طعمی تند و مطبوع هستند. از گیاه زوفا می‌توان به شکل دم‌کرده، تنتور و جوشانده استفاده کرد.

گیاه زوفا Hyssop نام علمی Hyssopus Officinalis درختچه‌ای است که ارتفاع آن تا ۶۰ سانتیمتر می‌رسد. این گیاه به حالت خودرو در نواحی جنوب اروپا، ایران، هند، ترکیه و شوروی می‌روید. برگ‌های آن کوچک، خط‌دار، نوک‌تیز و سبزرنگ است. گل‌های آن آبی و گاهی سفیدند که در انتهای ساقه ظاهر می‌شود. ریشه زوفا مستقیم است و انشعابات فراوانی دارد. ساقه آن چهارگوش مستقیم و ارتفاع آن cm70- 50 است. قسمت تحتانی (پای ساقه) چوبی و قهوه‌ای رنگ و از انشعاب‌های فراوانی برخوردار است ولی قسمت فوقانی آن نرم و سبزرنگ است. برگ‌های صاف، فاقد دندانه، باریک، کشیده و کم‌وبیش نیزه‌ای شکل و رنگ آن سبز روشن است.

زوفا گیاهی خشبی و چندساله است. منشأ این گیاه آسیای صغیر گزارش شده و همچنین زوفا در سطح وسیعی در مرکز و جنوب اروپا، عمدتاً در روسیه، بلغارستان، مجارستان، ایتالیا و اسپانیا، فرانسه و کشمیر و هند کشت می‌شود و از دریای خزر تا دریای سیاه همچنین در مناطق شنی نواحی مدیترانه می‌روید. ریشه زوفا مستقیم است و انشعابات فراوانی دارد.

کاشت

گیاه زوفا را هم به‌صورت مستقیم در زمین یا گلدان اصلی کشت می‌کنند و هم ابتدا بذرها را در خزانه و محیط مناسب نشاء می‌کنند و پس از رسیدن گیاه به ارتفاع مناسب اقدام به جابجایی به محل اصلی کاشت می‌نمایند. البته کشت مستقیم رایج‌تر بوده ولی تلفات بذر ممکن است در این روش بالا باشد. اگر چه قوه نامیه بذر گیاه زوفا بالا بوده و به‌راحتی حتی در شرایط کاشت پایین و متوسط نیز جوانه می‌زند. بهترین زمان برای کاشت زوفا اوایل بهار یا نیمه دوم اسفندماه است. برای کاشت مستقیم می‌توان بعد از رفع سرمای بهار اقدام به کاشت نمود. درصورتی‌که هوا خیلی گرم باشد جوانه‌زنی کاهش می‌یابد.

برای کاشت بذر زوفا به‌صورت خانگی در فصل بهار یا تابستان بذر گیاه دارویی زوفا را ۲۴ ساعت در آب خیس نمایید سپس در سینی نشاء یا لیوان‌های یک‌بار مصرف که با خاک تمیز ترجیحاً ترکیب (کوکوپیت + پرلیت + پیت ماس) پرشده در عمق ۰٫۵ تا ۱ سانتی بکارید. تا قبل از جوانه‌زنی بذرها و همچنین در اوایل رشد گیاه بستر همیشه مرطوب باشد، بعد از رشد کامل گیاه آبیاری هنگامی انجام شود که خاک کاملاً خشک شده است. بعد از رشد گیاهان و رسیدن به ارتفاع ۱۰ تا ۱۵ سانتی‌متر لیوان یک‌بار مصرف را پاره نموده و گیاه را به همراه خاک به زمین اصلی یا گلدانی با سایز حداقل ۱۶ سانتی‌متر منتقل کنید. (یا اگر در سینی نشاء کاشته‌اید به‌آرامی گیاه را همراه خاک خارج کنید)

برای کاشت ردیفی در مزرعه فواصل بین دو بوته را ۴۰ تا ۷۰ سانتی‌متر و فواصل بین ردیف‌ها را ۸۰ تا ۱۲۰ سانتی‌متر در نظر بگیرید. برای کاشت تجاری و وسیع زوفا در خاک‌های اشباع و خیس یا شنی نباید کاشته شود، ph مناسب برای خاک بستر کشت گیاه زوفا بین ۵٫۲ تا ۷٫۵ باید در نظر گرفته شود. برای کاشت خانگی و به‌صورت محدود در تمامی طول بهار و تابستان می‌توان اقدام به کاشت در باغ (باغچه) و گلدان نمود یا در کل طول سال با ایجاد شرایط کاشت اقدام به پرورش این گیاه نمود. دمای ایده آل برای رشد و جوانه‌زنی بذر گیاه زوفا ۲۰ تا ۲۵ درجه است. گیاه بالغ تا دمای ۴۰ درجه یا بالاتر از آن را نیز تحمل می‌کند.

برای کاشت بذر گیاه زوفا در باغچه و مزرعه ابتدا خاک (بستر کشت) را به عمق ۱۵ تا ۲۰ سانتی‌متر زیرورو کنید و با کود حیوانی پوسیده یا کمپوست مخلوط کنید. بعد از رشد جوانه‌ها و آماده شدن نشاءها یعنی رسیدن گیاه به ارتفاع ۱۰ تا ۲۰ سانتی‌متر، آن‌ها را به محل اصلی کاشت منتقل کنید. تا قبل از جوانه‌زنی بذر گیاه زوفا، بستر کشت همیشه باید مرطوب باشد ولی نیازی به غرق آبی نیست. برای تسریع در جوانه‌زنی بذرها می‌توانید بر روی بستر کشت یک مشما شفاف بیندازید. توجه کنید که با این کار دما زیر مشما بالا می‌رود و درصورتی‌که هوا خیلی گرم باشد از انجام این کار پرهیز کنید و تنها مراقب باشید که خاک خشک نشود. علف‌های هرز را از همان ابتدا حذف کنید، وجود علف هرز باعث رقابت در جذب مواد مغذی خاک میان گیاه و علف هرز می‌شود و باعث کاهش مواد دریافتی موردنیاز گیاه و کاهش اسانس گیاه می‌شود. زوفا چندساله بوده و معمولاً ۴ تا ۸ سال مورد بهره‌برداری قرار می‌گیرد.

برداشت

گیاه زوفا برای دو منظور کشت می‌شود. یکی اسانس گیری و دیگری استفاده از برگ‌ها و گل‌ها برای مصارف دارویی به‌صورت جوشانده و عرق زوفا و ادویه و چاشنی و غیره. مقدار عطروطعم گیاه زوفا در فصل گلدهی به بالاترین مقدار خود می‌رسد. در نتیجه در ابتدای فصل گلدهی برداشت آغاز می‌شود. البته درصورتی‌که قصد بهره‌برداری به‌صورت اسانس گیری داشته باشید بهتر است اواسط زمان گلدهی برداشت آغاز شود یعنی در مردادماه. هنگام برداشت گیاه از محل تلاقی اندام‌های نیمه چوبی و چوبی گیاه باید بریده شود و شاخه‌ها و ساقه‌ها به همراه گل‌ها از پایه جدا می‌شود و سپس به‌وسیله دستگاه‌های خشک‌کن یا به روش سنتی خشک و بسته‌بندی می‌شود. میزان برداشت گیاه زوفا در هر هکتار زمین تحت کشت در سال اول کاشت ۲٫۵ تا ۳٫۵ تن و در سال دوم ۶ تا ۹ تن گیاه تازه و خشک نشده است که بعد از خشک نمودن تقریباً کمتر از یک‌سوم وزن خود را از دست می‌دهد. برای اسانس گیری نیز از هر هکتار زمین تحت کشت زوفا سالانه ۹ تا ۱۶ کیلوگرم اسانس به دست می‌آید. بذر زوفا نیز ارزشمند بوده و می‌توان بذر را نیز برداشت نمود. بعد از پاپان فصل گلدهی بذرها ظاهر می‌شود در هر هکتار زمین می‌توان تا ۵ کیلوگرم یا کمی بیشتر بذر زوفا برداشت نمود.

خواص زوفا

۱) سرفه و ناراحتی‌های ریوی را برطرف می‌کند.

۲) نرم‌کننده سینه است

۳) خلط‌آور است

۴) معده را تقویت می‌کند

۵) نفخ شکم را برطرف می‌کند

۶) ادرارآور است

۷) داروی مفیدی برای مداوای آسم است

۸) اشتها را زیاد می‌کند

۹) برای رفع کم‌خونی مفید است

۱۰) افسردگی را برطرف می‌کند

۱۱) برای درمان صرع مفید است

۱۲) برای التیام زخم برگ‌های زوفا را له کرده و روی زخم بگذارید

۱۳) برای درمان تب‌خال مفید است و کسانی که تب‌خال می‌زنند باید از دمنوش زوفا استفاده کنند.

۱۴) درد شکستگی را می‌توان با کمپرس زوفا آرام کرد.

موارد منع مصرف

در برخی اسناد قدیمی مرتبط با طب سنتی بیان شده که از این گیاه برای سقط‌جنین استفاده می‌شده است. در نتیجه برای زنان باردار این گیاه توصیه نمی‌شود. مصرف بیش‌ازحد آن می‌تواند به کبد آسیب بزند. بهتر است مقدار مصرف آن را از یک متخصص گیاهان دارویی با توجه به نیاز خود بپرسید. مصرف زیاد این گیاه باعث افزایش فشارخون می‌شود. در نتیجه به افرادی که دارای فشار بالای خون هستند توصیه نمی‌شود. مصرف این گیاه به کودکان زیر ۵ سال بدون تجویز متخصص گیاهان دارویی توصیه نمی‌شود. در برخی موارد ممکن است برای کودکان تب و تشنج به همراه داشته باشد.

همچنین از راه‌های زیر نیز می‌توانید محصولات ما را ملاحظه و خرید نمایید:

۱- مراجعه به صفحه اینستاگرامی به آدرس:

https://www.instagram.com/zerafat.shop/

۲- مراجعه به کانال تلگرامی به آدرس:

https://t.me/zerafat_shop

۳- تماس با شماره موبایل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۸۳۳

گل‌های زیبا و خوش‌رنگ شقایق به همراه تکثیر و نگهداری آسان از این گل زیبا، آن را به یکی از بهترین گیاهان فصلی برای کاشت در گلدان و نگهداری در محیط خانه و باغچه تبدیل کرده است. شقایق به‌عنوان نمادی از سربازان کشته‌شده در جنگ مشهور است و در کشور ما از آن با نام لاله وحشی یاد می‌شود و با نام گل همیشه عاشق مشهور است. در این مقاله نحوه کاشت گل شقایق در گلدان و شرایط محیطی موردنیاز گیاه را به شما آموزش می‌دهیم.

گل شقایق اغلب یک‌ساله و به‌ندرت دوساله است و در مزارع کشاورزی به‌عنوان علف هرز شناخته می‌شود. این گل گونه‌های مختلفی دارد و در کشور ما ارقام وحشی آن در دامنه‌ها کوه‌ها و دشت‌ها به‌صورت خودرو فراوان می‌روید. گل‌های شقایق به‌صورت منفرد در انتهای ساقه‌های اصلی و شاخه‌های فرعی می‌رویند و گل‌ها قبل از شکوفایی آویزان هستند. اندازه قطر هر گل، ۳۰ تا ۸۰ میلی‌متر و در بیشتر مواقع به رنگ گل شقایق زرد، گل شقایق قرمز تا بنفش و به‌ندرت گل شقایق سفید یا ارغوانی هستند و ارتفاع خود گیاه بین ۲۰ تا ۷۰ سانتی‌متر است. جالب است بدانید، نوع وحشی این گل (شقایق وحشی) رنگ طبیعی نارنجی سرخگون درخشان دارد، ولی از اواخر قرن نوزدهم با پرورش انتخابی در باغ‌ها، نژاد‌های مختلفی از این گل ایجاد شده که رنگ‌های متفاوتی از سفید روشن با لکه‌های سیاه بادمجانی تا انواع صورتی و شاه بلوطی تیره دارند.

کاشت

بهترین روش کاشت شقایق در منزل و تکثیر آن کاشت از طریق بذر شقایق است. مراحل کاشت شقایق در گلدان به شرح زیر است. بذر گل شقایق کوچک است و می‌توان آن را در گلدان‌های مستطیلی شکل به تعداد چند عدد در هر گلدان کاشت. خاک گلدان را به‌صورت شیاری با عمق نیم تا یک سانتی‌متر گود کنید و بذرها را داخل شیاری که ایجاد کرده‌اید، بکارید و روی آن‌ها را با لایه نازکی از مخلوط خاک و کود بپوشانید. سطح خاک را به‌طور کامل با اسپری آبیاری کنید. توجه داشته باشید از غرقابی کردن خاک گلدان خودداری کنید و تا زمان جوانه زدن بذرها، آبیاری را فقط به شیوه اسپری کردن انجام دهید تا بذرها جابه‌جا نشده و در خاک فرو نروند تا از خفگی جوانه‌ها پیشگیری شود. گلدان را در مکانی آفتابی با دریافت نور کامل خورشید قرار دهید و خاک را تا جوانه‌ها سبز شوند، مرطوب نگه‌دارید. بعد از کاشت شقایق در گلدان، بذر‌ها پس از گذشت ۲ تا ۴ هفته جوانه می‌زنند. در این مرحله اگر جوانه‌ها متراکم بودند، تعدادی از جوانه‌های ضعیف را حذف کنید تا فضا برای رشد سایر جوانه‌ها بیشتر شود. بعد از گذشت ۱۲ هفته گل‌های زیبا و خوش‌رنگ شقایق شکوفا می‌شوند. با کاشت آن در اول بهار، در اواخر بـهار و تمام تابـستان گل خواهد داد. اگر در پائیز کشت شود زودتر گل می دهد.

شرایط نگهداری

نگهداری از گل شقایق بسیار راحت است و در مزارع کشاورزی این گل را جزو علف‌های هرز طبقه‌بندی می‌کنند. شرایط محیطی موردنیاز گل شقایق عبارت‌اند از:

خاک: شقایق در خاک‌های حاصلخیز با زهکشی مناسب بهترین رشد را دارد. برای کاشت شقایق در گلدان، مخلوطی از خاک باغچه به همراه خاک‌برگ پیشنهاد می‌شود.

آبیاری: گل شقایق از گیاهان مقاوم به خشکی است و به آبیاری کمی نیاز دارد. آبیاری را زمانی انجام دهید که در فاصله بین دو آبیاری خاک گلدان خشک شده باشد.

نور: گل شقایق به نور کافی و کامل خورشید برای رشد مناسب نیاز دارد.

دما: دمای ۲۱ درجه سانتی‌گراد بهترین دما برای رشد گیاه است. با این وجود گل شقایق تا دمای ۱۵- درجه سانتی‌گراد را تحمل می‌کند.

آفات و بیماری‌ها: گل شقایق به‌ندرت توسط حشرات و یا بیماری آسیب می‌بیند. در طول رشد جوانه‌ها اگر شرایط نگهداری گیاه زیاد مرطوب باشد. ممکن است گیاه لکه‌دار شود و دچار بیماری قارچی شود. به این منظور استفاده از قارچ‌کش‌ها برای کمک به جلوگیری از این مشکل پیشنهاد می‌شود.

برای نگهداری و کاشت شقایق در گلدان مطمئن باشید که گلدان موردنظر دارای زهکشی مناسب است. چراکه حالت غرقابی بستر کاشت به گیاه آسیب جدی وارد می‌کند. همچنین به دلیل تحمل بالای گیاه به کم‌آبی و نور مستقیم خورشید، کاشت این گل یکی از بهترین گل‌های مخصوص تراس و بالکن است.

خواص گل شقایق

گل شقایق: مسکن و مخدر ضعیف، خواب‌آور و آرام‌بخش، مسکن سرفه‌های مقاوم و خلط‌آور، ضد سیاه سرفه و تب‌بر، تسکین دهنده دردهای سیاتیک و ضد یرقان، نرم‌کننده سینه و ضد نفس‌تنگی، نرم‌کننده و ضدالتهاب، کاهنده ورم‌ها و ضد برونشیت، معرق در ذات الجنب و ضد تب‌های دانه‌ای است. در ضمن برای نزله‌های ششی، آنژین‌ها، بیماری‌های سینه، زکام، گلودرد و آسم نیز مفید است. در استعمال خارجی جوشانده گل شقایق به‌صورت غرغره التیام‌بخش ناراحتی‌های مخاط دهان می‌باشد.

گرز و شیرابه: مخدر، مسکن دردهای عمومی، آرام‌بخش، تقویت‌کننده بدن، ضد تب و خواب‌آور بخصوص برای اشخاص مسن و کودکان است.

برگ و دانه سیاه‌رنگ داخل گُرز گیاه: تسکین‌دهنده حرارت کبد و قطع کننده سیلان رحم است. خواص برگ و تخم داخل کپسول شقایق سرخ از خشخاش معمولی (خشخاش تریاک) قوی‌تر است.

نحوه مصرف گل شقایق

دمنوش گل شقایق (دم کرده گل شقایق) از موارد استفاده از گل شقایق است..

همچنین از راه‌های زیر نیز می‌توانید محصولات ما را ملاحظه و خرید نمایید:

۱- مراجعه به صفحه اینستاگرامی به آدرس:

https://www.instagram.com/zerafat.shop/

۲- مراجعه به کانال تلگرامی به آدرس:

https://t.me/zerafat_shop

۳- تماس با شماره موبایل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۸۳۳

گل لادن یک گونه گیاه گل‌دار از خانواده Tropaeolaceae است. زیستگاه لادن رشته کوه‌های آند جنوبی در شمال بولیوی و کلمبیا در قاره آمریکای جنوبی است. این گل با نام علمی Tropaeolum Majus شناخته می‌شود. لادن یک گیاه چندساله است و دارای برگ‌های بزرگ و دایره‌ای شکل است. رنگ برگ‌های لادن سبز مایل به زرد و دم‌برگ­های آن ۵ تا ۳۰ سانتیمتر است لادن یک گیاه علفی است و برگ‌های آن شبیه به چتر است. گل‌های این‌گونه زیبا به رنگ‌های قرمز، نارنجی، زرد، صورتی و... یافت می‌شود. یکی از خصوصیات مهم لادن که می‌توان آن را به‌راحتی شناسایی نمود برگ‌های چرمی شکل و تصویر ظاهری گل است.

برگ لادن طعم و مزه شاهی یا تره تیزک را دارد و به همین علت آن را شاهی هندی می‌نامند. در خارج، از برگ‌های جوان آن در تهیه سالاد استفاده می‌شود. میوه‌های سبز آن به‌عنوان چاشنی به ترشی اضافه می‌شود. در قدیم دم‌کرده آن را به‌عنوان داروی مدر مصرف می‌کردند. همچنین از خیسانده بذر گل لادن و برگ تازه لادن در الکل برای جلوگیری از ریزش مو استفاده می‌شود. برای کشت در گلخانه، سبدهای آویزان، کنار نرده‌ها و در حاشیه مناسب است. در مناطق جنوبی ایران که زمستان معتدل دارند به‌عنوان گل زمستانه یا بهاره در باغچه منازل کشت می‌شود.

شرایط نگهداری گل لادن

نور: این گیاه به نور زیاد و مستقیم آفتاب نیاز دارد آن را در محلی از باغچه بکارید که نور مناسبی را دریافت نماید. بطورکلی این گیاه به آفتاب کامل و نور مستقیم نیاز دارد اما نباید در معرض نور شدید قرار گیرد. این گیاه می‌تواند در شرایط نیمه سایه هم عملکردی خوبی را از خود نشان دهد؛ اما در سایه بیش از حد و نبود نور مستقیم، باعث بزرگ شدن برگ‌ها و کاهش گلدهی می‌شود.

آبیاری: لادن نسبت به بی‌آبی مقاوم است اما برای شادابی و گلدهی خوب به آبدهی منظم نیاز دارد. قبل از هر بار آبیاری سطح خاک را لمس نمایید در صورت خشک بودن مجدداً آبدهی را انجام دهید. در فصل گرما روزی یک‌بار آب دادن مناسب است.

رطوبت: این خاک به رطوبت کمی نیاز دارد بعد از خشک شدن کامل خاک مجدداً آبدهی را انجام دهید.

دما: دمای مناسب برای نگه‌داری لادن ۲۸ درجه است.لادن به سرمای کم مقاوم است ولی تحمل یخبندان را ندارد. از طرفی هوا اگر زیاد گرم باشد، باعث می‌شود عمر گل‌ها کوتاه شود. پس در تابستان باید بعدازظهرها در محل سایه نگه‌داشته شود.

خاک: خاک مناسب برای این گیاه خاک شنی و سبک است خاک باید زهکشی خوبی داشته باشد.

کوددهی: کود نیتروژن به زیاد شدن شاخ و برگ و تولید گل‌های بیشتر کمک می‌نماید.

تکثیر: تکثیر این گیاه به دو طریق انجام می‌شود:

۱) کشت بذر: این روش اصلی‌ترین روش ازدیاد است که به دو صورت انجام می‌گیرد. یا گیاه را مستقیماً در خرداد ماه در زمین اصلی کشت می‌کنند و یا در مناطق سرد در آخر زمستان در خزانه می‌کارند و بعد با خاک اطراف ریشه به زمین اصلی انتقال می‌یابد. در این حالت در بهار گل زیادی تولید می‌کند. این گیاه به انتقال حساسیت دارد به همین دلیل نشاکاری کمتر انجام می‌شود. نکته قابل‌توجه در روش کشت با بذر این است که برای کاشت گل لادن باید از بذرهای تازه استفاده کرد چون بذرهای مانده، قوه نامیه کم و درنتیجه درصد جوانه‌زنی کمی دارند.

۲) قلمه زدن: این روش در ارقام پر پر معمول است. در این روش ساقه‌های سفت انتخاب شده و به جز چند برگ کوچک انتهایی، سایر برگ‌ها حذف می‌شوند. بعد این ساقه‌ها را در آب گذاشته و در محلی که آفتاب ملایم است قرار می‌دهند بعد از ریشه‌دار شدن، گیاه به گلدان انتقال می‌یابد.

زمان گلدهی: از اوایل بهار تا پایان پاییز فصل گل لادن دارد. کشت آن در پائیز و نگهداری در گلخانه موجب گلدهی در طول زمستان می‌شود و برای اوایل بهار نیز گلدان‌های پرگلی می‌توان داشت. در هوای آزاد تمام ماه‌های بهار، تابستان و پائیز گل می‌دهد.

روش کاشت بذر لادن: بذرها را ۲۴ ساعت در آب ولرم خیس کنید سپس در مخلوطی از خاک باغچه و ماسه و کود حیوانی در عمق ۲ سانتی‌متری بکارید. بعد از کاشت خزانه را در محلی نیم‌سایه نیم آفتاب قرار داده و آن را آبیاری کنید. سپس روی آن را پوششی نایلونی با چند سوراخ بگذارید تا تهویه آن مناسب باشد و همچنین رطوبت را زود از دست ندهد. پس از اینکه بذرها جوانه زدند و سرمای هوا از بین رفت آن‌ها را به زمین اصلی منتقل کنید.

زمان کاشت: اواخر زمستان تا اوایل بهار فصل کاشت گل لادن است.

مدت زمان جوانه‌زنی: ۱۴ الی ۲۱ روز زمان لازم است تا بذرها جوانه بزنند.

دمای مطلوب: ۱۵ تا ۱۸ درجه برای بذرها مناسب است.

خواص گل لادن

می‌توان از گل لادن برای راحتی دفع، مقابله با سرماخوردگی و مراقبت از مو استفاده کرد. اگر جز افرادی هستید که جعبه‌ی کمک‌های اولیه‌تان را پر از داروهای مختلف نمی‌کنید، اگر اعتقادی به داروهای امروزی ندارید و به قول بنده خدایی آن‌ها را گچ می‌دانید و اگر طرفدار داروهای گیاهی و طبیعی هستید این مطلب به دردتان می‌خورد. می‌خواهیم ۳ خاصیت گل لادن را بازگو کنیم.

لوئی چهاردهم دستور داد این گل را به خاک فرانسه وارد کردند تا از قابلیت تزئینی آن استفاده کنند. اما باید بدانید که این گل علاوه بر رنگ‌های زیبا و دل‌انگیز آن خواص درمانی نیز دارد. می‌توان از این گل لادن برای راحتی دفع، مقابله با سرماخوردگی و مراقبت از مو استفاده کنید.

دانه‌های خشک گل لادن خواص ملینی دارد. در واقع این دانه‌ها عمل دفع را راحت‌تر می‌کند. ۷۰ گرم دانه‌ی خشک گل لادن را پودر کنید. ۱۵۰ گرم عسل به آن اضافه کنید. هر روز تا زمانی که حالتان بهتر شود ۳ قاشق چای‌خوری میل کنید.

سرماخوردگی، سرفه، برونشیت و غیره. گل لادن مانند یک پزشک مهربان به سراغ درمان گلو و سینه‌ی شما می‌رود. گلبرگ‌ها و برگ‌های خشک گل لادن را دم و میل کنید. این دمنوش گل لادن تب شما پایین می‌آورد و خواب راحتی به شما هدیه می‌دهد.

یکی دیگر از فواید گل لادن یاری رساندن به موهای آسیب دیده است. گل لادن باعث درخشندگی و تقویت موها می‌شود و با ریزش آن‌ها مقابله می‌کند. برای این کار داخل یک لیتر آب یک مشت برگ، گلبرگ و دانه‌های خشک لادن را ریخته و به مدت ۱۵ دقیقه بجوشانید. اجازه دهید این جوشانده خنک شود. موهایتان را با شامپوی همیشگی‌تان شستشو دهید و این محلول را روی موهایتان بریزید. ۱۰ تا ۱۵ دقیقه صبر کنید و آب بکشید.

همچنین از راه‌های زیر نیز می‌توانید محصولات ما را ملاحظه و خرید نمایید:

۱- مراجعه به صفحه اینستاگرامی به آدرس:

https://www.instagram.com/zerafat.shop/

۲- مراجعه به کانال تلگرامی به آدرس:

https://t.me/zerafat_shop

۳- تماس با شماره موبایل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۸۳۳

گل لاله عباسی گیاهی چندساله از جنس Mirabilis در خانواده Nyctaginaceae است که اغلب به‌صورت یک‌ساله پرورش داده می‌شود و از شایع‌ترین گونه‌های زینتی این جنس است. لاله عباسی گل زیبایی می باشد که در طیف وسیعی از رنگ‌ها در دسترس است، بومی مناطق گرمسیری جنوب امریکا و رشته کوه‌های آند در کشور پرو می‌باشد. این گیاه گونه‌های زیادی دارد که گونه نام‌برده، یکی از زیباترین و گسترده‌ترین گونه زینتی این جنس است. گل‌های این گیاه به شکل شیپوری و در رنگ‌های مختلف قرمز، زرد، سفید و صورتی و با آرایش خوشه مرکب دیده می‌شوند. علت نام‌گذاری این گیاه به Four o’clock این است که در بعدازظهر نزدیک ساعت ۴ گل‌ها باز شده و صبح بسته می‌شوند. این گل‌ها به هنگام بازشده عطری را در فضا پراکنده می‌کنند که وقتی دوباره بسته شدند، اثری از این عطر نخواهد بود. یکی از جذابیت‌های این گیاه، قدرت تغییر رنگ گل‌های آن است که باعث بر روی یک بوته ما بتوانیم هم‌زمان رنگ‌های مختلف گل‌ها را مشاهده کنیم مثلاً در اوایل رشد رنگ گل‌ها صورتی است و وقتی گیاه به بلوغ می‌رسد، گل‌ها تغییر رنگ می‌دهند که این حالت زمانی دیده می‌شود که لاله عباسی به‌عنوان گیاه دو تا ۵ ساله کشت شود چون در سال اول فرصت برای این تغییر رنگ وجود ندارد. فصل گلدهی از اواخر بهار تا اواسط پاییز است.

نحوه کاشت گل لاله عباسی

زمان مناسب کاشت بذر گل لاله عباسی بهار است. قبل از کاشت بذر لاله عباسی را ۲۴ ساعت درون آب ولرم خیس کنید. ترکیب خاک مناسب برای کاشت بذر لاله عباسی عبارت است از خاک باغچه ۶۰ درصد، ماسه ۲۰ درصد و کود حیوانی ۲۰ درصد که باید این مواد باهم خوب ترکیب شود. اگر قصد کاشت زیاد و تولید این گل را دارید بهتر است در زمین یک کرت با این ترکیب خاک آماده کنید، سطح خاک را خوب صاف کنید قبل از پاشیدن بذرها سطح خاک را خوب آب بدهید و بعد بذرها را روی خاک بپاشید سپس بهتر است روی آن حدود ۱ سانتی‌متر کود دامی کاملاً پوسیده سرند شده بریزید و مجدد با آبپاش آب بدهید.

اما اگر مقدار کمی از این بذر را تهیه کردید و برای باغچه خود و یا به مقدار چند تا گلدان می‌خواهید پرورش بدهید از این روش زیر استفاده کنید. در این روش خزانه شما باید کوچک باشد. برای کاشت لاله عباسی در گلدان ابتدا یک سبد پلاستیکی میوه یا گلدانی با دهانه بزرگ ولی عمق کم تهیه کنید. گلدان و یا سبد را از خاکی که در بالا ترکیب آن گفته شد پر کنید و خاک را خوب آب بدهید تا خاک نشست خود را بکند. حالا بذرها را روی سطح خاک بپاشید سپس حدود یک سانتی‌متر روی بذرها کود دامی کاملاً پوسیده سرند شده بریزید و مجدد به‌آرامی با آبپاش آب بدهید. اگر کود دامی در دسترس شما نبود می‌توانید از ورمی کمپوست استفاده نمایید و اگر هر دو این‌ها در دسترس نبود از همان خاکی که ترکیب کردید برای روی بذرها استفاده نمایید (اما بهتر است از کود دامی استفاده کنید تا جوانه‌ها به‌خوبی رشد کرده و قوی شوند) حتماً کود دامی‌ای که استفاده می‌کنید چند ساله، کهنه، پوسیده، خشک و سرند شده باشد. به هیچ عنوان از کود دامی تازه استفاده نکنید.

بعداز اینکه جوانه‌های گیاه موردنظر به حدود ۵ تا ۸ سانتی‌متر رسیدند آن‌ها را از خزانه در آورده و در جای اصلی بکارید. برخی‌ها بذر را روی محلی که موردنظرشان هست می‌پاشند تا همان‌جا سبز بشود اما این روش درست نیست دلیلش این است که زمان بذرپاشی بذرها نامنظم روی زمین میافتند و وقتی سبز می‌شوند خیلی از آن‌ها ممکن است کنار هم سبز بشوند اما زمانی که بذرها را درون خزانه بکارید بعد می‌توانید به‌صورت منظم بوته‌های این گل را به هر طریقی و به هر فاصله‌ای که می‌خواهید بکارید.

به این نکته هم حتماً توجه شود که هیچ‌وقت اقدام به نگهداری گل و گیاهان بیرونی در منزل نکنید چون درون منزل نور و تهویه هوای کافی برای رشد گیاهان و درختان بیرونی وجود ندارد حتی کاشت بذر هم ممکن است با مشکل مواجه شود در کل اگر مکانی برای کاشت بذر ندارید و مجبور هستید که در منزل این کار را بکنید بهتر است گلدان خزانه را روی پنجره جنوبی بگذارید تا نور کافی به آن برسد و حتماً پس از سبز شدن بذر گیاهانی که بیرونی هستند آن‌ها را به بیرون از خانه انتقال بدهید اگر (به بیرون انتقال ندهید ساقه‌ها دراز شده و کم‌کم از بین می‌رود)

تکثیر

ازدیاد این گیاه از طریق بذر صورت می‌گیرد. خود گیاه به‌صورت خودکار در طول سال بذرهای زیادی روی زمین می‌ریزد که در بهار سال بعد جوانه می‌زنند. ولی اگر بخواهیم خودمان گیاه را بکاریم بهتر است قبل از کاشت، ۱۲ ساعت تا یک روز بذر لاله را داخل آب بخیسانیم چون پوسته بذر ضخیم است و با این کار پوسته نرم شده و جوانه‌زنی سریع‌تر رخ می‌دهد که زمان کاشت همان اوایل بهار است.

آبیاری

زمان آبیاری گیاه وقتی است که خاک کمی رطوبت خود را از دست داده است چون اگر خام خیس باشد و آبیاری کنیم، غرقاب شدن خاک به گیاه صدمه می‌زند. از طرفی اگر گیاه را به فرم چندساله کشت می‌کنیم، پس گیاه در خاک ریشه گوشتی تولید می‌کند بنابراین باید در فصل زمستان آبیاری را کمتر کرد تا ریشه‌ها نپوسند.

خاک

این گیاه در انواع خاک‌ها به‌خوبی رشد می‌کند و فقط به زهکش مناسب نیاز دارد.

دما

این گیاه بومی مناطق گرمسیری است، پس آب‌وهوای گرم را می‌پسندد ولی گرمای زیاد را نمی‌تواند تحمل کند و اگر رطوبت خاک کافی باشد و هوا هم شرجی باشد، می‌تواند در چنین هوایی زندگی کند. از طرفی هم‌زمان با کاهش دما، گلدهی آن کاهش می‌یابد و وقتی دما به صفر رسید گیاه کاملاً از بین می‌رود.

نور

گل لاله عباسی به نور مستقیم نیاز دارد. حال اگر نور کم باشد رنگ برگ‌ها کم‌رنگ شده و گل‌ها و غنچه‌ها می‌ریزند. اما اگر نور زیاد باشد دو حالت پیش می‌آید: اگر رطوبت خاک و هوا مناسب باشد، مشکلی برای گیاه پیش نمی‌آید ولی اگر هوا خشک باشد و خشکی خاک هم رخ بدهد، باعث ریزش گل‌ها و سوختگی برگ‌ها می‌شود.

مراقبت‌ها

– اگر خاک فقیر باشد و کمبود مواد غذایی برای گیاه رخ بدهد منجر به رنگ‌پریدگی برگ‌ها، تولید برگ‌های کوچک، ریزش گل‌ها و باز نشدن غنچه‌های می‌شود.

– اگر کوددهی بیش‌ازحد نیاز گیاه اعمال گردد، گلدهی کاهش می‌یابد و در عوض رشد رویشی گیاه تحریک می‌گردد.

– این گیاه، به‌عنوان گیاه توهم‌زا قلمداد شده است پس باید مراقب بود که مصرف نگردد.

همچنین از راه‌های زیر نیز می‌توانید محصولات ما را ملاحظه و خرید نمایید:

۱- مراجعه به صفحه اینستاگرامی به آدرس:

https://www.instagram.com/zerafat.shop/

۲- مراجعه به کانال تلگرامی به آدرس:

https://t.me/zerafat_shop

۳- تماس با شماره موبایل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۸۳۳

کوکب بومی مناطق جنوب شرقی آمریکا و از خانواده کاسنی است. گل کوکب کوهی گیاهی علفی یک‌ساله، دوساله و چندساله که به‌عنوان گیاهی برای مرزبندی باغ مورداستفاده قرار می‌گیرد ارتفاع این گیاه به ۶۰ سانتیمتر نیز می‌رسد. دوران گلدهی گل کوکب کوهی از اوایل تابستان تا اواسط پاییز است و با شروع فصل سرما گلدهی این گیاه به اتمام می‌رسد. کوکب کوهی به رنگ‌های گل کوکب زرد، گل کوکب سفید و نارنجی موجود است.

کاشت

برای کاشت بذر کوکب در فضای باز باید برطرف شدن دوران یخبندان و رسیدن دمای محیط در طول روز به ۲۰ در جه (دمای درونی خاک به حداقل ۱۰ درجه) صبر کرد و سپس بذرها را با فاصل مناسب از یکدیگر کاشت و روی آن با لایه نازکی از خاک الک شده پوشاند و یا با فشار دادن بذرها به خاک شرایط را برای جوانه‌زنی بذرها فراهم نمود سپس اقدام به آبیاری محل کاشت بذر گل کوکب با استفاده از آبپاش دستی نمود برای اینکه بذرها با آبیاری جابجا نشوند بهتر است از روش غرق آبی استفاده نشود بذرها معمولاً پس از ۵ تا ۱۵ روز شروع به جوانه‌زنی می‌کنند در طول مدت جوانه‌زنی باید رطوبت خاک را حفظ کرد و نیاز به آبیاری روزانه برای حفظ رطوبت خاک داریم.

برای کاشت گل کوکب در داخل منزل و یا گلخانه از ۶ تا ۸ هفته قبل از پایان زمستان نسبت به کاشت بذر در سینی نشا و یا بستر کشت حاوی کمپوست و یا هر گونه خاک سبک و سنی اقدام نمایید سپس بذرها را به آرامی به سطح خاک می‌فشاریم، بذرها برای جوانه‌زنی نیاز به نور دارند سپس بستر کشت را با استفاده از اسپری مرطوب می‌کنیم دمای محیط را بین ۱۸ تا ۲۰ درجه تنظیم کرده و رطوبت خاک را تا پایان دوران جوانه‌زنی بذرها حفظ می‌کنیم معمولاً بذرها بین ۵ تا ۱۵ روز شروع به جوانه‌زنی می‌کنند. (توصیه شده برای ارقام چند ساله برای جوانه‌زنی بذرها، بذرهای کاشته شده را به مدت ۴ هفته در شرایط دمایی حدود ۴ درجه قرار داده شود و سپس دمای محیط را به ۱۸ درجه افزایش دهیم تا بذرها قدرت جوانه‌زنی بیشتری داشته باشند) بعد از ۴ برگی شدن جوانه‌ها می‌توان گیاهان جوان را به گلدان‌های بزرگ‌تری انتقال داد. گیاهان را قبل از انتقال به محیط باز باید به مدت ۱۰ تا ۱۵ روز روزانه ۴ ساعت در شرایط دمایی محیط باز قرار داد تا گیاهان جوان به شرایط دمایی محیط بیرون عادت کنند سپس گیاهان آماده انتقال به محیط باز می‌باشند.

نحوه نگهداری گل کوکب

قبل از انتقال گیاهان جوان به محیط باز و یا کاشت بذر لازم است خاک محیط کشت به لحاظ زهکشی مناسب آماده کنید گل کوکب کوهی به خاک غنی خوب نیاز ندارد و خاکی در حد متوسط ولی با زهکشی مناسب برای این گیاه بهتر است، قبل از انتقال و یا کاشت بذر خاک را تا عمق ۳۰ سانتیمتری شخم زده تا بافت نرم‌تری پیدا کند برای کاشت گیاهان جوان باید نقطه‌ای آفتابی در باغ را مد نظر قرار داد در صورت عدم تابش کافی نور خورشید گل‌های کوکب کوهی کوچک و فاقد زیبایی کافی می‌باشند سپس گیاهان جوان را به فاصله ۲۰ تا ۳۰ سانتیمتری از یکدیگر کاشته و اقدام به آبیاری می‌نماییم معمولاً کوکب کوهی از تاریخ کاشت بذر پس از ۱۰ تا ۱۲ هفته در صورت فراهم بودن شرایط لازم به گل می‌نشیند.

برای رشد بهتر گیاه اقدام به حذف گل پژمرده اقدام کنید و همچنین حذف بوته‌های کم‌رشد در صورت تراکم بیش‌ازحد می‌تواند به رشد بهتر گیاه کمک کند برای جلوگیری از رشد آفات نیز بهتر است گیاه در منطقه‌ای که از تابش مستقیم نور خورشید و همچنین تهویه مناسب برخوردار باشد قرار گیرد تا از رشد و گسترش آفات بخصوص کپک پودری جلوگیری شود.

همچنین از راه‌های زیر نیز می‌توانید محصولات ما را ملاحظه و خرید نمایید:

۱- مراجعه به صفحه اینستاگرامی به آدرس:

https://www.instagram.com/zerafat.shop/

۲- مراجعه به کانال تلگرامی به آدرس:

https://t.me/zerafat_shop

۳- تماس با شماره موبایل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۸۳۳

گل مینا مانند گل آفتابگردان یک گل چندساله است و گلبرگ‌های درخشان و ستاره‌ای شکل دارد. شکل زیبای گل‌های مینا به باغ جلوه بسیار زیبایی می‌دهد. گل مینا در رنگ‌های گل مینا قرمز، صورتی، بنفش، گل مینا سفید و آبی است. در اواخر تابستان و پاییز که بسیاری از گل‌ها از بین می‌روند، گل‌های مینا زنده هستند. برخی از انواعِ این گیاه بومی می‌توانند تا ارتفاعِ ۱۸۰ سانتی‌متر رشد کنند. اما معمولاً این گل‌ها در دو نوع، پاکوتاه (۲۰ تا ۳۰ سانتی‌متر) و پا بلند (۶۰ سانتی‌متر تا یک متر) رایج هستند. گل‌های این گیاه به رنگ‌های سفید، صورتی و همچنین بنفش پررنگ هستند. تمام گونه‌های مینا در پاییز گل نمی‌دهند بلکه برخی در تابستان گل‌دهی می‌کنند. برخی از انواع این گل بلندند و بیش از ۶۰ سانتی‌متر رشد می‌کنند؛ شما می‌توانید در تیر ماه به میزان یک‌سوم از ارتفاعِ این گیاه را کوتاه کنید تا گیاه جمع‌وجور و پرپشت باقی بماند. این گیاه باید در معرض نور خورشید قرار بگیرد، چندساله است و ۳۰ تا ۱۲۰ سانتی‌متر عرض دارد. مینا می‌تواند هم در گلدان و هم در حاشیه باغ کاشته شود. از مزایای این گیاه باغچه‌ای گل‌های زیبای آن، جذب پروانه‌ها، تحمل بالای گیاه در برابر خشکی و آسان بودن رشد و پرورش آن است.

کاشت گل مینا

فضایی را که برای کاشت انتخاب می‌کنید باید روزانه دارای ۶ تا ۷ ساعت نور خورشید باشد، این گیاه سایه جزئی را نیز می‌تواند تحمل کند. گل مینا به رطوبت حساس است. آبیاری بیش‌ازحد یا خیلی کم باعث بدفرم شدن بوته‌ها می‌شود. هم‌چنین این گیاه به خشکی مقاوم بوده ولی آبیاری منظم باعث زیباتر شدن بوته‌ها و گل‌ها می‌شود. گل مینا به سرما مقاوم بوده و در فصل زمستان و یخ بندان اندام‌های هوایی (برگ و گل) از بین می‌رود ولی ریشه و طوقه گل سالم می‌ماند و با گرم شدن هوا مجدد رشد می‌کند. می‌توان برای کاهش آبیاری و حفظ رطوبت پس از رشد گیاه در پای آن مالچ ریخت.

گل مینا به دو طریق تکثیر می‌شود: اول) کاشت بذر گل مینا که رایج است برای کاشت بذر گل مینا به صورت خانگی از اوایل بهار تا اواسط تابستان می‌توان اقدام به کاشت نمود، برای تولید نشاء اواسط تابستان اقدام به کاشت بذر مینا می‌کنند و در پاییز نشاءها را به زمین اصلی منتقل می‌کنند. دوم) تقسیم بوته یا قلمه: گل مینا پاجوش تولید می‌کند که می‌توانید در فصل بهار یا پاییز اقدام به تکثیر به این روش نمایید به این صورت که پس از جداسازی پاجوش‌ها از بوته مادری آن‌ها را به محل اصلی کاشت (گلدان یا باغچه) منتقل کنید.

اولین قدم برای کاشت بذر گیاهان زینتی انتخاب خاک مناسب است، برخی از خاک‌های باغچه ممکن است مانع سبز شدن بذر و مرگ جوانه بشود بهتر است از خاک‌های آماده و بسته‌بندی استفاده کنید. بهترین ترکیب خاک برای کاشت این بذر شامل ۳۰ درصد کوکوپیت + ۵۰ درصد پیت ماس یا ورمی کمپوست + ۲۰ درصد پرلیت دانه ریز. ابتدا بذرها را داخل آب ولرم بریزید تا به مدت چند ساعت خیس بخورند (حداقل ۳ تا ۱۰ ساعت) این عمل باعث شده تا پوست خارجی بذرها نرم و شکسته شود و جوانه‌زنی تسریع شود. بذرها به‌طور طبیعی بعد از این مدت باید ته طرف بروند.

برای اینکه تصمیم بگیریم بذرها را نشاء کنیم یا مستقیم بکاریم باید چند نکته را مدنظر داشته باشیم:

۱. در چه فصلی قرار داریم؟ اگر هوا هنوز سرد است باید اقدام به نشاء کردن در محیطی گرم همانند منزل یا گلخانه کنیم و بعد از اتمام سرما به محل اصلی کاشت در فضای باز (باغچه یا باغ) منتقل کنیم، اگر نه در فصل گرم سال هستیم می‌توانید به راحتی در فضای باز اقدام به کاشت مستقیم در گلدان و باغچه کنیم.

۲. قصد کاشت در گلدان دارید یا باغچه؟ درصورتی‌که می‌خواهید اقدام به کاشت در گلدان کنید کاشت مستقیم مناسب است ولی برای کاشت در باغچه و برای اینکه فواصل کاشت منظم باشد نشاء کردن بذرها توصیه می‌شود. بذرها را می‌توانید در گلدان یا سینی نشاء و یا حتی لیوان‌های یک‌بار مصرف نشا کنید یا اینکه مستقیم در محل اصلی بکارید، نشاء کردن نسبت به کاشت مستقیم مزایای بیشتری دارد.

نشاء کردن بذر

ظرف کشت خود (لیوان یک‌بار مصرف یا سینی نشاء) را با خاک موردنظر پر کنید، سپس اقدام به آبیاری کنید تا آب از انتهای ظرف کشت خارج شود و خاک نشست کند. سپس سوراخی ریز به عمق ۰٫۵ تا ۱ سانتی‌متر ایجاد کنید و یک یا دو عدد بذر را داخل آن قرار دهید و سپس با خاک ورمی کمپوست روی بذرها بریزید، البته می‌توانید از همان ترکیب خاک نیز بر روی بذر بریزید ولی استفاده از کمپوست باعث به وجود آمدن نشاءهایی قوی‌تر می‌شود. دمای ایده آل برای کاشت بذر ۱۵ تا ۲۵ درجه است و نیاز به محیطی خیلی گرم ندارد. اکنون ظرف کاشت را به محیطی مناسب ببرید و با اسپری خوب آبیاری کنید تا آب به بذرها برسد و خاک کاملاً مرطوب شود.

تا قبل از جوانه زدن بذرها نباید اجازه دهید سطح خاک خشک شود، اگر ظرف کاشت را در مقابل آفتاب مستقیم قرار داده‌اید مشکلی نیست ولی باید بیشتر مراقب بود تا خاک رطوبتش را از دست ندهد، چون بذر در عمق کمی کاشته شده که به‌سرعت ممکن است در مقابل آفتاب خشک شود و جوانه بمیرد. بعد از اینکه نشاء چهار برگه شد و رشد کافی کرد آن‌ها را به گلدان اصلی یا باغچه منتقل کنید. اگر می‌خواهید گلدان را در منزل نگه‌داری کنید حتماً باید محیطی پرنور را برایش درنظر بگیرید، پشت پنجره جنوبی با حداقل ۸ ساعت نور در روز ایده آل است، اگر این شرایط را نمی‌توانید فراهم کنید باید از نورهای کمکی (فلورسنت) استفاده کنید برای این کار باید چراغ فلورسنت را در فاصله ۸ تا ۱۰ سانتی‌متری گیاه قرار دهید.

کاشت مستقیم بذر در باغچه

برای کاشت مستقیم بذر اولین نکته که باید به آن توجه نمود دمای محیط کاشت است، برای کاشت مستقیم در گلدان و در منزل در هر فصلی می‌توان اقدام نمود ولی برای کاشت مستقیم در گلدان و فضای باز یا در باغچه باید بعد از گرم شدن هوا و اتمام سرما اقدام به کاشت بذر کرد. دمای محیط کاشت باید ۱۵ تا ۲۵ درجه باشد.

ابتدا کود دامی پوسیده را بر روی بستر باغچه می‌ریزیم و به عمق ۱۵ تا ۲۰ سانتی‌متر زیرورو می‌کنیم تا مخلوط شود سپس اقدام به آبیاری مناسب می‌کنیم تا خاک کاملاً خیس شود بعد از گذشت چند ساعت از آبیاری بذرها را با فاصله ۱۰ تا ۲۰ سانتی‌متر از یکدیگر در عمق ۲ تا ۳ سانتی‌متری قرار می‌دهیم و بر روی آن خاک قرار می‌دهیم. سپس به آرامی اقدام به آبیاری می‌کنیم به‌طوری که بذرها جابجا نشود و منتظر سبز شدن آن‌ها می‌مانیم. تا قبل از جوانه‌زنی خاک هرگز خشک نشود.

کاشت مستقیم بذر در گلدان

برای کاشت مستقیم بذر در گلدان ابتدا مطمئن می‌شویم که ته گلدان سوراخ‌های مناسبی برای خروج آب اضافی دارد سپس به ارتفاع ۴ سانتی‌متر کف آن ماسه درشت می‌ریزیم و سپس گلدان را با ترکیب خاکی که در بالا گفته شد پر می‌کنیم و خوب آبیاری می‌کنیم تا خاک نشست کند و آب از ته گلدان خارج شود. اکنون بذرها را در عمق ۲ برابر طول بذر (حدوداً ۰٫۵ تا ۱ سانتی‌متر) و در فواصل ۵ تا ۱۰ سانتی‌متری می‌کاریم و روی آن را با کمپوست پوسیده یا همان ترکیب خاک اصلی پر می‌کنیم و به آرامی آبیاری می‌کنیم، بهتر است با افشانه یا اسپری آبیاری شود تا بذرها جابجا نشود.

تا قبل از جوانه‌زنی بذرها اجازه ندهید خاک خشک شود و همیشه مرطوب باشد، بعد از جوانه‌زنی بذرها باید گلدان در جای پرنور باشد. اگر اقدام به نگهداری گلدان در آپارتمان می‌کنید باید توجه نمود که میزان نور دریافتی روزانه ۷ تا ۸ ساعت باشد. آبیاری گیاه باید هر چند روز یک بار هنگامی که سطح خاک کمی خشک شد انجام شود. تا قبل از جوانه‌زنی بذرها و در صورتی که هوا خیلی گرم نبود می‌توانید گلدان را با مشما شفاف کاور کنید (بپوشانید) تا با بالا رفتن رطوبت و دما جوانه‌زنی سریع‌تر اتفاق بیفتد.

خواص گل مینا

این گیاه دارای خاصیت دارویی است و در درمان سردردهای میگرنی بسیار مؤثر است. از دانه این گیاه روغن گل مینا یا EPO تهیه کرده در کشورهای اروپایی در داروخانه بنام کپسول اپو به فروش می‌رسد. اپوکپسول حاوی ۲۵۰میلی‌گرم و یا ۵۰۰میلی‌گرم روغن گل مینا است. علاوه بر این مخلوط روغن گل مینا + ویتامین E به نام Efamol و نیز مخلوط روغن گل مینا + روغن ماهی را به نام Marin cap به فروش می‌رسانند. روغن گل مینا حاوی اسیدهای چرب ضروری از نوع اسید لینولئیک (۷۰ درصد) و اسید گامالینوئیک (۹ درصد) است. اسیدهای چرب ضروری برای رشد و تکثیر سلول‌های بدن ضروری هستند. موارد کاربرد داروها عبارت اند از:

در سندرم پیش‌قاعدگی

درمان درد پستان (ماستالژی)

درمان مالتیپل اسکلروز

درمان بی‌اشتهایی و بی‌اشتهایی شدید که در مالیخولیا دیده می‌شود.

درمان اگزمای آتوپیک صبح و شب

پماد آن در آلرژی پوستی و هر نوع تحریک پوستی مفید است.

برای تهیه دمنوش گل مینا با دم کردن یک قاشق چای‌خوری از پودر گیاه در یک استکان آب جوش استفاده شود.

گل مینا به‌طور سنتی برای درمان میگرن به‌عنوان دارویی مطمئن و پیش‌گیرنده مورد استفاده قرار گرفته است، اگر چه گل مینا به‌طور کامل موفق نبود اما امروزه MIG99 سبب پیشرفت و فراهم آوردن ماده‌ای مؤثر در درمان میگرن محسوب می‌شود. آزمایش‌ها بر روی ۱۰۷ بیمار مبتلا به میگرن نشان داد افرادی که به‌طور متناوب ۵ بار در یک ماه مبتلا به سردردهای شدید می‌شوند پس از درمان توسط MIG99 روزانه سه بار به مدت ۱۶ هفته فقط دو بار در ماه مبتلا به این بیماری می‌شوند. محققان در تلاش‌اند خواص دارویی MIG99 را به نحو مطلوبی افزایش دهند.

همچنین از راه‌های زیر نیز می‌توانید محصولات ما را ملاحظه و خرید نمایید:

۱- مراجعه به صفحه اینستاگرامی به آدرس:

https://www.instagram.com/zerafat.shop/

۲- مراجعه به کانال تلگرامی به آدرس:

https://t.me/zerafat_shop

۳- تماس با شماره موبایل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۸۳۳

زیستگاه گل ناز آفتابی برزیل است. ناز آفتابی یک گیاه یک‌ساله و دارای برگ‌های گوشتی و استوانه‌ای شکل است. ساقه‌های ناز آفتابی گوشتی براق و حالتی شکننده دارد بر روی ساقه‌ها کرک‌هایی وجود دارد و گیاه بر روی زمین پهن می‌شود این گل شبیه به گل رز مینیاتوری است گل‌های این‌گونه زیبا در شب بسته می‌شود و صبح‌ها با طلوع آفتاب باز می‌شود این گیاه به‌صورت عرضی گسترش پیدا می‌کند و در زمان کوتاهی زمین را می‌پوشاند این گل برای نماسازی تپه‌ها و محل‌های شیب‌دار مناسب است.

ناز آفتابی گیاهی خزنده با گل‌های متوسط مقاوم به خشکی و دارای قدی کوتاه است. ارتفاع این گیاه معمولاً به ۲۰ سانتی هم نمی‌رسد و برگ‌های سوزنی دارد، همانند خرفه دارای برگ‌ها و ساقه‌های گوشتی است و بیشتر به‌صورت عرضی رشد دارد تا طولی. گل‌های ناز آفتابی در روزهای آفتابی باز هستند و دلیل نام‌گذاری آن نیز به همین دلیل است، در تاریکی و هنگامی‌که هوا ابر باشد گل‌ها باز نمی‌شوند. به دلیل رشد عرضی ناز آفتابی از این گیاه به‌عنوان گیاهی پوششی مورد استفاده قرار می‌گیرد و در پارک‌ها معمولاً دیده می‌شود، گل‌های ناز آفتابی معمولاً از تابستان تا پاییز ظاهر می‌شود. انواع گل ناز آفتابی عبارت اند از: گل ناز آفتابی الوان، گل ناز آفتابی سفید، گل ناز آفتابی زرد، گل ناز آفتابی صورتی.

مهم‌ترین مزیت گل ناز آفتابی مقاومت آن به خشک‌سالی و بی‌آبی است که آن را از دیگر گل‌ها متمایز کرده و در محیط‌های گرم و کم آب می‌تواند به‌راحتی رشد کند و انتخاب مناسبی است. بذر ناز آفتابی بسیار ریز بوده و معمولاً با ماسه مخلوط شده و به‌صورت دستپاش کاشته می‌شود، بعد از گذشت حدوداً ۴۵ روز از زمان بذر گل‌ها به‌سرعت ظاهر می‌شوند، بعد از اتمام گل‌ها غلاف بذرها ظاهر می‌شود، بذرها بعد از رسیدن بر روی زمین می‌ریزند و درصورتی‌که خاک تا سال بعد دست نخورد مجدد سبز خواهند شد، البته می‌توانید بذرها را قبل از ریخته شدن بر روی زمین برای سال بعد ذخیره کنید. ناز آفتابی از طریق قلمه و بذر تکثیر می‌شود البته قلمه گرفتن خیلی رایج نیست و به‌راحتی از بذر به نتیجه می‌رسد.

کاشت

در صورتی که قصد دارید بذر گل ناز آفتابی را به‌صورت مستقیم در فضای باز بکارید باید تا آخرین یخبندان زمستانی دست نگاه دارید تا دمای خاک به حدود ۱۸ درجه برسد. سپس با شخم زدن زمین و آماده‌سازی (در صورتی که خاک باغچه ضعیف و یا هوموسی شده است، به ارتفاع ۳ تا ۵ سانتیمتر شن و یا ماسه به خاک اضافه نمایید) و صاف کردن سطح خاک مکان کاشت را آماده نمایید. سطح خاک را مرطوب کرده و بذرها را با مقداری ماسه مخلوط کرده و در سطح خاک بپاشید. بعد از کاشت مکان را با آبپاش دستی آبیاری نمایید مدت جوانه‌زنی بذر یک تا دو هفته است. در طول جوانه‌زنی سطح خاک را با اسپری و یا آبپاش دستی مرطوب نمایید.

برای کاشت بذر در منزل نیز می‌توان از ۴ تا ۶ هفته قبل از پایان زمستان می‌توان بذر آن را در سینی نشا کاشت. قبل از کاشت سینی نشا را مرطوب کرده و سپس بذرهایی که با ماسه مخلوط شده را بر روی سینی نشا بپاشید. سپس سطح خا ک را با اسپری مرطوب کرده و سینی نشا و یا گلدان را پشت پنجره آفتابی در دمایی بین ۱۸ تا ۲۱ درجه قرار دهید. برای جوانه‌زنی بهتر بر روی سینی نشا و یا گلدان پوشش نایلونی قرار دهید تا بذرها بهتر جوانه‌زنی بزنند بذرها بین یک تا ۲ هفته جوانه می‌زنند. پس از جوانه‌زنی دمای محیط را به حدود ۱۸ درجه کاهش دهید. برای انتقال نشاهای جوان گل ناز آفتابی باید دمای خاک به حدود ۱۸ درجه برسد و سپس می‌توانید نشاها را فضای بیرون منتقل کرد. قبل از کاشت نشاها را به مدت یک تا دو هفته روزانه چند ساعت به فضای باز منتقل کرده تا با شرایط دمایی بیرون خود را تطبیق دهد. سپس نشاها را در فاصله ۲۵ تا ۳۰ سانتیمتری از یکدیگر بکارید.

گل ناز آفتابی به خاک با زهکشی خوب و تابش کامل خورشید نیاز دارد. بهتر است مکانی برای کاشت این گیاه در نظر بگیرید که در معرض تابش مستقیم نور خورشید قرار داشته باشد. برای زهکش بهتر خاک نیز با اضافه کردن مقداری شن و یا ماسه می‌توان به زهکش بهتر خاک کمک کرد.

نیازها

آبیاری

آبیاری در اوایل رشد به نحوه‌ای باشد که پای گیاه خشک نشود، هنگامی‌که گیاه بالغ شد آبیاری هنگامی انجام شود که خاک پای بوته کاملاً خشک شده است، آبیاری زیاد باعث پوسیدگی ریشه‌ها و از بین رفتن تدریجی گیاه می‌شود. البته این گیاه به خشک‌سالی مقاوم است و با آبیاری محدود نیز در گرمای تابستان رشد می‌کند ولی آبیاری منظم باعث گلدهی بهتر می‌شود.

نور

نیاز به نور نسبتاً زیاد دارد و گل‌ها در نور مستقیم زیبایی خود را تقدیم شما خواهند کرد، گل‌ها در تاریکی و نور کم یا در هوای ابری بسته می‌شوند.

دما

دمای کاشت بذر گل ۲۰ تا ۲۵ درجه ایده ال می‌باشد و بهترین زمان برای کاشت در فضای باز اوایل بهار و بعد از رفع سرما است، دمای رشد و نگه‌داری این گیاه تا ۴۰ درجه نیز مناسب است، گلدهی معمولاً اواسط تابستان شروع می‌شود و تا اواسط پاییز گل دارد.

خاک

نسبت به خاک حساسیت ندارد و خاک شور را تحمل می‌کند ترجیحاً در خاک‌های خیلی سنگین و رسی کاشته نشود. خاک‌های با زهکشی بالا و نیمه سبک مناسب‌تر است.

کوددهی

این گیاه به آن صورت نیاز به کوددهی ندارد ولی تغذیه گیاه باعث افزایش گلدهی و بهبود عملکرد گیاه می‌شود. تا حد امکان سعی شود از کود ورمی کمپوست و کودهای آلی و ارگانیک برای تقویت گیاهان استفاده شود، در صورت تمایل می‌توانید از کودهای مکمل با عنوان کود گلدهی برای تحریک گیاه به رشد و گلدهی بیشتر یا کود کامل (۲۰٫۲۰٫۲۰) استفاده کنید.

همچنین از راه‌های زیر نیز می‌توانید محصولات ما را ملاحظه و خرید نمایید:

۱- مراجعه به صفحه اینستاگرامی به آدرس:

https://www.instagram.com/zerafat.shop/

۲- مراجعه به کانال تلگرامی به آدرس:

https://t.me/zerafat_shop

۳- تماس با شماره موبایل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۸۳۳

گل بنفشه با نام انگلیسی Pansy و نام علمی Viola. sp از خانواده بنفشگان (Violaceae)، گیاهی است علفی و چندساله که البته به‌صورت یک‌ساله و یا دوساله کشت می‌شود. برگ گل بنفشه قلبی شکل است که بر روی سطح زمین قرار گرفته‌اند. گل‌های بنفشه به رنگ‌های متنوع مانند زرشکی، ارغوانی، بنفش، آبی و به‌ندرت به رنگ سفید و سیاه است. این گل‌ها معطر بوده و یکی از گل‌های زینتی زیبایی هستند که گلدهی آن در اوایل بهار انجام می‌شود.

کاشت

زمان مناسب کاشت بنفشه اوایل شهریور تا اواسط پاییز است. مقداری خاک را درون گلدان و یا سبد ریخته یا در قسمتی از باغچه بذر بنفشه ها را روی خاک بپاشید و حدود نیم سانتی‌متر روی آن خاک یا کود دامی پوسیده بریزید و سپس خوب آبیاری کنید. حدود ۵ الی ۱۰ روز بعد بذرها سبز می‌شوند و زمانی که مقداری بزرگ شدن (حدود یک‌ماهه الی دوماهه) رسیدند آنها را از خزانه درآورده و در محلی که می‌خواهید به فاصله ۱۵ الی ۲۰ سانتی‌متر نشا کنید بهترین روش همین است. برخی‌ها بذر گل بنفشه را روی محلی که موردنظرشان هست می‌پاشند تا همان‌جا سبز بشود اما این روش درست نیست دلیلش این است که زمان بذرپاشی بذرها نامنظم روی زمین میافتند و وقتی سبز می‌شوند. خیلی از آنها ممکن است کنار هم سبز بشوند اما زمانی که بذرها رو درون خزانه بکارید بعد می‌توانید به‌صورت منظم بوته‌های این گل را به هر طریقی و به هر فاصله‌ای که می‌خواهید بکارید.

به این نکته هم حتماً توجه شود که هیچ‌وقت اقدام به نگهداری گل و گیاهان بیرونی در منزل نکنید چون درون منزل نور و تهویه هوای کافی برای رشد گیاهان و درختان بیرونی وجود ندارد حتی کاشت بذر هم ممکن است با مشکل مواجه شود در کل اگر مکانی برای کاشت بذر ندارید و مجبور هستید که در منزل این کار را بکنید. بهتر است گلدان خزانه را روی پنجره جنوبی بگذارید تا نور کافی به آن برسد و حتماً پس از سبز شدن بذر گیاهانی که بیرونی هستند آنها را به بیرون از خانه انتقال بدهید اگر به بیرون انتقال ندهید ساقه‌ها دراز شده و کم‌کم از بین می‌رود.

تکثیر این گیاه به ۴ روش شامل کشت با بذر، قلمه زدن، تقسیم با ریشه و تقسیم ساقه انجام می‌شود که بستگی به نوع گونه، از یکی از آن‌ها استفاده می‌شود. مهم‌ترین روش تکثیر که اکثر گونه‌ها از این روش ازدیاد می‌یابند، کشت بذر است. در این روش عمل نشاکاری صورت می‌گیرد که در مرداد در شاسی می‌کارند و نشاها را در پاییز با زمین اصلی انتقال می‌دهند و در زمستان در زیر برف باقی می‌مانند. انتقال نشا هر چه زودتر انجام شود، گل‌ها درشت‌تر خواهد شد.

این گیاه به آبیاری کافی و منظم نیاز دارد. اگر خاک خشک شود، باعث می‌شود گلدهی کاهش یابد و اگر غرقابی اتفاق بیافتد، ریشه دچار خفگی شده و می‌پوسد و گیاه از بین می‌رود. خاکی که دارای خاک‌برگ باشد و غنی از کود حیوانی باشد، رشد مطلوبی را برای گیاه ایجاد می‌کند البته نکته مهم این است که حتماً زهکش خاک مناسب باشد. بنفشه گیاهی است آفتاب دوست. البته می‌تواند کمی سایه را تحمل کند ولی باید توجه داشت که اگر محیط رشد گیاه، نتواند نور موردنیاز گیاه را فراهم کند، گل‌های تولید شده کوچک خواهند شد. این گیاه هوای خنک را دوست دارد. وقتی به اواخر بهار می‌رسیم و هوا رو به گرمی می‌رود، گلدهی کم می‌شود. در زمستان می‌توان سرما و یخبندان را تحمل کند و زیر برف زنده می‌ماند.

در زمان کاشت بذر باید توجه داشت که چون گیاه به آفتاب‌سوختگی حساس است، پس باید سایه را در خزانه ایجاد کرد. گونه بنفشه سه رنگ، به مرگ گیاهچه حساس است. پس باید توجه داشت که محیط کشت آلوده نباشد و کود دامی که به محیط اضافه می‌شود دچار آلودگی نباشد. ویروس موزاییک خیار یکی از ویروس‌های گیاهی است که از این گیاه استخراج گردیده و بر روی آن اثبات شده است.

خواص گل بنفشه

استفاده از گیاه بنفشه برای بهبود و درمان سردردهای ناشی از گرمی بسیار مفید است. یکی از مشکلات شایع که امروزه گریبان گیر بیشتر افراد جامعه شده است، سردرد است که بخش عمده‌ای از این سردردها، به دلیل گرمی زیاد مغز یا خشک شدن نسبی مغز به خاطر سبک زندگی امروزی (استرس‌های زیاد فردی، دیر خوابیدن، کم بودن خواب شب، مصرف زیاد گرمی‌ها و مواد غذایی تند و طعم‌دهنده) است و مصرف شربت بنفشه به درمان آن کمک شایانی می‌کند.

از مهم‌ترین فواید گل بنفشه استفاده از آن برای درمان سرفه‌های ناشی از گرمی و خشکی است. طبع خنک این گیاه باعث شده استفاده از شربت و دمنوش بنفشه تهیه شده از آن، باعث انعطاف‌پذیر و نرم شدن ریه و مجاری هوایی شود.

مصرف شربت گل بنفشه برای افرادی که اسهال‌های خونی ناشی از گرمی و صفرا دارند، مفید است. به‌طورکلی گیاه بنفشه به دلیل داشتن طبع خنک، ضد صفرا عمل می‌کند. بنابراین علت و ریشه این نوع اسهال را برطرف کرده و باعث بهبود تحریک روده، اسهال و خون‌ریزی می‌شود.

گل بنفشه در درمان بیماری‌های گوارشی و پاک‌سازی ریه و پوست استفاده می‌شود و برای درمان بیماری سینوزیت بسیار مفید است. همچنین ریختن چند قطره از آب دم کرده این گیاه، در بینی برای باز کردن تنفس، رفع خشونت سینه و زکام بسیار مفید است. آب دم کرده گل بنفشه برای درمان برفک دهان مفید بوده، به این منظور مقداری از آن را در دهان نگه دارید و یا با آب تازه آن دهان‌شویه کنید، برفک دهان را برطرف می‌سازد، ورم لثه را می‌نشاند و اگر در گلو قرقره کنید آنژین را درمان می‌کند.

روغن گل بنفشه نیز فواید بسیار دارد ازجمله جلوگیری از ریزش مو، سفید کردن پوست صورت، برطرف کردن کک‌ومک صورت، نرم کردن مو و برای سینوزیت، میگرن و سردرد بهترین درمان است. کاهش و رفع تب از دیگر خواص بنفشه است. به این منظور مقداری گل بنفشه را داخل آب‌خنک همراه با گلاب بریزید و بعد از نیم ساعت صاف کرده و به شخص تب‌دار داده شود.

همچنین از راه‌های زیر نیز می‌توانید محصولات ما را ملاحظه و خرید نمایید:

۱- مراجعه به صفحه اینستاگرامی به آدرس:

https://www.instagram.com/zerafat.shop/

۲- مراجعه به کانال تلگرامی به آدرس:

https://t.me/zerafat_shop

۳- تماس با شماره موبایل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۸۳۳

علف چای به آن گل راعی، هوفاریقون و گل شهناز نیز گفته می‌شود گیاهی است علفی و چندساله، فاقد کرک، در پایه چوبی با غده‌های شفاف حاوی مواد روغنـی و گـاهی بـه رنگ قرمز یا سیاه که بسته شرایط محیط از ۲۵ سانتی‌متر تا ۱ متر رشد می‌کند. در سال اول رشد رویشی دارد و خزنده است. رشد مطلوب و گلدهی از سال دوم به بعد آغاز می‌شود. ساقه‌های آن در قاعده منشعب، دارای دو خـط نسـبتاً برجسته در تمامی طول آن است و شاخه‌های متقابل و جفتی آن از یـک ریـزوم کوتاه در سطح خاک منشأ می‌گیرند. برگ‌های این گیاه قاشقی شکل، متقابل، بیضوی و نسـبتاً نیزه‌ای شـکل بـوده، دم برگ‌ها کوتاه، رگبرگ‌هایی به طول ۵/۱-۴ سانتی‌متر کامل و بدون کـرک کـه بـر روی آن‌ها نقاط کوچک و شفافی به تعداد فراوان دیده می‌شود کـه در واقـع کیسه‌های ترشی مملو از اسانس هستند و بدون دم برگ می‌باشند و دارای حفـرات فـراوان سانس هستند که نام گونه این گیاه از همـین ویژگـی بـه معنـی سوراخ‌سوراخ حاصل شده است. ولی در حقیقت سوراخ نیسـت بلکـه پـرده نـازک و شفافی است که غده‌های روغنی در کناره‌های آن قرار دارند. ریشه‌های گیاه کوتاه و به طول ۴۵-۳۰ سانتی‌متر و عرض ۴/۰-۳/۰ سانتی‌متر است. در گلبرگ‌های آن نقاط ریز با خطوط تیره‌ای مشاهده می‌شود کـه غده‌های ترشحی می‌باشند. محتوای غده‌ها شیره‌ای به رنگ قرمز مایل به قهوه‌ای است. گل‌های آن زردرنگ به قطر ۲۰-۲۵ سانتی‌متر بوده و از پنج کاسـبرگ سـبز و ۵ گلبرگ زرد طلایی به‌صورت آزاد (نیزه‌ای شکل) تشکیل شده است. گل آن کمی معطر و دارای بویی شبیه صمغ صنوبر است. گل‌ها خود لقـاح، متقارن، خامه‌ای طویل و دارای دانه‌های گرده فراوان هستند به همین دلیل حشرات را به‌سوی خود جذب می‌کنند. در زمانی که بساک ها شکافته می‌شوند با کلاله تماس ندارند زیرا در یک سطح نمی‌باشند بنـابراین در ایـن مرحلـه گرده‌افشانی وابسته به حشرات است که جلب گل‌ها می‌شوند بعد از گل دادن گلبرگ‌ها و پرچم‌ها به‌طرف داخل گل کشیده می‌شوند و در آن موقع که بساک ها پوشیده از دانه‌های گرده هستند با کلاله تماس پیدا می‌کنند. پرچم‌ها زیـاد، پنج دسته‌ای، جدا، مقابل گلبرگ‌ها است.

مایعی که از گل‌ها خارج می‌گردد قرمز بوده و بر روی پوست اثر آبی- بنفش بر جای می‌گذارد. میـوه به‌صورت کپسول ۳ خانه است که بذور تیره‌رنگ در آن قرار دارد و طول آن‌ها حـدود ۱ میلی‌متر بـوده و فاقـد آندوسـپرم می‌باشند. وزن هزار دانه آن ۳/۰-۱۵/۰ گرم است. زمان گل‌دهی اواخر اردیبهشت تا اواخر مهرماه و زمان برداشت سرشاخه‌ها خرداد تا تیرماه است. این گیاه نیازمند تابش مناسب نور خورشید است. خاک‌های غنی از مواد غذایی و رطوبت مناسب با بافت سبک تا متوسط و زهکش خوب را با ۶-۷=pH را می‌پسندد. نسبت به خاک‌های اسیدی و قلیایی نیز تا حدودی مقاوم است. جذب‌کننده عنصر کادمیم است و باید در خاک‌هایی کـه حـاوی بـیش از ۲۵/۰ kgsoil/mgcd هستند، پرورش یابد.

این گیاه بیشتر در مناطق خشک، مرغزارها و مراتع آفتاب‌گیر می‌روید. این گیاه بومی بریتانیا و اروپا است. علـف چای به سرما، کم‌آبی و شوری حساس است و خاک‌های دارای زهکشی را ترجیح می‌دهد. برای افزایش گلـدهی علـف چای مکان‌های آفتابی برای کشت مناسب‌تر است. علف چای گیاهی است روزبلند و حداکثر گل و ماده مؤثر آن را در اوایل تابستان تولید می‌نماید. علف چای در محدوده وسیعی از اقالیم رشد می‌کند اما برای جوانه‌زنی یا بقای گیاهچه در ارتفاع بیش از ۱۵۰۰ متر بـه علت سرما، رشد محدودی پیدا می‌کند. این گیاه در صفر درجه سانتی‌گراد شروع به رشد می‌کند، در منـاطق معتـدل رشد مطلوبی دارد و گرمای بیش‌ازحد رشد آن را مختل می‌کند.

اثر رطوبت بارندگی زیاد باعث کاهش هـوای خـاک و شستشـوی عناصـر غـذایی می‌گردد کـه بـرای علف چای مناسـب نیست. بهترین رشد علف چای را ارتفاع ۶۰۰ متر و بارندگی بیش از ۷۶۰ میلی‌متر عنوان نموده است. اثر خاک علف چای به EC و PH خاک و آب حساس است درحالی‌که در محدوده‌های وسیعی از خاک‌ها رشد می‌کند ولـی بهترین رشد را در خاک‌های سبک و عمیق دارد. رشد مطلوب این گیاه در خاک‌هایی با حاصل خیـزی زیـاد تـا کـم بـا زهکش خوب است و بهترین PH حدود ۶٫۶، بهترین EC خاک و آب حدود ۲۰۰۰ میکروموس است. مواد و عناصر غذایی موردنیاز مقدار ۶۰ کیلوگرم ازت، ۸۰ کیلوگرم و فسفر ۱۲۰ کیلوگرم پتاس است. مقادیر مختلف کودهای شیمیایی NPK براثر جذب عناصر غذایی در صورت برداشت گیاه به اندازه ۲۰ تـن در هر هکتار به ترتیب ۱۱۹,۴۰,۱۰۵ کیلوگرم پیشنهاد شده است. دادن کود دامی و شیمیایی زیاد سبب شـیوع آفـات در این گیاه می‌شود.

قسمت‌های مورداستفاده

سرشاخه‌های گل‌دار تازه یا خشک شده گیاه سرشاخه‌ها را باید در زمان گلدهی از گیاه چید. در این هنگام طعم آن تلخ، کمی قابض و به‌طور ملایم شور است. اگـر در بین انگشتان فشرده و له شود، بوی معطر و رزینی از آن استشمام می‌شود. برای منظورهای درمانی گل را باید زمانی از گیاه جدا کرد که در حال طراوت یعنی قبل از پلاسیده شدن باشند.

کاشت

تکثیر این گیاه عمدتاً توسط بذر در بهار، تقسیم اندام زیرزمینی (ریشه راست) در پاییز و گـاه توسـط قلمـه سـاقه صورت می‌گیرد. ولی جهت تکثیر در سطح وسیع از بذر علف چای استفاده می‌شود. بذور ریز این گیاه را بایستی در عمق کم کشت نمود زیرا به دلیل کوچک بودن به کشت عمیق حساس هستند. معمولاً از کشت غیرمستقیم بذور استفاده می‌شود. در اواخر زمستان، بذرهای داخل خزانه، در پیت و بدون پوشش روی بستر کشـت می‌شوند. بـذرها در ۱۰-۲۸ روز جوانه می‌زنند. هنگامی‌که نشاها به ارتفاع ۱۰-۱۵ سانتی‌متر رسیدند می‌توان آن‌ها را به مزرعه منتقل کـرد. ایـن عمـل باید بلافاصله بعد از مساعد شدن هوا و رفع یخبندان صورت گیرد که به‌طور معمول مدت‌زمان لازم جهت انتقال نشـا از خزانـه بـه زمین اصلی ۴۵-۶۰ روز به طول می‌انجامد. فاصله ۳۰-۴۰ سانتی‌متری گیاهان از یکـدیگر بالاترین عملکرد را داشته است.

مراقبت و نگهداری

علف چای در مرحله خزانه به گیاه انگلی سس حساس و در ایـن مـورد بایـد بسیار مراقب بود و از بذور مرغوب استفاده کرد است. بسته به اقلیم و میزان گرمای هوا آبیاری، به‌صورت منظم به روش‌های سنتی بین ۷-۱۰ روز یک‌بار یا به‌صورت قطره‌ای برای این گیاه مناسب است. البته لازم به ذکر است که حدوداً یـک ماه پس از کاشت علف چای، این گیاه به میزان آب زیادی نیاز داشته و رطوبت خاک باید دائماً حفظ شود. مبارزه با آفات و امراض موجود در منطقه با روش‌های توصیه‌شده و دفـع علف‌های هرز در مراحل اول (قبل از کاشت و اوایل رویش) باید انجام شود.

برداشت

برداشت این گیاه در زمانی است که ۵۰ تا ۸۰ درصد گل‌ها باز شده‌اند یعنی در اواخر خرداد یا ابتدای تیرماه و ایـن عمل شامل قطع پیکره رویشی این گیاه از نزدیکی سطح زمین (۱۰-۲۰ سانتی‌متر بالای طوقه) است. برداشـت در حدود ۳-۴ بار به فاصله ۳-۵ روز تکرار شود، در طول سال می‌توان ۲ بار پیکر رویشی آن را برداشت کـرد. برداشـت در یک روز آفتابی صورت گرفته و محصول را بایستی به‌سرعت در محلی تاریک خشک نمود. سرشاخه‌های گل‌دار گیاه را باید بعد از برداشت به‌سرعت خشک کرد. برای این منظور می‌توان پـس از برداشـت در یک روز آفتابی آن‌ها را در سایه و محلی که هوا جریان داشته باشد و نور مستقیم خورشید به محصول نتابد پهن نموده یا در خشک‌کن استاندارد که دمای آن ۳۵-۴۵ درجه سانتی‌گراد است خشک کرد. در این حالت مـاده مؤثر گیـاه در زمان خشک شدن محفوظ می‌ماند. سپس آن‌ها را در گونی‌های کنفی و بهداشتی در انبار خنک نگهداری می‌نمایند. عملکرد این گیاه برای گیاهان تازه ۱۴-۱۶ تن در هکتار و ۲۰۰۰-۲۵۰۰ کیلوگرم ماده خشک در هکتار است کـه حداکثر عملکرد در سال سوم خواهد بود و بعد از سال چهارم عملکرد آن کاهش می‌یابد. اگر هدف برداشت، بـذر، باشـد باید هنگام رسیدن بوته‌ها که رنگ کپسول خاکی‌رنگ شدند اقدام به برداشت سرشاخه‌ها و جداسازی بذر نمود.

خواص

علف چای گرفتگی صدا را باز می‌کند و خلط‌آور است.

برای درمان مرض کزاز به کار می‌رود.

درمان‌کننده اسهال و اسهال خونی است.

از خواص علف چای درمان ضعف جنسی است.

علف چای برای درمان درد دنبالچه بهترین دارو است.

این گیاه ضد کرم معده و روده، ادرارآور و قاعده آور است.

علف چای درمان‌کننده مننژیت است.

علف چای برای درمان فلج به کار می‌رود.

از خواص گیاه هوفاریقون درمان زخم‌های عمیق، متعفن و التهابات پوستی است به این منظور برگ گیاه علف چای را بکوبید و یا روغن حاصل از گل این گیاه را روی محل زخم قرار دهید.

ماده قرمزرنگی که در برگ‌های علف چای وجود دارد و با فشار دادن برگ‌ها از آن خارج می‌شود، برای التیام زخم‌ها و درمان سوختگی به کار می‌رود.

از دیگر خواص هوفاریقون درمان بی‌خوابی، سیاه‌سرفه و مننژیت است.

دمنوش علف چای برای درمان افسردگی مفید است.

یکی از مهم‌ترین خواص علف چای تقویت سیستم ایمنی بدن و از بین بردن ویروس‌ها از جمله ویروس ایدز است. طبق آخرین تحقیقات علف چای می‌تواند ویروس‌ها را از بین ببرد. مدتی است که بیماران مبتلا به ایدز از این گیاه استفاده می‌کنند که سیستم دفاعی بدن آن‌ها را تقویت و علائم بیماری را تخفیف می‌دهد.

مضرات هوفاریقون

تحقیقات دانشمندان نشان داده مصرف گیاه علف چای برای انسان درصورتی‌که در حد مجاز توصیه‌شده مصرف شود ایجاد عوارض پوستی نمی‌کند، مگر افرادی که دارای پوستی حساس باشند، لذا اشخاصی که نیاز به استفاده از خواص علف چای داشته و از این گیاه استفاده می‌کنند، باید حتی‌الامکان دور از تابش اشعه آفتاب باشند. قرار گرفتن پوست در معرض آفتاب پس از مصرف خوراکی این گیاه، ممکن است منجر به آسیب پوستی و درماتیت شود. در هوای مرطوب و آفتابی هرس کردن گیاه و چیدن برگ و گل باعث درماتیت تماسی می‌شود. علف چای با غذاهای دارای مقادیر زیاد تریپتامین مانند پنیر، داروی فلوکستین، مهارکننده MAO، داروهای ضد ایدز، داروهای قلبی حاوی دیگوگسین بهتر است مصرف نشود، چون ممکن است مقدار کمی اثرات آن‌ها را کاهش دهد.

همچنین از راه‌های زیر نیز می‌توانید محصولات ما را ملاحظه و خرید نمایید:

۱- مراجعه به صفحه اینستاگرامی به آدرس:

https://www.instagram.com/zerafat.shop/

۲- مراجعه به کانال تلگرامی به آدرس:

https://t.me/zerafat_shop

۳- تماس با شماره موبایل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۸۳۳

کارلا (موموردیکا کارانتیا، ماموردیکا، جگر زلیخا، خربزه جذامی، خربزه تلخ، خیار کارلا، خیارچنبر تلخ، خیار تلخ کارلا) یکی از گیاهان دارویی بسیار مفید و رایج مصرفی در آسیای جنوبی است. کارلا از جمله گیاهان بالارونده است که به‌سرعت رشد می‌کند. این گیاه جزء خانواده کدوئیان می‌باشد. ارتفاع این گیاه به ۵ متر نیز می‌رسد و بهتر است برای رشد حتماً از داربست یا قیم استفاده شود. معمولاً برای استفاده از میوه و همچنین سایر اندام‌های گیاه کارلا را مورد کشت قرار می‌دهند. برگ‌های این گیاه، گرد، پنجه‌ای و زیبا بوده و دارای میوه‌های کمی عجیب و غریب است. اندازه برگ‌های کارلا معمولاً بین ۴ تا ۱۲ سانتی‌متر متغیر می‌باشد. میوه‌های کارلا طعم تلخی دارد ولی خواص درمانی و دارویی بی‌نظیر آن دلیل مصرف بالای آن در این کشورها شده است. علاوه بر آسیای جنوبی در آفریقای شرقی و جنوب آمریکا نیز گونه‌های دیگر این میوه برای اهداف دارویی و غذایی کشت می‌شود. کارلا گیاهی گرمسیری و نیمه گرمسیری/ معتدل بوده و همانند کدو یا خیار است و دارای مزه تلخ می‌باشد. بر روی سطح این خیار برجستگی های نامنظمی قرار گرفته که ظاهر آن را از خیارهای معمولی متمایز می‌کند.

رنگ کارلا یا کارلا در ابتدای تشکیل سبز تیره بوده و بعد از گذشت زمان به رنگ سبز روشن‌تر و اگر بر روی بوته بماند به رنگ زرد مایل به نارنجی تبدیل می‌شود و بعد از مدتی بر روی بوته می‌ترکد و بذرهای آن بر روی زمین می‌ریزد. توجه داشته باشید که این میوه هر چه دیرتر برداشت شود دارای تلخی کمتر بوده و خوش خوراک‌تر است. گیاه کارلا یا خربزه تلخ میوه‌ای گرمسیری و نیمه گرمسیری است و در مناطق معتدل نیز می‌توان به‌صورت یک‌ساله کشت نمود.

کاشت کارلا

کارلا نیز مانند سایر گیاه کدوئیان جزو سبزیجات فصل گرم نسبت به سرما حساس‌ و کاشت آن‌ها در هوای گرم انجام می‌گیرد. کارلا در انواع خاک رشد می‌کند، اما خاک شنی لومی به‌خوبی زهکشی شده برای کشت در هوای آزاد مناسب است. بهترین رشد و میوه‌ بندی آن در pH حدود ۸/۶-۶ رخ می‌دهد. pH خیلی پایین (زیر ۵/۵) می‌تواند میوه‌ بندی را کاهش دهد. کشت آن به دو صورت مستقیم و غیرمستقیم (نشایی) انجام می‌گیرد. در کشت مستقیم، بذر کارلا مستقیماً در زمین اصلی کاشته می‌شود. جهت سهولت جوانه‌زنی و تسریع در این کار ممکن است بذور را یک تا دو روز قبل از کاشت در یک پارچه مرطوب در دمای ۲۵ درجه سانتی‌گراد بخیسانند. فاصلۀ دو خط کشت ۳ – ۵/۲ متر و همچنین فاصلۀ بوته‌ها نیز ۳۰-۳۰ سانتی‌متر می‌رسد. روش کاشت به‌صورت کپه‌ای است و پس از سبز شدن تعداد بوته‌ها را به ۱ تا ۲ عدد کاهش می‌دهند. عمق کاشت بذر گیاه کارلا ۲ سانتی‌متر یا کمی بیشتر است. بوته کارلا برای رشد اولیه خود احتیاج به گرما و رطوبت کافی دارد، بنابراین عمل کاشت بذر خیار کارلا تا زمانی که دمای خاک به ۲۰-۱۸ درجه سانتی‌گراد نرسیده است انجام نمی‌گیرد. بدیهی است که با افزایش دما مثلاً تا حد ۲۵ درجه یا بیشتر، جوانه‌زنی نیز تسریع می‌گردد. میزان بذر موردنیاز برای یک هکتار ۳-۲ کیلوگرم است. تهیه و آماده‌سازی زمین مثل خیار است.

کشت غیرمستقیم در اقلیم‌های خیلی سرد صورت می‌گیرد. بهتر است قبلاً در یک گلخانه در سینی‌های نشاء یا گلدان‌های کیسه‌ای کشت شوند و سپس در هوای مناسب به زمین اصلی منتقل گردند. کارلا به‌سرعت و بلافاصله پس از دو هفته بعد از کاشت رشد می‌نماید و ساقه‌های رونده آن به‌صورت پیچکی حرکت می‌کند. برای رشد بهتر و همچنین برداشت آسان‌تر بهتر است از قیم‌ها و شبکه داربستی استفاده شود تا از نظر اندازه و راندمان محصول، نتیجه کار بهتر باشد و برداشت محصول و نگهداری آن به‌راحتی انجام شود.

از بوته کارلا شاخه‌های زیادی منشعب می‌شود که خیلی از آن‌ها تولیدی در بر نخواهند داشت. این شاخه‌ها باید قبل از رسیدن به قسمت‌های بالا هرس شوند. تحقیقات نشان داده است چنانچه حدود ۱۰ گره بارور برای هر بوته گذاشته شود، نتیجه بهتری خواهد داد. چنانچه بوته‌ها هرس نشوند، هر بوته حدود ۱۰ تا ۴۰ گره بارور تولید می‌کند و ۵/۰ تا ۲ متر بالا می‌رود. کارلا تحمل خشکی را ندارد. باید محیط ریشه تا عمق ۵۰ سانتی‌متری مرطوب نگه داشته شود. آبیاری هر هفته در فصول گرم و خشک صورت می‌گیرد. به هنگام بارندگی باید زهکش‌های مناسبی وجود داشته باشد تا رشد گیاه را مواجه با مشکل نسازد. در مناطقی که با محدودیت آب مواجه هستند، آبیاری و تغذیه قطره‌ای مؤثرترین روش است.

کارلا نسبت به خیلی از بیماری‌های مشترک خانواده کدوئیان حساس است برای پوتی ویروس خربزه یک میزبان محسوب می‌شود. سفیدک سِرکوسپورا، پژمردگی باکتریایی، پژمردگی فوزاریوم و نماتد گره‌های ریشه از جمله بیماری‌های معمول کارلا است. چنانچه رطوبت بالایی وجود داشته باشد، بیماری‌های قارچی رخ می‌دهد، مگس میوه بیشترین خسارت را به کارلا می‌زند زیرا لارو حشره در درون میوه زندگی می‌کند و از اثر مستقیم حشره‌کش‌ها محافظت می‌شود. سوسک‌ها، تریپس ها، کرم‌های طوقه بر، کرم غوزه پنبه، شته‌ها، کنه‌ها و آفات عمومی از دیگر آفت‌های کارلا می‌باشند. مبارزه شیمیایی با آفت‌ها تجویز نمی‌شود مگر زمانی که میزان خسارات معنی‌دار باشد.

کارلا به هنگام برداشت نیاز به مراقبت‌های ویژه‌ای دارد. میوه‌ها را باید به هنگام رشد مواظب بود که خیلی بزرگ و خیلی تلخ نشوند. به‌طور معمولی ۱۵ تا ۲۰ روز بعد از گلدهی و یا ۷۰ تا ۸۰ روز بعد از کاشت درحالی‌که طول میوه ۱۰ تا ۱۵ سانتی‌متر است، زمان مناسبی برای برداشت می‌باشد. البته در برداشت، باید به نوع مصرف توجه داشت. میوه‌ها باید سبز روشن، نازک و آبدار و تخم‌ها سفید و نرم باشند و برداشت باید توسط قیچی باغبانی یا چاقوی تیز انجام شود. چنانچه میوه خیلی بزرگ شود، اسفنجی، تلخ، زرد یا نارنجی و ترک‌خورده می‌شود. میوه کارلا بعد از برداشت نباید مدت زیادی باقی بماند بلکه به‌سرعت باید به فروش برسد. میوه‌های خسارت‌دیده و آسیب‌دیده را جدا کرده و به‌دقت میوه‌ها را در کارتن یا سبد چیده و در محل سردی با دمای ۱۲ تا ۱۳ درجه سانتی‌گراد و رطوبت ۸۵ تا ۹۰ درصد انبار یا نگهداری می‌کنند. در چنین شرایطی میوه‌ها برای مدت دو تا سه هفته باقی می‌ماند. در دمای کمتر از ۱۰ درجه، یخ می‌زند و صدمه می‌بیند. در دمای بالای ۱۳ درجه نیز نباید نگهداری شود چون میوه زرد یا نارنجی می‌شود و ترک خورده و باز می‌شود. میوه کارلا را باید از سایر میوه‌ها نظیر موز، آناناس و سیب جدا نگهداری نمود چون مقدار زیادی اتیلن که نوعی هورمون رساننده است، دارند.

خواص کارلا

مردم هند و چین (آسیای جنوبی) و آفریقای جنوبی از این میوه به‌منظور درمان محلی و سنتی دیابت، پاک‌سازی کبد، بیماری‌های پوست و مو، درمان سرفه و بیماری‌های تنفسی، روماتیسم، رفع یبوست، کاهش سطح کلسترول بد و … استفاده می‌کنند که البته این تنها بخش اندکی از خواص درمانی این میوه باارزش است. هنگامی‌که کارلا به رنگ زرد درمی‌آید و کامل رسیده می‌شود می‌شکافد و بذرهای آن بیرون می‌ریزد، بذرها درون لایه‌ای ژله‌ای و قرمزرنگ و شیرین قرار دارد.

کارلا یا خربزه تلخ بسیار کم‌کالری بوده و در هر ۱۰۰ گرم از این میوه تنها ۱۷ کالری وجود دارد، بااین‌وجود غلاف‌های آن منابع غنی از فیبر غذایی، مواد معدنی، ویتامین‌ها و آنتی‌اکسیدان‌ها هستند. خربزه تلخ حاوی phytonutrient, polypeptide-P (یک انسولین گیاهی) است که به کاهش سطح قند خون و دیابت نوع ۲ کمک می‌کند، در ایران اغلب از این میوه به‌عنوان میوه دیابتی‌ها (درمان دیابت) نام می‌برند. جالب است بدانید علاوه بر میوه‌های کارلا، برگ‌ها و ساقه‌ها و حتی ریشه نیز مصرف دارویی دارد.

از عوارض کارلا این که می تواند باعث گرفتگی معده و اسهال شود. بعضی از داروهای دیابت هم به خوبی با کارلا مخلوط نیستند و اگر میخواهید از این میوه برای حفظ قند خون خود استفاده کنید، صحبتهای طولانی با پزشک خود داشته باشید. در نهایت، کارلای می تواند سقط جنین را هنگامی که در مقادیر زیادی گرفته می شود، ایجاد می کند و ممکن است کودکان را بیمار کند، بنابراین بچه ها و زنان باردار باید از آن اجتناب کنند.

نحوه مصرف کارلا

کارلا را به گونه‌های مختلف مصرف می‌کنند: سرخ‌شده، جوشانده، دم‌کرده، بخارپز، کباب شده. کارلا قبل از مصرف باید خوب شسته شود. آج‌ها و برجستگی‌های پوست خارجی آن باعث می‌شود که خاک و کثیفی در میان آن‌ها بنشیند و به‌راحتی تمیز نشود، پوست این میوه نیز خوراکی بوده البته برخی اعتقاد دارند که پوست کارلا را باید گرفت بنابراین می‌توانید لایه نازکی از پوست آن را قبل از مصرف با چاقو جدا کرد. بافت میانی کارلا که بذرها نیز درون آن قرار گرفته‌اند خوراکی و قابل پخت و پر است. کارلا را می‌توان با پوست و دانه‌ها پخت‌وپز و مصرف نمود ولی بهتر آن است که ابتدا از طول به‌طور کامل نصف کنید و با یک قاشق یا چاقو بافت میانی را به همراه بذرها خارج کنید و غلاف خارجی (قسمت‌های سبز رنگ) را به‌اندازه موردنظر خرد کنید و مصرف نمایید. غلاف تازه کارلا یک منبع عالی از فولات و ویتامین C و A است. آزمایش‌های اولیه آزمایشگاهی نشان می‌دهد که برخی از ترکیبات فیتوشیمیایی در خربزه تلخ ممکن است در درمان عفونت HIV مؤثر باشد. کارلا مخلوطی از فلاونوئیدها و آلکالوئیدها است که سبب تولید انسولین بیشتر در لوزالمعده و نتیجتاً سبب کنترل قند خون در بیماران دیابتی می‌گردد.

همچنین از راه‌های زیر نیز می‌توانید محصولات ما را ملاحظه و خرید نمایید:

۱- مراجعه به صفحه اینستاگرامی به آدرس:

https://www.instagram.com/zerafat.shop/

۲- مراجعه به کانال تلگرامی به آدرس:

https://t.me/zerafat_shop

۳- تماس با شماره موبایل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۸۳۳

کرن بری به‌صورت بوته یا درختچه‌ای کوچک رشد می‌کند. این گیاه میوه کوچکی قرمز رنگی دارد که معمولاً از اوایل فصل پاییز تا شروع زمستان می‌رسد. گیاهی زیبا و زینتی است. گل‌های این گیاه به‌صورت تجمیع شده بر روی شاخه گیاه ظاهر می‌شود و منظره زیبایی را پدید می‌آورد، گل‌ها به رنگ سفید و صورتی است. این درختچه کوچک باردهی بالایی دارد، طوری که تعداد میوه‌های آن از برگ‌های درخت بیشتر است. شاخ و برگ این گیاه با شرع فصل پاییز تغییر رنگ می‌دهد و به رنگ زرد، قرمز یا بنفش تغییر می‌کند. ساقه باریکی و نازکی دارد.کرن بری به‌صورت بوته‌ای رونده رشد می‌کند. ارتفاع آن به 20 سانتی‌متر می‌رسد و طول شاخه‌های آن به 2 متر نیز می‌رسد. میوه کرن بری خوراکی است. خواص بسیاری برای سلامتی دارد. طعم میوه این گیاه ترش و شیرین است.

گیاه کرن بری به‌صورت درختچه‌های کوتاه و همیشه سبز است که برگ‌های ریزی دارد. به طوری که میوه کرن بری از برگ‌های گیاه بزرگ‌تر است. رنگ این میوه در ابتدا سفید است و بعد از آنکه رسید به رنگ قرمز درمی‌آید. این میوه‌ها علاوه بر ارزش غذایی از خواص درمانی بسیاری برخوردار هستند. مزه میوه کرن بری ترش و شیرین (ملس) است و غال با ترشی بر شیرینی چیره است. کرن بری‌ها در امریکا و کانادا به شکل تجاری کشت می‌شوند، میوه‌هایشان به‌صورت تازه مصرف می‌شوند و یا از آن‌ها برای تهیه آب‌میوه، سس، مربا و خشکبار (کرن بری خشک) استفاده می‌شود.

کاشت

خاک مناسب برای کاشت کرن بری باید زهکشی بالایی داشته باشد و تقریباً همیشه مرطوب باشد، آفتاب کامل را دوست دارد ولی سایه جزئی را نیز تحمل می‌کند. حتماً برای کاشت بذر کرن بری از خاک‌های آماده و استریل استفاده کنید، پیت ماس بهترین انتخاب برای کاشت این بذور است. گلدان موردنظر را پر از خاک کنید و خاک را با دست فشار دهید تا فشرده شود سپس اقدام به آبیاری کنید به طوری که آب به‌صورت کامل از آن خارج شود. بعد از چند ساعت و خارج شدن کامل آب گلدان مقداری خاک را فشار دهید تا آب‌های اضافی در بافت خاک نیز خارج شود. فاصله کاشت بذر کرن بری بین 30 تا 60 سانتیمتر است. بذرها را در عمق ۰٫۵ سانتی‌متری بکارید و با اسپری به آرامی به آن آب بدهید. گلدان (ها) را به مدت یک ماه در محلی نورگیر و به دور از نور مستقیم آفتاب قرار دهید (دمای محیط ۱۵ تا ۲۰ درجه). در تمامی دوره جوانه‌زنی خاک نباید رطوبت را از دست دهد.

گلدان (ها) را به یک ماه و نیم درون یک مشما شفاف قرار دهید و درب آن را ببندید و بر روی آن دو سوراخ کوچک ایجاد کنید سپس داخل یخچال قرار دهید (دمای حداکثر ۵ درجه و حداقل -۳ درجه). بعد از گذشت دوره سرمادهی گلدان (ها) را از یخچال خارج کنید و در محیطی پرنور و نسبتاً خنک (حداکثر ۱۵ درجه) منتقل کنید. جوانه‌زنی بعد از گذشت ۱۵ تا ۲۵ روز اتفاق می‌افتد.گل‌های کرن بری در اواخر بهار ظاهر می‌شود و رنگ آن صورتی بسیار ملایم مایل به سفید است و گل‌ها در اوایل پاییز تا زمستان به میوه خوش رنگ و خوش طعم کرن بری تبدیل می‌شوند.

خواص

مهم‌ترین خواص کرن بری جلوگیری از مبتلا شدن به سنگ کلیه و معالجه عفونت‌های کلیه است. تحقیقات نشان می‌دهد که کرن بری از چسبیدن پاتوژن‌های هلیکوباکتر به دیواره‌ی معده جلوگیری می‌کند. تحقیقات نشان می‌دهد که آنتی اکسیدان‌های کرن بری اکسیداسیون LDL را مهار می‌کند و از خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی، عروقی می‌کاهد. مصرف میوه کرن بری برای درمان عفونت‌های مجاری ادراری مفید است مصرف آب کرن بری یا خشک آن می‌تواند به سلامت مغز، سیستم ایمنی و قلب و عروق کمک کند. نوعی ترکیب خاص در کرن بری آزمایش شده که همچون پلی فنول‌ها و آنتی‌اکسیدان‌ها بر تمام قسمت‌های بدن تأثیر گذاشته و به بهبود عملکرد کلیه‌ها، قلب و گردش خون منجر می‌شود. پلی فنول‌ها خاصیت ضدالتهابی دارند و در خوراکی‌ها و نوشیدنی‌های دیگری همچون چای سبز و قهوه وجود دارند. بیشتر میوه‌های توت مانند از قبیل تمشک، توت فرنگی و کرن بری سرشار از پلی فنول‌ها هستند.

جدیداً محققان چینی فواید جدید این میوه خوش رنگ را کشف کرده‌اند. آن این که کرن بری قادر است عفونت مخصوص معده را به نام چند نوع آنتی‌بیوتیک قوی و به مدت حدود یک ماه استفاده نماید تا بتواند این عامل عفونت و باکتری مزاحم را از بین ببرد. گاهی این عفونت هر چند سالی یک بار شخص معالجه شده را دوباره بیمار می‌کند، چون می‌تواند به آسانی انتقال یابد و رشد کند. علائم آلوده بودن به HBP هم درد‌های مزاحم معده است که شباهت مخصوصی با زخم معده دارد و سوزش معده و ترش کردن و … را به همراه دارد که با آزمایش خون تشخیص داده می‌شود. HBP اگر درمان نشود امکان بروز سرطان معده را افزایش می‌دهد. کپسول کرن بری از دیگر موارد مصرف و دارای همان فواید کرن بری است.

کرن بری خواص زیادی برای پوست دارد. آب کرن بری، پوست را بازسازی، مرطوب و روشن می‌کند. این آبمیوه برای رفع چین و چروک که در درجه اول از رادیکال‌های آزاد ناشی می‌شوند، مؤثر است. دمنوش کرن بری (چای کرن بری) همچنین می‌تواند برای سلامت دهان و دندان مفید باشد. براساس مطالعات مصرف کرن بری و محصولات حاوی آن عفونت‏‌های باکتریایی در دهان، خطر ابتلا به پوسیدگی دندان و بیماری‏‌های لثه را می‌کاهد و از تشکیل پلاک دندانی جلوگیری می‌کند. به گفته محققان در مرکز زیست شناسی دهان و دندان پزشکی Eastman در مرکز پزشکی دانشگاه روچستر، کرن بری با جلوگیری از اتصال باکتری‌ها به دندان‌ها التهاب‌های دهانی را کاهش می‌دهد. میوه‌های خشک در مقایسه با میوه‌های تازه، کالری و کربوهیدرات بیشتری دارند.

برای خرید بذر کرن بری و سایر بذر میوه ها به فروشگاه بذر ظرافت مراجعه فرمایید.

همچنین از راه‌های زیر نیز می‌توانید محصولات ما را ملاحظه و خرید نمایید:

۱- مراجعه به صفحه اینستاگرامی به آدرس:

https://www.instagram.com/zerafat.shop/

۲- مراجعه به کانال تلگرامی به آدرس:

https://t.me/zerafat_shop

۳- تماس با شماره موبایل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۸۳۳

گل ابری گیاهی یک‎ساله با نام علمی Ageratum houstonianum، متعلق به تیره آفتابگردان (Asteraceae & Cmpositeae) می‎باشد که بومی جنوب غرب آمریکا و مکزیک است و در سایر نواحی دنیا مانند بخش‎هایی از اروپا و بریتانیا، به‎صورت فرار از کشت به‎عنوان گیاه خودروی (هرز) دیده می‎شود. گل ابری به‎طور طبیعی در ایران نمی‎روید ولی به‎عنوان زینتی در مناطق مختلف کشور کاشته می‎شود. گیاه به‎دلیل سهولت تکثیر و داشتن گل‎های رأسی الوان موردتوجه پرورش‎دهندگان گل و گیاه در سراسر جهان قرار گرفته است.

گل ابری نام گلی زیبا و زینتی است که بومی مناطق مکزیک است و از آنجا به سایر کشورها به دلیل تنوع رنگ و زیبایی که دارد صادر شد. گل ابری بوته‌ای شکل و به‌صورت دائمی است ولی معمولاً آن را هرساله کشت می‌کنند. این گل به‌صورت متراکم می‌باشد. گل‌های این گیاه لوله‌ای سفید، قرمز، آبی و بنفش است. زمانی که گل‌های گل ابری شکفته و باز شوند تمامی سطح برگ را همچون ابریشمی پوشانند، طوری که بوته غرق در گل می‌شود. گل ابری گیاه پر رشدی است. از گل ابری که دارای واریته بلندی می‌باشند برای حاشیه‌ها و تپه‌های استفاده می‌شود و گل‌های ابری که واریته کوتاهی دارند برای تزئین فضای پارک‌ها و همچنین نقشه‌های موزاییکی استفاده می‌شود. تلفیق رنگ‌های گل ابری یک فضای رؤیایی و رمانتیکی را به وجود می‌آورد.

امروزه ارقام متنوعی از نظر فرم بوته و رنگ گل‎ها توسط متخصصین اصلاح و نبات تولید شده و به‎عنوان گیاه زینتی مورداستفاده قرار می‎گیرد. ارتفاع بوته در این ارقام از ۳۰ تا ۱۰۰ سانتیمتر متغیر است. فرم‎های پابلند، پاکوتاه و پا متوسط با رنگ های گل ابری آبی، گل ابری صورتی، گل ابری نقره ای و گل ابری سفید بیشتر موردتوجه است. رقم‎های پابلند علاوه بر استفاده به‎عنوان زینتی در فضاهای سبز، باغچه‎ها و پارک‌ها می‎توانند به‎عنوان گل شاخه بریده استفاده شود. ارقام پاکوتاه را نیز می‎توان در فضاهای سبز، گلدان‎ها، حیاط و یا بالکن منازل کشت نمود. دوره گلدهی پایداری دارد و از اواخر بهار شروع و تا اواخر فصل رشد یعنی پائیز ادامه می‎یابد حتی در آذر ماه گل ابری در باغ جلب توجه می‌کند و در این روزها بذر فراوانی دارد.

در صورتی که این گیاه ۸-۱۰ هفته قبل از کاشت در زمین اصلی، در اواخر زمستان و یا اوایل بهار در گلخانه کشت شود، گلدهی از اواسط بهار آغاز و تا پایان فصل رشد ادامه می‎یابد. برای گلدهی بهتر گیاه و رشد بوته‌ای می‌بایست بعد از پژمرده شدن گل‌ها نسبت به سرزنی گیاه اقدام کرد تا گل‌های جوان‌تر ظاهر شوند.

کاشت

گیاه تا حد قابل قبولی در مقابل کم‌آبی مقاوم است اما وجود رطوبت مناسب در محیط ریشه باعث رشد بهینه و بروز استعدادهای گیاه می‎گردد. دور آبیاری در گیاه کاملاً وابسته به میزان مواد آلی خاک است. خاک‎های غنی از مواد آلی با درصد مناسبی از رس، توانایی بالایی در حفاظت آب در خاک دارند و در این قبیل خاک‎ها دور آبیاری بیشتر از خاک‎های شنی سبک، در نظر گرفته می‎شود. برای اجتناب از بروز بیماری در گیاهان، از آبیاری بارانی که شرایط مناسب برای بیماری‎ها بخصوص بیماری‎های قارچی را فراهم می‎کند، حتی‎الامکان استفاده نشود. آبیاری قطره‎ای، نشتی و جوی‎‎پشته‎ای بهترین روش آبیاری در این گیاه می‎باشند. در روزهای گرم تابستان برای جلوگیری از ایجاد تنش در گیاه، بهتر است گیاه آب بیشتری دریافت نماید. این گیاه به‌خوبی در شرایط مختلف نوری رشد می‎کند، اما برای رشد ایده‎آل نیاز به آفتاب مناسب دارد. با وجودی که در آفتاب کامل گل­ساره‌های پرپشتی تولید می‎کند اما به راحتی در نیم‎سایه نیز قابل‌کشت است. در صورت کاشت گل ابری در مناطق سایه‎ای ارتفاع گیاه بیشتر و تعداد گل در بوته‎ها کمتر از شرایط آفتابی است. دمای مناسب برای جوانه‎زنی بذر گل ابری ۱۸-۲۱ درجه سانتی‌گراد است. دمای بهینه رشد گیاه ۱۶-۲۱ درجه سانتی‌گراد می‎باشد و در زیر دمای ۱۶ درجه سانتی‌گراد گلدهی گیاه به‎دلیل عدم دریافت مجموع دمای موردنیاز گلدهی به تأخیر می‎افتد. گیاه تا دمای ۳۰ درجه سانتی‌گراد و حتی کمی بیشتر را به‌خوبی تحمل می‎کند.

گل ابری در هر خاکی با زهکشی مناسب رشد می‎کند. حتی در خاک‎های ضعیف قادر به تخلیه مواد غذایی خاک است. در خاک‎های رسی سنگین به‎دلیل عدم زهکشی مناسب رشد ریشه به تأخیر می‎افتد و نیاز اکسیژن ریشه به‎خوبی تأمین نمی‎شود. این عامل باعث کاهش رشد و ایجاد بیماری در ریشه گیاه می‎شود. گیاه برای رشد مطلوب، خاک غنی از مواد آلی که قبل از کاشت گل ابری به خاک اضافه می‎شود، نیاز دارد. مواد آلی در خاک باعث ایجاد خلل و فرج و تأمین هوای موردنیاز در خاک می‎شود و از پوسیدگی ریشه جلوگیری می‎شود.pH خاک برای رشد مطلوب ۸/۵-۲/۶ است و گیاه خاک‎های نسبتاً اسیدی را برای رشد ترجیح می‎دهد. در خاک با pH بالا (خاک‎های قلیایی) کمبود آهن در خاک احساس می‎شود که با اضافه کردن سولفات آهن مشکل حل می‎شود. گیاهانی که کمبود آهن دارند شاخ و برگ رنگ‎پریده و زرد دارند. البته شاخ و برگ زرد ممکن است با کمبود ازت نیز ایجاد شود که در این حالت تمامی سطح برگ برخلاف کمبود آهن که رگبرگ‎ها سبز هستند، تمامی سطح برگ سبز کم‎رنگ یا زرد می‎شود.

گل ابری از طریق بذر در اواخر زمستان (بهمن ماه) در شاسی و یا به‎صورت مستقیم در زمین اصلی در اوایل اردیبهشت‎ماه کشت می‎شود و از طریق قلمه نیز تکثیر می‎یابد. قلمه‎ها را از روی پایه مادری که در گلخانه نگهداری می‎شود در اواخر زمستان برداشت و در شاسی نیمه‎گرم می‎کارند و پس از ریشه‎دهی در گلدان می‎کارند تا برای بهار آماده شود. دانه‎ها (بذرهای) گیاه برای جوانه‎زنی نیاز به نور دارند بنابراین نباید عمیق کاشته شوند. برای پرهیز از کاشت عمیق پس از افشاندن بذر گل ابری ها، روی آن‌ها را با لایه نازکی از کود دامی می‎پوشانند. نکته قابل‌توجه در مورد این گیاه اینکه برای داشتن گل‎های متعدد و باکیفیت و تحریک گیاه برای گلدهی زیاد بهتر است فواصل بوته‎ها از یکدیگر کمی بیشتر در نظر گرفته شود. برای داشتن تراکم مناسب معمولاً میزان بذر را کمی بیشتر در نظر گرفته و پس از سبز کردن اقدام به تنک کردن و اصلاح تراکم می‎نمایند.

بیماری‎های اصلی این گیاه کپک پودری و بوته‎میری با عاملیت قارچ Pythium است که تحت تأثیر مستقیم نحوه آبیاری و رطوبت قرار می‎گیرد. کپک پودری به‎صورت قارچ سفید در سطح فوقانی برگ ظاهر می‎شود و ممکن است در گل‎آذین نیز تشکیل شود. پیتیوم نیز باعث مرگ گیاه از ناحیه طوقه (محل تماس ریشه و ساقه در نزدیکی سطح خاک) و ریشه می‎شود که در آن گیاه به‎کلی از بین می‎رود. بهترین روش پیشگیری استفاده از آبیاری قطره‎ای و انجام حداقل آبیاری بارانی و پرهیز از تماس آب با اندام‎های هوایی گیاه است. حذف گیاهان هرز که باعث تضعیف گیاه و ایجاد رطوبت و سایه در کانوپی (سایه‎انداز) گیاهان می‎شوند، از شیوع بیماری می‎کاهد. همچنین می‎توان از سموم قارچ‎کش برای مبارزه با بیماری‎های قارچی استفاده نمود. شته‎ها، مگس سفید، تریپس و کنه‎های تارتن آفات مهم ابری هستند. تریپس‎ها با مکیدن سلول‎های گیاهی و استفاده از مواد غذایی آن‌ها باعث تضعیف گیاه می‎شوند. ایجاد لکه‎های خاکستری- نقره‎ای بر روی شاخ و برگ از علائم وجود تریپس است. در سطوح بالاتر آلودگی، برگ‎ها پژمرده می‎شوند. تریپس‎ها همچنین یک کانال برای انتقال ویروس به داخل گیاه هستند. وجود پیچش در برگ و عسلک نشانگر حمله شته به گیاه می‎باشد. شته‎ها نیز با سوراخ کردن بافت‎های گیاهی از شیره پرورده تغذیه و گیاه را تضعیف می‎کنند. وجود عسلک موجب افت میزان فتوسنتز به‎دلیل بستن روزنه‎های گیاهان و تشکیل قارچ و باعث افت کمی و کیفی تولید گیاه می‎شود. کنه‎های عنکبوتی (تارتن) از قسمت زیرین برگ تغذیه می‎کنند. این تغذیه باعث ایجاد لکه‎های زرد و کاهش رشد گیاه می‎شود. به یاد داشته باشید که گیاهان سالم و قوی کمتر در معرض آفات و بیماری‎ها قرار می‎گیرند. درخصوص نگهداری گل ابری برای کنترل شته‎ها از سموم شته‎کش موجود در بازار از جمله ایمیدو کلوپراید، متاسیستوکس و … می‌توان استفاده کرد و برای کنترل کنه‎ها، مگس سفید و تریپس از سموم دانیتول و پروپارژیت و … استفاده می‎شود.

همچنین از راه‌های زیر نیز می‌توانید محصولات ما را ملاحظه و خرید نمایید:

۱- مراجعه به صفحه اینستاگرامی به آدرس:

https://www.instagram.com/zerafat.shop/

۲- مراجعه به کانال تلگرامی به آدرس:

https://t.me/zerafat_shop

۳- تماس با شماره موبایل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۸۳۳

حسن یوسف با نام علمی Solenostemon scutellarioides در گروه گیاهان آپارتمانی برگ رنگی و دارای ۱۵۰ گونه است. حسن یوسف برای کاشت در گلدان، باغ و باغچه بسیار مناسب است و چشم انداز بسیار زیبایی به وجود می‌آورد و درصورتی‌که زمستان در معرض سرما نباشد به‌صورت چندساله رشد می‌کند. حسن یوسف‌ها به خاطر زیبایی رنگ برگ‌هایشان هم درون آپارتمان و هم در بیرون در ردیف گیاهان پرارزش و دوست داشتنی قرار می‌گیرند. وجه تمایز حسن یوسف با بسیاری دیگر از گیاهان خانگی برگ‌های رنگارنگ آن است که می‌تواند در بین گیاهان دیگر متمایز باشد. جلوه گیاه حسن یوسف به برگ‌های زیبای آن است؛ بنابراین در داخل خانه باید در محل روشن نگهداری شود تا برگ‌ها رنگ خود را حفظ کنند. حسن یوسف رنگین کمان میکس مخلوطی از بهترین و زیباترین رنگ‌ها است. گیاه حسن یوسف برای برگ‌های زیبایی که به جای گل رشد می‌کنند پرورش داده می‌شود. حسن یوسف رنگین کمان میکس برای کاشت در گلدان، باغ و باغچه بسیار مناسب است و چشم انداز بسیار زیبایی به وجود می‌آورد. گیاه حسن یوسف در صورتی که زمستان در معرض سرما نباشد به‌صورت چندساله رشد می‌کند.

کاشت

کاشت حسن یوسف از بذر بسیار آسان است و اگر طبق دستورالعمل ذیل مراحل کاشت را انجام دهید به‌راحتی طی ۲ تا ۳ هفته شاهد جوانه‌زنی خواهید بود. گیاه حسن یوسف هم برای کاشت در گلدان و هم برای کاشت در زمین مناسب است. درصورتی‌که قصد دارید گیاه را در خانه نگه‌داری کنید هر زمان از سال می‌توانید اقدام به کاشت نمایید. اگر می‌خواهید حسن یوسف را در زمین بکارید بذرها را ۶ تا ۸ هفته قبل از پایان سرما نشا کنید و سپس نهال‌ها را بعد از رفع سرما در بهار به زمین انتقال دهید.

بذر حسن یوسف را روی یک خاک سبک قرار دهید، سپس آن‌ها را با لایه بسیار نازکی خاک بپوشانید. تا زمان جوانه‌زنی خاک حسن یوسف را مرطوب نگه دارید. دمای مناسب برای جوانه‌زنی بذر حسن یوسف ۱۸ تا ۲۹ درجه سانتی‌گراد است. جوانه‌زنی بذر حسن یوسف ۱۲ تا ۲۱ روز طول می‌کشد. به‌محض اینکه جوانه‌ها ظاهر شدند، گلدان را در یک پنجره آفتابی قرار دهید. درصورتی‌که از چراغ رشد استفاده می‌کنید، روزانه ۱۲ ساعت باید روشن باشد. درصورتی‌که بذرها را در سینی نشا کاشته‌اید بعد از اینکه گیاه دو برگ تشکیل داد، هر نهال را در یک حفره از سینی نشا قرار دهید یا هر نهال را در یک گلدان بکارید. ۳ تا ۴ هفته بعد از جوانه‌زنی از یک کود کامل طبق دستورالعمل شرکت سازنده استفاده کنید. نهال‌های حسن یوسف را بعد از اتمام سرما به زمین منتقل کنید. قبل از انتقال نهال‌ها به زمین باید آن‌ها را مقاوم کنید. به این صورت که به مدت یک هفته در یک مکان سایه‌دار قرار دهید (جایی که از باد و آفتاب شدید محافظت شود).

اگر شب‌ها سرد باشد نهال‌ها را شب به خانه منتقل کنید و سپس در روز بیرون از خانه قرار دهید. بعد از یک هفته یک مکان دارای آفتاب کامل یا سایه-آفتاب برای کاشت نهال حسن یوسف انتخاب کنید. خاک باید غنی و دارای زهکشی خوب باشد. بهتر است قبل از کاشت خاک را به عمق ۲۰ سانتی‌متر شخم بزنید. علف‌های هرز و سنگ‌ها را از آن بیرون آورید و خاک را با کودهای ارگانیک یا کمپوست مخلوط نمایید. یک گودال در زمین حفر کنید و هر نهال را در آن قرار دهید به‌گونه‌ای که ریشه به‌خوبی پوشیده شود. فاصله بین نهال‌های حسن یوسف را ۳۰ سانتی‌متر در نظر بگیرید. خاک را به‌طور مرتب مرطوب کنید. مواظب علف‌های هرز باشید و آن‌ها را کنترل نمایید. برای حفظ رطوبت و جلوگیری از رشد علف‌های هرز می‌توانید در اطراف نهال‌های حسن یوسف مالچ اضافه کنید. بعد از مشاهده رشد جدید در گیاه از یک کود متعادل استفاده نمایید.

هر زمان در گیاه گل مشاهده کردید بلافاصله آن را قطع کنید، زیرا گیاه به‌جای تولید ریشه قوی‌تر و برگ‌های ضخیم، شروع به تولید دانه می‌کند. درصورتی‌که قصد دارید گیاه حسن یوسف را در گلدان نگه دارید باید هر نهال را در یک گلدان با قطر و عمق حداقل ۲۵ سانتی‌متر بکارید. اگر از گلدان‌های بزرگ‌تر استفاده می‌کنید بین نهال‌ها ۲۰ تا ۳۰ سانتی‌متر فاصله قرار دهید. از خاک غنی با زهکشی خوب برای پر کردن گلدان استفاده کنید. گلدان را در یک پنجره آفتابی بگذارید. در طول فصل رشد هر دو هفته یک‌بار به گیاه کود مایع متعادل دهید. از کودهای آهسته نیز می‌توانید استفاده نمایید. خاک را مرطوب نگه دارید ولی از خیس کردن خاک اجتناب کنید.

شرایط پرورش و نگهداری گل حسن یوسف در منزل و آپارتمان

نحوه آبیاری حسن یوسف: بستر کاشت حسن یوسف باید مرطوب نگه‌داشته شود که البته این به معنی خیس و غرقاب شدن خاک نیست. گیاهان جوان در برابر خشکی کشیدن حساس‌تر از گیاهان بالغ هستند. بهتر است قبل از آبیاری سطح خاک را بررسی کنید و اگر سطح خاک رطوبت خود را تا حدودی از دست داده بود گیاه را آب دهید. در طی زمستان از آبیاری گیاه کم کنید اما مراقب خشکی نکشیدن گیاه باشید.

غبار پاشی و رطوبت حسن یوسف: در روزهای گرم رطوبت مکان نگهداری حسن یوسف را افزایش دهید و بهتر است که این کار را با روش زیرگلدانی و سنگریزه انجام دهید تا در اثر غبارپاشی و مرطوب شدن برگسار، بیماری‌های قارچی شیوع نیابد. دلیل دیگر این است که اگر در زمان غبارپاشی از آب‌های با املاح و همچنین سرد استفاده کنید احتمال ظهور لکه‌های سفیدرنگ بر روی برگ‌ها وجود دارد؛ بنابراین برای افزایش رطوبت هوای اطراف گیاه بدین‌صورت عمل کنید که ابتدا یک زیرگلدانی را که بزرگ‌تر از زیرگلدانی گیاه است تهیه کنید و داخل آن را تا لبه آن سنگریزه‌های درشت بریزید. سپس زیرگلدانی را تا نیمه ارتفاع دیواره آن آب بریزید و گلدان حاوی گیاه را بر روی سنگریزه‌ها قرار دهید. مراقب باشید تا ته گلدان حاوی گیاه با آب موجود در زیرگلدانی دوم، تماس نداشته باشد. گرمای محیط آب داخل زیرگلدانی دوم را به‌تدریج تبخیر کرده و رطوبت موردنیاز برگسار گیاه را فراهم می‌کند.

نور مناسب حسن یوسف: نور مناسب حسن یوسف می‌تواند مکان‌های نیمه سایه باشد و در چنین شرایطی رشد رویشی خوبی خواهد داشت. در چنین مکانی آفتاب صبح نسبت به آفتاب بعدازظهر ارجحیت دارد. اگر مکان نگهداری بیش‌ازاندازه سایه و تاریک باشد از میزان رشد گیاه و همچنین درخشندگی رنگ‌های این گیاه کم می‌شود، برگ‌ها کم‌رنگ می‌شوند و یا حتی تغییر رنگ می‌دهند و ساقه‌ها نیز بلند و ضعیف شده و فاصله بین برگ‌ها نیز زیاد می‌شود. اگر به آبیاری و همچنین حفظ رطوبت برگسار توجه شود می‌توان در مکان‌های آفتاب‌گیر هم این گیاه را نگهداری کرد اما رنگ برگسار آن گیاه با زمانی که در مکان سایه و نیم‌سایه نگهداری شود متفاوت خواهد بود. اشعه مستقیم آفتاب در روزهای گرم موجب سوختن و قهوه‌ای شدن برگ‌ها خواهد شد. همچنین برای رشد یکنواخت برگسار و عدم انحراف آنان به‌سوی نور هرچند وقت یک‌بار گلدان را ۱۸۰ درجه بچرخانید.

دما مناسب برای حسن یوسف: دمای نگهداری گل حسن یوسف برای روز ۲۹- ۲۳ درجه سانتی‌گراد است و دمای مناسب شبانه برای این گیاه ۲۱ – ۲۰ است. البته دمای گل حسن یوسف اگر از ۲۴ درجه بالاتر برود باید به تأمین رطوبت هوای مکان نگهداری گیاه نیز توجه کرد. دمای زیاد و خشکی هوا موجب چروکیدگی و خشکیدگی برگسار و در نهایت مرگ گیاه می‌شود. سرمای هوا در طی شب موجب زرد شدن برگ‌ها و یا اصولاً کم‌رنگ شدن رنگ برگ‌ها خواهد شد. در طی زمستان بهترین دما برای حسن یوسف ۲۰-۱۵ درجه سانتی‌گراد است و البته این گیاه تا ۱۰ درجه سانتی‌گراد را نیز می‌تواند تحمل کند اما دما در ۴ درجه سانتی‌گراد موجب از بین رفتن گیاه می‌شود. با فرارسیدن بهار زمانی گلدان را به محیط بیرون از خانه منتقل کنید که دمای هوا به بیش از ۱۵ درجه افزایش یافته باشد.

خاک مناسب گلدان حسن یوسف: خاک حسن یوسف باید زهکشی مناسبی داشته و مرطوب باشد. از جمله ترکیبات بستر خاک حسن یوسف می‌توان به یک قسمت پیت، ۳ قسمت خاک معمولی باغچه، ۲ قسمت پوسته پوسیده درختان، یک قسمت خاک‌برگ و یا مخلوطی از خاک معمولی باغچه، خاک‌برگ و ماسه اشاره کرد. حسن یوسف به خاکی با کمی قلیایت نیاز دارد بنابراین کاربرد آب‌های املاح دار اشکالی ایجاد نمی‌کند و معمولاً از موادی همانند پیت موس که منجر به اسیدی شدن خاک می‌شوند برای ترکیب بستر کاشت این گیاه استفاده نمی‌شود.

کود مناسب برای حسن یوسف: در طی فصل رشد بهار و تابستان می‌توان از کودهای محلول مخصوص گیاهان آپارتمانی البته با نصف غلظت معمول، برای غذادهی این گیاه استفاده کرد. استفاده از کودهایی با میزان نیتروژن زیاد موجب آبکی شدن و عدم استحکام ساقه‌ها می‌شود و برگ‌ها نیز بدرنگ خواهند شد.

روش هرس گل حسن یوسف: برای آنکه گیاه به شکل بوته رشد کند می‌توان از ساقه‌های مرکزی گیاه در حدود ۱۵-۱۰ سانتیمتر باقی گذاشت و بقیه را قطع کرد تا رشد جوانه‌های جانبی تحریک شود. البته شاخه را از نزدیکی سطح خاک هم می‌توانید قطع کنید و مشکلی برای رشد بعدی این شاخه ایجاد نمی‌شود. عمل کوتاه کردن شاخه‌های حسن یوسف عملی اجتناب‌ناپذیر است در غیر این صورت شاخسار بیش‌ازاندازه بلند و علفی خواهند شد و بخصوص در گیاهانی که اصطلاحات پیر شده‌اند موجب بدشکلی گیاه خواهد شد. برای حفظ قدرت رویش گیاه زمانی که ساقه‌های گل شکل گرفتند می‌توان آنان را جدا کرد.

دلیل ریختن برگ حسن یوسف: یکی از شایع‌ترین آفات حسن یوسف شپشک آردآلود است که معمولاً در برگ ساقه و زاویه بین برگ و ساقه مستقر می‌شود و از شیره گیاهی تغذیه کرده و موجب زردی، بدشکلی، پژمردگی و دلیل ریزش برگ حسن یوسف است.

علت زرد شدن برگ‌های حسن یوسف: اگر برگ‌های پایینی و پیر هستند که به‌نوبت زرد شده و می‌ریزند که روندی کاملاً طبیعی است، (زیرا با رشد گیاه و درصورتی‌که مواد غذایی به‌طور مرتب به گیاه نرسد. مواد لازم از برگ‌های پیر به برگ‌های جوان منتقل می‌شوند و برگ‌های پیر به‌مرور زرد شده و ریزش می‌کنند. برای به تأخیر انداختن روند ریزش برگ‌های کهنه می‌بایست از تغذیه کامل گیاه مطمئن شد آنگاه به دنبال عوامل و نشانه‌های دیگر رفت) اما اگر چند برگ با همدیگر به این عارضه مبتلا می‌شوند احتمال افراط در آبیاری و برعکس خشکی دیدن گیاه فراوان هست.

بهترین روش تعیین زمان مناسب برای آبیاری این است که سطح خاک را به اندازه ۲-۳ سانتی­متر کنار بزنید و خشکی را بررسی نمایید. با انگشت خاک را لمس کنید درصورتی‌که خاک به دست شما نچسبد شروع به آب دادن کنید. سوراخ‌های زهکش ته گلدان را کنترل و از باز بودن سوراخ‌های انتهایی گلدان و خروج آب اضافی از گلدان مطمئن شوید. از جمع شدن آب در زیرگلدانی جلوگیری کنید و یا داخل زیرگلدانی (بین گلدان و زیرگلدانی) یک لایه سنگریزه قرار دهید به‌نحوی‌که خاک گلدان در تماس مستقیم با آب قرار نگیرد. این کار در جلوگیری از باتلاقی شدن خاک مؤثر است.

آفت گل حسن یوسف: رطوبت بیش از اندازه خاک و همچنین سرد بودن هوا در طی ماه‌های سرد یکی از دلایل شیوع بیماری‌های قارچی و پوسیدن ساقه‌های این گیاه است. مگس سفید از جمله آفات گل حسن یوسف است که از شیره گیاه تغذیه می‌کند و ماده چسبناک عسلک را تولید می‌کند که محل مناسبی برای رشد برخی از قارچ‌ها هستند. شته یکی دیگر از آفات گیاه حسن یوسف است که از شیره گیاهی تغذیه می‌کند که در نتیجه برگ‌ها بخصوص برگ‌های نواحی جوان زردرنگ و چروکیده می‌شوند. شته‌ها عسلک نیز تولید می‌کنند که درنتیجه سطح برگ‌ها چسبناک می‌شود و محل مناسبی برای رشد برخی از انواع قارچ‌ها است. کنه‌های تارعنکبوتی نیز یکی از آفت‌های گل حسن یوسف است که براثر فعالیت آن علاوه بر تشکیل تار در قسمت‌های بسیار جوان گیاه و همچنین نواحی زیرین برگ‌ها، برگ‌ها بدرنگ، چروکیده و خشکیده می‌شوند و درنهایت زردرنگ شده و می‌ریزند.

یکی از بیماری‌های قارچی حسن یوسف سفیدک پودری Podery mildew است که در ابتدا بر روی برگ‌ها لایه‌ای سفیدرنگ تشکیل می‌شود و به‌تدریج قهوه‌ای رنگ می‌شود و ممکن است برگ‌ها به هم بپیچند و چروکیده شوند. سفیدک دروغین Downy mildew نیز بیماری دیگر این گیاه است که منجر به شکل‌گیری لکه‌های قهوه‌ای رنگ بر روی پشت و روی برگ و ریزش برگ‌ها می‌شود. بیماری دیگر بیماری ویروسی لکه نکروزه گل حنا است که منجر به بروز لکه‌های قهوه‌ای و یا زرد نامنظم بر روی برگ‌ها و کوتاهی قامت و بدشکلی گیاه خواهد شد. حشره تریپس عامل اصلی شیوع این بیماری است.

خواص گل حسن یوسف در خانه

۱-القای حس شور و نشاط در محیط

گل حسن یوسف از گل‌های برگ زینتی است که برگ‌های رنگی آن جذابیت فوق‌العاده‌ای در محیط ایجاد می‌کند. رنگی بودن برگ‌های حسن یوسف شورونشاطی فوق‌العاده به محیط می‌بخشد و محیط را سرشار از انرژی می‌کند. گل حسن یوسف، با توجه به برگ‌هایی سرشار از رنگ‌دانه در رنگ‌های گرم و انرژی‌بخش همچون ارغوانی، صورتی، قرمز، نارنجی، زرد و سبز به‌خوبی هیجان و نشاط فوق‌العاده‌ای را در محیط ایجاد می‌کند.

۲- ایجاد طراوت و سرزندگی

گل‌های طبیعی سرشار از حس طراوت و سرزندگی‌اند. گل حسن یوسف با توجه به گونه‌های متنوعش و برگ‌های رنگی‌اش با قرار گرفتن در محیط منزل به‌خوبی محیط را سرشار از حس طراوت و سرزندگی می‌کند.

۳-تصفیه هوا

تقریباً اکثر گیاهان با جذب دی‌اکسید کربن و آزاد کردن اکسیژن در فضا، هوای محیطی که در آن قرار دارند را تصفیه می‌کنند. همچنین با جذب گازهای آلوده محیط و به‌جای آن آزاد کردن اکسیژن تأثیر زیادی در تمیز کردن هوای اطراف خود دارند. گل حسن یوسف از این قاعده مستثنی نبوده و نقش به سزایی در تصفیه هوای محیط دارد.

۴-ایجاد حس آرامش و بهبود سلامت روان

گیاهان و گل‌ها سرشار از حس آرمش‌اند. گل حسن یوسف نیز می‌تواند به‌خوبی احساس امنیت و آرامش را به شما ببخشد. مشاهده گل‌ها و گیاهان در طول روز به‌خوبی می‌تواند حس آرامش را در افراد ایجاد کند. معمولاً محیط‌هایی که دارای تعدادی گل و گیاه هستند نسبت به محیط‌های خشک و بی‌جان حس آرامش و نشاط بیشتری دارند.

۵-افزایش رطوبت منزل

گل‌ها و گیاهان مقداری از میزان آب دریافتی خود را توسط تعریق از دست می‌دهند که موجب می‌شود رطوبت محیط اطراف خود را افزایش دهند. گل حسن یوسف از گیاهان نیازمند آبیاری و رطوبت بالا است. تأمین آب و رطوبت موردنیاز گل حسن یوسف موجب می‌شود که محیط اطراف آن رطوبت بیشتری پیدا کند.

۶- کاهش گردوغبار

سطح برگ‌های گل حسن یوسف حالتی کرک دار و مخملی شکل داشته که تأثیر به سزایی در جذب گردوغبار دارد و موجب می‌شود که آلودگی و گردوغبار محیط کاهش پیدا کند. حسن یوسف پس از جذب گردوغبار به‌واسطه برگ‌هایش اکسیژن تازه در محیط آزاد می‌کند که می‌تواند محیط را پاکیزه‌تر کند.

۷- افزایش اکسیژن محیط

گل‌ها و گیاهان با جذب دی‌اکسید کربن و آزاد کردن اکسیژن نقش به سزایی در افزایش اکسیژن محیط دارند. گل حسن یوسف نیز با آزاد کردن اکسیژن بالا در محیط به‌خوبی محیط را تمیزتر و سرشار از اکسیژن تازه می‌کند. همچنین وجود اکسیژن تازه در محیط هوای محیط را سبک‌تر می‌کند که در زمان تنفس کاملاً حس خواهد شد. تنفس در محیط‌هایی که دارای گل و گیاه هستند بسیار راحت‌تر و عمیق‌تر خواهد بود.

همچنین از راه‌های زیر نیز می‌توانید محصولات ما را ملاحظه و خرید نمایید:

۱- مراجعه به صفحه اینستاگرامی به آدرس:

https://www.instagram.com/zerafat.shop/

۲- مراجعه به کانال تلگرامی به آدرس:

https://t.me/zerafat_shop

۳- تماس با شماره موبایل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۸۳۳

گل مغربی گیاهی علفی و گل‌دار از خانواده Onagraceae و بومی آمریکای شمالی و جنوبی بوده که بیشتر به‌عنوان گیاهی دارویی کاشته می‌شود ولی می‌توان به جهت گل‌های زیبایش آن را به‌عنوان گیاهی زینتی مورد کاشت قرار داد. گل مغربی دارای گونه‌های فراوانی (حدوداً ۱۵۰ تا ۲۰۰ مدل) و دو رنگ گل مغربی زرد و گل مغربی صورتی است که به‌صورت یک‌ساله یا چندساله کشت می‌شود. گل مغربی اوایل قرن هفدهم به‌عنوان گیاه زینتی در باغ گیاه‌شناسی به اروپا معرفی شد و پس از حدوداً ۱۰۰ سال بعد خواص دارویی آن کشف شد و به‌عنوان گیاهی دارویی شناخته شد. تمامی قسمت‌های گیاه گل مغربی مصارف دارویی، آشپزی، خوراکی، پزشکی دارد. این شامل ریشه‌ها، برگ‌ها، شکوفه‌ها، جوانه‌های گل و دانه می‌شود.

ریشه‌های گل مغربی ضخیم و گوشتی و به رنگ قرمز است. ریشه‌ها می‌توانند خام یا پخته‌شده مانند سیب‌زمینی مصرف شوند. برگ‌های گیاه گل مغربی در سال اول و تا قبل از رویش گل‌ها می‌تواند به‌صورت خام به‌عنوان سالاد یا در سوپ و مانند اسفناج مصرف نمود. در برخی قبیله‌های آمریکایی از برگ‌های آن نوعی چای تهیه می‌کنند. گل‌های زرد گیاه مغربی معمولاً پس از غروب آفتاب شکشکوفا می‌شود و دلیل نام‌گذاری آن نیز همین است. گل‌های آن دارای عطر مطلوبی است و جذب کنده پرنده‌ها و پروانه‌ها و زنبورها است که معمولاً در طول روز به‌صورت جمع و پژمرده دیده می‌شود و بعد از غروب آفتاب تا طلوع آن شکوفا می‌شود. ارتفاع این گیاه حدوداً ۴۰ تا ۱۵۰ سانتی بوده و برگ‌های کشیده و بیضوی دارد و گل‌های آن به رنگ زرد و در برخی گونه‌ها به رنگ سفید یا صورتی بوده که از اواخر بهار تا اواسط یا اواخر تابستان ظاهر می‌شود. گل‌ها در برخی گونه‌ها درشت‌تر و در برخی گونه‌ها کوچک‌تر ظاهر می‌شود.

گل مغربی در اصل گیاهی دارویی بوده ولی از این گیاه برای کاشت در حاشیه باغ‌ها نیز مورداستفاده قرار می‌گیرد. کشور چین بزرگ‌ترین تولیدکننده گیاه مغربی است. از این گیاه در صنایع عطرسازی، داروسازی و لوازم آرایشی استفاده می‌شود. ساقه گل دهنده گل مغربی که دارای کرک‌های ریزی است گاهی در سال دوم کاشت ظاهر می‌شود. گل‌ها دارای چهار گلبرگ بوده و معمولاً به‌صورت گل آذین خوشه‌ای ظاهر می‌شود. کپسول‌های بذر این گیاه نیز حاوی دانه‌های ریز و قهوه‌ای‌رنگ می‌باشد که به‌سرعت بعد از رسیدن به روی زمین پخش می‌شود و یکی از مشکل‌های برداشت بذر است.

گل مغربی گیاهی مقاوم به خشکی و کم‌آبی است و به غرق آبی بودن خاک حساس است همچنین نسبت به سرما نیز مقاوم بوده اگرچه سرما باعث کاهش مواد مؤثر در دانه‌ها و گیاه می‌شود. بخش اصلی و دارویی گل مغربی دانه‌های روغنی و تلخ مزه آن است که معمولاً ماه مرداد تا مهرماه زمان برداشت می‌باشد. عملکرد بذر گل مغربی در چین بین ۱۱۲۵ و ۱۵۳۰ کیلوگرم در هکتار است. نام‌های دیگر گیاه گل مغربی عبارت‌اند از: Narrow leaf evening، primrose، sun drops، Evening primroses، narrow leaved sundrops و حشیشه الحمار.

کاشت

گل مغربی به‌راحتی از طریق بذر تکثیر می‌شود. ولی قلمه‌زنی و خوابانیدن نیز روش‌های رایج برای ازدیاد این گیاه است. کاشت بذر نیز هم به‌صورت مستقیم و هم غیرمستقیم (نشاء کاری) انجام می‌شود که معمولاً کاشت غیرمستقیم پیشنهاد می‌شود و رایج‌تر است. بذر معمولاً در فصل بهار یا پاییز کشت می‌شود. تقسیم بوته در اوایل بهار و قلمه‌زنی که از گیاه‌های چندساله گرفته می‌شود در اواخر بهار صورت می‌گیرد. قبل از کاشت بذر گل مغربی را به مدت ۶ تا ۱۲ ساعت در آب خیس نمایید. سپس بذر گل مغربی را در عمق ۰٫۵ تا ۱٫۵سانتی‌متری بکارید. بهترین فصل برای کاشت بذر گل مغربی بهار و تابستان و در مناطق گرمسیر پاییز است هنگامی‌که دمای هوا بالاتر از ۱۵ درجه شد و سرمای زمستان به اتمام رسید می‌توانید بذرهای خود را مستقیم در زمین اصلی یا گلدان موردنظر بکارید.

برای کاشت در گلدان باید گلدانی با حداقل سایز ۱۰ انتخاب نمایید و به‌طورکلی در هر سایز گلدان، بذرها را به فاصله ۵ تا ۱۰سانتی‌متر در گلدان بکارید بعدازاینکه گیاهان رشد کردند می‌توانید گیاهان اضافی را برای رشد بهتر باقی گیاهان حذف نمایید. برای کاشت خانگی در فصل بهار یا تابستان بذر گل مغربی را ۶ تا ۱۲ ساعت در آب خیس نمایید سپس در سینی نشاء یا لیوان‌های یک‌بار مصرف که با خاک تمیز ترجیحاً ترکیب (کوکوپیت + پرلیت + پیت ماس) پرشده در عمق ۰٫۵ تا ۱٫۵سانتی‌متری بکارید. تا قبل از جوانه‌زنی بذرها و همچنین در اوایل رشد گیاه بستر همیشه مرطوب باشد. همچنین از آبیاری زیاد بپرهیزید تنها کافی است اجازه ندهید خاک خشک شود بعد از رشد کامل گیاه آبیاری هنگامی انجام شود که خاک کاملاً خشک شده است. بعد از رشد گیاهان و رسیدن به ارتفاع ۱۰ تا ۱۵سانتی‌متر آن‌ها را به زمین اصلی یا گلدانی با سایز حداقل ۱۰سانتی‌متر منتقل کنید یا اینکه از همان ابتدا بذرها را به‌صورت مستقیم در محل اصلی بکارید تا نیاز به جابجایی نباشد.

برای کاشت خانگی و به‌صورت محدود در تمامی طول بهار و تابستان می‌توان اقدام به کاشت در باغ (باغچه) و گلدان نمود یا در کل طول سال با ایجاد شرایط کاشت اقدام به پرورش این گیاه نمود. برای کاشت بذر گل مغربی در باغچه و مزرعه ابتدا خاک (بستر کشت) را به عمق ۱۵ تا ۲۰سانتی‌متر زیرورو کنید و با کود حیوانی پوسیده یا کمپوست مخلوط کنید. بعد از رشد جوانه‌ها و آماده شدن نشاءها یعنی رسیدن گیاه به ارتفاع ۱۰ تا ۲۰سانتی‌متر، آن‌ها را به محل اصلی کاشت منتقل کنید. تا قبل از جوانه‌زنی بذر گل مغربی، بستر کشت همیشه باید مرطوب باشد ولی غرق آبی نه. برای تسریع در جوانه‌زنی بذرها می‌توانید بر روی بستر کشت یک مشما شفاف بیاندازید. توجه کنید که با این کار دما زیر مشما بالا می‌رود و درصورتی‌که هوا خیلی گرم باشد از انجام این کار پرهیز کنید و تنها مراقب باشید که خاک خشک نشود.

علف‌های هرز را از همان ابتدا حذف کنید. وجود علف هرز باعث رقابت در جذب مواد مغذی خاک میان گیاه و علف هرز می‌شود و باعث کاهش مواد دریافتی موردنیاز گیاه می‌شود. گل مغربی را هم به‌صورت کرتی و هم به‌صورت ردیفی می‌توانید کشت کنید. برای کاشت ردیفی فواصل بین ردیف‌ها را ۵۰ تا ۷۰ و فواصل بین گیاهان را ۲۰ تا ۳۰سانتی‌متر در نظر بگیرید. گل مغربی گیاهی مقاوم بوده و تقریباً دچار آفات خاصی نمی‌شود. بخش اصلی و دارویی گل مغربی دانه‌های روغنی و تلخ مزه آن است که معمولاً ماه مرداد تا مهرماه زمان برداشت می‌باشد. عملکرد بذر گل مغربی در چین بین ۱۱۲۵ و ۱۵۳۰ کیلوگرم در هکتار است.

شرایط محیط و نگهداری

خاک

برای کاشت و رشد نیاز به خاک نیمه سبک و با زهکشی مناسب دارد که خیلی آب را در خود نگه ندارد. خاک شنی ماسه‌ای و لومی مرطوب و دارای زهکشی مناسب با ph حدوداً ۶ برای رشد گل مغربی ایده آل است. این گیاه تحمل خاک‌های آهکی، شور، صخره‌ای، خشک و کم‌عمق را نیز دارد و به‌طورکلی نسبت به نوع خاک حساس نیست.

آبیاری

تحمل خشکی و کم‌آبی گیاه گل مغربی نسبتاً خوب است ولی در کل نیاز به آبیاری آن متوسط است و آبیاری منظم باعث افزایش عملکرد آن می‌شود. تا قبل از جوانه‌زنی بذرها و همچنین در اوایل رشد گیاه بستر همیشه مرطوب باشد. همچنین از آبیاری زیاد بپرهیزید تنها کافی است اجازه ندهید خاک خشک شود بعد از رشد کامل گیاه آبیاری هنگامی انجام شود که خاک کاملاً خشک شده است.

نور

نیاز به محیطی کاملاً پرنور و روشن و آفتاب کامل و مستقیم دارد. رشد و عملکرد آن در سایه کاهش می‌یابد.

دما

گل مغربی گاهی تا دمای ۵- درجه را نیز تحمل می‌کند. دمای مناسب برای جوانه‌زنی بذر گل مغربی ۱۵ تا ۲۰ درجه بوده و دمای مناسب برای رشد این گیاه حداقل ۲- و حداکثر ۳۵ درجه است.

خواص دارویی و نحوه مصرف

همان‌طور که گفته شد در ابتدای کشف گل مغربی این گیاه بیشتر به‌عنوان گیاهی زینتی کاشته می‌شد و صد سال بعد به‌عنوان گیاهی دارویی شناخته شد و به فواید گل مغربی پی بردند. امروزه از این گیاه در قالب کپسول گل مغربی، قرص گل مغربی، پماد گل مغربی ، روغن گل مغربی و لوسیون گل مغربی یافت می‌شود. دانه‌های رسیده این گیاه بخش اصلی دارویی این گیاه را تشکیل می‌دهد. ذرت‌های این گیاه دارای ۲۰ تا ۳۰ درصد روغن هستند که یک منبع تجاری مهم جهت گاما لینولنیک اسید (GLA) می‌باشند. برخی از محققین عنوان کرده‌اند که باوجود حضور سطوح بالای گاما لینولنیک اسید در بذر گیاهانی مانند گل‌گاوزبان به نظر می‌رسد روغن بذور گل مغربی فعال‌ترین فرم بیولوژیکی گاما لینولنیک اسید را دارا است.

در ادامه به برخی خواص گل مغربی اشاره می‌کنیم:

بهبود و التیام دهنده زخم‌ها

خاصیت ضدالتهابی

بهبود درمان بیش فعالی کودکان

آرام‌بخش و ملین

برای درمان بیماری آرتریت روماتوئید و بیماری اسکلروز مفید است

درمان بیماری‌های پوستی و اگزما

کاهش آسیب عصبی ناشی از دیابت

درمان عفونت‌های ویروسی

درمان بیمارهای ناشی از کم‌کاری سلول‌های کبدی

تأمین‌کننده اسیدهای چرب ضروری بدن

ضد سرطان و کاهش‌دهنده سطح کلسترول

کاهش‌دهنده فشارخون

همچنین از راه‌های زیر نیز می‌توانید محصولات ما را ملاحظه و خرید نمایید:

۱- مراجعه به صفحه اینستاگرامی به آدرس:

https://www.instagram.com/zerafat.shop/

۲- مراجعه به کانال تلگرامی به آدرس:

https://t.me/zerafat_shop

۳- تماس با شماره موبایل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۸۳۳

هانی بری میوه‌ای خوراکی است که رنگی شبیه به بلوبری دارد. گیاه هانی بری به‌صورت درختچه‌ای کوتاه و زینتی پرورش داده می‌شود. هانی بری از گیاهان چندساله است. میوه این گیاه خوراکی است و طعم شیرینی دارد. این گیاه حدود سه تا چهار سال زمان می‌برد تا به تولید برسد. هانی بری از جمله گیاهانی است که در دنیای امروز شهرنشینی که به‌ندرت خانه‌های باغچه دار با آفتاب مناسب برای گیاهان دیده می‌شود. شما عزیزان می‌توانید با صرف انرژی و هزینه محدود پشت پنجره اتاق یا دفتر کارتان به پرورش آن بپردازید.ارتفاع این گیاه متغیر و بین ۱ تا ۲ متر و گاهی بیشتر نیز است. عمر هر بوته هانی بری حدوداً ۳۰ سال خواهد بود. این گیاه برگ‌ریز و خزان‌گر است و شاخه‌ها به‌صورت افتاده و پراکنده می‌باشد. برگ‌های بیضی شکل ساقه‌ی هانی بری، روبه‌رو و مقابل هم قرار می‌گیرند. طول برگ‌ها ۳ تا ۸ سانتی‌متر و پهنای آن‌ها ۱ تا ۳ سانتی‌متر است. رنگ برگ‌ها سبز مایل به خاکستری و بافت آن‌ها کمی موم مانند است.رنگ گل‌های گیاه هانی بری، سفید مایل به زرد و طول آن‌ها حدوداً ۱۲ تا ۱۶ میلی‌متر می‌باشد و دارای ۵ پر مساوی هستند که به‌صورت جفت روی شاخه‌های نورسته قرار می‌گیرند؛ به طوری که بوته‌ی گیاه در این زمان دارای گل‌های فراوان می‌شود و جلوه‌ی زیبایی به خود می‌گیرد.

میوه هانی بری تا حدودی به شکل مستطیل است و هر کدام از آن‌ها حدود ۱/۳ تا ۲/۲ گرم وزن دارد و ضخامت آن‌ها نیز به ۱ سانتی‌متر می‌رسد. این میوه کمیاب به رنگ آبی بوده و ظاهری زنگوله مانند و مستطیلی شکل دارد. میوه این گیاه زینتی است و چنان از دور خودنمایی می‌کند طوری که آدمی را به حیرت وا می‌دارد. طعم این میوه شیرین و ترکیبی از طعم‌های بلوبری و تمشک (Raspberry) است. داخل هر بری حدوداً ۲۰ هسته وجود دارد. این هسته‌ها از نظر شکل و اندازه تا حدودی شبیه به دانه‌ها و بذرهای گوجه‌فرنگی هستند؛ اما هنگام جویدن، زیر دندان زیاد احساس نمی‌شوند. میوه این گیاه در اوایل فصل پاییز می‌رسد. این میوه به دلیل رنگ و طعمش می‌تواند جایگزین تمام بری‌ها (به‌ویژه بلوبری) در دستورات غذایی مختلف شود. استفاده از آن‌ها به‌صورت میکس در لبنیات (شیر، ماست، بستنی و خامه) می‌تواند ترکیب فوق‌العاده‌ای برای تهیه‌ی یک دسر باشد. هانی بری را می‌توان در تهیه‌ی انواع آبمیوه، مربا، چای، شکلات و دسرهای مختلف استفاده کرد. از خواص هانی بری این که سرشار از آنتی‌اکسیدان بوده و به سلامتی بدن و زیبایی پوست کمک شایان توجهی می‌نماید. همچنین هانی بری دارای ویتامین‌های زیادی است که مصرف آن برای بیماران قلبی و عروقی به‌شدت توصیه می‌گردد.

کاشت هانی بری

هانی بری از طریق بذر تکثیر می‌شود. در کاشت بذری پس از تهیه بذرها را در درون گلدان یا خزانه‌ای در خاک و عمق مناسب بکارید و سپس آن را آبیاری کنید. تا زمان جوانه‌زنی نیز سطح خاک را مرطوب نگه‌دارید. پس از گذشت مدت زمانی بذر هانی بری شروع به جوانه‌زنی می‌کند و سر از خاک بیرون می‌آورد. زمانی که گیاه به حد معینی از رشد رسید، نهال هانی بری به دست آمده را به زمین اصلی منتقل کنید. فاصله کاشت بذر هانی بری بین ۹۰ تا ۱۲۰ سانتی‌متر است. عمق کاشت بذر هانی بری بین ۰٫۵ تا ۲ سانتی‌متر است. هانی بری برای رشد به خاک رسی و حاصلخیز با زهکشی مناسب نیاز دارد. هانی بری اصولاً در اطراف و داخل تالاب‌های جنگلی شمال کره‌ی زمین و مناطق قطبی و سردسیری قابل دسترسی است که خاک سنگین و غنی از کودهای طبیعی دارد. میوه هانی بری همچنین در مناطق کوهستانی و در امتداد سواحل شمال شرقی آسیا و شمال غربی آمریکا که خاکی غنی از کلسیم دارند نیز یافت می‌شود. بسیاری از ارقام گیاه هانی بری، ۱/۵ تا ۲ متر رشد می‌کنند و در طیف وسیعی از اسیدیته‌ی خاک (۳/۹ تا ۷/۷) قابل پرورش هستند؛ اما اسیدیته‌ی مناسب خاک برای رشد آن‌ها، ۵/۵ تا ۶/۵ است. این گیاه برای باردهی مناسب نیاز به مواد ارگانیک، خاک با زهکشی مناسب دارد. هانی بری دمای مناطق سردسیری را می‌پسندد. دمای بین ۱۰ تا ۱۵ درجه سانتی‌گراد مناسب است. زمان گلدهی هانی بری فصل بهار است. هانی بری به آبیاری متوسطی نیاز دارد. در برابر خشک‌سالی مقاوم است. هانی بری به آفتاب زیاد برای رشد نیاز دارد. روزانه به ۶ تا ۸ ساعت نور خورشید نیاز دارد.

سفیدک سطحی (Powdery mildew) یک بیماری قارچی رایج در گیاه هانی بری است که همیشه بعد از رسیدن میوه‌های آن از اواسط تا اواخر تابستان مشاهده می‌شود. این بیماری باعث می‌شود رنگ برگ‌های گیاه به سفید، همراه با بخش‌های قهوه‌ای رنگ تغییر کند و کم‌کم در سطح آن گسترش می‌یابد.

باردهی درخت هانی بری از سال دوم شروع می‌شود؛ اما حدود ۵ تا ۶ سال طول می‌کشد تا به حداکثر باردهی مطلوب خود برسد. به‌طور میانگین، باردهی یک بوته‌ی سالم، حدود ۳ کیلوگرم در سال است. البته یک بوته‌ی بالغ و بزرگ از یک واریته‌ی مناسب، می‌تواند ۵ تا ۱۰ کیلوگرم هم میوه هانی بری تولید کند. برداشت میوه هانی بری از اواخر بهار یا اوایل تابستان شروع خواهد شد.

برای خرید بذر هانی بری و سایر بذر میوه ها به فروشگاه بذر ظرافت مراجعه فرمایید.

همچنین از راه‌های زیر نیز می‌توانید محصولات ما را ملاحظه و خرید نمایید:

۱- مراجعه به صفحه اینستاگرامی به آدرس:

https://www.instagram.com/zerafat.shop/

۲- مراجعه به کانال تلگرامی به آدرس:

https://t.me/zerafat_shop

۳- تماس با شماره موبایل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۸۳۳

هندوانه با نام علمی Citrullus vulgaris متعلق به خانواده کدوییان یا Cucurbitaceae است. منشأ اصلی پیدایش هندوانه به عقیده برخی از محققین جنوب آفریقا و گروهی دیگر آن را بومی هندوستان می‌دانند. ریشه کلمه هندوانه از کلمه وانا به معنای هندوانه در زبان هندی است، ایرانیان قدیم به آن هندووانا می‌گفتند که امروزه به هندوانه تبدیل شده است. مدارکی از کاشت هندوانه در نیل از پیش از هزاره دوم (پیش از میلاد) یافت شده است. دانه‌های هندوانه در محل دودمان دوازدهم مصر و در مقبره فرعون توت‌عنخ‌آمون یافت شده است. هندوانه گیاهی است خزنده که طول شاخه‌های خزنده آن شاید به ۴ متر هم برسد. ریشه هندوانه عمیق بوده و در برخی خاک‌ها به یک متر هم می‌رسد. برگ‌های آن قلبی شکل با بریدگی عمیق است. گل‌های نر و ماده آن جدا از هم ولی روی یک پایه قرار دارند. هندوانه یکی از انواع صیفی جات شیرین است که در جالیز رشد می‌کند. در گذشته هندوانه را با نام تربوزه می‌شناختند که امروزه در افغانستان و تاجیکستان به هندوانه تربوزه می‌گویند. هندوانه انواع مختلفی دارد که از نظر ضخامت پوست، اندازه، رنگ، اندازه دانه‌ها، طعم، مزه و… با یکدیگر تفاوت دارند. این محصول در بهار در شهرهای جیرفت و کهنوج، میناب، ایرانشهر و دزفول، در تابستان در ورامین، سمنان، مشهد، اصفهان، همدان، تبریز، میاندوآب، در پاییز در دزفول و زمستان در میناب، جیرفت و کهنوج تولید می‌گردد.

یکی از پنجاه نوع هندوانه، هندوانه کریمسون است که به دلیل شیرینی زیاد و طمع بی‌نظیر معروف است. هندوانه کریمسون یکی از هندوانه‌های محبوب با بازارپسندی عالی و طعم شیرین است. وزن هر میوه معمولاً ۸ تا ۱۲ کیلوگرم و باردهی آن ایده آل است. رنگ پوست هندوانه کریمسون سبز روشن با راه‌راه سبز تیره است. در سال ۱۹۶۳ دانشگاه کانزاس موفق به اصلاح این نوع هندوانه شد. گل‌های این واریته ۸۰ روز پس از گلدهی تبدیل به میوه می‌شود. دارای خطوط موازی سبز پررنگ و گوشتی قرمز و ترد و دانه‌هایی ریز است. مقاوم به بیماری فوزاریوم و آنرتاکنوز نیز است. وجود لیکوپن در هندوانه موجب ایجاد رنگ قرمز در آن شده است. هندوانه هیبرید منارا نانهمز جز هندوانه‌های کریمسون سوئیت (خطی) و بیضی کشیده است. هندوانه منارا به دلیل خصوصیت خاص پوست قابلیت صادرات برای مناطق با مسافت زیاد را ندارد. البته لازم به ذکر است ضخامت پوست در حدی است که میوه‌ها در زمان اتصال به بوته دچار ترکیدگی نمی‌شوند. از این جهت کشاورزانی که قصد دارند بار خود را در مناطق نزدیک‌تر بفروشند غالباً از این رقم استفاده می‌کنند. رنگ میوه و میزان شیرینی هندوانه هیبرید منارا موردتوجه بسیاری از افراد سخت پسند است.

بذر هندوانه چارلستون محصولی با وزن تقریبی ۱۰ تا ۱۵ کیلو در شرایط ایده آل تولید می‌کند، طعم این هندوانه شیرین بوده و ترد و قرمز است. دوره باردهی هندوانه چارلستون ۸۵ روز است. بهتر است از کود دامی پوسیده در محل کشت استفاده شود. رنگ پوست هندوانه سیاه گرد سبز بسیار تیره یا مشکی است درصورتی‌که در نور کافی کاشته نشود ممکن است رنگ پوست آن خیلی تیره نشود و به رنگ سبز بسیار تیره (مایل به مشکی) دیده شود. طعم این هندوانه شیرین بوده و دانه‌های آن به اندازه هندوانه‌های چارلستون است.منشأ هندوانه مشکی را ژاپن می‌دانند.

بذر هندوانه آناناسی (زرد) گیاهی از خانواده هندوانه است. به‌صورت علفی و رونده رشد می‌کند. گیاهی یک‌ساله است. هندوانه زرد یک نوع هندوانه هیبرید محبوب و پرطرفدار است که دارای گوشت زرد و طعم شیرین مطلوبی است. بوته تقریباً جمع‌وجور بوده و به همین دلیل این هندوانه در فضای محدود نیز قابل کاشت است. در بیشتر مناطق رشد می‌کند. هندوانه از میوه‌های فصل گرم به شمار می‌رود که در فصل گرم سال حسابی می‌چسبد. گل‌های بزرگ شیپوری مانندی دارد. شاخه‌های این گیاه علفی است. رشد سریعی دارد طوری که پس از گذشت چند ماه محصول می‌دهد و شما می‌توانید از محصول تازه آن استفاده کنید. در واقع نوعی هندوانه زینتی است که شکل خاصی دارد. برگ‌های سبزرنگ بزرگ، دندانه‌داری دارد که معمولاً پوشیده از کرک است. میوه‌ها کروی یا بیضی شکل هستند. پوست میوه‌ سبز رنگ با نوارهای سبز تیره است و وزن هر کدام از هندوانه‌ها به ۲ تا ۳/۵ کیلو می‌رسد. این هندوانه دارای پوست نازکی است. کیفیت و طعمشیرین و بسیار خوبی دارد و بسیار بازارپسند است.قسمت گوشتی این گیاه آبدار و به رنگ زرد شبیه میوه آناناس است. در قسمت گوشتی این گیاه تعداد کمی تخمه به رنگ سیاه وجود دارد که قابل خوردن نیست.

هندوانه ابوجهل میوه‌ای تلخ‌مزه است که در فارسی با نام‌های خربزه روباه، کدوی تلخ و سیب تلخ و در عربی با نام‌های حنظل، مراره الصحاری و علقم و در فرهنگ اچمی‌زبان‌های جنوب ایران به نام خزَرَ (تلفظ: Khazara) نام برده شده است. هندوانه ابوجهل از راسته کدوئی‌ها (Cucurbitales) از تیره کدو (Cucurbitaceae)، از سرده سیترولوس (Citrullus) بوده و نام علمی آن Citrullus colocynthis است. مصرف آن باعث کولیت شدید شده و به علت مواد سمی خطرناک است. نام نوعی گیاه بالارونده بومی حوضه مدیترانه به‌ویژه ازمیر ترکیه، نوبه آفریقا و تریسته ایتالیا است. این گیاه از خانواده هندوانه است اما با هندوانه معمولی تفاوت‌هایی دارد شامل اندازه کوچک‌تر، جسم سفت‌تر و مزه تلخ.

تخم جاچونی که به اشتباه معروف به تخم ژاپنی (تخمه ژاپنی) نامیده می‌شود و به هندوانه آجیلی معروف است، یکی از دانه‌های خوراکی است که نوعی آجیل است. این دانه‌ها تخم نوعی هندوانه بوده که در ظاهر همانند هندوانه‌های معمولی است ولی تنها دانه‌های آن مصرف می‌شود و خود هندوانه خوراک دام می‌شود. بافت داخلی این هندوانه در رقم‌های مختلف گاهی قرمز و یا گاهی زرد یا سفید است و معمولاً بدون مزه است ولی برخی معتقدند مزه شیرینی دارد ولی قابل خوردن نیست. هندوانه جاپونی در شهر جابان یا جابُن واقع در دماوند کاشته می‌شود و مبدأ این دانه‌ها نیز در این شهر بوده البته دهه‌هاست (بیش از ۳۰ سال) که دیگر این هندوانه در این منطقه پیدا نمی‌شود و باغ‌ها جای زمین‌های کشت هندوانه را گرفته است. نود سال پیش برای اولین بار این هندوانه در جابان کاشته شد. این نوع تخمه در یکی از روستاهای اطراف دماوند جابان (jâbân) که همسایه غربی سربندان بوده و ساکنان آن نیز از نژاد کرمانج هستند کشت می‌شود و در واقع نام اصلی آن تخمه جابانی است. به غیر از جابان دماوند یک روستا هم در حوالی سبزوار با نام جابان وجود دارد و سال‌هاست در آن روستا هم تخمه‌های جابونی کشت می‌شود. در روستاهای خراسان شمالی، جنوبی و رضوی تا استان گلستان کشت این نوع از تخمه رواج دارد و سالیانه در حدود ١۵‌هزار تن تولید داخلی است.

کاشت بذر هندوانه

کاشت هندوانه بسیار ساده است و بذرها به‌سرعت جوانه می‌زنند. هندوانه با آفتاب کامل و خاک رسی شنی نیاز دارد. اگر فضای کافی برای کاشت بذر هندوانه ندارید می‌توانید با کمی مراقبت آن را در گلدان و در جایی نورگیر بکارید. هندوانه گیاهی یک‌ساله و تقریباً رونده است که نحوه رشد آن شبیه تاک است درنتیجه برای کاشت در گلدان حتماً باید برای آن قیم (نگه‌دارنده) ببندید. همچنین برای جدا نشدن هندوانه از بوته در طول رشد نباید زیر آن خالی باشد، برای این کار می‌توانید هندوانه را بعد از کمی درشت شدن درون تور قرار دهید و به محلی ببندید. برای کاشت هندوانه ابتدا بذرهای آن را به مدت ۲۴ یا حداکثر ۴۸ ساعت در آب خیس نموده سپس گودال‌هایی به عمق ۲۰ سانتی‌متر ایجاد کرده و تا ارتفاع ۱۵ سانتی‌متر گودال را از خاک نرم و کود حیوانی پوسیده پر می‌کنیم. سپس ۲ تا ۳ عدد بذر را داخل گودال قرار می‌دهیم به‌طوری‌که بذرها در عمق ۳ تا ۵ سانتی‌متری قرار بگیرد و بر روی آن خاک نرم می‌ریزیم.

هندوانه را معمولاً به‌صورت مستقیم می‌کارند و نشاء گیری آن توصیه نمی‌شود. تا قبل از جوانه‌زنی بذرها نباید خاک خیلی خشک شود. درصورتی‌که قصد کاشت در گلدان را دارید باید گلدانی بزرگ با ارتفاع حداقل ۳۰ و قطر ۳۰ سانتی‌متر انتخاب کنید و حتماً گلدان را در محیطی قرار دهید که روزانه ۷ تا ۸ ساعت نور مستقیم خورشید داشته باشد. گلدان خود را باید با خاک بسیار غنی پر کنید. ترکیب کود حیوانی و خاک باغچه یا کمپوست برای کاشت هندوانه مناسب است. کود حیوانی حتماً پوسیده باشد. پس از رشد گیاهان و چهار برگه شدن آن‌ها بوته‌های ضعیف را با ناخن حذف کنید و بوته قوی‌تر که رشد بیشتری در این مدت داشته را نگه‌دارید. حذف علف‌های هرز اطراف بوته در طول دوره رشد هندوانه ضروری است. هندوانه رونده است و اگر در گلدان کاشته‌اید باید به‌وسیله قیم یا داربست مناسب بوته نگه داشته شود. همچنین هندوانه به دلیل وزن زیاد نباید آویزان باشد، بهتر است گلدان هندوانه در محلی قرار گیرد که بوته بر روی زمین رشد کند.

نکات کاشت بذر هندوانه

هندوانه برای رشد نیاز به آفتاب کامل و طولانی و گرما در طول روز دارد، هندوانه به سرما بسیار حساس بوده و با شروع سرما گیاه از بین می‌رود.

هندوانه در شهرهای شمالی کشور و شهرهایی که رطوبت بالایی دارند نیز رشد مناسبی داشته ولی رطوبت بالای هوا احتمال بیماری‌های قارچی را نیز بالا می‌برد که باید به این نکته توجه داشت.

بهترین دما برای جوانه‌زنی هندوانه دمای ۱۵ تا ۲۵ درجه است درنتیجه بعد از رفع سرمای زمستان و گرم شدن هوا اقدام به کاشت نمایید.

خاک هندوانه باید غنی باشد، برای این امر می‌توان قبل از کاشت به زمین کشت مقدار کود دامی پوسیده اضافه کرد.

هندوانه باید بعد از رفع سرمای بهاره کشت شود، هندوانه را معمولاً به‌صورت جوی و پشته‌ای می‌کارند.

فاصله بین پشته‌ها را ۵۰ تا ۱۵۰ سانتی‌متر و فاصله بین بوته‌های هندوانه را نیز معمولاً ۵۰ تا حداکثر ۱۰۰ سانتی‌متر در نظر می‌گیرند.

اگر در شهری زندگی می‌کنید که تابستان‌های کوتاهی دارد، باید چند هفته قبل از شروع فصل بهار اقدام به کاشت بذرها در گلخانه یا محیطی گرم بنمایید.

برداشت هندوانه

زمان برداشت هندوانه همیشه پرسش بوده، کشاورزان عزیز این زمان را به‌صورت تجربی تشخیص داده ولی از چند راه می‌توان به رسیدن کامل هندوانه و زمان برداشت آن مطلع شد:

با زدن ضربه به هندوانه باید صدایی خفه و بم شنیده شود، میوه‌های نارس صدای تیزتری دارند.

رنگ میوه‌های رسیده روشن‌تر و به زردی می‌زند.

قسمتی از میوه که بر روی زمین قرار دارد باید به رنگ زرد روشن باشد، میوه‌های نارس به رنگ سفید یا روشن هستند.

قسمت انتهایی ساقه که به میوه متصل می‌شود در هندوانه‌های رسیده خشک‌شده و به رنگ تیره است.

آب‌وهوا

هندوانه یک گیاه فصل گرم است. نسبت به گرما بیشتر از سایر گیاهان تیره کدوییان مقاوم است. این گیاه مخصوص مناطقی است که دارای تابستانی طولانی و گرم هستند. ازاین‌رو تابستان‌های خشک و به نسبت مرطوب برای آن‌ها مناسب است.

خاک

هندوانه خاک‌های سبک و شنی را که از نظر مواد غذایی غنی هستند را می‌پسندد. در خاک‌های رسی هم محصول خوبی می‌دهد. به‌شرط آب زیرزمینی پایین باشد. بهترین pH برای هندوانه ۶ تا ۷ است. برای آماده‌سازی زمین مثل خیار عمل می‌شود با این تفاوت که فاصله جوی‌ها بیشتر در نظر گرفته می‌شود که این فاصله شاید ۴ الی ۵ متر نیز برسد.

فواید هندوانه

مصرف میوه ها و سبزی ها از انواع مختلف با کاهش خطر بسیاری از بیماری های مرتبط با سبک زندگی پیوند خورده است. مطالعات بسیاری نشان داده اند که افزایش مصرف مواد غذایی گیاهی مانند هندوانه خطر چاقی، مرگ و میر کلی، دیابت، و بیماری قلبی را کاهش می دهد. از دیگر خواص هندوانه می توان به بهبود شرایط پوست و مو، افزایش انرژی و کاهش وزن اشاره کرد.

برای خرید بذر هندوانه و سایر صیفی جات به فروشگاه بذر ظرافت مراجعه فرمایید.

همچنین از راه‌های زیر نیز می‌توانید محصولات ما را ملاحظه و خرید نمایید:

۱- مراجعه به صفحه اینستاگرامی به آدرس:

https://www.instagram.com/zerafat.shop/

۲- مراجعه به کانال تلگرامی به آدرس:

https://t.me/zerafat_shop

۳- تماس با شماره موبایل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۸۳۳

خربزه دارای ارقام زیادی است. خربزه پوست سبز دارای پوست سبز رنگ تیره است و چروک‌های بزرگی بر روی پوست وجود دارد. خربزه پوست سبز دارای گوشت سبز رنگ است. خربزه خاتونی دارای پوست زرد به همراه خطوط موازی سبز کمرنگ و میوه به صورت دوکی شکل کشیده با گوشتی سفید و مایل به زرد می‌‎باشد. خربزه سرشار از ویتامین A و C است. خربزه گوشت زرد میوه‌ای مناسب برای افرادی است که در روزهای گرم تابستان به دنبال یک میوه شیرین و تازه می‌گردند. این میوه معمولاً به خاطر پوست صاف و گوشت رنگ زردشناخته شده است و یکی از محبوب‌ترین اعضای خانواده Cucumis melo همراه با هندوانه و طالبی است. خربزه گوشت زرد همچنین دارای ارزش غذایی بالایی است. از ویتامین B تا زینک، هر تکه از این میوه حاوی ویتامین‌ها و مواد معدنی مختلفی است. اندازه آن معمولاً از کوچک تا متوسط در شکل گرد یا بیضی‌شکل است. برخلاف سایر خربزه‌هایی که در آب‌وهوای گرمسیری رشد خوبی دارند، خربزه گوشت زرد در مناطق گرم و خشک بهتر رشد می‌کنند.

خربزه تیل نوعی خربزه از خانواده Cucurbitaceae با نام علمی Galia Melom است. خربزه تیل آتشی بسیار شبیه به طالبی است ولی بسیار شیرین‌تر می‌باشد و به دلیل شیرینی بسیار زیاد معروف شده است. بوته خربزه تیل آتشی مانند سایر خربزه‌ها است. گیاه دارای ساقه طویل و خزنده بوده و برگ‌های درشت آن به‌صورت متناوب در طول ساقه می‌رویند. در هر بوته ۳ تا ۵ میوه تولید می‌شود. خربزه تیل آتشی دارای ویتامین C، ویتامین A، کاروتنوئید، بیوفلاوونویدها، مواد معدنی مختلف مانند پتاسیم، کلسیم و آهن است و همچنین حاوی مقادیر قابل‌توجهی از فیبرهای غذایی، ازجمله پکتین است. همچنین چربی، کلسترول و کالری کمی دارند.

یکی از این ارقام مشهور خربزه آناناسی (Ananas Melon) از خانواده Cucurbitaceae است. خربزه آناناس برای اولین بار در آفریقا یافت شد. سپس از آفریقا در سال ۱۷۷۷ میلادی به فرانسه راه یافت. توماس جفرسون در سال ۱۷۹۴ آن را در Monticello (خانه شخصی و آرامگاه توماس جفرسون، نویسنده اعلامیه استقلال آمریکا و از بنیان‌گذاران کشور ایالات‌متحده است) کشت نمود. این نوع خربزه دارای عطری خوش و مزه‌ای بسیار لذیذ و خوشمزه است و گوشت آن زرد تیره تا نارنجی‌رنگ می‌باشد. خربزه آناناس در سراسر خاورمیانه کاشته می‌شود. بوته‌های آن رونده بوده و بر روی زمین پخش می‌شوند. خربزه آناناسی مخزنی از بتا کاروتن، فولات، پتاسیم، منیزیم، منگنز، مس، ویتامین A، C و K و فیبر رژیمی بوده. بوته‌های را به‌صورت ردیفی کشت می‌کنند. فاصله بین هر دو بوته را ۵۰ سانتی‌متر و فاصله ردیف‌های کاشت را ۱۵۰ سانتی‌متر در نظر می‌گیرند.

خربزه گوشت سبز میوه‌ای مناسب برای افرادی است که در روزهای گرم تابستان به دنبال یک میوه شیرین و تازه می‌گردند. این میوه معمولاً به خاطر پوست صاف زرد و گوشت رنگ سبز شناخته شده است و یکی از محبوب‌ترین اعضای خانواده Cucumis melo همراه با هندوانه و طالبی است. خربزه گوشت سبز همچنین دارای ارزش غذایی بالایی است. از ویتامین B تا زینک، هر تکه از این میوه حاوی ویتامین‌ها و مواد معدنی مختلفی است. اندازه آن معمولاً از کوچک تا متوسط در شکل گرد یا بیضی‌شکل است. اگر چه این میوه به‌طورمعمول برای داشتن گوشت سبز مایل به سبز و پوست زرد شناخته شده است، اما در واقع در سایر رنگ‌ها و بافت نیز موجود می‌باشد. تعدادی از آن دارای پوست زرد روشن به علت جهش هستند، درحالی‌که گونه‌های دیگر دارای گوشت نارنجی فوق‌العاده هستند. برخلاف سایر خربزه‌هایی که در آب‌وهوای گرمسیری رشد خوبی دارند، خربزه گوشت سبز در مناطق گرم و خشک بهتر رشد می‌کنند. اگر در یک منطقه مرطوب کاشته شوند ممکن است میوه‌های کوچک‌تر را با مقاومت کم‌تر نسبت به آفات و بیماری‌ها تولید کنند.

خربزه مینو یا خربزه مشهدی (تایباد) یا راکت زرد نام محبوب‌ترین خربزه در ایران بوده که ممکن نیست طعم آن را نچشیده باشید، این خربزه درصورتی‌که در زمان مناسب از بوته جدا شود و به‌طور کامل رسیده باشد طعم شیرین دارد. شهرستان‌های تایباد در خراسان رضوی، گرمسار، سمنان و سرخه از مکان‌های مهم کشت خربزه در ایران است که در این بین خربزه تایباد (که بعضاً به اشتباه خربزه مشهدی نامیده می‌شود) به لحاظ طعم و کیفیت و شهرت در رتبه بالاتری قرار دارد.

خربزه کاناری یا خربزه قناری که به دلیل رنگ زرد قناری آن نام گرفته است و ربطی به جزایر قناری ندارد اغلب با نام جون کاناری (Juan Canaria) شناخته می‌شود. این خربزه شیرین‌تر از خربزه عسل بوده و بافت داخلی آن همانند گلابی ولی نرم‌تر از آن است. خربزه کاناری گاهی با نام‌هایی همچون خربزه اسپانیایی، خوان کانری، Jaune des Canaries و Amarillo نیز شناخته می‌شود. خربزه کاناری بیشتر در مناطق آسیایی مانند ژاپن، کره جنوبی و مراکش یافت می‌شود. در ایران نیز به‌صورت محدودتر از خربزه‌های تایباد و مشهد کاشته می‌شود. خربزه کاناری نسبتاً میان‌رس بوده و بعد از ۹۰ تا ۱۰۰ روز از کاشت برداشت آغاز می‌شود. یکی از ویژگی‌های خربزه کاناری ماندگاری بالای آن است که باعث شده جزو خربزه‌های صادراتی در جهان محسوب شود. خربزه‌های کاناری منبع خوبی از ویتامین‌های A و C هستند. آن‌ها همچنین یک منبع آروماتیک فیبر هستند. همچنین بهبوددهنده بیماری قلبی، دیابت، چاقی و فشارخون بالا است.

کاشت

کاشت خربزه مانند بقیه گیاهان هم‌خانواده به‌صورت جوی پشته و کپه‌ای و به روش نم­کاری است. تعداد ۳ الی ۵ بذر خربزه خیس‌خورده در هر کپه کاشته می‌شود. بعد از سبز شدن تعداد بوته‌ها به ۲ یا ۳ و گاهی به یک بوته کاهش داده می‌شود و این زمانی است که بوته ۴ برگی شده باشد فاصله بین دو بته حدود ۶۰ تا ۱۰۰ سانتی‌متر و فاصله دو خط کشت بین ۲ تا ۳ متر است.

برای داشتن محصولی زودرس یا در مناطقی که دوره رشد کوتاه است می‌توان در گلخانه یا شاسی داخل گلدان‌های جیفی پات اقدام به کشت کرد و در زمان مناسب بوته‌های آماده‌شده در جیفی پات را به محل اصلی منتقل نمود. مقاوم کردن بوته‌ها قبل از انتقال به محل اصلی الزامی است.

داشت

مراقبت‌های لازم پس از کاشت نشاء عبارت‌اند از آبیاری، دفع علف‌های هرز و سله شکنی است. پس از کشت، آبیاری اهمیت زیادی دارد. به‌طوری‌که یک دوره خشکی شدید باعث ریزش گل‌ها و میوه‌ها می‌شود. پس از انتقال نشا باید ابتدا روزانه آبیاری صورت گیرد و پس از آن بسته به نوع خاک و شرایط آب و هوایی هر ۷ روز یک‌بار باید آبیاری انجام گیرد. طول دوره رشد خربزه بین ۸۰ تا ۱۰۰ روز متفاوت است. سله شکنی، آبیاری و وجین علف‌های هرز از جمله مراقبت‌های زراعی خربزه است. هرس و گل گیری در خربزه مرسوم است. به‌این‌ترتیب که پس‌ازآنکه گیاه گل داد، به ازای هر ساقه ۲ تا ۴ میوه را نگه‌داشته و بقیه را حذف می‌کنند. در هرس خربزه، ساقه اصلی را بعد از برگ سوم و ساقه فرعی را بعد از برگ پنجم قطع می‌کنند.

برداشت

زمان برداشت به عوامل مختلفی بستگی دارد، این گیاه گونه‌های زودرس، میان‌رس و دیررسی دارد. لذا موقع برداشت آن‌ها به نوع واریته هم بستگی دارد. از دیگر عوامل زمان برداشت فاصله تا بازار مصرف است. اگر بازار نزدیک باشد بهتر است دیرتر برداشت شود تا شیرین‌تر شود و کامل برسد ولی در صورت دوری بازار مصرف توصیه می‌شود زودتر برداشت شود چون میوه‌های رسیده شدید در هنگام جابجایی آسیب می‌بیند. معمولاً خربزه را در زمان رسیدن کامل برداشت می‌کنند زیرا در این زمان میوه‌ها دارای قند زیادتر هستند. خربزه زمانی رسیده است که در اطراف دم میوه خطوط مدوری تشکیل گردد. همچنین خربزه رسیده را می‌توان از برجستگی شبکه‌های روی خربزه، تغییر رنگ پوست آن و نرم شدن سر خربزه تشخیص داد.

آب‌وهوا

خربزه مانند بقیه گیاهان خانواده Cucurbitaceae طالب آب‌وهوای گرم و آفتابی است. آها گیاهان یک‌ساله‌اند و احتیاج به فصل رشد طولانی دارند. در مناطقی کاشته می‌شود که بین آخرین سرمای بهاره و اولین سرمای پاییزه حدود ۱۴۰ روز فاصله باشد. هوای مرطوب مناسب رشد آن‌ها نیست و میوه آن‌ها در این نوع هوا شیرین نمی‌شود. ضمن اینکه هوای مرطوب در آن‌ها موجب اشاعه بیماری‌های قارچی می‌شود. هوای گرم و خشک باعث شیرین‌تر شدن میوه در این گیاه می‌گردد. همین‌طور هوای ابری مناسب رشد خربزه نیست.

خاک

بهترین زمین برای کاشت این گیاه خاکه‌ای شنی و سبک با pH بین ۵/۵ تا ۷ است. در کشت باید به این نکته توجه کرد که خربزه در زمین‌های سنگین و رسی رشد خوبی ندارد و باید کمی هوموسی و دارای مواد آلی باشد. خربزه از جمله صیفی‌هایی است که مواد غذایی زیادی از زمین جذب می‌کند. به همین دلیل استفاده از کودهای شیمیایی کامل ازت فسفر و پتاسیم توصیه می‌شود.

نور

نور کامل و آفتاب مستقیم برای این گیاه مناسب است.

آبیاری

صرف‌نظر از اینکه در باغچه یا در گلدان می‌کارید، همیشه خاک آن را باید مرطوب نگهدارید. مخصوصاً زمانی که گیاه در حال رشد است باید همیشه خاک آن خیس باشد. البته باید گلدان و یا خاک باغچه شما زهکشی مناسبی داشته باشد زیرا که آبیاری زیاد نیز موجب گندیدن گیاه می‌شود.

برای خرید بذر خربزه و سایر صیفی جات به فروشگاه بذر ظرافت مراجعه فرمایید.

همچنین از راه‌های زیر نیز می‌توانید محصولات ما را ملاحظه و خرید نمایید:

۱- مراجعه به صفحه اینستاگرامی به آدرس:

https://www.instagram.com/zerafat.shop/

۲- مراجعه به کانال تلگرامی به آدرس:

https://t.me/zerafat_shop

۳- تماس با شماره موبایل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۸۳۳

گل آشلانتوس گیاهی از تیره آمارانتوس است که سال‌ها در ایران کشت و کار می‌شود و کشت آن در حاشیه‌های گل‌کاری شمال کشور رایج است. گیاهی چندساله است که به‌صورت یک‌ساله کشت و کار می‌شود. بسیار کوتاه است و به خاطر برگ‌های آن‌که به رنگ سبز زیتونی و زرد، باریک و قاشقی شکل است کشت می‌شود. برگ‌ها به طول ۲.۵سانتی‌متر و دارای لکه‌هایی به رنگ قرمز، بنفش و برنزی است. گل‌های آن سفید و غیرقابل تشخیص بوده و روی سنبله جانبی تشکیل می‌شوند. باغبان‌های ایران اصطلاحاً به این گیاه آشلانتوس می­ گویند. آشلانتوس گیاه یک‎ساله با نام علمی Amaranthus cruentus از خانواده Amaranthaceae است که به‎صورت طبیعی در نواحی گرم و مرطوب و شبه گرم و مرطوب آمریکای جنوبی می‎روید. این گیاه به‎عنوان گیاه زینتی در مناطق مختلف کشور کاشته می‌شود.

گل آپارتمانی آشلانتوس بیشتر به خاطر برگ‌های قرمز زرشکی و زیبایی که دارد کاشته می‌شود و کشت آن در حاشیه‌های گل‌کاری در شمال کشور رایج است، گیاهی است چندساله که به‌صورت یک‌ساله کشت و کار می‌شود. آشلانتوس به‎عنوان گیاه زراعی دانه‎ای (جهت استفاده از دانه‎ها) و گاهی به‎عنوان علوفه‌ای در تعدادی از کشورهای دنیا از جمله پرو، اکوادور، آرژانتین، چین، آمریکا و … کاشته می‎شود. گیاه تا ارتفاع ۱۰۰ سانتیمتر و گاهی تا ۱۵۰ سانتیمتر رشد می‎کند و برای رشد مناسب به آفتاب کامل نیاز دارد. گیاه در هر دو منطقه خشک و مرطوب به‎آسانی پرورش می‎یابد. برای جلوگیری از تنش در شرایط خشک، آبیاری باید به‎طور منظم صورت گیرد. تکثیر گل آشلانتوس به‌آسانی از طریق دانه صورت می گیرد و پرورش‌دهندگان غیرمتخصص نیز به‌راحتی می‌توانند از کاشت آن در باغچه‌های خود لذت ببرند. در مناطق معتدل می‌توان قبل از آغاز بهار گیاه را در داخل خانه و یا گلخانه کشت نمود و در اوایل بهار آن را به زمین اصلی منتقل نمود. بسته به منطقه کاشت، گیاه ۶۰-۱۱۰ روز پس از کاشت وارد مرحله گلدهی می‌شود که در شرایط ایران گلدهی ۲-۳ ماه به طول می‌انجامد. گونه‎های متعددی از این جنس به‎صورت طبیعی و خودروی در ایران رویش می‎یابند که در موارد بسیاری به‎عنوان گیاهان هرز باغ‎ها و مزارع مطرح هستند. قدرت رشد سریع، توانایی تولید بذر زیاد و سازگاری با اقلیم‎های متنوع رمز موفقیت این گیاه است؛ به‌طوری‌که از ارتفاع صفر در کنار دریا تا ارتفاعات ۳۵۰۰ متری مناطق کوهستانی دیده می‎شوند.

کاشت گل آشلانتوس

خاک‌های غنی از مواد آلی و حاصلخیز مناسب پرورش این گیاه زیبا هستند. هر چند گیاه کم‌توقعی است و در خاک‌های فقیر نیز رشد می‎کند. خاک‌های خنثی تا کمی اسیدی (۶/۵-۵/۷) با زهکشی خوب، مناسب رشد این گیاه هستند. گیاه حتی در خاک‎های با شوری کم نیز سازگاری خوبی نشان داده است. خاک‌های غنی باعث رشد سریع و توسعه اندام‌های هوایی گیاه می‎شوند. برای تقویت خاک و جلوگیری از سله بستن آن‌که مانع جوانه‌زنی و رشد گیاهان جوان می‌شود استفاده از مواد آلی راه‌حل کارآمدی است. این گیاه برای تولید مناسب و انجام فرایند فتوسنتز نیاز مبرمی به دمای مناسب دارد بنابراین یکی از عوامل محدودکننده رشد، دماهای پایین است. دمای مناسب رشد در این گیاه ۲۰-۳۰ درجه سانتی‌گراد و حتی کمی بیشتر است. باوجوداین، به‎خوبی با مناطق مختلف کشور سازگار شده است. دماهای زیر ۱۵ درجه سانتی‌گراد مناسب رشد این گیاه نیستند و محدودکننده رشد محسوب می‎شود. در دمای ۴ درجه سانتی‌گراد رشد گیاه متوقف می‎شود و در دمای زیر صفر درجه سانتی‌گراد از بین می‎رود. آشلانتوس نیاز به نور کامل خورشید دارد و در شرایط نیم‎سایه رشد مناسبی ندارد. گیاه در نور ضعیف اندام‎ها و گل‎آذین ضعیفی تولید می‎کند. به دلیل اینکه یک گیاه C4 است بنابراین راندمان تولید در این گیاه بالا است. برای بهره‌گیری از توانایی بالقوه گیاه، آب و مواد غذایی، دما و نور کافی باید در اختیار گیاه قرار گیرد. گیاه روزکوتاه است و رشد زایشی (تولید گل) معمولاً با کوتاه شدن روزها در اوایل تابستان آغاز می‎گردد.

دانه‎ها پس از سپری شدن آخرین یخبندان در بهار کاشته می‎شود که در صورت دریافت دمای مناسب ۱۰-۱۴ روزه جوانه می‎زند. حداقل دمای خاک برای جوانه‎زنی ۱۵ درجه سانتی‌گراد است و این دما زمانی حادث می‎شود که دمای محیط ۲۰-۲۵ درجه سانتی‌گراد باشد. در صورت خراش دادن سطح بذر با اسید سولفوریک غلیظ و یا کاغذ سمباده، درصد جوانه‌زنی بذرها افزایش می‎یابد. بهترین عمق کاشت بذر گل آشلانتوس ۱-۵/۱ سانتیمتر است و در صورت کاشت عمیق درصد سبز کردن بذرها کمتر می‎شود. علاوه بر کاشت بذر گل آشلانتوس به‎صورت مستقیم، ۶-۸ هفته قبل از پایان یخبندان نیز می‎توان دانه‎ها را در گلخانه و یا منزل کشت و پس از سپری شدن خطر سرمازدگی، در زمین اصلی نشا نمود که در این مدت ارتفاع گیاه تقریباً به ۸ سانتیمتر می‎رسد. گیاهان جوان حداقل یک‌بار به وجین (مبارزه با گیاهان هرز) و سله‎شکنی (در خاک‎های سله‎دار و سنگین) نیاز دارند و زمانی که ارتفاع گیاه به ۳۰ سانتیمتر برسد به‎خوبی بر گیاهان هرز چیره می‎شود. با توجه به اینکه گیاه در تراکم بالا کشت می‎شود و گیاهچه‎ها به تعداد زیاد سبز می‎شوند، پس از اطمینان از خطر حمله حشرات، سرمازدگی، گیاهان هرز و … نسبت به تنک کردن آن اقدام نمایید.

برای نگهداری گل آشلانتوس، این گیاه برای رشد مناسب نیاز به آب کافی دارد که بهتر است به‎صورت قطره‎ای و یا سیستم نشتی و در غیر این صورت از آبیاری جوی و پشته‎ای استفاده شود. برای جلوگیری از تنش آبیاری هنگام صبح و یا در پایان روز انجام شود. خاک‎های آلی توانایی حفاظت آب بیشتری در خاک دارند و مناسب پرورش گل آشلانتوس می‎باشند. حتی‌الامکان از بروز تنش خشکی در این گیاه خودداری شود چرا که باعث کوتاهی قامت و تولید تاج گل ضعیف در گیاهان می‎شود؛ بنابراین به آب کافی و منظم نیازمند است.

پوسیدگی ریشه و لکه برگی قارچی شایع‎ترین بیماری‎های گیاه می‌باشند که ناشی از آلترناریا و مایکوپلاسما می‎باشند. برای مقابله با این بیماری توصیه می‌شود از تراکم مناسب، عدم استفاده از آبیاری بارانی، حذف برگ‌ها و شاخه‌های اضافه (به‌هیچ‌عنوان سرشاخه اصلی را هرس نکنید) به‌منظور کاهش رطوبت در کانوپی، استفاده از سموم قارچ‌کش و ... استفاده شود. لارو آگروتیس و اِمنیا که در مرحله جوانه‎زنی خسارات زیادی وارد می‎کنند؛ همچنین کرم‎های برگ‎خوار، سرخرطومی، ملخ‌ها و شته‎ها ازجمله مهم‎ترین آفات آشلانتوس می‎باشند. نکته قابل‌ذکر اینکه آفات و بیماری‎های گیاهی، معمولاً بوته‎های ضعیف را موردحمله قرار می‎دهند و گیاهان قوی و سالم در برابر آن‌ها مقاومت می‎کنند.

خواص گل آشلانتوس

در بسیاری از ممالک دنیا دانه‌های این گیاه در تهیه حریره، سوپ و یا در پخت نان کاربرد دارد. جوانه دانه‌ها به‎عنوان سبزی مغذی در سالاد استفاده می‌شود. برگ‌ها نیز به‌عنوان سبزی قابل استفاده می‌باشند. علاوه بر آن ریشه به‌عنوان ملین و دانه برای خروج کرم کدو و درمان بیماری‌های چشم و اسهال خونی آمیبی استفاده می‌شود. در هند این گیاه به‌عنوان یک ادرارآور و درمان‌کننده زخم استفاده می‌شود.

همچنین از راه‌های زیر نیز می‌توانید محصولات ما را ملاحظه و خرید نمایید:

۱- مراجعه به صفحه اینستاگرامی به آدرس:

https://www.instagram.com/zerafat.shop/

۲- مراجعه به کانال تلگرامی به آدرس:

https://t.me/zerafat_shop

۳- تماس با شماره موبایل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۸۳۳

.

گل ساعتی گیاهی زینتی و همچنین دارویی و خوراکی است که به خاطر گل‌های درشت و شبیه به ساعت آن به این اسم نام‌گذاری شده است. به خاطر پیچک‌هایی که از روی ساقه رشد کرده و به اجسام و گیاهان کنارش می‌پیچد و بالا می‌رود به آن پیچ ساعتی هم گفته می‌شود و جزو گیاهان بالارونده و مناسب برای سر درب منازل، حصارها، نرده‌ها و سایبان‌ها محسوب می‌شود. ساقه‌های این گیاه نازک بوده و نیاز به قیم یا تکیه‌گاه دارد و در صورت مناسب بودن شرایط رشد تا ۱۰ متر هم می‌تواند رشد کند. گل‌های درشت و زیبای آن که با گلبرگ‌هایی با آرایش مدور میله‌های ابریشمی شعاعی و مادگی آن، شکل ساعت را در ذهن تداعی می‌کنند. انواع گل ساعتی در گونه‌های مختلف با مخلوطی از رنگ‌های سفید، یاسی، آبی، ارغوانی و بنفش خودنمایی می‌کنند. گل‌ها پس از گرده‌افشانی تبدیل به میوه می‌شوند که رنگ میوه در بیشتر گونه‌ها سبز تا نارنجی است و در تعدادی از گونه‌ها این میوه‌ها خوراکی و حتی دارای خواص دارویی هستند. گل ساعتی حاوی فلاونوئید و آلکالوئیدهای گروه هارمالا و اسید سیانیدریک و میوه آن دارای اسید سیتریک، پرولین و مالتول است که هم برگ‌ها و هم میوه آن دارای خواصی همچون آرام‌بخش، خواب‌آور، ضد اضطراب و همچنین ضد درد و اسپاسم هستند. این گیاه هم در باغچه و هم در گلدان توانایی رشد دارد و یک گیاه نیمه همیشه سبز محسوب می‌شود. در مناطق معتدل به‌صورت همیشه سبز و در مناطق با زمستان‌های سرد دارای خزان شاخسار است. گونه P.caerulea که گل ساعتی آبی خزان‌دار هم نامیده می‌شود یکی از فراوان‌ترین گونه‌های این گیاه است. در زمان خشک شدن شاخسار باید ساقه‌های خشک را هرس و با کوددهی و تقویت گیاه به آن برای رشد مجدد در بهار کمک کرد.

کاشت و نگهداری

گل ساعتی را به‌وسیله بذر و قلمه می‌توان تکثیر کرد. قلمه گیری معمولاً در فصل بهار یا اوایل پاییز انجام می‌شود. قلمه‌ها از نوک یا طول ساقه به طول حدوداً ۱۰ تا ۱۵ سانتیمتر به‌طوری که روی آن حداقل دو گره (ناحیه اتصال برگ به ساقه) وجود داشته باشد؛ جدا می‌شوند. برگ‌های پایینی قلمه حذف و برگ‌های بالایی اگر خیلی بزرگ هستند؛ تا نیمه برش زده می‌شوند. بستری از مخلوط کوکوپیت یا پیت ماس و شن و ماسه آماده می‌کنیم و قلمه‌ها را تا یک‌سوم طول داخل آن فرو می‌بریم. بستر را آبیاری کرده و سعی می‌کنیم تا زمان ریشه دهی قلمه‌ها آن را به‌طور نسبی مرطوب نگه داریم و نه غرقاب. برای حفظ رطوبت قلمه می‌توانید یک روکش پلاستیکی شفاف بر روی ظرف قلمه بکشید. تکثیر گل ساعتی به‌وسیله بذر هم یکی از راه‌های تجاری و مطمئن برای گل ساعتی است.

برای این کار بذرها را لابه‌لای یک دستمال یا کوکوپیت قرار داده و آن را با اسپری آب مرطوب نگه می‌داریم و به مدت یک ماه داخل کیسه‌ای در یخچال با دمای ۵ درجه نگه‌داری می‌کنیم. بعد از این مدت آن را از یخچال خارج کرده و در ظرفی با مخلوط خاک کوکوپیت به همراه ۱۰ درصد شن و ماسه می‌کاریم. فقط به‌اندازه سه برابر قطر بذر باید روی آن خاک بریزید نه بیشتر. بستر را آبیاری کرده و در مکانی روشن با دمای حدوداً ۲۰_۲۳ درجه قرار می‌دهیم. در طی مدت زمان جوانه‌زنی بستر را به‌وسیله اسپری آب مرطوب نگه می‌داریم. بعد از جوانه‌زنی آبیاری را با میزان بیشتر و دفعات کمتر ادامه می‌دهیم تا گیاهچه کمی بزرگ شود و قابل انتقال به محل اصلی بگردد.

فاصله کاشت بذر گل ساعتی بین ۲۰ تا ۴۰ سانتی‌متر است. عمق کاشت بذر پیچ گل ساعتی ۱ سانتی‌متر است. پیچ گل ساعتی برای رشد به خاک رسی، لومی ماسه‌ای و کمی اسیدی نیاز دارد. ترکیبی از خاک باغچه، کمپوست یا خاک‌برگ به همراه مقداری شن و ماسه برایش ایده آل است. توجه داشته باشید که خاک مورد کشت باید از زهکشی مناسبی برخوردار باشد.

دمای ایده آل برای رشد این گیاه ۱۸ تا ۲۰ درجه سانتی‌گراد است. گل ساعتی از گیاهان آفتاب دوست می‌باشد که برای رشد به نور زیاد خورشید نیاز دارد. این گیاه به نور مستقیم آفتاب روزانه به مدت ۴_۶ ساعت نیاز دارد. البته گیاهان کوچک بهتر است در طول تابستان به‌وسیله سید یا سایبان از اشعه مستقیم آفتاب به‌خصوص در هنگام ظهر محافظت شوند. تأکید می‌شود که این گیاه یک گیاه فضای باز بوده و داخل آپارتمان قابل نگهداری نیست. زمان گلدهی پیچ گل ساعتی از اوایل تابستان شروع و تا شروع فصل سرما در اواسط پاییز ادامه دارد. بیشترین گلدهی آن در زمانی که دمای هوا بین ۲۰_۲۵ درجه سانتی‌گراد باشد اتفاق می‌افتد. پیچ گل ساعتی به آبیاری کم و متوسطی نیاز دارد.

گل ساعتی به دلیل رشد سریعی که دارد برای رشد مناسب و رسیدن نور و مواد غذایی همه قسمت‌های آن بایستی به‌طور منظم و یکنواخت هرس و نگهداری شود. هنگام هرس شاخه‌هایی که باعث تراکم بیش از اندازه مرکز گیاه شده‌اند را حذف کنید. بهتر است هرس به‌صورت خلوت کردن شاخه‌های در هم تنیده و حذف شاخه‌های خشک انجام شود. در مناطقی که دارای زمستان‌های سرد هستند؛ می‌توان در صورت خزان گیاه، شاخسارهای خشک را هرس و همراه با کود حیوانی پوسیده در اطراف طوقه گیاه ریخت تا ریشه‌ها از سرما محافظت شوند. استفاده از کودهای با درصد پتاسیم بالا که به‌صورت چالکود و برای درختان میوه نیز مصرف می‌شود. به همراه کود حیوانی پوسیده می‌تواند رشد متعادل رویشی و گلدهی مطلوب آن را در پی داشته باشد.

خواص گل ساعتی

درمان اضطراب و افسردگی

گیاه، بذر و میوه گل ساعتی اضطراب و افسردگی را برطرف می‌کند. آلکالوئیدهای موجود در گل ساعتی مانند کریسین و بنزوفلاون (گاما آمینو بوتریک اسید) فعالیت هورمون‌های مغزی را افزایش می‌دهند و می‌توانند سلول‌های عصبی مغز را آرام کنند. دمنوش گل ساعتی مانند گل گاو زبان سیستم عصبی را آرام می‎کند و همچنین به اعصاب کمک می‌کند تا پیام درد را دریافت نکند.

درمان اختلال خواب

اگر مشکل اختلال خواب دارید، دمنوش گل ساعتی را امتحان کنید. گل ساعتی مثل یک دیازپام قوی و شل کننده عضلات عمل می‌کند و می‌تواند شما را به یک خواب عمیق و طولانی فرو ببرد. بهتر است قبل از خواب یک فنجان چای گل ساعتی بنوشید.

کاهش علائم یائسگی

گل ساعتی یک گیاه مفید برای قاعدگی و یائسگی خانم‌ها و کاهش علائم و درد مربوط به آن‌ها است. این گیاه علاوه بر خاصیت آرام‌بخشی علائم یائسگی مثل تعریق شبانه و گرگرفتی را از بین می‌برد.

درمان بیش فعالی

اگر شما یک کودک بیش فعال دارید یا خودتان به این عارضه مبتلا شده‌اید، دمنوش گل ساعتی می‌تواند هورمون‌های بدن شما را تنظیم و بیش فعالی و علائم آن را کنترل کند.

کنترل قند خون با میوه گل ساعتی

پوست میوه گل ساعتی زرد می‌تواند به کاهش مقاومت انسولین در افراد مبتلا به دیابت درجه دو کمک کند. میوه گل ساعتی مثل بامیه به‌عنوان یک جایگزین مناسب برای کنترل قند خون شناخته شده است.

خاصیت ضد سرطانی گیاه و بذر گل ساعتی

ویتکسین و آپیژنین موجود در بذر گل ساعتی اثرات قوی ضد سرطان دارند؛ نوشیدن یک فنجان گل ساعتی به‌صورت روزانه می‌تواند خطر ابتلا به سرطان‌های مختلف مثل سرطان کبد، سرطان روده بزرگ، سرطان سینه و سرطان پروستات را کاهش دهد. همچنین برگ گل ساعتی اثر شیمی درمانی را روی فرد بیمار افزایش می‌دهند و باعث تقویت سیستم ایمنی و دفاعی بدن می‌شوند.

سلامت قلب با دمنوش گل ساعتی

دمنوش گل ساعتی مثل چای ترش، گیاه بابا آدم و دیگر گیاهان دارویی دوست قلب شما است. ویتکسین موجود در گل ساعتی از تصلب شرائین قلب و گرفتگی عروق جلوگیری می‌کند، آپیژنین و کریسین هم خطر حملات قلبی را کاهش می‌دهند.

مضرات گل ساعتی

از جمله عوارض گل ساعتی این که مصرف بیش‌ازحد گل ساعتی یا تداخل دارویی با این گیاه (مثل زعفران) می‌تواند مشکلاتی چون خواب آلودگی، سرگیجه و حالت تهوع را در پی داشته باشد؛ بنابراین در مصرف این دمنوش گیاهی زیاده‌روی نکنید.

همچنین از راه‌های زیر نیز می‌توانید محصولات ما را ملاحظه و خرید نمایید:

۱- مراجعه به صفحه اینستاگرامی به آدرس:

https://www.instagram.com/zerafat.shop/

۲- مراجعه به کانال تلگرامی به آدرس:

https://t.me/zerafat_shop

۳- تماس با شماره موبایل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۸۳۳

یکی از گونه‌های زیبای خردل که ظاهری زیبا دارد خردل قرمز است که قابلیت کاشت در حیاط خانه، بالکن پشت‌بام و … را دارد. خردل قرمز گیاهی علفی و یک‌ساله است که همچون سبزی خوراکی به‌صورت خام، آشپزی و تهیه سالاد و … استفاده می‌شود. از طریق بذر تکثیر می‌شود.ارتفاع این گیاه متغیر و بین ۴۰ تا ۵۰ سانتیمتر است. رشد سریعی دارد و در بیشتر مناطق رشد می‌کند و از ارزش غذایی بالایی برخوردار است. برگ خردل قرمز این گیاه بزرگ با شیارهای عمیق و دندانه‌دار هستند که به هنگام برداشت می‌توانید گیاه را به‌صورت کامل یا برگ برگ به اندازه مصرف خود برداشت کنید. از این گیاه به‌صورت تازه خوری و خام، برای تهیه سالاد و همچنین آشپزی و … استفاده می‌شود که سرشار از ویتامین ث و آ است که مقادیر زیادی کلسیم به همراه دارد.

برگ‌های این گیاه همان‌طور که از نامش پیداست به رنگ سبز مایل به قرمز و زرشکی است. در بیشتر مناطق رشد می‌کند. این گیاه رشد سریعی دارد و پس از گذشت دو تا سه ماه قابل‌برداشت و استفاده می‌شود. از ساقه و برگ این گیاه استفاده‌های مختلفی می‌شود. طعمی همچون سبزی و کاهو تازه دارد که به دلیل داشتن رنگ متفاوت برای تزئین نیز استفاده می‌شود.

خردل گیاهی است از تیره شب‌بوییان که نام علمی آن Sinapis arvensis است. خردل در اصل بومی اروپا است ولی در سراسر شمال آمریکا نیز بومی‌شده است. خردل از جمله گیاهان دارویی است که علاوه بر مصرف دارویی به‌عنوان ادویه در غذاها کاربرد دارد. در طب سنتی قدیم از این گیاه استفاده می‌شده است. تاریخچه استفاده از این گیاه به ۲۰۰۰ سال پیش برمی‌گردد. دارای بوی مطبوعی است طوری که فضا را عطرآگین می‌کند. این گیاه دارای برگ‌های تخم‌مرغی شکل و دندانه‌دار که دندانه‌های بسیار ریز به رنگ سیاه شفاف و به تعداد بسیار زیاد در هر پایه به وجود می‌آورد. لپه‌ها کلیوى شکل و بدون پرز، اولین برگ‌های حقیقى چماقى شکل، در رأس گرد، حاشیه آن کمى لوبدار و داراى دندانه‌های نامنظم بوده و سطح فوقانى برگ و دم برگ آن‌ها پرزدار است. خردل وحشی، گیاهى علفی، یک‌ساله، ایستا، به ارتفاع ۳۰ تا ۶۰ سانتیمتر (گاهی بیشتر) است که توسط بذر تکثیر می‌یابد. ساقه آن منشعب و در بخش‌های پائین کرک دار است. برگ‌های بالایى کامل، بدون بریدگى و دم برگ هستند. درحالی‌که برگ‌های پائینى داراى بریدگی‌ها عمیق بوده و لوب انتهایى آن نیز بزرگ‌تر است. این برگ‌ها دم برگ دارند و طول آن‌ها بالغ بر ۲۰ سانتیمتر می‌شود. ریشه‌های این گیاه گسترش افقى و عمودى زیادى دارند.

کاشت

خردل از طریق بذر خردل قرمز تکثیر می‌شود. بذر را از میوه این گیاه می‌گیرند. برای کشت بذری پس از آماده نمودن سطح مورد کشت، بذرهای خردل را به مدت ۲۴ ساعت در آب ولرم خیس کنید. سپس در سطح مرطوب و نرم بکارید و آبیاری کنید. توجه داشته باشید که تا زمان جوانه‌زنی باید سطح خاک همواره مرطوب باشد. پس از مدتی گیاه جوانه می‌زند و رشد خود را آغاز می‌کند. این گیاه رشد سریعی دارد، طوری که بعد یک تا دو ماه پس از کاشت آماده برداشت می‌شود. فاصله کاشت این گیاه بین ۸ تا ۱۰ سانتی‌متر است. بذر خردل را در عمق ۸ میلی‌متری بکارید. گیاه خردل برای رشد به خاک حاصلخیز و غنی نیاز دارد. از جمله گیاهان مناطق معتدل و گرمسیری است که برای رشد به دمای بین ۱۵ تا ۲۵ درجه سانتی‌گراد نیاز دارد. یک ماه پس از کاشت بذر شروع به گلدهی می‌کند. گیاه خردل قرمز به آبیاری متوسط و منظمی نیاز دارد. همچنین برای رشد به نور زیاد خورشید نیاز دارد، در برابر سایه جزئی نیز مقاوم است. روزانه به ۴ تا ۶ ساعت نور خورشید نیازمند است.

خواص خردل

سس خردل قرمز یکی از افزودنی‌های محبوب است که با ساندویچ، همبرگر و هات‌داگ مصرف می‌شود. به‌علت خاصیت ضدباکتری خردل لازم نیست در یخچال نگهداری شود زیرا باکتری‌های مضر در آن رشد نخواهند کرد. البته اگر در یخچال نگهداری نشود تندی خود را سریع‌تر از دست می‌دهد و بهتر است در جای بسته، تاریک و خنک نگهداری شود. اگر خردل قرمز برای مدت زیادی خارج از یخچال بماند ممکن است طعم تلخ‌تری بگیرد. خردل قرمز منبع غنی از بسیاری از مواد معدنی مفید برای سلامت بدن است. کلسیم، منگنز، مس، آهن، سلنیوم و روی، برخی از این مواد معدنی هستند که در دانه خردل به‌وفور وجود دارند. کلسیم به ساخت استخوان‌ها و دندان‌ها کمک می‌کند. خردل حاوی مقادیر زیادی سلنیوم و امگا ۳ است. فرآورده‌های خردل و روغن خردل به‌طور مؤثر برای قرن‌ها به‌منظور کاهش فشارخون بالا و جلوگیری از تصلب شرایین مورداستفاده قرار گرفته‌اند. آن‌ها همچنین به بهبود ایمنی بدن کمک کرده و به مبارزه با بی‌خوابی کمک می‌کنند. دانه‌های خردل در درمان مسائلی مانند اضطراب، اختلالات روانی، اثرات تنش و افسردگی، برونشیت، اختلالات جنسی، نشانه‌های یائسگی و بسیاری مشکلات دیگر مفید هستند.

منگنز توسط بدن به‌عنوان یک عامل موردنیاز برای ساخت آنتی‌اکسیدان استفاده می‌شود. مس در تولید سلول‌های قرمز خون موردنیاز است. آهن نیز برای تشکیل گلبول‌های قرمز خون و سوخت‌وساز سلولی مورداستفاده قرار می‌گیرد. دانه خردل همچنین مزایا و خواص ضد سرطان و ضدالتهابی دارد. به‌عنوان یک منبع بسیار خوب از سلنیوم و منیزیم، دانه‌های خردل، می‌توانند التهاب را کم کرده و علائم بیماری‌هایی مانند آرتریت روماتوئید یا آسم را کاهش دهند. دانه‌ها همچنین حاوی موادی به نام ایزوتیوسیانیت‌ها هستند که دارای اثرات ضد سرطان‌اند. از زمان‌های قدیم خواص ملین دانه‌های خردل، به‌عنوان بهترین مزیت آن‌ها در نظر گرفته شده است. امروزه این داروی گیاهی همچنین برای اثرات ضد قارچی و ضدعفونی‌کننده‌اش نیز ارزشمند شناخته می‌شود. محصولات تولیدشده از خردل همچنین برای سرعت بخشیدن به سوخت‌وساز بدن و در نتیجه برای بهبود عملکرد سیستم گوارشی مورداستفاده قرار می‌گیرند. جالب توجه است که بدانید دانه خردل ترشح بزاق را تحریک کرده و اشتها را بهبود می‌بخشد. یکی دیگر از مزایای مهم دانه‌های خردل، کاهش دفعات حملات میگرنی است، به این منظور باید پوست سر خود را با روغن خردل ماساژ دهید؛ این کار کیفیت مو‌هایتان را نیز به‌طور قابل‌توجه بهبود بخشیده و از ریزش مو جلوگیری می‌کند.

همچنین از راه‌های زیر نیز می‌توانید محصولات ما را ملاحظه و خرید نمایید:

۱- مراجعه به صفحه اینستاگرامی به آدرس:

https://www.instagram.com/zerafat.shop/

۲- مراجعه به کانال تلگرامی به آدرس:

https://t.me/zerafat_shop

۳- تماس با شماره موبایل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۸۳۳

کاکتوس هاماتو یکی از انواع کاکتوس‌ ها است که گاهی اوقات از پایه کاکتوس‌های جدیدی تولید می‌کند. این کاکتوس بومی جنوب تگزاس و مکزیک شمالی است. کاکتوس هاماتو گل‌های زرد زرق و برق‌دار بسیار زیبایی به قطر ۳ تا ۷ سانتی‌متر در بالای ساقه ایجاد می‌کند، درواقع این کاکتوس یک کاکتوس گل‌دار بسیار جذابی است. کاکتوس هاماتو به تولید گل‌های زیبا و معطر معروف است. ساقه کاکتوس هاماتو کروی یا استوانه‌ای شکل است و به اندازه ۱۰ تا ۱۵ سانتی‌متر رشد می‌کند. در سطح کاکتوس برآمدگی‌ها یا آرئول‌های مارپیچی به طول ۵ تا ۱۴ میلی‌متر و عرض ۲ تا ۷ میلی‌متر وجود دارد که در لبه این برآمدگی‎ها خارهای کوچک و نازکی به اندازه ۱ تا ۳ سانتی‌متر دیده می‌شود. بین آرئول‌ها ۱۵ میلی‌متر فاصله وجود دارد.

ریشه کاکتوس هاماتو فیبری و بلند می‌باشد. میوه کاکتوس هاماتو، میوه‌های قرمز کروی یا بیضی شکل به اندازه ۸ تا ۱۱ میلی‌متر تولید می‌کند که پوست میوه‌ها بعد از بلوغ شکاف می‌خورند. کاکتوس هاماتو به خوبی گل می‌دهد، حتی زمانی که جوان است و در تمام طول تابستان گل‌های زیادی تولید می‌کند. این گونه به‌خوبی و آسانی رشد می‌کند و رشد بسیار خوبی در گلدان دارد و برای نگهداری در خانه و بالکن بسیار مناسب است. زمانی که به گل‌دهی می‌رسد به مراقبت و نگه‌داری بسیار کمی نیاز دارد. کاکتوس هاماتو در خاک‌های غنی با زهکشی خوب با آفتاب کامل در تمام طول سال به‌خوبی رشد می‌کند (اما در تابستان بهتر است در یک مکان سایه آفتاب باشد). کاکتوس هاماتو در یک گلدان دارای سوراخ زهکشی که با خاک کاکتوس پر شده است به خوبی رشد می‌کند.

خاک کاکتوسی که برای کاشت کاکتوس هاماتو استفاده می‌شود نباید مقدار زیادی هوموس داشته باشد. برای داشتن بهترین رشد باید به‌طور مرتب به گیاه آب داده شود. هفته‌ای یک بار آب برای کاکتوس هاماتو کافی است. زمانی که گیاه در معرض نور خورشید است نباید بدنه کاکتوس خیس شود. در صورتی که بدنه کاکتوس مرطوب باشد و در معرض نور خورشید قرار بگیرد باعث ایجاد زخم، عفونت قارچی و یا حتی مرگ کاکتوس می‌شود. باید به‌خوبی از گیاه مواظبت شود تا از تشکیل کپک‌های ریز در نزدیکی آرئول‌ها جلوگیری گردد. کاکتوس هاماتو در طول زمستان در دمای ۵ درجه سانتی‌گراد خشک می‌شود. برای حفظ گیاه سالم‌تر باید گیاه در دمای زیر ۵ درجه سانتی‌گراد قرار نگیرد. ولی با توجه به زیستگاه طبیعی آن، کاکتوس هاماتو می‌تواند در دمای ۷- درجه سانتی‌گراد نیز زنده بماند.

تکثیر کاکتوس هاماتو از طریق بذر کاکتوس یا قلمه کاکتوس صورت می گیرد. بذرها روش معمول برای تولید کاکتوس هاماتو می‌باشند. این کاکتوس به‌آسانی از طریق بذر رشد می‌کند. برای روش کاشت کاکتوس هاماتو بذرها را می‌توان در بهار یا تابستان در گلدان‌های حاوی خاک کاکتوس کاشت. گلدان باید دارای سوراخ زهکشی باشد. همچنین خاکی که برای کاشت استفاده می‌شود باید غنی بوده و زهکشی خوبی داشته باشد. بذرها را در سطح خاک قرار دهید و با لایه بسیار نازکی شن، بذر کاکتوس هاماتو را بپوشانید. سپس خاک را مرطوب کنید و یک شیشه روی گلدان قرار دهید تا رطوبت حفظ شود. گلدان را تا زمان جوانه‌زنی در یک مکان گرم قرار دهید و خاک را مرطوب نگه‌دارید ولی از خیس شدن خاک پرهیز کنید. بعد از جوانه‌زنی شیشه را بردارید تا گیاه بتواند نور و هوا دریافت کند. نهال‌ها را می‌توان بعدازاین که کمی رشد کردند در گلدان‌های جداگانه کاشت.

کاکتوس ریشه‌های بسیار بلندی دارد که به کمک آن‌ها می‌تواند آب موردنیاز را در خود ذخیره کند. شاید بتوان گفت این بزرگ‌ترین تفاوت کاکتوس با سایر گیاهان است. از نظر شرایط نگهداری کاکتوس هاماتو اگر شما در خانه گیاه کاکتوس دارید دقت کنید درون خاک کاکتوس باید از شن و سنگریزه نیز استفاده کنید. همچنین به خاطر داشته باشید این گیاه به نور زیاد احتیاج دارد و باید در محیطی گرم قرار بگیرد. از دیگر نکاتی که باید به آن توجه کنید آبیاری کاکتوس است. به خاطر داشته باشید کاکتوس نسبت به سایر گیاهان باید با فاصله زمانی طولانی‌تری آبیاری شود. البته آبیاری کاکتوس باید با توجه به نوع آن، فصل، گرمای محیط و اندازه گیاه تعیین شود. با در نظر گرفتن همه این موارد و از آنجا که امروزه کاکتوس‌ها در اندازه‌های مختلف ارائه و فروخته می‌شوند، می‌توانید با توجه به فضای خانه خود، تعدادی از این گیاه را در نقاط مختلف نگهداری کنید. گلدان‌های رنگی و کوچک کاکتوس به‌خوبی می‌توانند پشت پنجره، روی میزهای کنار دیوار و کنار قاب عکس‌های رومیزی قرار بگیرند و جلوه‌ای خاص به اتاق، سالن و خانه شما بدهند.

همچنین از راه‌های زیر نیز می‌توانید محصولات ما را ملاحظه و خرید نمایید:

۱- مراجعه به صفحه اینستاگرامی به آدرس:

https://www.instagram.com/zerafat.shop/

۲- مراجعه به کانال تلگرامی به آدرس:

https://t.me/zerafat_shop

۳- تماس با شماره موبایل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۸۳۳

گل پریوش گلی بسیار زیباست که بومی مناطق ماداگاسکار، آمریکای شمالی، چین و هند و از خانواده خرزهره است. گل پریوش در فضای سبز شهری و در مناطق گل‌کاری شده و حاشیه‌ای باغچه‌ها کاشته می‌شود و جلوه زیبایی را به محیط اطراف خود می‌بخشد. گل‌های پریوش اکثراً به رنگ گل پریوش سفید، گل پریوش قرمز، گل پریوش صورتی و گل پریوش الوان می‌باشند. گل پریوش گیاهی بسیار مقاوم و همیشه سرسبز است که نگهداری و پرورش آن زحمت زیادی ندارد و به‌راحتی کم‌آبی و دمای بالای هوا را تحمل می‌کند.

روش کاشت

معمولاً بذر گل پریوش به‌صورت مستقیم در گلدان کاشته نمی‌شود. بدین منظور ابتدا باید خزانه‌ای را برای کاشت بذر گل پریوش فراهم نمایید. از گلدانی با ارتفاع کم می‌توانید به‌عنوان خزانه استفاده نمایید و خاک مناسب جهت کاشت را در آن قرار دهید. سپس خاک را به‌خوبی آبیاری نمایید. زیرا پس از کاشت بذرها نمی‌توانید خوب آبیاری کنید. حال بذرها را به فاصله ۲ تا ۳ سانتی‌متر روی سطح خاک بپاشید. در این مرحله لایه نازکی از خاک را بر روی بذرها بریزید و برای آبیاری بذر گل پریوش از اسپری آب استفاده نمایید. به‌منظور این‌که بذرها سریع‌تر جوانه بزنند. سطح روی گلدان را با نایلون بپوشانید و پس از این‌که جوانه‌ها از خاک بیرون آمدند نایلون را بردارید و آن‌ها را به گلدان یا باغچه انتقال دهید.

شرایط نگهداری

آبیاری: گل پریوش به آبیاری منظم نیازمند است و باید سطح خاک گیاه مرطوب باشد.

خاک: خاک گلدانی لومی برای گل پریوش مناسب است.

نور: گل پریوش گیاهی آفتاب دوست است و حتی روزهای گرم تابستان تأثیر منفی روی برگ‌های آن ندارد.

گلدهی: دوره گلدهی گل پریوش از ماه خرداد تا اوایل فصل پاییز است.

تکثیر: تکثیر و کاشت گل پریوش از طریق نشا و بذر انجام می‌شود.

همچنین از راه‌های زیر نیز می‌توانید محصولات ما را ملاحظه و خرید نمایید:

۱- مراجعه به صفحه اینستاگرامی به آدرس:

https://www.instagram.com/zerafat_shop/

۲- مراجعه به کانال تلگرامی به آدرس:

https://t.me/zerafat_shop

۳- تماس با شماره موبایل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۹۳۳

همچنین از راه‌های زیر نیز می‌توانید محصولات ما را ملاحظه و خرید نمایید:

۱- مراجعه به صفحه اینستاگرامی به آدرس:

https://www.instagram.com/zerafat_shop/

۲- مراجعه به کانال تلگرامی به آدرس:

https://t.me/zerafat_shop

۳- تماس با شماره موبایل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۹۳۳

همچنین از راه‌های زیر نیز می‌توانید محصولات ما را ملاحظه و خرید نمایید:

۱- مراجعه به صفحه اینستاگرامی به آدرس:

https://www.instagram.com/zerafat_shop/

۲- مراجعه به کانال تلگرامی به آدرس:

https://t.me/zerafat_shop

۳- تماس با شماره موبایل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۹۳۳

همچنین از راه‌های زیر نیز می‌توانید محصولات ما را ملاحظه و خرید نمایید:

۱- مراجعه به صفحه اینستاگرامی به آدرس:

https://www.instagram.com/zerafat_shop/

۲- مراجعه به کانال تلگرامی به آدرس:

https://t.me/zerafat_shop

۳- تماس با شماره موبایل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۹۳۳

گل اختر گونه از گیاهان گلدار از جنس Canna است. این جنس دارای نوزده گونه است. این گیاه از خانواده Cannaceae بومی مناطق استوایی است ولی امروزه در بیشتر مناطق نیمه گرمسیری و معتدل جهان کشت می‌شود و ارزش زینتی دارد. این‌گونه دارای شاخ و برگ‌های بزرگ و زیاد می‌باشد و به عنوان یک گیاه باغی تبدیل شده است. نام گل اختر از کلمه سلتیکی آمده و مشتق شده از نیشکر یا نی است.

خصوصیات گیاه‌شناسی

از نظر انواع گل اختر بوته گل اختر به بلندی ۷۰ تا ۱۲۰ سانتیمتر با برگ‌های خیلی پهن سبز یا سبز مایل به ارغوانی است که از میان آن ساقه‌های متعدد که منتهی به چندین گل درشت یا خیلی درشت به رنگ‌های زرد، قرمز، سفید، زرد، ابلق ، زردآلویی، زرد طلائی، خال خال یا راه راه می‌شود بیرون می‌آید. آن‌ها می‌بایست حداقل ۶ تا ۸ ساعت از نور خورشید به‌طور متوسط در طول تابستان بهره ببرید. گل اختر را یکی از غنی‌ترین منابع نشاسته در جهان می‌دانند.

ریشه گل اختر به شکل ریوم بوده (ریزوم اندامی است که مواد غذایی ساخته شده در برگ را در خود ذخیره می‌کند و هر بار که قسمت هوایی به هر دلیل از بین برود گیاه مجدداً به کمک مواد ذخیره‌ای ریزوم رشد می‌کند اما اگر چند بار این عمل یعنی حذف بخش خوابی تکرار شود ذخیره ریزوم هم تمام شده و گیاه کلاً نابود می‌شود) و دارای برگ‌های پهن و سرنیزه‌ای به رنگ سبز - ارغوانی و بسیار جذاب است که پس‌زمینه خوبی برای گیاه علفی زینتی که دارای برگ‌های شمشیری هستند به شمار می‌رود.

شرایط محیط رشد و نگهداری

گل اختر نیاز به مکان آفتابی، خاک سبک و غنی از مواد آلی که مرتباً مرطوب نگهداشته شده دارد و بهتر است با کود مایع تقویت شود. در اوایل زمستان که برگ‌های گیاه خشک و سیاه شدند ریزوم ها را از خاک درآورده و آن‌ها را در مکانی خنک درون کمپوست کمی مرطوب نگهداری می کنند تا چروکیده نشوند. ریزوم ها را در بهار می‌توان در هوای آزاد کاشت.

گل اختر دارای گل‌های متعدد به رنگ‌های مختلف است و برای حاشیه کاری و تشکیل تپه گل‌ها یا تک کاری میان تپه گل یا چمن‌زار قابل‌توجه است . کاشتن اقسام اصلی و اولیه این گل امروز تقریباً متروک شده و فقط آن‌ها را یا نزد اشخاصی که مجموعه ای از اقسام مختلف آن را دارند یا در گلکاری های درجه دوم و سوم میتوان دید، چون گیاه اختر طاقت سرمای زمستان را در مناطق سرد و معتدل ندارد به‌مجرد شروع اولین سرما و یخبندان بوته‌های آنرا سرما زده برگ‌ها در حالت سبزی پلاسیده و خراب می‌شوند ، همان زمان باید ساقه‌های آن را از سطح زمین بریده ریشه‌های بوته را که ساقه زیرزمینی گوشتی است از خاک بیرون آورده دو سه روز آن‌ها را در محل سایه و هواگیر در معرض هوا قرار داد تا رطوبت زیادی خود را از دست بدهند ، سپس آن‌ها را در زیر زمین یا انبار خشک و گرمی که محفوظ از یخ زدن باشد زیر ماسه خشک بگذارند .

تکثیر گل اختر

پیاز گل اختر را در ناحیه کرج آبان ماه از خاک دراورده در محلی که از سرمای شدید مصون باشد تا آغاز فصل بهار سیلو می‌کنند برگ‌های پهن اختر در اطراف ساقه گل دهنده که تا ۵/۱ متر رشد و نمو می‌کنند به‌تدریج در بهار ظاهر می‌شوند و در تابستان خوشه‌های درشت گل اختر به رنگ‌های گل اختر قرمز، گل اختر نارنجی، گل اختر زرد، گل اختر بنفش، گل اختر پرگل، گل اختر ابلق  و غیره نمودار می‌شوند.

راحتترین و بهترین روش نگهداری و انبارداری ریزوم های گل اختر به این صورت است که ریزوم ها را از ۲۰ سانتیمتری سطح خاک قطع کرده (به دلیل آسیب و بیماری‌های قارچی ناشی از آن، بالاتر از ریزوم قطع می‌کنند) و سپس یک گودال به عمق ۷۰ سانتیمتر تا یک متر حفر کرده و داخل آن را ماسه می‌ریزیم (ماسه قبلاً با قارچ‌کش مخلوط و خشک شده باشد) بعد ریزوم ها را داخل گودال می‌گذاریم باید توجه داشته باشیم گودال در محل آبگیر قرار نداشته باشد تا آب باران وارد آن نشود بهتر است روی آن را پلاستیک بکشیم.

بخش مناسب برای تکثیر گیاه اختر یک ریزوم بسیار جوان، فعال و مرتب در حال جوانه زدن است بنابراین می‌توان با قطعه کردن ریزوم که یک یا چند جوانه داشته باشد گل اختر را تکثیر گردد. ازدیاد گل اختر از طریق تقسیم در فصل بهار و کاشت بذر گل اختر در فصل زمستان در دمای ۲۰ درجه سانتی‌گراد یا بیشتر امکان‌پذیر است. چون گیاه اختر طاقت سرمای زمستان را در مناطق سرد و معتدل ندارد به‌محض شروع اولین سرما و یخبندان بوته‌های آن را سرمازده و برگ‌ها در حالت سبزی پلاسیده و خراب می‌شوند. در فصل بهار ریزوم های اختر را درآورده و بهتر است همان زمان ریزومها جدا شوند و سپس کاشته شوند. (قسمتی از ریزوم اختر به همراه یک یا چند جوانه) باید ساقه اختر را از خاک بیرون آورده و دم های آن را از سطح زمین بریده ریشه های بوته را که ساقه زیرزمینی گوشتی است در معرض هوا قرار داد تا رطوبت زیادی خود را از دست بدهد و سه روز آن‌ها را در محلی سایه و هواگیر قرار دهید سپس آن‌ها را در زیرزمین یا انبار خشک که محفوظ از یخ زدن باشد زیر ماسه خشک بگذارید.

خواص گل اختر به طور خلاصه عبارتند از:  درمان سوزاک، قطع بدون دلیل عادت ماهانه، خون ریزی بینی، جمع شدن آب زیر پوست، از بین بردن ورم، تصفیه خون، ادرارآور تب و تعریق بدن.

همچنین از راه‌های زیر نیز می‌توانید محصولات ما را ملاحظه و خرید نمایید:

۱- مراجعه به صفحه اینستاگرامی به آدرس:

https://www.instagram.com/zerafat_shop/

۲- مراجعه به کانال تلگرامی به آدرس:

https://t.me/zerafat_shop

۳- تماس با شماره موبایل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۹۳۳

گل شمعدانی به‌عنوان یک گیاه کلاسیک و آفتاب‌دوست در باغچه‌ها معروف است. شمعدانی دارای شمایل جمع‌وجوری بوده و برگ‌های شکلاتی- بنفش زیبایی دارد. همچنین خوشه‌هایی از گل‌های زیبا برای آن مشاهده می‌شوند. نژادهای ماوریک و bullseye یکی از بهترین و قوی‌ترین نژادهای این گیاه می‌باشند. این واریته ها نسبت به سایر گونه‌های بنفش‌برگ قوی بوده و در شرایط گرم همواره شکوفه خواهد داد. سری نژادی است که از طریق بذر پرورش داده می‎‌شود.

کاشت گل شمعدانی

یکی از راه های تکثیر، قلمه زدن شمعدانی است. دقت فرمایید در مورد کاشت بذر شمعدانی در راهنمای کاشت بذر شمعدانی به‌صورت کامل نوشته‌ایم سعی کنید به آن روش کاشت کنید:

۱- سوراخ‌هایی را به‌صورت عریض و با عمق کم  حدود نیم سانتی‌متر حفر کنید هر حفره حدود دو برابر قطر بذر گل شمعدانی باشد.

۲- خاک کوکوپیت یا ترکیب پیت ماس را با استفاده از مواد ارگانیک، اصلاح کنید

۳- به‌آرامی بستر را با آب‌پاش مرطوب کنید سپس روی آن را یک نایلون سفید بکشید سپس در دمای ۲۰ درجه قرار دهید دقت کنید دما خیلی مهم است

۴- مدت ۳ الی ۷ روز زمان می‌برد جوانه‌زنی کند دقت کنید تو این مدت هر زمان خاک خشک شد با آب‌پاش اسپری کنید

۵- زمانی که جوانه‌ها ۴ برگی شدند روی نایلون یک سوراخ ایجاد کنید حالا بستر را کنار پنجره نورگیر قرار دهید دقت کنید غیرمستقیم باشد

۶- بعد از یک هفته مجدداً سوراخ دیگری ایجاد کنید این کار را آن‌قدر در طول زمان انجام دهید تا گیاه به هوای بیرون عادت کند

آبیاری

۱- این گیاه به‌سرعت رشد کرده و با توجه به تفاوت‌هایش نسبت به گیاهان چوبی، نیاز به‌دقت بیشتری در آبیاری دارد.

۲- برای نگهداری گل شمعدانی حتی‌الامکان صبح‌ها آبیاری را انجام دهید تا از بیماری‌های ناشی از آبیاری شبانه اجتناب کنید.

۳- به منظور جلوگیری از پژمردگی گل شمعدانی وقتی‌که گیاه شروع به پژمرده‌شدن می‌کند، به‌آرامی و به‌صورت عمیق آبیاری کنید.

۴- تقسیم فرایند آبیاری به دو تکه با فاصله چند دقیقه نسبت به هم باعث نفوذ بیشتر آب می‌شود.

۵- استفاده از آبیاری قطره‌ای و شلنگ جذب‌کننده برای آبیاری بهینه و صرفه‌جویی در مصرف آن مفید است.

۶- هیچ‌گاه بیش‌ازحد آب ندهید، زیرا مشکلات ریشه‌ای ایجاد می‌کند.

۷- مالچ از تبخیر آب در آب‌وهوای داغ و خشک جلوگیری می‌کند و نرخ آن را کاهش می‌دهد.

۸- در اقلیم‌های خشک، یک حلقه خاک دور گیاه شکل دهید تا آب را به مدت طولانی‌تر نگه دارد.

هرس‌کردن

۱- گیاهان بلند را می‌توانید ببرید یا هرس کنید تا رشد جدید و قدرتمندانه در آن‌ها تحریک شود.

۲- ساقه‌های گیاهان گل‌دار و یا برگ‌دار را درست بالاتر از محل رویش برگ‌های قدیمی هرس نمایید.

۳- جلوی رشد اضافی را بگیرید تا قسمت اصلی گیاه رشد قوی‌تری داشته باشد.

۴- برای گل دادن شمعدانی گل‌های مرده را جدا کنید تا گل‌های جدید به رویش تشویق شوند.

۵- در صورت نیاز شاخ‌وبرگ مرده، پژمرده و معیوب را جدا نمایید.

۶- تعدادی از شاخ‌وبرگ‌ها را در حین تعویض گلدان جدا نمایید تا از میزان فشار وارد بر گیاه در ریشه‌ی جدیدش بکاهید.

۷- در انتهای فصل گیاهان را پاک کنید تا میزان شکل‌گیری بیماری و آفت در آن‌ها کاهش یافته و ناحیه تمیز نگه داشته شود.

۸- از قرار دادن بخش‌های بیمار گیاه در کمپوست پرهیز کنید، زیرا خطر انتشار بیماری آن‌ها وجود دارد.

تکثیر از بذر

۱- در اوایل فصل بذر را از گیاهان بالغ جمع‌آوری کنید تا گرفتار بیماری‌های مربوطه نشده باشند.

۲- بذرها را در گلدان‌ها یا بسته‌های برچسب‌دار جای دهید (سال جمع‌آوری بذر را روی برچسب‌ها قید کنید).

۳- آن‌ها را در محیط خشک و خنک داخلی قرار دهید.

۴- اگر نگه‌داری طولانی‌مدت مدنظرتان است، آن‌ها را در یخچال نگه دارید.

کودرسانی

اکثر گیاهان به یک غذای همه‌منظوره و معمول نیاز دارند که یا مختص به گیاهان خاصی است (بر روی بسته‌ی کود درج‌شده) یا عمومی بوده و درصد خاصی از نیتروژن و فسفر و پتاسیم دارد. در اوایل چرخه پرورش گیاه به آن کودرسانی کنید؛ اگر گیاهتان تابستانی است در فصل بهار و اگر گیاهتان زمستانی است، در فصل پاییز این کار را انجام دهید. اگر گیاهتان برگ‌دار است، از کودی استفاده کنید که میزان نیتروژن بالاتری دارد (اولین عدد در برچسب کود). برای گلدهی شمعدانی برای گیاهان گل‌دار یا میوه‌دار، از کودی استفاده کنید که فسفر بالاتری دارد (عدد وسطی).
اگر از کود محلول استفاده می‌کنید:

۱- همانند دستورالعمل‌های روی بسته، کود را مخلوط نمایید.

۲- برگ شمعدانی و خاک را با آن خیس کنید.

۳- عملیات را تکرار کنید.

اگر از کود دانه‌ای استفاده می‌کنید:

۱- مقداری کود همه‌منظوره را به میزان سبک و در زیر ساقه‌ها و شاخ‌وبرگ گیاه پخش کنید.

۲- با آرامی و به‌صورت عمیق آبیاری کنید.

همچنین از راه‌های زیر نیز می‌توانید محصولات ما را ملاحظه و خرید نمایید:

۱- مراجعه به صفحه اینستاگرامی به آدرس:

https://www.instagram.com/zerafat_shop/

۲- مراجعه به کانال تلگرامی به آدرس:

https://t.me/zerafat_shop

۳- تماس با شماره موبایل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۹۳۳

گل میمون گیاهی است چندساله، بومی مناطق مدیترانه که با توجه به منطقه آب و هوایی که در آن کشت می‌شود، به‌صورت گیاه یک‌ساله یا دو ساله کشت می‌شود. اگر در منطقه‌ای کشت شود که زمستان سرد است، به‌صورت یک‌ساله و اگر در منطقه‌ای کشت شود که سرمای زمستان ملایم است، به‌صورت دو ساله کشت می‌شود. گل‌های این گیاه دارای پنج گلبرگ به رنگ‌های گل میمون زرد، گل میمون قرمز، گل میمون الوان، گل میمون صورتی و ارغوانی است به حالت خوشه‌ای بر روی شاخه قرار دارند. برگ‌های گل میمون نیزه‌ای شکل و صاف است. این گیاه از نظر ارتفاع، پاکوتاه، پابلند و متوسط است. علت نام‌گذاری این گیاه به اسم Snapdragon این است که کلمه Snap به معنی گاز گرفتن و dragon به معنی اژدهاست که به این معنی است که این گل در حالت عادی بسته است وقتی پایین گل را فشار دهیم، دهانه آن باز می‌شود که مانند دهان اژدهاست. از طرف دیگر علت نام‌گذاری آن به گل میمون در زبان فارسی این است که بذرهای آن شبیه سر میمون است.

ارتفاع  گل میمون در واریته‌های مختلف بین ده سانتیمتر تا یک متر متغیر است. از فرم‌های بلند آن برای گل بریده و از فرم‌های کوتاه آن برای کاشت در حاشیه باغچه‌ها می‌توان استفاده کرد. گل میمون برای رشد و گلدهی به نور کافی احتیاج دارد. بنابراین بایستی در محل آفتاب‌گیر در باغچه کاشته شود. خاک باغچه باید بایستی قوی و دارای زهکشی خوبی باشد. فاصله کاشت نسبت به طول گیاه فرق می‌کند معمولاً فرم‌های کوتاه را با فاصله ۲۵ تا ۳۰ سانتیمتری و فرم‌های بلند را با فاصله ۵۰ ۴۰سانتیمتری می‌کارند، این رقم پابلند بوده و بهتر است با فواصل ۵۰سانتی‌متر از یکدیگر کاشته شود. چون بذرها در عمق کم کاشته می‌شوند حتماً تا قبل جوانه‌زنی روزی دو بار با افشانه خاک را خیس کنید و اجازه ندهید هرگز خشک شود.

کاشت گل میمون

بذر گل میمون برای رشد و گلدهی به نور کافی احتیاج دارد؛ بنابراین بایستی در محل آفتاب‌گیر در باغچه کاشته شود. خاک باغچه باید بایستی قوی و دارای زهکشی خوبی باشد. فاصله کاشت نسبت به طول گیاه فرق می‌کند. معمولاً فرم‌های کوتاه را با فاصله ۲۵ تا ۳۰ سانتی‌متری و فرم‌های بلند را با فاصله ۵۰-۴۰ سانتیمتری می‌کارند. برای طولانی شدن طول گلدهی گل‌ها را می‌برند و از آن به‌عنوان گل بریده استفاده می‌کنند یا بعد از پژمرده شدن و قبل از تشکیل بذر گل میمون آن‌ها را قیچی می‌کنند. زمانی که گیاه بعد از مدتی گل دادن فرم شاداب و جوان خود را از دست داد آن را از محل نزدیک به زمین قیچی کرده و سپس با یک کود مایع آن را کودپاشی می‌کنند. در این صورت گیاه از نو شروع به رشد و فعالیت کرده و گل‌های خوبی خواهد داد. گل میمون را در گلدان نیز می‌توان پرورش داده و نسبت به زمان کاشت بذر در فصول مختلف در گلخانه به گل می‌نشیند.

گل میمون از دو طریق قلمه گرفتن و کاشت بذر گل میمون تکثیر می‌یابد. در فصل پاییز بذرها را در ترکیبی خاکی که نصف ماسه و نصف پیت یا خاک‌برگ است در گلخانه بکارید. بذرها معمولاً بعد از ۱۰ تا ۲۰ روز سبز می‌شوند. بعدازاینکه نشاءها به‌اندازه کافی رشد کردند در گلدان‌های کوچک کاشته می‌شوند و در گلخانه سرد یا شاسی قرار می‌گیرند. این گیاهان در فصل بهار به باغچه منتقل شده و گیاهانی که بدین ترتیب پرورش یافته‌اند زودتر از سایرین به گل می‌نشینند و در واقع با این روش گل‌های زودرس به دست می‌آیند. بذرهای گل میمون بسیار ریز بوده و می‌توان به‌صورت دست پاش کاشت و پس از رشد گیاهان آن‌ها را تنک کرد و برخی را از خاک درآورده و به محلی دیگر منتقل می‌کنیم. برای جوانه‌زنی بهتر بذر گل میمون می‌توان آن‌ها را چند روز قبل کاشت داخل یخچال قرار داد تا خواب‌شکنی انجام شود. اولین قدم برای کاشت بذر گیاهان زینتی انتخاب خاک مناسب است. بهترین ترکیب خاک برای کاشت این بذر شامل ۳۰ درصد کوکوپیت، ۵۰ درصد پیت ماس یا ورمی کمپوست و ۲۰ درصد پرلیت دانه‌ریز است. ابتدا بذرها را داخل آب ولرم بریزید تا به مدت چند ساعت خیس بخورند (حداقل ۳ تا ۱۰ ساعت). این عمل باعث شده تا پوست خارجی بذرها نرم و شکسته شود و جوانه‌زنی تسریع شود. بذرها به‌طور طبیعی بعد از این مدت باید ته طرف بروند.

همچنین از راه‌های زیر نیز می‌توانید محصولات ما را ملاحظه و خرید نمایید:

۱- مراجعه به صفحه اینستاگرامی به آدرس:

https://www.instagram.com/zerafat_shop/

۲- مراجعه به کانال تلگرامی به آدرس:

https://t.me/zerafat_shop

۳- تماس با شماره موبایل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۹۳۳

همچنین از راه‌های زیر نیز می‌توانید محصولات ما را ملاحظه و خرید نمایید:

۱- مراجعه به صفحه اینستاگرامی به آدرس:

https://www.instagram.com/zerafat_shop/

۲- مراجعه به کانال تلگرامی به آدرس:

https://t.me/zerafat_shop

۳- تماس با شماره موبایل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۹۳۳

گیاه انگشتانه، گل‌های زیبای لوله‌ای به‌صورت آبشاری تولید می‌کند. گل انگشتانه نام گلی زیبا و زینتی است که گل‌های خوشه‌ای مانند مخروط شکل و زنگوله‌ای مانندی دارد که در انتهای ساقه گیاه ظاهر می‌شود و منظره زیبایی را نمایان می‌کند. گلبرگ‌های موجود در هر گل این گیاه به‌صورت زنگوله‌ای مانند است که بیشتر اوقات همچون دو لب نمایان می‌شود که لب پایینی کمی بزرگ‌تر از لب قسمت بالایی است و گل‌های موجود در طرفین ساقه نیز به‌صورت رو به پایین و معلق هستند نام گل انگشتانه به این دلیل است که انگشت انسان به‌راحتی وارد گل می‌شود و مدل این گل با انگشت متناسب است. ارتفاع این گیاه بین ۱۰۰ تا ۱۵۰ سانتیمتر است. گل انگشتانه در رنگ‌های مختلف سفید، ارغوانی، زرد، قرمز و صورتی است که دارای خال‌هایی با رنگ‌های متنوع است. به‌صورت بوته‌ای کوتاه دو تا چندساله رشد می‌کند. گونه‌های مختلفی دارد. جالب است بدانید که گل انگشتانه خواص دارویی و درمانی زیادی دارد و از آن در طب سنتی استفاده می‌شود. این گیاه بومی مناطقی از کشورهای اروپایی است. انواع گل انگشتانه عبارتند از: گل انگشتانه ارغوانی و گل انگشتانه کرکدار.

از خواص گل انگشتانه این که برگ های گل انگشتانه در کارخانه های داروسازی برای تولید داروهای تقویت کننده و تنظیم کننده ضربان قلب و درمان نارسایی های قلبی کاربرد گسترده ای دارند. دارویی با نام دیجیتال (دیجیتالین) در داروخانه های کشور موجود است که از این گیاه حاصل شده است. همچنین برگ ها سبب افزایش فشار خون می شوند و دارای خاصیت مدری هستند. مصرف برگ های گل انگشتانه بدون نظارت پزشک ممنوع می باشد. از دیگر خواص دارویی گل انگشتانه این که برای کسانی که مشکل در تولید ادرار دارند، استفاده از برگ های گل انگشتانه توصیه می شود. همچنین برای درمان ذات الریه از گلبرگ های گل انگشتانه استفاده می شود. خرید گل انگشتانه

کاشت گل انگشتانه

گل انگشتانه از طریق بذر تکثیر می‌شود. کشت بذری این گیاه در فصل پاییز و بهار انجام می‌شود. در کاشت پاییزه بذر را در خزانه می‌کارند و در کاشت بهاره آن را در زمین اصلی مورد کاشت قرار می‌دهند که اگر در پاییز کاشت شود در فصل بهار گل می‌دهد و اگر در فصل بهار کاشت شود سال آینده در بهار گل می‌دهد چرا که این گیاه برای گلدهی نیاز به یک دوره سرمادهی دارد. در کشت بذری ابتدا بستر مورد کاشت را آماده کنید و بذر گل انگشتانه را در عمق مناسبی از خاک مورد کشت بکارید و گیاه را آبیاری کنید، پس از گذشت مدتی بذر گیاه جوانه می‌زند و شروع به رشد می‌کند.

فاصله کاشت بذر گل انگشتانه ۵۰ تا ۶۰ سانتیمتر است. عمق کاشت بذر گل انگشتانه ۱ تا ۲ سانتیمتر است. خاک مناسب رشد گل انگشتانه خاک غنی و حاصلخیز با زهکشی مناسب است. دمای مناسب برای رشد این گیاه ۱۵ تا ۳۲ درجه سانتی‌گراد است. زمان گلدهی این گیاه بسته به زمان کشت در سال اول و دوم فصل بهار است. گل انگشتانه به آبیاری متوسط مرطوبی نیاز دارد. گل انگشتانه گیاهی آفتاب دوست است که برای رشد به نور کامل خورشید نیاز دارد و در برابر سایه جزئی نیز مقاوم است.

گل اشرفی (کورئوپسیس) با نام علمی Coreopsis tinctoria نام یک گونه از تیره کاسنیان است. گل شاه اشرفی گونه‌ای از جنس Coreopsis در خانواده آستراسه (Asteraceae) است که در دسته‌بندی قدیم جزء خانواده مرکبه یا کمپوزه Composees محسوب می‌شود. این گیاه بومی آمریکای مرکزی و جنوبی است و به‌واسطه طول مدت گل‌ریزان آن در بین همه گل‌های یک‌ساله که در گل‌کاری‌ها می‌کارند بیشتر موردتوجه قرار دارد. منشأ آن مکزیک و آمریکای جنوبی است. گیاهی یک‌ساله یا چندساله با ساقه‌های برافراشته و برگ‌های ساده و کامل و یا با بریدگی‌های پنجه‌ای یا شانه‌ای است. گل‌های مینایی شکل و زرد درخشان آنروی دمگل طویلی قرار داشته و مناسب گل بریدنی است. اغلب به‌صورت یک‌ساله در حاشیه‌ها کاشته می‌شوند.

گل شاه اشرفی گیاهی بادوام، رنگارنگ و با رشد سریع است. ساقه‌های نازک و برگ‌های سبز و باریک و گل‌های مروارید مانند تکی یا دوتایی به پهنای ۲٫۵ تا ۵ سانتی‌متر دارند. کورئوپسیس اغلب به‌صورت یک‌ساله در حاشیه باغچه‌ها و زیباسازی فضاهای شهری کاشته می‌شود. گل اشرفی به‌عنوان یک گیاه زینتی معمولاً برای ایجاد چشم اندازهای زیبا در فضای سبز کاربرد دارد و برای طرح‌های گل‌کاری استفاده می‌شود. در طراحی فضای سبز، مارگریت و اشرفی مکمل همدیگر هستند و به خاطر رنگ زرد اشرفی و سفید مارگریت جلوه زیبایی به محیط می‌دهند. همچنین از خواص گل شاه اشرافی در زمان قدیم برای درمان بیمارانی که زخم‌ آنها دیر بهبود می‌یافت، استفاده می‌کردند.

کاشت

از نظر زمان خزانه کاری، گل شاه اشرفی در شهریور و مهر ماه می‌توان بذر گل شاه اشرفی را خزانه کرد. زمان نشاء گل اشرفی فروردین ماه است. گل اشرفی را به دو روش کاشت شاه اشرفی و تقسیم بوته مورد کشت قرار می‌دهند. در روش کشت بذری به دو صورت کاشت مستقیم بذر گل شاه اشرفی و نشاء است. در روش نشاء بذر شاه اشرفی را در خزانه‌ای قرار می‌دهند تا رشد کند و سپس پس از جوانه زدن و پایان یخبندان آن را به زمین اصلی منتقل می‌کنند. در روش کاشت بذر مستقیم نیز بذر را مستقیماً در زمین اصلی پس از یخبندان می‌کارند. در تقسیم بوته نیز می‌توانید در فصل بهار اقدام به جداسازی ریشه‌های بوته از یکدیگر کنید و سپس بوته را در محل موردنظر بکارید.

بذر‌ شاه اشرفی را در عمق ۱۵ سانتیمتری خاک کاشته و آن را آبیاری کنید. توصیه می‌شود چهار تا شش هفته اول، گلدان‌ها را در مکانی گرم و مرطوب و در معرض نور مستقیم خورشید قرار دهید. اشرفی از بذوری که اوایل تا اواسط بهار مستقیماً در خاک باغ کاشته شده به‌سرعت می‌روید. همین‌طور می‌توانید حدود ۶ هفته قبل از آخرین زمان یخبندان در فضای بسته دانه آن ‌را در عمق ۳ میلی‌متری بکارید. این گیاهان را حول و حوش زمان آخرین یخبندان بیرون ببرید. نشاها یا جوانه‌های باریک را در فاصله ۲۰ سانتی‌متر از همدیگر قرار دهید. در خاک اطراف گیاهان جوان رقم‌های بلند قیم قرار دهید تا از ساقه‌ها در حین رشد محافظت و به آنها کمک کنند

شرایط نگهداری

نور

گل کورئوپسیس آفتاب مستقیم را دوست دارد اما می‌توان آن را در مکانی با اندکی سایه هم کاشت. اگر سایه بیشتر باشد ممکن است گیاهان دراز و لاغر شوند اما به‌مرور به شرایط عادت می‌کنند. اگر در منطقه‌ای با آب و هوای گرم و خشک زندگی می‌کنید ممکن است گیاه‌تان حتی مقداری سایه در ساعات ظهر را ترجیح دهد.

آبیاری

زمانی که بذر کورئوپسیس را تازه کاشته‌اید آن را به‌طور منظم آبیاری کنید تا در خاکش مستقر شود. بعد از آن گیاه می‌تواند خشکی را به‌خوبی تحمل کند. حداقل یک بار در هفته گیاه را عمیقاً آبیاری کنید تا به رشد ریشه‌های جدید کمک کنید. خاک باید در عمق ۳ سانتی‌متری از سطح مرطوب باشد. اگر بتوانید گیاه را صبح زود آبیاری کنید بهترین نتیجه را خواهید گرفت چرا که برگ‌های هم وقت دارند در طول روز خشک شوند.

دما

کورئوپسیس هوای گرم و خشک را دوست دارد. البته اگر هر از گاهی هوا مرطوب شود هم گیاه می‌تواند آن را تحمل کند.

خاک

اکثر گونه‌های این گیاه سختگیر نیستند و به کیفیت خاک یا پی اچ آن ایرادی نمی‌گیرند. آنها خاکی با زهکشی خوب را دوست دارند و برخی از گونه‌ها حتی خاک‌های خشک و صخره‌ای را هم تحمل می‌کنند. خاک‌های سنگین و همیشه مرطوب می‌توانند در زمستان مشکلاتی را برای گونه‌هایی که به‌صورت دسته‌ای رشد می‌کنند به وجود بیاورند. در این شرایط مخلوط کردن خاک با کمپوست می‌تواند راهگشا باشد.

کوددهی

کود دهی برای کورئوپسیس گزینه‌ای ضروری نیست و در حقیقت کود دهی زیاد می‌تواند میزان گلدهی آن را کم کند. اگر خاکی که گیاه را در آن کاشته‌اید خاک خوبی است، تنها کاری که باید انجام دهید این است که هر سال بهار مقداری کمپوست به خاک اضافه کنید.

تکثیر گل شاه اشرفی

اگرچه این کورئوپسیس گیاهی جان سخت است اما بیشتر از ۳ تا ۵ سال عمر نمی‌کند. کم شدن تعداد گل‌ها نشان‌دهنده این است که یا باید گیاه را تقسیم بوته کنید و یا آن را بیرون بیاندازید و گیاهی جدید با استفاده از بذرهای آن بکارید. اگر گیاه ضعیف به نظر می‌رسد هم آن را تقسیم بوته کنید. می‌توانید این کار را در بهار یا اوایل پاییز انجام دهید.

برای پرورش گل شاه اشرفی به روش تقسیم بوته، اگر گیاه را در گلدان کاشته‌اید به کف و دیواره‌های گلدان چند ضربه آهسته وارد کنید، خواهید دید که گیاه به‌راحتی از داخل گلدان خارج می‌شود. اگر گیاه را در خاک باغچه کاشته‌اید آن را به کمک بیلچه از خاک خارج کنید، طوری که ریشه‌هایش آسیب نبینند. خاک قدیمی اطراف ریشه گیاه را به‌آرامی با دست جدا کنید و مواظب باشید که در این مرحله هم به ریشه‌های گیاه آسیبی نرسانید. حالا با احتیاط گیاه را به ۲ یا چند بوته تقسیم کنید و هر بوته را در جایی دیگر به‌صورت جداگانه بکارید. تا زمانی که گیاهان جدید در جایشان مستقر شوند و به شرایط عادت کنند به‌طور منظم آبیاری‌شان کنید، ممکن است چندین هفته طول بکشد.

بذر گل عروس از جمله بذرهای سریع الرشدی می باشد که شما عزیزان می توانید با صرف انرژی و هزینه محدود نسبت به کاشت آن ها در گلدان و یا باغچه منزل خود اقدام نموده و به زیبایی آن کمک شایان توجهی نمایید. گل عروس دارای گل هایی به رنگ صورتی و قرمز بوده و برگ های آن براق و چرمی شکل می باشد. گل عروس بیشتر از اینکه در فضای باز و محوطه ها کاشته شود، بیشتر به عنوان یک گل آپارتمانی مقاوم کاربرد دارد؛ و راه پله مناسب ترین مکان برای نگهداری این گل می باشد. این گیاه از طریق بذر کشت می شود و انتخاب بذر خوب گل عروس از مهمترین قسمت عملیات پرورش آن می باشد.

کاشت گل عروس

بهترین زمان کاشت گل عروس در بستر اصلی، در هوای خنک فصل بهار و یا اوائل فصل پاییز می باشد. اما در صورت تمایل برای کاشت بذر گل عروس در گلدان و نگهداری آن در خانه می توان در هر فصلی از سال اقدام به این کار نمود. گل عروس از جمله گیاهانی می باشد که برای رشد ایده آل خود نیاز به نور کافی دارند و باید روزانه حداقل 7 الی 8 ساعت در معرض نور غیرمستقیم خورشید قرار گیرند. توجه داشته باشید که؛ در صورت کم نور بودن محل قرارگیری بگونیا، این گیاه گل نخواهد داد.

گل عروس از جمله گل هایی می باشد که توقعات خاکی چندانی نداشته و در اکثر خاک ها قابل کشت است ولی خاک های غنی با زهکشی مناسب را ترجیح می دهد. ترکیب کوکوپیت، پیت ماس و پرلیت به نسبت برابر، بستر مناسبی را برای کاشت گل عروس فراهم می نماید.

گل عروس از جمله گیاهان رطوبت دوست می باشد که آبیاری منظم و مکرر آن بعد از هر بار خشک شدن خاک لازم و ضروری است. معمولا در فصل زمستان 1 بار آبیاری در هفته برای گیاه کافی بوده و آبیاری بیشتر از آن منجر به زرد شدن برگ ها می گردد. البته در تابستان میزان نیاز گل عروس به آب بیشتر بوده (هفته ای 2 بار) و اگر به آبدهی به گیاه به روال قبلی ادامه یابد، به احتمال زیاد باعث ریزش گل های آن می گردد.

روش کاشت بذر گل عروس در باغچه

قبل از کاشت بذر گل عروس ابتدا زمین را با چنگک، بالا و پایین نمایید و هرگونه علف هرز، ریشه گیاه، سنگ و کلوخ و ... را از خاک جدا کنید. سپس کود دامی پوسیده را به آن اضافه کرده و به عمق 20سانتی متر خاک بتر را زیرو رو کنید. بعد از انجام این عملیات، بستر کاشت را صاف کرده و قبل از پاشیدن بذرها، سطح خاک را به خوبی آبیاری نمایید. بذرها را با فاصله 10 الی 20 سانتی متری از هم و در عمق نیم الی 1 سانتی متری خاک قرار دهید. مجددا بستر کشت را به آرامی آبیاری نمایید و تا زمان جوانه زنی مانع خشک شدن سطح بستر کشت شوید.

پرورش و کاشت بذر گل عروس در گلدان

گلدانی متناسب با سلیقه و دکوراسیون منزل خود انتخاب نمایید.

عملیات زهکشی را به خوبی برای گلدان انجام دهید. (قرار دان ماسه درشت در ته گلدان به ارتفاع 4 سانتی متر)

گلدان را با مخلوط خاک پیشنهادی در قسمت بالا پر نمایید.

گلدان را به خوبی آبیاری نمایید تا خاک نشست کند.

بذرها را در عمق نیم سانتی متری خاک و با فاصله 5 الی 10 سانتی متری از هم قرار دهید.

تا زمان جوانه زنی، پلاستیک شفافی را روی گلدان بکشید. (حفظ رطوبت گلدان و تسریع جوانه زنی)

بعد از جوانه زنی گلدان ها را به محل پر نوری از خانه انتقال دهید.

توت فرنگی گیاهی است که ریشه‌های سطحی دارد بنابراین به‌راحتی می‌توانید آن را در گلدان بکارید و پرورش دهید و در داخل منزل یا فضای باز قرار دهید. اگر گیاه توت فرنگی را در فضای داخل ساختمان می‌گذارید باید جلوی پنجره‌ای نورگیر آن را قرار دهید. کمتر کسی پیدا می‌شود که طعم شیرین و جادویی توت فرنگی را دوست نداشته باشد. اگر شما هم مثل من به این میوه خوشمزه علاقه دارید اما به دلیل گرانی یا کودهای شیمیایی که در حین کاشت به توت فرنگی داده می‌شود از خرید آن امتناع می‌کنید، چرا خودتان آن را نمی‌کارید؟

از دلایل کاشت توت فرنگی در گلدان می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

توت فرنگی گیاهی است که به هم فشرده و پرپشت رشد می‌کند. پس حتی باغبانانی که فضای اندکی هم دارند می‌توانند آن را پرورش دهند.

می‌توانید گیاه گلدان توت فرنگی‌تان را در هر جایی قرار دهید و به‌راحتی هم جا به جایش کنید.

کاشت بذر توت فرنگی در گلدان و نه بر روی زمین باعث کاهش حمله باکتری‌ها و قارچ‌ها به گیاه می‌شود.

گیاه‌شناسی توت فرنگی

توت فرنگی گیاهی نهان‌دانه از تیره گل سرخ است. این میوه خوش‌طعم علاوه بر ظاهر فانتزی و زیبایی که دارد خواص فوق‌العاده مفید و زیادی دارد که توجه خیلی‌ها مخصوصاً پزشکان را به خود جذب کرده است. این میوه نسبتاً جدید که تا ۲۵۰–۳۰۰ سال قبل به این شکل امروزی وجود نداشت، بیشتر موارد استفاده دارویی داشته است. در قرن چهاردهم در فرانسه توت فرنگی‌های وحشی از جنگل به زمین زراعتی منتقل شد و از آن به‌عنوان یک گیاه اهلی استفاده گردید. در جنگل‌های شمال ایران توت فرنگی وحشی به‌طور فراوان یافت می‌شود. به‌ نظر می‌رسد که اولین رقم اصلاح شده در زمان صدارت اتابک اعظم از فرانسه به ایران آمد و به نام اتابکی خوانده شد.

گلدان‌های مناسب برای کاشت توت فرنگی

در شیشه مربا بذر توت فرنگی می‌کارید یا در یک سبد آویز و یا حتی یک گلدان معمولی فرقی نمی‌کند. نکته مهم این است که گلدان هر چه هست زهکش خوبی داشته باشد. سوراخ‌های زهکش می‌تواند در کف یا حتی اطراف گلدان هم باشند. توت فرنگی سیستم ریشه‌ای کوچکی دارد پس می‌توان آن را در گلدان‌های کوچک کاشت. گلدانی با قطر ۲۵ تا ۳۰ سانتی‌متر و عمق ۲۰ سانتی‌متر کوچک‌ترین سایز گلدانی است که می‌توانید استفاده کنید. البته هر چه گلدان کوچک‌تر باشد دفعات آبیاری افزایش می‌یابد. لازم به ذکر است که گلدان‌های روشن‌تر محیط ریشه را خنک‌تر از گلدان‌های تیره نگه می‌دارند و گلدان‌های رسی و سفالی گرما را به بیرون هدایت می‌کنند.

بهترین زمان کاشت توت فرنگی

توت فرنگی را از اواخر پاییز که در حال نیمه‌خواب است تا اوایل بهار قبل از بیدار شدن گیاه از خواب می‌توان جابجا نمود و در محل دیگری کاشت. بنابراین کاشت پاییزه و بهاره آن امکان‌پذیر است. درصورتی‌که کاشت پاییزه باشد محصول، تابستان سال آینده به دست می‌آید و اگر گیاه در بهار و قبل از بیدار شدن از خواب زمستانه کاشته شود گل‌هایی که چند هفته بعد از کاشت روی بوته ظاهر می‌شود، بهتر است چیده شوند تا گیاه قویی شود. این بوته‌ها در بهار سال بعد داده و در تابستان می‌توان از آن‌ها محصول برداشت نمود. جوانه‌های گل در فصل پاییز به کوتاه شدن طول روز به وجود می‌آیند ولی به علت سرمای زمستانه، گل‌ها تا فصل بهار ظاهر نمی‌شود.

نیازهای اکولوژیک توت فرنگی

گیاه: کاشت را می‌توان از نشا یا بذر توت فرنگی شروع کرد. اما اگر آن را از بذر توت فرنگی شروع کنید زودتر از نشاهای بزرگ به فضای گلدان عادت می‌کنند و تطبیق پذیری‌شان بهتر است.

خاک: به خاکی سست و سبک نیاز است که علاوه بر اینکه آب را در خود نگه می‌دارد، آب اضافی را هم خارج می‌کند. خاک گلدان‌ برای کاشت بذر توت فرنگی مناسب است.

فضا: بذر توت فرنگی به‌سرعت رشد می‌کند و می‌تواند تا ۶۰ سانتی‌متر هم پراکنده ‌شود. بنابراین سعی کنید در هر گلدان یک بوته بکارید.

کاشت: بذر توت فرنگی باید در سطح خاک کاشته شود. گیاه را روی خاک قرار دهید. ریشه‌های آن را به‌آرامی روی سطح خاک پخش کنید. سپس روی ریشه‌ها را با مقداری خاک بپوشانید و به‌خوبی آبیاری‌شان کنید. بعد از ته نشین شدن آب‌وخاک، در صورت نیاز، دوباره روی ریشه‌ها خاک بریزید.

نور: مطمئن شوید که گلدان‌هایتان در هر روز حداقل ۶ تا ۸ ساعت آفتاب دریافت می‌کنند تا دریایی از گل و میوه به شما هدیه بدهند. اگر در خانه تنها از یک جهت آفتاب دارید، هر ۳ تا ۴ روز گلدان‌ها را بچرخانید تا آفتاب به همه سطح گیاه‌تان برسد.

آفات: دلیل نمی‌شود که چون بذر توت فرنگی هایتان را در گلدان کاشته‌اید، آفت‌ها دستشان به گیاه‌تان نرسد. آفت‌ها و پرندگان هنوز هم به سمت گیاه شما جذب می‌شوند. پس از توت فرنگی‌تان به‌وسیله توری یا فنس در برابر پرندگان مراقبت کنید و برای از بین بردن آفات هم می‌توانید از سموم ارگانیک استفاده کنید. طرز تهیه سموم ارگانیک با مواد ساده داخل خانه در پست‌های قبلی آمده است، در صورت نیاز آن را مطالعه کنید.

کاشت بذر توت فرنگی در گلدان

۱- ابتدا گلدان را با خاک پر کنید و آن را کاملاً آبیاری نمایید. با استفاده از انگشت گودالی با ۶ میلی‌متر عمق در خاک حفر کنید و بین سوراخ‌هایی که ایجاد می‌کنید ۱۵ سانتیمتر فاصله بدهید. در هر سوراخ سه بذر توت فرنگی بریزید. توجه داشته باشید بذر توت فرنگی کوچک است. برخی افراد با استفاده از موچین بذر توت فرنگی ها را از پاکت برمی‌دارند و در خاک می‌ریزند. روی بذر توت فرنگی ها را بپوشانید. می‌توانید با انگشت روی خاک را کمی فشار دهید. مراقب باشید زیادی فشار ندهید چون ممکن است خاک را فشرده کنید. متراکم شدن خاک باعث می‌شود بذر توت فرنگی ها نتوانند به‌راحتی برویند و از خاک بیرون بزنند.

۲- یک پلاستیک شفاف روی گلدان بکشید. با این کار رطوبت گلدان را حفظ می‌کنید تا زمانی که بذر توت فرنگی ها برویند.

۳- گلدان را در مکانی آفتابی بگذارید. گیاه توت فرنگی مکانی گرم و پرنور دوست دارد. بنابراین اگر در زمستان بذر توت فرنگی می‌کارید گلدان را کنار رادیاتور یا منبع گرمایی دیگر قرار دهید.

۴- بذر توت فرنگی ها را آبیاری کنید. باید خاک بذر توت فرنگی ها مرطوب باشد اما غرق آب نباشد. هر روز خاک را بررسی کنید تا مطمئن شوید خشک نشده است.

۵- کیسه پلاستیکی را زمانی می‌توانید بردارید که بذر توت فرنگی ها جوانه زده باشند. همین که جوانه‌ها بالا آمدند نیاز به فضای بیشتری برای رشد دارند بنابراین نگذارید پلاستیک بماند. هنگامی که پلاستیک را از روی گلدان برمی‌دارید خیلی زودتر خاک آن خشک می‌شود بنابراین هر روز باید رطوبت خاک را بررسی کنید.

۶- برخی از گیاهان توت فرنگی را پس از جوانه زدن بذر توت فرنگی ها بچینید. برای این کار باید گیاهان ضعیف‌تر را انتخاب کنید تا فضا برای رشد گیاهان قوی‌تر کافی باشد. ۱۵ سانتیمتر فاصله بین گیاهان باقی مانده بگذارید.

مراقبت از گلدان‌های توت فرنگی‌

آبیاری گلدان توت فرنگی

هر وقت چند سانتی‌متر بالایی خاک گلدان توت فرنگی‌تان خشک شد، گیاه را دوباره آبیاری کنید. آبیاری را طوری تنظیم کنید که نه گیاه دچار حالت غرقابی شود و نه اینکه چند روز بی‌آب بماند و بعد از پژمرده شدن شاخ و برگ آب دریافت کند. خصوصاً اگر در مرحله میوه دهی است. مواظب باشید که خاک گلدان سریع‌تر از خاک باغچه خشک می‌شود. در هوای خشک و گرم، گیاه آبیاری منظم‌تر و روزانه می‌خواهد و هر چه توت فرنگی‌تان بزرگ‌تر شود هم دفعات و میزان آبیاری که طلب می‌کند، بیشتر می‌شود.

کوددهی به گلدان توت فرنگی

توت فرنگی را در فصول رشد هر ۳ تا ۴ هفته کوددهی کنید.

زمستان گذرانی توت فرنگی

اگر به توت فرنگی‌تان اجازه زمستان گذرانی و در معرض سرما بودن را بدهید، در بهار سال بعد با میوه‌های خوشمزه خود از شما تشکر خواهد کرد. در مناطقی با آب و هوای بسیار سرد که امکان یخ‌زدگی کلی و از بین رفتن کامل گیاه وجود دارد، در فصل زمستان توت فرنگی را به مکانی سرپوشیده‌تر که گرم هم نباشد، مانند پارکینگ یا … انتقال دهید. در این مدت هر وقت که خاک گیاه به‌طور گسترده‌ای خشک شد اقدام به آبیاری کنید.

برداشت توت فرنگی

هر وقت توت‌فرنگی‌تان دورتادورش قرمز شد، یک روز به آن وقت بدهید و آن وقت آن را بچینید. این فرصت یک روزه آن‌ها را شیرین‌تر، آبدارتر و خوش عطرتر می‌کند. وقتی زمان باردهی بوته‌ها تمام شد، باز هم حواستان باید به بوته باشد. شاخه‌های زائد را بزنید و تنها برگ‌های کوچک را باقی بگذارید. از لخت شدن بوته‌تان نترسید. برگ‌ها دوباره رشد خواهند کرد. خاک گلدان را تقویت کنید. برای تقویت خاک می‌توانید از همین برگ‌های خود بوته که جدا کرده‌اید یا کودهای کمپوستی استفاده کنید. حتی با بهترین رسیدگی و مراقبت هم گیاه شما بعد از ۳ یا ۴ سال دیگر عملکرد قبلی را ندارد و لازم است که توت فرنگی جدیدی بکارید.

برای خرید بذر توت فرنگی و سایر بذر میوه ها به فروشگاه بذر ظرافت مراجعه فرمایید.

همچنین از راه‌های زیر نیز می‌توانید محصولات ما را ملاحظه و خرید نمایید:

۱- مراجعه به صفحه اینستاگرامی به آدرس:

https://www.instagram.com/zerafat_shop/

https://www.instagram.com/zerafat.shop

۲- مراجعه به کانال تلگرامی به آدرس:

https://t.me/zerafat_shop

۳- تماس با شماره موبایل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۹۳۳

فلفل یکی از پرمصرف‌ترین ادویه‌ها در آشپزی و خانه‌داری است. در این مقاله قصد داریم شما را با انواع فلفل و کاربردهای آن در آشپزی آشنا کنیم. فلفل سیاه، سفید، قرمز و سبز، همه از یک گیاه تهیه می‌شوند. رنگ ‌فلفل به زمان برداشت و شیوه عمل آوردن آن بستگی دارد. فلفل فواید زیادی دارد. مصرف فلفل سیستم هاضمه را تقویت می‌کند و به گردش خون سرعت می‌بخشد. کاشت فلفل به‌تدریج در کشورهای نزدیک به منطقه مالابار هم که آب و هوای مشابهی دارند رایج شده، از جمله سریلانکا، مالزی، اندونزی و تایلند. در حال حاضر صادرکنندگان جدیدی مانند ویتنام و برزیل به جمع این کشورها پیوسته‌اند. فلفل پیش از بسته‌بندی باید ابتدا از ساق و برگ و گرد و خاک جدا شود. فلفل پس از خشک شدن در رنگ‌های سیاه، قرمز و سفید یافت می‌شود. انواع فلفل متناسب با کیفیت و رنگ و بو، قیمت‌های متفاوتی دارند.

خواص فلفل

فلفل پرزهای چشایی را تحریک می‌کند و پیامی ‌به معده می‌فرستد که باعث ترشح اسید هیدروکلوریک و در نتیجه هضم بهتر غذا می‌شود. اسید هیدروکلوریک برای هضم پروتئین‌ها و دیگر مواد غذایی در معده ضروری است. هنگامی‌که مقدار اسید هیدروکلوریک بدن کافی نباشد، غذا به مدت طولانی در معده باقی می‌ماند که منجر به سوءهاضمه می‌شود. به‌علاوه، فلفل تعرق و ادرار را افزایش می‌دهد. فلفل همچنین اثرات مفید آنتی‌اکسیدان و آنتی باکتریال مؤثر را در خود نشان داده است.

سیاه، سفید، قرمز، سبز

رنگ فلفل به زمان برداشت و شیوه عمل آوردن آن بستگی دارد. رایج‌ترین نوع فلفل، فلفل سیاه است که برای آن باید میوه‌های فلفل را زمانی چید که نارس و رنگشان هنوز سبز است. دانه‌ها در جریان تخمیر و خشک شدن چروکیده و سیاه رنگ می‌شوند. دیگر نوع متداول، فلفل سفید است. برای به دست آوردن فلفل سفید، دانه‌ها هنگام برداشت باید کاملاً رسیده و به رنگ کبود متمایل به قرمز تیره باشند. دانه‌ها را در آب قرار می‌دهند تا خیس بخورند. سپس تنها مغز دانه‌ها باقی می‌مانند که در جریان خشک شدن رنگ سفید متمایل به زرد پیدا می‌کنند.

فلفل قرمز نیز از میوه‌های کاملاً رسیده گیاه فلفل به دست می‌آید، با این تفاوت که فرایند خشک کردن دانه‌ها باید سریع انجام گیرد. محصول نادرتر این گیاه فلفل سبز است. برای تهیه آن دانه‌های فلفل به‌صورت زرد و نارس برداشت می‌شوند و سپس باید در معرض نمک یا سرکه قرار گیرند تا از تخمیر شدن آن‌ها جلوگیری شود. گونه‌های مختلف فلفل علاوه بر رنگ در عطروطعم و همین‌طور درجه تندی هم تفاوت‌هایی با هم دارند. فلفل‌های سیاه و سبز معطرتر از فلفل سفید هستند. اما فلفل سفید تندتر از انواع دیگر است و معمولاً برای تهیه سس ماهی استفاده می‌شود. فلفل سبز برای تهیه سس غذاهای کبابی کاربرد دارد. دانه‌های فلفل سبز را معمولاً نمی‌سایند. فلفل قرمز هم تند و هم دارای طعم شیرین ملایمی است و مانند فلفل سیاه هنگام پخت گوشت قرمز از آن‌ها استفاده می‌شود.

کاربردهای مختلف فلفل در آشپزی

برخلاف اینکه نام هر سه نوع مورد نام برده شده فلفل می‌باشد، اما خواص و کاربردهای آن‌ها یکسان نیست و متفاوت با یکدیگر هستند.

فلفل سفید

این گونه از فلفل، زمانی به دست می‌آید که پوست بیرونی دانه‌ها بر اثر تابش نور خورشید خشک و باز شود. دانه‌های سفید درون این پوست‌ها، فلفل سفید است. فلفل سفید، عطروطعم ماندگاری ندارد و پس از گذشت زمان به سرعت رایحه آن از بین خواهد رفت. به دلیل رنگ سفید این فلفل، بهتر است در غذاهایی از آن استفاده کنید که بخواهید رنگ یک دستی داشته باشند و دانه‌های فلفل در آن مشخص نباشند؛ مانند تهیه سس سفید و یا پوره سیب زمینی.

فلفل سیاه

فراوان‌ترین نوع از فلفل که در دسترس است، فلفل سیاه است. این فلفل به‌طور طبیعی از لایه بیرونی که توسط تابش نور خورشید به رنگ سیاه در آمده، به دست می‌آید. عطر آن بسیار بیشتر از فلفل سفید است. همچنین ترکیب اجزای درون آن فواید زیادی برای سلامتی دارد. فلفل سیاه می‌تواند در مدت زمان طولانی‌تری تازه بماند، بدون اینکه از خاصیت و عطروطعم آن کم شود. استفاده از فلفل سیاه به جای سفید در وعده‌های غذایی، به دلیل برتری عطر و ماندگاری بیشتر، رایج‌تر است.

فلفل قرمز

فرآیند ساخته شدن فلفل قرمز با دو گونه قبلی به کلی متفاوت است. این فلفل از ماده Capsicum موجود در فلفل‌های چیلی به دست می‌آید. مواد موجود در فلفل‌های سفید و سیاه از نوع ماده Piperine است. حال آنکه در فلفل قرمز، این ماده متفاوت بوده و در واقع Capsicum است.

هر ۳ نوع فلفل می‌توانند هم در خواص دارویی مفید باشند و هم در طعم بخشی به غذاها؛ اما فلفل قرمز در بحث آنتی‌اکسیدان‌ها و اثرات مفیدی که بر روی سلامت دارد، بسیار قدرتمندتر از دیگر انواع است. همچنین فلفل قرمز بسیار تندتر است و طبیعت گرم آن نیز بیشتر است.

خواص فلفل دلمه‌ای

فلفل دلمه‌ای یکی از سبزی‌هایی است که به علت شکل زیبا، جنس جذاب، طعم متفاوت و رنگ‌های متنوع بسیار موردتوجه قرار دارد. این گیاه در چهار رنگ مختلف سبز، زرد، نارنجی و قرمز در بازار عرضه می‌شود. جالب است بدانید که هر کدام از این رنگ‌ها معرف خاصیت ویژه‌ای از این گیاه است.

با این که همه این فلفل‌های دلمه‌ای خواص مشابهی دارند، ولی دارای تفاوت‌های زیادی نیز هستند. فلفل دلمه‌ای به علت دارا بودن آب میان بافتی فراوان یکی از کم کالری ترین سبزی‌ها می‌باشد. با وجود اینکه فلفل دلمه‌ای سبز رنگ در میان اکثر افراد شناخته شده تر می‌باشد، اما پیگمآن‌های ایجادکننده رنگ قرمز، نارنجی و زرد خواص بسیاری دارند. از نظر طعم، فلفل دلمه‌ای سبز کمی تلخ‌تر است و فلفل‌های زرد، نارنجی و قرمز شیرین‌تر هستند و به حالت میوه‌ای بیشتر شبیه می‌باشند. فلفل دلمه‌ای گیاه تندی نیست؛ زیرا کاپسایسین که باعث طعم تندی در فلفل می‌شود، در این فلفل به مقدار بسیار ناچیزی وجود دارد.

فلفل دلمه‌ای سرشار از ویتامین‌های گروه ب مانند تیامین، ریبوفلاوین و B6 است که ویتامین‌های مؤثر در تبدیل مواد غذایی به انرژی می‌باشند. فلفل دلمه‌ای همچنین گیاهی سرشار از فیبر، پروتئین و آهن است. فیبر در غذاهای گیاهی مانند میوه‌ها، سبزی‌ها، غلات کامل و حبوبات یافت می‌شود و بدن برخلاف پروتئین، کربوهیدرات و چربی نمی‌تواند آن را هضم کند و در دستگاه گوارش با اتصال به چربی‌ها و افزایش دفع آن‌ها، موجب کاهش فشارخون و کلسترول خون می‌گردد. همچنین موجب جذب آهسته‌تر قند خون می‌شود. در نتیجه باعث می‌شود تا قند خون در حیطه نرمال ثابت بماند. از اثرات دیگر فیبر، التیام التهاب‌های ایجادشده در قسمت‌های مختلف بدن است.

فلفل دلمه‌ای سبز رنگ وقتی خیلی رسیده می‌شود به رنگ قرمز تبدیل می‌شود که رسیده‌تر، شیرین‌تر و با طعمی ملایم‌تر است. ویتامین ث و کاروتنوئیدها در حالت رسیده بیشتر هستند. هم چنین ظرفیت آنتی‌اکسیدانی در فلفل دلمه‌ای قرمزرنگ بیشتر از فلفل دلمه‌ای سبز است. به منظور تهیه فلفل دلمه‌ای قرمز، باید توجه کرد که رنگ آن روشن باشد و پوست سفتی داشته باشد. ولی فلفل‌هایی که پوست کدر و چروکیده دارند، به سمت فرآیند فساد پیش می‌روند و مواد مغذی‌شان به شدت افت می‌کند.

با وجود اینکه فلفل دلمه‌ای سبز و زرد هم منابع خوبی از ویتامین ث می‌باشند، اما فلفل دلمه‌ای قرمز بیش‌ترین میزان ویتامین ث را دارا می‌باشد. به گونه ای که دو برابر نیاز روزانه به ویتامین ث را تأمین می‌کند. ویتامین ث یک آنتی‌اکسیدان بسیار قوی می‌باشد. ویتامین ث در تسریع روند بهبود عفونت‌ها، ترمیم زخم‌ها و جراحات پوستی، تولید کلاژن موجود در غضروف‌ها و مفاصل استخوانی، تأمین سلامت استخوان‌ها و دندان‌ها و استحکام رگ‌های خونی مؤثر است.

مسئول رنگ قرمز شفاف در فلفل دلمه‌ای، لیکوپن می‌باشد که آنتی‌اکسیدان بسیار قوی است؛ و تحقیقات متعدد ثابت کرده است که لیکوپن از سرطان پروستات و بیماری‌های قلبی پیشگیری می‌کند. لیکوپن ماده‌ای است که وقتی در معرض حرارت قرار بگیرد، آزاد می‌شود. بدین منظور لازم است کمی آن را در روغن تفت داد یا کبابی کرد. فلفل دلمه‌ای قرمز ۵۵ تا ۷۵ درصد نیاز روزانه بدن به مواد مغذی موردنیاز در سلامت استخوان را تأمین می‌نماید. این مسئله به دلیل دارا بودن مقادیر فراوانی از ریزمغذی‌هایی چون: کلسیم، آهن، منیزیم، فسفر، پتاسیم و روی است که همگی، از مواد مغذی موردنیاز در استحکام و حفظ بافت استخوانی می‌باشند.

پاپریکا، ادویه‌ای برگرفته از فلفل قرمز

ادویه پاپریکا، از فلفل دلمه‌ای قرمز رنگ یا فلفل چیلی قرمز گرفته می‌شود. این ادویه به‌منظور بهبود طعم در غذاها بسیار کاربرد دارد. این ادویه سرشار از ویتامین A و نیز ویتامین ب است که ویتامینِ در تقویت نوروترانسمیترهای سیستم اعصاب و رشد و نمو سلول‌های بدن مؤثر می‌باشد.

علت رنگ سبز این فلفل دلمه‌ای، مقادیر فراوان کلروفیل در آن است که در پیوند با منیزیم است. منیزیم در بهبود حافظه و یادگیری اثرات زیادی دارد. همچنین منیزیم در جهت کاهش فشارخون مؤثر است. مقادیر فراوان B6 و منیزیم موجود در فلفل دلمه‌ای سبز، باعث کاهش اضطراب ناشی از سندرم پیش از قاعدگی می‌شود و به‌منظور بهبود علائم این سندرم مؤثر می‌باشد. فلفل دلمه‌ای سبز ویتامینِ فراوانی دارد که در بهبود عملکرد سیستم ایمنی و محافظت سلولی اثر دارد.

فلفل دلمه‌ای زرد و نارنجی، عینک آفتابی طبیعی

فلفل‌های زرد، نارنجی و قرمز منبع بسیار خوبی از کاروتنوئیدها هستند. کاروتنوئیدها گروهی از مواد شیمیایی گیاهی می‌باشند که سلامت چشم‌ها را به همراه دارند. کاروتنوئیدهای موجود در فلفل‌های دلمه‌ای عبارت‌اند از:

۱. بتاکاروتن که مسئول ایجاد رنگ نارنجی در هویج، کدو حلوایی، فلفل دلمه‌ای نارنجی و... است، در سلول‌های بینایی تبدیل به ویتامین ا می‌شود؛ که این ویتامین به‌منظور تقویت فرآیند بینایی بالأخص در نور کم کاربرد دارد. همچنین این ویتامین در بهبود عملکرد سیستم ایمنی و سلول‌های شاخی پوست مؤثر است. بتاکاروتن همچنین از آنتی‌اکسیدان‌های بسیار قوی می‌باشد که افراد را در برابر ابتلا به سرطان و بیماری‌های قلبی محافظت می‌کند.

۲. لوتئین و زآگزانتین که رنگ زرد را در زردآلو، فلفل دلمه‌ای زرد و ... ایجاد می‌کند. از مواد اصلی تشکیل دهنده ماکولای چشم می‌باشند و ماکولای چشم را از آسیب‌های ناشی از افزایش سن محافظت می‌کنند و کمبود آن‌ها آب مروارید را در پی دارد. در حقیقت فلفل دلمه‌ای زرد و نارنجی را می‌توان نوعی عینک آفتابی طبیعی برای چشم‌ها دانست.

برای خرید بذر فلفل و سایر انواع بذرها و دیگر محصولات کشاورزی به به فروشگاه بذر ظرافت مراجعه فرمایید.

همچنین از راه‌های زیر نیز می‌توانید محصولات ما را ملاحظه و خرید نمایید:

۱- مراجعه به صفحه اینستاگرامی به آدرس:

https://www.instagram.com/zerafat_shop/

https://www.instagram.com/zerafat.shop

۲- مراجعه به کانال تلگرامی به آدرس:

https://t.me/zerafat_shop

۳- تماس با شماره موبایل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۹۳۳

گوجه فرنگی از جمله سبزی‌ها پرخاصیت است که به‌صورت پخته و خام مصرف می‌شود. اگرچه در سال‌های اخیر گوجه فرنگی در تمام فصول سال یافت می‌شود اما گوجه فرنگی‌های ارگانیک تابستانه طعم بهتری دارند. شما می‌توانید در خانه بذر گوجه فرنگی ارگانیک بکارید و از طعم بی‌نظیر آن لذت ببرید، برای این کار لازم نیست باغچه داشته باشید بلکه در گلدان نیز می‌توانید بذر گوجه فرنگی بکارید و شما فقط به آفتاب و گرمای مناسب نیاز دارید. با کاشت گوجه فرنگی هر زمان که بخواهید، می‌توانید از گوجه‌های سالمی که خود کاشته‌اید استفاده کنید. اگر می‌خواهید با طریقه کاشت بذر گوجه فرنگی آشنا شوید و بدانید بهترین رشد گوجه فرنگی در چه آب و هوایی و چه زمانی است با این بخش همراه باشید.

آموزش مراحل و روش کاشت و پرورش گوجه فرنگی در منزل

برای ساده‌تر شدن کار برای شما مراحل را به‌صورت طبقه‌بندی توضیح خواهیم داد تا طبق همان پیش بروید، مراحلی که شامل:

۱ـ از بذر گوجه آغاز کنید

گوجه فرنگی را می‌توان از بذر گوجه های خشک بسته‌بندی شده، دانه‌های تازه‌ای که از گوجه فرنگی‌های برش خورده جدا کرده‌اید و یا از نشاءهای آماده، رشد و پرورش دهید. اگر می‌خواهید دانه‌های گیاه را جمع کنید، به حداقل یک گوجه فرنگی نیاز خواهید داشت. اطمینان حاصل کنید بذر گوجه فرنگی از گیاه موروثی یا با دانه‌های گرده‌افشانی است اگر گوجه فرنگی را از یک گیاه پیوندی با دانه‌های کنترل شده به‌طور شیمیایی انتخاب کنید، نتایج ممکن است چشمگیر نباشد.

۲ـ گوجه فرنگی را داخل ظرف پلاستیکی بریزید

برای بذرگیری از گوجه فرنگی شما به یک ظرف پلاستیکی با درپوش گشاد برای چند روز نیاز دارید. برای بذرگیری ابتدا گوجه فرنگی‌ها را از وسط نصف کنید و درون ظرف بریزید.

۳ـ بر روی ظرف برچسب بزنید

اگر از چندین نوع مختلف گوجه برای بذرگیری استفاده می‌کنید، روی ظرف برچسب بزنید تا از هر گونه اشتباهی جلوگیری کنید. درپوش را روی ظرف قرار دهید اما آن را نبندید تا اکسیژن به آن برسد.

۴ـ گوجه فرنگی‌ها را در جای مناسب قرار دهید

ظرفی را که در آن گوجه ریخته‌اید را در جایی مناسب و دور از نور مستقیم خورشید مانند انباری و... قرار دهید زیرا فرآیند تخمیر می‌تواند بوی ناخوشایندی را به همراه داشته باشد.

۵ـ ظرف را هر روز به هم بزنید

بعد از چند روز یک لایه از قارچ روی دانه‌ها ظاهر خواهد شد. این فرآیند می‌تواند بسیاری از بیماری‌های ناشی از بذر گوجه را از بین ببرد که می‌تواند بر تولید بعدی گیاهان تأثیر بگذارد. دقت کنید که دانه‌ها را کمی بعد از تشکیل قارچ برداشت تا دانه‌ها در ظرف جوانه نزنند.

۶ـ لایه قارچی را جدا کنید

 با استفاده از دستکش لایه قارچی را بردارید. دانه‌های گوجه فرنگی در کف ظرف فرو خواهند رفت.

۷ـ بذر گوجه فرنگی را جدا کنید

تمام محتویات ظرف را در صافی بریزید و مراقب باشید بذر گوجه ها را دور نیندازید. بعد از این که تمام دانه‌ها را در صافی جمع کردید، آن‌ها را به‌طور کامل با آب بشویید.

۸ـ دانه‌ها را خشک کنید

بذر گوجه ها را پس از شستن روی یک سطح نچسب مانند یک ظرف شیشه‌ای و یا کاشی سرامیک، ورق، تکه‌ای تخته و... پخش کنید زیرا برداشتن دانه‌های خشک از روی کاغذ یا پارچه می‌تواند بسیار دشوار باشد. اجازه دهید تا چندین روز دانه‌ها کامل خشک شوند و سپس آن‌ها را در یک کیسه پلاستیکی بسته‌بندی کنید. دقت کنید که انواع دانه‌ها را در ظرف برچسب بزنید.

۹ـ بذرها را در مکانی خنک و تاریک نگه دارید

بذر گوجه هایی را که خشک و بسته‌بندی کرده‌اید را در یک ظرف محفوظ از هوا در یخچال بگذارید تا آب‌وهوای زمستانی را شبیه‌سازی کنید. بذر گوجه‌ ها را در فریزر قرار ندهید، این کار به آن‌ها آسیب خواهد رساند.

پرورش گوجه فرنگی با استفاده از روش کاشت دانه‌ها

اگر قصد پرورش گوجه فرنگی با استفاده از روش کاشت بذر گوجه را دارید باید:

بذر گوجه فرنگی را در اوایل بهار بکارید

بهتر است در اوایل بهار که بیرون از خانه هوا هنوز سرد است، بذر گوجه فرنگی را در گلدان بکارید و درون خانه بگذارید تا رشد کند زیرا دمای سرد در اوایل بهار می‌تواند باعث کشتن نهال‌های جوان شود. کشت بذر گوجه ها را در داخل خانه شروع کنید تا شانس تولید را بهبود بخشید.

گلدان مناسبی انتخاب کنید

برای کاشت بذر گوجه گلدان‌های پلاستیکی یا قابلمه‌های کوچک مشابه خریداری کنید. ظرف را با خاک مناسب پر کنید. قبل از پر کردن خاک ظروف موردنظر برای کاشت را ضدعفونی کنید و سپس آن را با خاک مناسب برای کشت بذر گوجه (مخلوط کوکوپیت و پرلیت) پر کنید. ۲ یا ۳ بذر گوجه در ۱ / ۴ اینچی حدود ۱۰/۴ سانتی‌متر عمق خاک در هر گلدان فرو کنید. روی بذر گوجه را با ۱ سانتی‌متر خاک بپوشانید و آن را آبیاری کنید و در جایی پرنور قرار دهید.

گلدان را هر روز بررسی کنید

برای اینکه رطوبت خاک بذر گوجه ها حفظ شود می‌توانید آن‌ها را درون یک کیسه پلاستیکی قرار دهید. هر روز مکان کاشت بذر گوجه‌ها را چک کنید تا از مرطوب بودن خاک گلدان مطمئن شوید. با گذشت ۵-۱۰ روز بذر گوجه شما جوانه می‌زند. زمانی که گیاهان به بیرون از خاک آورده می‌شوند، به‌سرعت رشد خواهند کرد. پس از جوانه زدن آن‌ها را به جایی منتقل کنید که نور آفتاب بر روی جوانه‌ها بتابد.

برای خرید بذر گوجه و سایر بذر صیفی جات به فروشگاه بذر ظرافت مراجعه فرمایید.

همچنین از راه‌های زیر نیز می‌توانید محصولات ما را ملاحظه و خرید نمایید:

۱- مراجعه به صفحه اینستاگرامی به آدرس:

https://www.instagram.com/zerafat_shop/

https://www.instagram.com/zerafat.shop

۲- مراجعه به کانال تلگرامی به آدرس:

https://t.me/zerafat_shop

۳- تماس با شماره موبایل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۹۳۳

در این گزارش قصد داریم که نحوه صحیح و اصولی کاشت انواع بذر خیار را در گلدان و در فضای خانه و آپارتمان به شما آموزش دهیم. کاشت بذر خیار در گلدان و پرورش آن در منزل دارای مراحلی است که در این گزارش به آن‌ها اشاره شده است.

کاشت خیار در گلدان، جعبه و یا ظروف سفالی در منزل

کاشت بذر خیار در گلدان‌های بزرگ، جعبه‌ها و ظروف دیگر انجام می‌شود. خیار گیاهی علفی و دارای ریشه‌هایی سطحی، اما گسترده است. ساقه‌های خیار بسیار انعطاف پذیر است و به هر سمتی کشیده می‌شود. استفاده از قیم مناسب برای خیار بهتر است، چراکه ساقه‌ها را به سمت بالا هدایت می‌کند. گل‌های نر و ماده در خیار روی یک پایه قرار گرفته‌اند. در صورت استفاده از بذرهای هیبریدی گیاه نیازی به بذرافشانی برای تولید گل و میوه ندارد. خیار برای رشد به آب‌وهوای نسبتاً گرم نیاز دارد.

مراحل کاشت خیار

مرحله اول: ابتدا باید بذر خیاری را برای کشت در گلدان انتخاب کرد که هیبرید باشد. دارای ساقه‌های کوتاه‌تر باشد تا فضای کمتری را اشغال کند.

مرحله دوم: گلدانی مناسب را انتخاب و آن را با خاک برگ، کمپوست و خاک باغچه پر کنید. کف گلدان را مقداری سنگ ریزه بریزید تا گلدان زهکش خوبی داشته باشد. گلدان مناسب برای کاشت بذر خیار گلدانی است که قطر و ارتفاع آن حداقل ۳۰ سانتی‌متر باشد.

مرحله سوم: هر گلدان برای ۵ تا ۶ بذر خیار مناسب است. حال زمان کاشت بذرها است. بذرها را در عمق یک تا دو سانتی‌متری خاک بکارید. فاصله بین بذرها حداقل باید ۲ سانتی‌متر باشد.

بعد از کاشت بذر خیارها خاک را در چند مرحله آبیاری کنید. دقت کنید که خاک خیلی آبدار نشود. برای رشد بهتر باید گلدان را به مدت ۶ ساعت در نور مستقیم آفتاب نگهداری کرد.

بعد از چند روز بذر خیار شروع به جوانه‌زنی می‌کند و تا زمانی که ارتفاع جوانه‌ها به ۷ سانتی‌متر برسد، باید صبر کنید. حال دو جوانه که قوی‌تر از بقیه هستند را انتخاب کنید و بقیه را به آرامی از خاک بیرون بکشید. حال دو شانس برای داشتن بوته‌های قوی و پر میوه خواهید داشت. صبر کنید تا گیاه رشد طبیعی خود را داشته باشد. وقتی ارتفاع دو بوته به حدود ۲۵ سانتی‌متر رسید، بوته قوی‌تر را انتخاب کنید و دیگری را به آرامی از خاک بیرون بکشید.

پس از این بوته خیار به‌طور متوسط روزی ۲ سانتی‌متر رشد می‌کند. برای اینکه گیاه خوب محصول دهد، باید ریشه‌ها به‌خوبی آب بخورند، به همین منظور به هنگام آبیاری دقت کنید که آب از پایین گلدان خارج شده باشد.

نکات لازم برای آبیاری بوته خیار

آبیاری زیاد قبل از گلدهی باعث تأخیر در گل دادن می‌شود و آبیاری بعد از گلدهی نیز باعث تسریع رشد میوه و افزایش میوه‌ها می‌شود. کاشت بذر خیار در گلدان و پرورش خیار در آپارتمان‌ها به راحتی امکان‌پذیر است و با رعایت همین نکات ساده می‌توانید برداشت خوبی داشته باشید. بوته‌های خیار را بعد از ۵۰ تا ۷۰ روز بعد از کشت می‌توان برداشت کرد.

سرویس سبک زندگی فردا

طعم خیار پرورشی در خانه با خیارهایی که از بیرون تهیه می‌شوند مانند بسیاری از میوه‌ها، از زمین تا آسمان متفاوت است. این میوه خوشمزه را می‌توانید در گلدانی در حیاط یا بالکن پرورش دهید. پرورش بذر خیار در گلدان بی‌نهایت آسان است و محصول فراوانی هم به شما می‌دهد، اما بهتر است قبل از شروع به نقل از فوت‌وفن این مقاله را بخوانید.

انتخاب گلدان

مانند بسیاری از سبزی‌ها و میوه‌ها، هر چه گلدان انتخابی‌تان بزرگ‌تر باشد بهتر است. گلدان بزرگ‌تر به معنی داشتن خاک بیشتر است که باعث می‌شود آب مدت بیشتری در اختیار گیاه بماند. پرورش خیارهای خوب بستگی به آبیاری زیاد دارد، پس شما باید مطمئن شوید گیاهتان همیشه مقداری رطوبت در اطراف ریشه‌اش دارد. برای آبیاری مجدد گیاه انگشتتان را مقداری در خاک فروکنید، اگر خاک به نظرتان خشک آمد گیاه را تا زمانی آبیاری کنید که آب از سوراخ‌های زهکش گلدان بیرون بزند.

آفتاب

گلدان‌های خیارتان به حداقل ۶ تا ۸ ساعت آفتاب کامل و مستقیم در روز نیاز دارند. پس قبل از تصمیم به کاشت خیارهایتان مطمئن شوید که منطقه شما به مقداری کافی نور خورشید دارد.

خاک

از مخلوط خاکی یا غیرخاکی یا خاک گلدانی با کیفیت خوب استفاده کنید. استفاده از خاک‌های ارگانیک هم ایده خوبی است. اگر خاکی که تهیه کرده‌اید از قبل کود دهی شده پس دیگر نیازی به این کار ندارید، اما اگر خاک معمولی تهیه کرده‌اید، قبل از کاشت بذر خیار در خاک، ابتدا خاک‌تان را به‌وسیله کودهای مخلوطی که حاوی تمام عناصر موردنیاز گیاه باشند، کود دهی کنید.

کود دهی

گیاه خیار به کود دهی زیادی احتیاج دارد. می‌توانید قبل از کاشت بذر خیار در خاک، مقداری از کودهایی که عناصر را به‌تدریج آزاد می‌کنند و در اختیار گیاه قرار می‌دهند (مانند کود‌های گرانولی) به خاک اضافه کنید و سپس در طول فصل رشد هر دو هفته یک بار گیاه را با کودهای مخلوط تغذیه کنید. همچنین می‌توانید از کودهای ارگانیک هم استفاده کنید تا محصولی که به دست می‌آورید سالم‌تر باشد و به محیط زیست‌تان هم آسیب نرسد.

دما

خیار برای رشد و نمو به خاکی گرم نیاز دارد. در نتیجه قبل از کاشت بذر خیار در گلدان باید صبر کنید تا دمای خاک گلدان بالاتر بیاید و گرم‌تر شود. ممکن است لازم باشد دو هفته بعد از سپری شدن آخرین موج سرما صبر کنید تا دمای خاک و گلدان بالا برود، البته این مقدار بستگی به جنس گلدان‌تان هم دارد.

کاشت خیار از بذر

بذر خیار درشت است. پس باید آن را در حدود عمق ۲، ۳ و ۵ سانتی‌متری خاک بکارید. اگر ابتدا دانه‌ها را در داخل خانه کاشته‌اید و حالا می‌خواهید به بیرون انتقال‌شان دهید مواظب باشید، چرا که گیاه خیار به تغییر دما حساس است. در هر ۱۰ سانتی‌متر از خاک گلدان‌تان یک یا دو بذر خیار بکارید. بهتر است ابتدا خیار‌ها را نشا کنید و سپس نشا‌ها را به گلدان اصلی منتقل کنید، اما اگر فکر می‌کنید این کار برایتان سخت است، می‌توانید از اول در گلدان اصلی کشت‌شان کنید.

برداشت

خیار به طرز شگفت‌آوری سریع رشد می‌کند. بذر خیار می‌تواند تنها در عرض چند روز از میوه کوچکی به یک خیار غول‌آسا تبدیل شود. تقریباً اکثر خیارها در صورتی که زیاد برسند، پر از بذر خیار و تلخ مزه می‌شوند. پس آن‌ها را وقتی که کوچک‌تر هستند، برداشت کنید و می‌بینید که بسیار خوشمزه‌تر از خیارهای بزرگ‌ هستند. همچنین می‌توانید برای اطمینان از زمان برداشت برچسب روی بسته بذر را مطالعه کنید. برای برداشت حتماً از یک قیچی تیز استفاده کنید تا به گیاه‌تان آسیب نرسد. هر چقدر خیار بیشتری برداشت کنید، گیاه‌تان میوه‌های جدید بیشتری می‌دهد و محصول زیادتری دارید. میوه‌های بیمار، خراب شده و آسیب دیده را به سرعت از گیاه جدا کنید تا انرژی گیاه را هدر ندهند.

برای خرید بذر خیار و سایر بذر صیفی جات به فروشگاه بذر ظرافت مراجعه فرمایید.

همچنین از راه‌های زیر نیز می‌توانید محصولات ما را ملاحظه و خرید نمایید:

۱- مراجعه به صفحه اینستاگرامی به آدرس:

https://www.instagram.com/zerafat_shop/

https://www.instagram.com/zerafat.shop

۲- مراجعه به کانال تلگرامی به آدرس:

https://t.me/zerafat_shop

۳- تماس با شماره موبایل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۹۳۳

بادمجان در غذاهای سنتی ایرانی بسیار مورداستفاده قرار می‌گیرد؛ بنابراین برای داشتن باغچه‌ای تکمیل به لحاظ تأمین سبد غذایی از کاشت بذر بادمجان غافل نشوید. بادمجان‌ها هم مانند گوجه فرنگی‌ها از تیره سیب زمینی سانان هستند و به‌صورت متراکم بر روی بوته‌های کوچک و بزرگ رشد می‌کنند. بذر بادمجان ها دارای انواع متفاوتی می‌باشند که متقابلاً به منظورهای متفاوتی نیز مورد مصرف قرار می‌گیرند. بادمجان از سبزی‌های مغذی است که در غذاهای ایتالیایی، آسیایی و هندی مورداستفاده قرار می‌گیرد. دارای انواع و رنگ‌های متفاوتی است مانند؛ بادمجان باریک، گرد و پهن و از جمله رنگ‌های آن؛ سفید، نارنجی، بنفش.

شرایط لازم برای کاشت بذر بادمجان

• پیش از خرید بذر بادمجان نوع محصول موردنظر را انتخاب کنید. کاشت ارقام خاص بادمجان نیاز به مشورت با متخصص کشاورزی دارد. توجه کنید که حداکثر قوه نامیه بذر بادمجان دو سال است. برخی ویروس‌ها در انبار طی سال اول از بین می‌روند؛ بهتر است بذر بادمجان دو ساله را تهیه کنید.
• بذرهای بادمجان را می‌توان از فروشگاه‌های محصولات کشاورزی خریداری کرد.
• بعد از تهیه بذر بادمجان، آن‌ها را داخل کیسه‌هایی از جنس پارچه و در شرایط مرطوب نگهداری کنید
• بذر بادمجان بعد از گذشت ۱۴_۷ روز جوانه میزند و آماده کاشت در خاک است.
• بذرهای جوانه زده را داخل خاکی که به‌خوبی زهکشی شده است، به عمق ۳ سانتی‌متر می‌کاریم و آن را آبیاری می‌کنیم.
• اگر قصد نشاء کردن بادمجان را دارید به یاد داشته باشید که این گیاه بسیار به نشاکاری حساس بوده و پس از کاشت بذر بادمجان ۱۰-۸ هفته زمان می‌برد تا نشاء آماده انتقال شود.
• خاکی که در آن بذر بادمجان کاشته شده است باید همیشه مرطوب باشد.
• بذر بادمجان برای رشد علاوه بر رطوبت کافی، به گرما و حرارت خاک نیاز دارد.
• برای رشد بهتر بذر بادمجان، محل کاشت باید دارای نورگیر خوبی باشد.
• گاهی در گلخانه‌های خانگی، علاوه بر نور آفتاب، نور مکمل نیز استفاده می‌شود که به رشد بهتر و بیشتر بذر بادمجان کمک می‌کند. اما استفاده از نور مکمل تا قبل از جوانه‌زنی گیاه، ضروری نیست. مالچ پاشی در سطح خاک باغچه و مزارع پس از کاشت بذر باعث می‌شود که خاک گرمای خود را حفظ کند و یکی از شرایط مهم برای رشد بذر بادمجان، یعنی بالا بودن دمای خاک را مهیا کند.
• اگرچه بادمجان یک گیاه نسبتاً آسان برای پرورش است، اما بهتر است برای رشد بیشتر و بهتر آن از برنامه تغذیه استفاده کنیم. با استفاده از کوددهی مناسب، می‌توان نیاز گیاه به مواد مغذی مانند نیتروژن و پتاسیم و … را تأمین کرد و باعث رشد بهتر بذر بادمجان نیز می‌شود.
• حدود ۷۰ روز پس از کاشت بذر بادمجان، محصول آماده برداشت است.

مراحل کاشت بادمجان در گلدان

• یک گلدان بزرگ با ظرفیت ۴ لیتر انتخاب کنید.
• بهتر است بدانید پرورش بادمجان در ظروف نیاز به ۳۵_۳۰ سانتی‌متر فضا برای گیاه دارد بنابراین هرچه فضا بیشتر و بزرگ‌تر باشد، رشد بذر بادمجان نیز بهتر انجام می‌شود.
• می‌توان سه بذر بادمجان را در یک ظرف ۵۰ سانتی‌متری قرار دهیم.
• گلدان‌های سفالی بدون لعاب سریع‌تر از گلدان‌های لعاب‌دار خشک می‌شوند، اما این گلدان‌ها امکان تبخیر رطوبت اضافی را فراهم می‌کنند. بنابراین بهتر است، گلدان بدون لعاب را انتخاب کنید.
• مطمئن شوید که در انتهای گلدان، حفره‌های بزرگ وجود دارد که تخلیه آب به راحتی انجام شود.
• بهترین ترکیب بستر کشت برای کاشت بذر بادمجان در ظرف و گلدان، ترکیب دو قسمت خاک گلدان با کیفیت خوب و یک قسمت شن با یکدیگر است. این ترکیب مواد مغذی کافی برای جوانه‌زنی بذر بادمجان را تأمین خواهد کرد. وظیفه حفظ آب به عهده بخش شن بستر کاشت است.
• با استفاده از نوک انگشتان حفره‌هایی به عمق ۳_۲ سانتی‌متر داخل خاک ایجاد کرده و بذر بادمجان را در آن‌ها بکارید.
• گلدان‌ها را به‌خوبی آب دهید و به بذر بادمجان اجازه دهید تا رشد کنند.
• هنگام آبیاری مراقب باشید بذرها در اثر فشار آب شروع به حرکت نکنند.

شرایط دمایی کاشت بادمجان

• بادمجان به سرمای هوا بسیار حساس است؛ هنگام کاشت بذر بادمجان بهتر است دمای هوا بالاتر از ۱۶ درجه سانتی‌گراد باشد.
• دمای بهینه جوانه‌زنی بذر بادمجان و رشد مطلوب آن، در طول روز ۳۰-۲۲ و در طول شب ۲۴-۱۸ درجه سانتی‌گراد می‌باشد.

آفات و بیماری در بادمجان

از جمله آفات رایج در فرایند کاشت بادمجان؛ کنه‌ها، شته‌ها و سوسک‌ها هستند که با حمله به بادمجان، باعث نابودی گیاه می‌شوند.

برای خرید بذر بادمجان و سایر بذر صیفی جات به فروشگاه بذر ظرافت مراجعه فرمایید.

همچنین از راه‌های زیر نیز می‌توانید محصولات ما را ملاحظه و خرید نمایید:

۱- مراجعه به صفحه اینستاگرامی به آدرس:

https://www.instagram.com/zerafat_shop/

https://www.instagram.com/zerafat.shop

۲- مراجعه به کانال تلگرامی به آدرس:

https://t.me/zerafat_shop

۳- تماس با شماره موبایل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۹۳۳

اگر قصد دارید کدو تنبل بکارید، به یک بسته بذر کدو تنبل و به فضای کافی در زمین زراعی یا باغچه نیاز دارید. کاشت کدو تنبل بسیار ساده است. برای کاشت کدو تنبل، اطمینان حاصل کنید که به زمین زراعی یا باغچه شما، به اندازه کافی نور برسد؛ همچنین باید به کدو تنبل در تمام طول تابستان، به خوبی آب دهید. با فرا رسیدن پاییز، تعداد زیادی کدو تنبل نارنجی رنگ حاصل خواهد شد که می‌توانید آن‌ها را مورداستفاده قرار دهید یا به فروش برسانید.

مقداری بذر باکیفیت برای کشت کدو تنبل تهیه کنید.

به یک گلخانه بروید و مقداری بذر کدو تنبل تهیه کنید؛ همچنین می‌توانید بذر کدو تنبل را به‌صورت آنلاین سفارش دهید. می‌توانید یک کدو تنبل از فروشگاه خریداری کنید و از دانه‌های آن برای کشت کدو استفاده کنید. اما بهتر است یک بسته بذر کدو تنبل تازه خریداری کنید.

زمان کاشت کدو تنبل‌ها را مشخص کنید.

بین 75 تا 100 روز طول می‌کشد تا بذر کدو تنبل رشد کند و آماده برداشت گردد. بنابراین به‌راحتی می‌توانید زمان برداشت خود را مشخص کنید. اکثر کشاورزان طوری برنامه‌ریزی می‌کنند که محصول آن‌ها موقع پاییز آماده برداشت باشد. برای انجام این کار، باید زمان کاشت بذر کدو تنبل را نسبت به منطقه خود بدانیم. کدو تنبل در آب‌وهوای گرم با سرعت بیشتری می‌روید. بنابراین اگر آن را خیلی زود بکارید، قبل از جشن هالووین به دست خواهد آمد.

اگر در منطقه شما زمستان سرد است و تابستان معتدل است، بهتر است بذر کدو تنبل را در اواخر اردیبهشت یا اوایل خرداد ماه و پس از آخرین یخبندان بکارید. در این صورت کدوها در پاییز و به موقع به دست خواهند آمد. اگر منطقه شما، تابستان گرم و طولانی دارد، می‌توانید بذر کدو تنبل را در مرداد ماه بکارید تا محصول برای جشن هالووین به‌موقع به دست آید. اگر می‌خواهید کدو تنبل را برای استفاده در غذا بکارید و نیازی ندارید تا کدوها قبل از پاییز حاصل شوند، می‌توانید سه هفته قبل از آخرین یخبندان، آن‌ها را در گلخانه نشاء بزنید؛ و به‌محض اینکه هوا گرم شد، می‌توانید نشاء کدو تنبل را در زمین بکارید. برای نشاء زدن بذر کدو تنبل در گلخانه، از سینی نشاء که با بستر کشت نشاء پر شده است، استفاده کنید. سپس به‌خوبی به نشاء آب دهید و سینی نشاء را در کنار یک پنجره آفتاب‌گیر قرار دهید. پس از گذشت چند هفته، جوانه‌های کدو تنبل آماده کاشت در بیرون از گلخانه خواهند شد.

بستر کشت کدو تنبل را آماده کنید.

جهت کشت بذر کدو تنبل، مکانی را انتخاب کنید که کاملاً آفتابی باشد، زیرا تا زمانی که به کدو تنبل نور کافی نرسد، رشد نخواهد کرد. کدو تنبل گیاهی است که مانند درخت انگور گسترده می‌شود و طول آن به 6 تا 9 متر می‌رسد. برای کشت بذر کدو تنبل، مکانی انتخاب کنید که زهکشی خوبی داشته باشد. بهترین حالت این است که pH خاک کدو تنبل، بین 6.0 تا 6.8 باشد. اگر مدتی است که pH خاک کدوها را آزمایش نکرده‌اید، یک نوار تست pH خریداری کنید و آن را اندازه‌گیری کنید. برای اصلاح کردن میزان pH خاک کدو تنبل، می‌توانید از مخلوط آهک و کود استخوان یا کمپوست استفاده کنید.

برای اینکه بفهمید خاک کدو تنبل زهکشی خوبی دارد یا نه، یک حفره در خاک حفر کنید و آن را از آب پر کنید. حالا به مدت یک شب، به آب اجازه دهید تا ته نشین شود؛ سپس دوباره حفره را برای تکمیل تست، از آب پر کنید. حالا هر ساعت، به وسیله یک خط کش، سطح آب فرو رفته را اندازه‌گیری کنید. اگر آب به مقدار 2.5 تا 7.5 سانتی‌متر در ساعت ته‌نشین شود، این خاک برای کشت بذر کدو تنبل، بسیار مناسب است. اما اگر آب به‌سرعت در خاک ته‌نشین شود و یا اینکه به کندی ته‌نشین شود، کافی است برای بهبود زهکشی، از کمپوست استفاده کنید. برای اینکه بذر کدو تنبل تقویت شود، خاک آن را به عمق 10 سانتی‌متر شخم بزنید و آن را با کمپوست ارگانیک مخلوط کنید.

آموزش کاشت و مراقبت از کدو تنبل

بذر کدو تنبل را به عمق 2.5 سانتی‌متر بکارید. به منظور گرم شدن خاک و بهبود زهکشی و کاهش آفات، تپه کوچکی ایجاد کنید، سپس دو یا سه بذر کدو تنبل را به عمق 7.5 سانتی‌متر در مرکز تپه بکارید. به آرامی خاک را بر روی بذر کدو بریزید و پس از کاشت به آن‌ها آب دهید. اگر قصد دارید بیش از یک بذر کدو تنبل بکارید، می‌توانید آن‌ها را با فاصله 1.2 تا 2.4 متر از یکدیگر بکارید. اما گونه‌های کوچک کدو تنبل را می‌توانید با فاصله 0.9 متر از یکدیگر بکارید. اگر در منطقه شما وزش باد شدید است، می‌توانید دانه‌ها را در یک گودال به عمق 7.5 سانتی‌متر بکارید. این کار از بذر کدوها در برابر وزش باد محافظت می‌کند. اگر می‌خواهید جوانه‌های کدو تنبل را از سینی نشاء به زمین منتقل کنید، حفره‌ها را با فاصله 1.5 متر از یکدیگر حفر کنید.

به‌طور منظم به جوانه‌های کدو تنبل آب دهید.

هیچ‌وقت نگذارید خاک کدو تنبل کاملاً خشک شود؛ بذر کدو تنبل به آب فراوانی نیاز دارد. وقتی که خاک کدو تنبل کمی خشک شد با استفاده از آبپاش به‌خوبی به بستر آن آب دهید. سعی کنید به‌خوبی خاک کدو تنبل را خیس کنید، زیرا ریشه کدو تنبل عمیقاً در خاک فرو می‌رود؛ و باید به آن آب کافی برسد. اگر خاک بذر کدو تنبل از قبل مرطوب است، نباید دوباره به آن آب دهید، زیرا ممکن است کدو فاسد شود. هنگام صبح به کدو تنبل‌ها آب دهید تا آب وارد شده به برگ آن‌ها، مدت بیشتری باقی بماند. اگر هنگام عصر به کدو تنبل‌ها آب دهید، بر روی گیاهان خیس شده، سفیدک پودری ایجاد خواهد شد. وقتی که کدو تنبل‌ها رشد کردند و نارنجی شدند، می‌توانید آب دادن زیاد به آن‌ها را متوقف کنید. کلاً یک هفته قبل از اینکه کدو تنبل‌ها آماده برداشت شوند، آب دادن به آن‌ها را متوقف کنید.

کدو تنبل‌ها را بارور کنید.

به دور پایه کدو تنبل، کمپوست بریزید و یا از کود ارگانیک استفاده کنید. این کار را تنها پس از سبز شدن گیاه انجام دهید تا سالم بروید و علف‌های هرز کنترل شوند. اگر مشاهده کردید که گل‌های کدو تنبل در حال افتادن هستند و کدو تنبل‌ها رشد نمی‌کنند، باید به‌صورت دستی، آن‌ها را بارور کنید. بنابراین از یک قلم مو استفاده کنید و گل‌ها را بارور کنید.

کدو تنبل‌ها را تنک کنید.

اگر در گودال‌ها بیش از دو بذر کدو تنبل کاشته‌اید، دو جوانه قوی‌تر را نگه‌دارید و دیگر جوانه‌های ضعیف را بیرون بیاورید. با انجام این کار، مواد مغذی بیشتری به کدوهای باقی مانده خواهد رسید. وقتی طول شاخه کدو بیش از 1.5 متر شد، نوک آن را بچینید. این کار باعث می‌شود تا شاخه‌های جانبی بیشتر رشد کنند و محصول کدو تنبل بیشتر شود.

آموزش برداشت محصول کدو تنبل

بررسی کنید که چه موقع کدو تنبل‌ها آماده برداشت هستند.

در زمان برداشت، رنگ کدو تنبل باید نارنجی روشن باشد. شاخه کدو نیز شروع به چروک شدن و خشک شدن می‌کند. مهم‌تر از همه اینکه پوسته کدو تنبل محکم می‌شود. اگر می‌توانید به‌راحتی انگشت خود را در کدو تنبل فرو کنید، هنوز زمان برداشت فرا نرسیده است.

با استفاده از قیچی، شاخه‌های کدو تنبل را بچینید.

مقداری از شاخه بالای کدو تنبل را باقی بگذارید تا کدوها دیرتر فاسد شوند. کدوها را با شاخه نچینید، زیرا ممکن است شاخه کدو تنبل بشکند و کدو زمین بخورد و فاسد شود.

کدوها را بشویید و آن‌ها را ذخیره کنید.

به محض اینکه کدو تنبل‌ها را برداشت کردید، آن‌ها را از زمین خارج کنید، سپس آن‌ها را با آب بشویید. اگر کدوها را در مکانی خشک و خنک نگهداری کنید، در تمام طول زمستان سالم باقی می‌مانند.

برای خرید بذر کدو و سایر بذر صیفی جات به فروشگاه بذر ظرافت مراجعه فرمایید.

همچنین از راه‌های زیر نیز می‌توانید محصولات ما را ملاحظه و خرید نمایید:

۱- مراجعه به صفحه اینستاگرامی به آدرس:

https://www.instagram.com/zerafat_shop/

https://www.instagram.com/zerafat.shop

۲- مراجعه به کانال تلگرامی به آدرس:

https://t.me/zerafat_shop

۳- تماس با شماره موبایل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۹۳۳

کاکتوس یکی از گیاهان زیبا و تزئینی است که معمولاً در همه خانه‌ها یک یا چند نوع از آن پیدا می‌شود. پرورش بذر کاکتوس کار دشواری نیست و به راحتی می‌توانید در منزل پرورش کاکتوس را انجام دهید. هنوز برای پرورش کاکتوس از بذر روشی که واقعاً یکی باشد نداریم و با متدهای مختلفی بین پرورش دهندگان این گونه گیاه پرورش داده می‌شود. در نظر داشته باشید از هزاران بذری که در طبیعت به‌صورت تصادفی به گیاه تبدیل می‌شود شاید چند مورد بالغ شوند.

مزایای کاشت بذر کاکتوس

گفته می‌شود که بسیاری از گیاهان کاکتوس می‌توانند به‌راحتی و از طریق قلمه‌زنی پرورش داده شوند. گیاهان بزرگ‌تر یا دارای رشد کامل نیز در بسیاری از گلخانه‌ها و فروشگاه‌های مخصوص این کار مشاهده می‌شوند. پس چرا کاکتوس را از طریق بذر پرورش دهیم؟

پرورش بذر کاکتوس چندین مزیت دارد که در اینجا می‌توان به چند مورداشاره کرد:

بذر کاکتوس ها ارزان هستند، غالباً به ازای هر بسته از آن‌ها چند هزار تومان پرداخت کرده یا حتی می‌توانید آن‌ها را به‌صورت رایگان از روی گیاه خودتان برداشت کنید.

 گیاهان زیادی خواهید داشت که می‌توانید آن‌ها را به دوستانتان هدیه داده یا با آن‌ها تبادل کنید.

 می‌توانید گونه‌ها و واریته‌هایی را داشته باشید که به‌عنوان گیاه در بازار موجود نیستند مانند واریته های کمیاب و خاص کاکتوس

 می‌توانید تنوع بیشتری نسبت به حالت پرورش با قلمه داشته باشید.

 می‌توانید چرخه‌ کامل پرورش بذر کاکتوس را مشاهده کنید که خیلی‌ها واقعاً عاشق این قسمت خواهند شد و لذت بسیار زیادی دارد

 کاکتوس‌هایی که از بذر تولید می‌شود نسبت به گیاه قلمه‌ای رشد بالاتر داشته و به آفات و بیماری‌ها نیز مقاوم‌تر هستند

با تشخیص این مزایا، تعدادی عیب و محدودیت هم وجود دارد که بزرگ‌ترین آن‌ها موضوع زمان است. برای این‌که بتوانید گل‌ها را روی گیاه مشاهده نمایید، امکان دارد برای برخی از گونه‌ها به سال‌ها زمان نیاز داشته باشید. حتی گونه‌هایی که زود گل می‌دهند، حداقل یک سال زمان می‌خواهند تا به شکوفه‌دهی برسند. سایرین در بازه‌ی زمانی ۳ سال یا بیشتر گل می‌دهند. همچنین نگه‌داری جوانه‌ها در ابتدا نسبت به گیاهان بزرگ‌سال سخت‌تر است. در غالب موارد، جوانه‌ها توانایی تحمل تغییرات دمایی شدید، حملات آفات یا سایر چالش‌هایی که کاکتوس بالغ معمولاً از آن‌ها سربلند بیرون می‌آید را ندارند.

سه اصل مهم برای جوانه‌زنی بذر کاکتوس

برای جوانه‌زنی بذر کاکتوس های، سه شرط موردنیاز هستند: نور، حرارت و رطوبت. برعکس تمام آموزش‌ها که اصرار روی بستر دارند، بستر کاشت برای جوانه‌‎زنی اهمیت ندارد و در یک سری از واریته های خاص از کاکتوس‌ها باید رعایت شود در کل بستر کاشت بعد از جوانه‌زنی جوانه‌ها نقش مهمی را ایفا خواهد کرد. بذر کاکتوس به میزان اندکی نور برای جوانه‌زنی احتیاج دارد، اما نه نوری که از طریق آفتاب مستقیم حاصل شود می‌توانید این نور ملایم را با قرار دادن ورقه‌ای نازک که شدت نور را بکاهد روی گلدان خود قرار دهید.

بعضی از گونه‌ها احتیاج به سرمادهی دارند (مدت سرمادهی ۱۰ روز درون یخچال در قسمت جا میوه‌ای می‌باشد یعنی بذرها را به مدت ۱۰ روز بعد از خرید درون یخچال نگاهداری نمایید) این سرمادهی بیشتر برای واریته‌های گوناگون آمریکایی که در ارتفاع بالا رشد کرده و گونه‌های متفاوت اپونتیا مورد نیاز است.

موارد مورد نیاز برای کاشت بذر کاکتوس

۱-ظرف که می‌تواند گلدان باشد- ظرف میوه‌های یک‌بار مصرف که در مجالس استفاده می‌شود البته ظرفی که شل نباشد، ظرف کیفیت خوب یا سایر ظرف‌های مشابه در کل مهم این است که حتماً ته ظرف‌ها سوراخ شود برای زهکشی خوب بستر.

۲- ضدعفونی بستر: ماکرو فر یا قارچ‌کش کاربندازیوم یا بنومیل یا سایر قارچ‌کش‌ها

۳- نایلون‌های زیپ کیپ یا یک نایلون شفاف همراه با کش برای بستن درب

۴- ماسه ساختمانی به مقدار لازم

۵-پیت ماس

۶-سنگ‌های درشت یک الی دو سانتی‌متری برای کف بستر یا گلدان

۷- سنگ‌ریزه‌های ۱ الی دو میلی‌متری

۸-مقداری زغال کبابی خرد شده این مورد زیاد مهم نیست

۹-یک کاغذ نازک که شدت نور خورشید را گرفته و آن را ملایم کند

مراحل کاشت بذر کاکتوس

مرحله اول: ابتدا ظرف خود را تمیز شسته و آن را سوراخ می‌کنید تا زهکشی خوبی داشته باشد. در مرحله بعدی سنگ‌های درشت یک سانتی‌متری یا درشت‌تر را به انتهای گلدان یا بستر خودمان به اندازه حدود یکی دو سانتی‌متر می‌ریزیم این مقدار بستگی به ظرفیت گلدان شما دارد در کل یک لایه باشد

مرحله دوم: ماسه ساختمانی خریداری شده را باید تفکیک کنیم این تفکیک باید بدین صورت انجام شود که ابتدا خوب ماسه رو شسته تا رس آن جدا شود باید چندین بار در تشت خوب بشورید تا رس ها جدا شود تا جایی که تقریباً آب صاف شود سپس با یک الک یا سبد سنگ‌های ریزودرشت را از هم جدا کنید. سنگ‌ریزه‌های ریز را باید با پیت ماس مخلوط کنید بدین صورت که یک پیمانه پیت ماس+۲ پیمانه ماسه ریز یک میلی‌متری یا دو میلی‌متری+یک پیمانه یا نیم پیمانه زغال کبابی خردشده مخلوط موردنظر را اگر ماکروفر دارید می‌توانید به مدت ۵ دقیقه قرار دهید سپس بعد از سر شدن روی سنگ‌های درشت که در مرحله اول آماده کرده بودیم تا مقداری کمی مانده به سر گلدان یا بستر می‌ریزیم. بعد این کار با فشار دست کمی فشار دهید تا بستر محکم شود

مرحله سوم: مقداری از سنگ‌ریزه‌های ریز یک میلی‌متری روی بستر می پاشیم .این مقدار می‌تواند یک لایه خیلی نازک باشد.

مرحله چهارم: بهتر است بذر کاکتوس های درشت کمی درون آب قرار دهید تا کمی آماده شوند برای بذرهای ریز این کار احتیاج نیست. بذر کاکتوس ‌ها بندرت درشت دارند منظور بذرهایی همانند اپونتیا و سایر بذرهای مشابه آن هست. بذرهای ریز روی سطح خاک پاشیده شود. بذر کاکتوس را وقتی بستر آماده شده روی آن بریزید دقت فرمایید هر بذر کاکتوس حدود ۵ برابر قطر بذر از هم فاصله داشته باشند. بذرهای متوسط هم به همین صورت روی بستر پاشیده شده و با فشار خیلی کم دست همین که بستر رو لمس کنه یا ۵۰ درصد آن داخل بستر باشد کافی هست این به این دلیل است که ما قصد داریم کاری کنیم که بذر کاکتوس های  نور را احساس کنند.

مرحله پنجم: آماده سازی قارچ‌کش، برای تهیه قارچ‌کش اگر خریدتان خوب باشد می‌توانید از فروشگاه تقاضای قارچ‌کش نمایید تا به‌صورت رایگان برای شما ارسال شود دقت فرمایید بعد از خرید قارچ‌کش‌ها حتماً آن را دور از دسترس کودکان قرار دهید. برای درست کردن محلول قارچ‌کش به مقدار دو در هزار استفاده نمایید یک قاشق چای‌خوری برای میزان یک ظرف نوشابه خانواده می‌باشد. می‌توانید قارچ‌کش را در ظرفی که بزرگ‌تر از ظرف بستر شما است درست کنید و بعد از اماده‌سازی ظرف بستر خود را درون آن قرار داده (دقت کنید محلول شما باید تا کمر ظرف بستر شما باشد) به مدت چند ثانیه بستر خود را درون این محلول قرار دهید انتهای بستر شما که سوراخ هست محلول را کشیده و تا بالا هدایت می‌شود، به محض خیس شدن آن را به آرامی برداشته و اجازه دهید آب اضافی خارج شود.

مرحله ششم: بعد از خارج شدن آب محلول قارچ‌کش ظرف را درون یک نایلون زیپ دار قرار دهید و درب آن را خوب ببندید تا رطوبت به ۱۰۰ درصد برسد سپس در مکانی که دمای آن بین ۲۰ الی ۳۰ درجه است قرار دهید سعی کنید مکانی که قرار می‌دهید دارای نور ضعیف باشد دقت کنید نور ضعیف عرض کردیم و این خیلی مهم است چنانچه نور شما در آن مکان قوی هست کاغذی نازک روی آن قرار داده تا شدت نور قوی گرفته شود.

مرحله هفتم: هر یک هفته یک بار بستر را چک کرده و درب آن را باز نمایید و بررسی کنید که آیا بستر قارچ زده شده یا نه اگر کپک‌های سفید دیدید از محلول قارچ‌کش کاربتدازیوم یا مانکوزب برای قارچ‌کشی موردنظر استفاده کنید و با اسپره روی آن اسپری کنید.

مرحله هشتم: چنانچه بذر کاکتوس های به‌صورت کامل جوانه‌زنی کردند مقدار نور بیشتر شود ولی باز تأکید می‌کنیم نور مستقیم نباشد باز تا چند ماه باید طبق روش گفته شده ادامه دهید شما هر ۴ روز یک‌بار نایلون رو باز کرده و بررسی کنید که مشکلی نداشته باشد همین مقدار برای تعویض هوای بستر هم کافی و هوای بستر عوض می‌شده و احتیاج نیست که نایلون را بردارید و مهم‌تر این که هر ۱۵ روز یک‌بار نایلون را باز کرده و با قارچ‌کش مقداری اسپری نمایید این مدت تا حداقل ۴ ماه معمولاً ادامه دهید و بعد این مدت که جوانه‌ها کمی رشد داشتند و قوی‌تر شدن یک سوراخ در نایلون ایجاد کنید تا کمی رطوبت کمتر شده و گیاه شما به هوای بیرون عادت کند که اصطلاحاً آداپته شدن گیاه نامیده می‌شود و به مرور بعد چند هفته این یک سوراخ به دوتا و همین‌طور بیشتر.

چند نکته مهم در رابطه با کاشت بذر کاکتوس

۱- درب زیپ پک شما خوب بسته شود احتیاجی به آبیاری مجدد ندارد ولی اگر احساس کردید رطوبت کم شده مجدداً عمل مرحله پنج را انجام دهید

۲-چنانچه بستر شما قارچ زده شد یا جلبک‌های سبز زد با یک آب‌پاش از محلول قارچ‌کش روی آن اسپری نمایید البته هر دو هفته یک بار اگر روی بستر خود را با قارچ‌کش اسپری نمایید هم مشکلی ندارد.

۳-جوانه‌زنی بذر کاکتوس ها کاملاً متفاوت هستند بین یک هفته الی ۳ ماه زمان می‌برد پس صبور باشید. کاشت آناکامپسروس، کونوفیتوم، اچوریا، کراسولاکیا، لیتوپس و مسمبریانتموم نیاز به دمای بالاتر از ۲۰ درجه تا زمان جوانه‌زنی ندارد و نباید پوشانده شود اگر چنانچه بذرهای شما جوانه‌زنی نکردند مجدداً بذرها را از بستر خارج نموده خشک کرده به مدت ۱۰ روز درون یخچال نگهداری نمایید و اعمال جوانه‌زنی را مجدداً اجرا نمایید

۴-روی هر بستری با یک لیبل نام بذر کاکتوس های کاشته شده همراه با تاریخ کاشت آن را بزنید که بعدها متوجه شدید گیاه شما چه بوده؟

۵-بعد از جوانه‌زنی به مدت یک الی چند ماه نشاها را به همان صورت درب بسته قرار دهید و بعد از گذشت زمان موردنظر به‌مرور رطوبت را کاهش دهید تا آداپته شده و به‌مرور گیاهان را از خزانه به گلدان‌ها انتقال دهید.

۶-آفتاب برای اکثر جوانه‌ها بسیار شدید بوده و در طبیعت وحشی آن‌ها معمولاً زیر یک سنگ یا گیاه دیگر به رشد ادامه می‌دهند. با در نظر گرفتن این مورد، گلدان‌ها را در نقطه‌‌ای روشن و زیر قفسه‌ی گلخانه یا پنجره قرار دهید تا فقط در مقاطعی از روز نور دریافت نماید. برای کنترل بهتر، نورپردازی مصنوعی ایدئال است.

۷-اکثر جوانه‌های کاکتوس به دمای بین ۲۱ الی ۳۲ درجه‌ی سانتی‌گراد برای جوانه‌زنی نیاز دارند. البته این یک نتیجه‌گیری عمومی است. برخی از گونه‌ها نظیر فروکاکتوس در دمای پایین جوانه نمی‌زنند و باید گرما را زیاد کنید دقت کنید تأکید می‌کنیم دما خیلی مهم هست.

مراقبت‌های بعد از کاشت بذر کاکتوس

۱- بستر یا خاک کشت بذر کاکتوس همیشه باید مرطوب باشد و درصورتی‌که احساس کردید رطوبت آن کم شده باید آب اسپری کنید.

۲- هر ۱۰ الی ۱۵ روز حتماً باید سم قارچ‌کش بر روی بستر با دوز استاندارد اسپری کنید به گونه‌ای که به ریشه‌های جوانه‌ها نیز برسد.

۳- بعد از سبز شدن همه بذر کاکتوس دما تا ۴۰ درجه نیز می‌تواند افزایش یابد ولی توجه داشته باشید در دمای بالا رشد کندتری خواهند داشت.

۴- حتماً هر روز به بستر کاشت سر بزنید تا در صورت مشاهده موارد مشکوک مانند حشرات یا قارچ‌ها بتوانید زود اقدام به درمان نمایید.

۵- برای کاهش بیماری‌ها بهتر است ظرف‌های کاشت را در محلی جداگانه و به دور از گیاهان بزرگ نگهداری کنید.

۶- جوانه‌های کاکتوس تا ۳ ماهگی نیازی به کود ندارند و تمام مواد غذایی موردنیاز تا سه ماهگی در پیت ماس موجود می‌باشد. بعد از سه ماهگی می‌توانید با کودهای NPK ازت پایین و پتاس بالا تغذیه کنید.

برای خرید بذر کاکتوس و سایر بذر کاکتوس ها به فروشگاه بذر ظرافت مراجعه فرمایید.

همچنین از راه‌های زیر نیز می‌توانید محصولات ما را ملاحظه و خرید نمایید:

۱- مراجعه به صفحه اینستاگرامی به آدرس:

https://www.instagram.com/zerafat_shop/

https://www.instagram.com/zerafat.shop

۲- مراجعه به کانال تلگرامی به آدرس:

https://t.me/zerafat_shop

۳- تماس با شماره موبایل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۹۳۳

کاشتن هندوانه در گلدان روشی جالب برای کسانی است که به کاشت سبزی‌ها و میوه‌ها در منزل علاقه دارند ولی به دلیل نداشتن باغچه نمی‌توانند از پرورش میوه‌جات لذت ببرند. بوته هندوانه از گیاهانی است که علیرغم اندازه بزرگ می‌توان آن را در گلدان‌های کوچک پرورش داد و از پرورش دادن آن لذت برد.

شیوه کاشتن هندوانه در گلدان

برای کاشت بذر هندوانه در گلدان به یک گلدان با اندازه مناسب برای کاشت نیاز است تا بذر هندوانه بتواند در آن رشد کند. بذر هندوانه به‌سرعت رشد می‌کند و به مقدار زیادی آب نیاز دارد، بنابراین توصیه می‌شود از یک گلدان ۵ گالنی یا بزرگ‌تر استفاده شود. اطمینان حاصل کنید گلدانی که از آن استفاده می‌کنید به اندازه کافی سوراخ زهکشی داشته باشد. گلدان را از خاک پر کنید. خاک مناسب برای کاشت بذر هندوانه خاک رسی شنی با PH 5 تا ۸/۶ است. خاک مناسب برای رشد بذر هندوانه خیلی مهم است تا بتواند بهتر رشد کند.

بعد از پر کردن گلدان، شما به یک واریته از هندوانه نیاز دارید که به‌خوبی در گلدان رشد کند. بذر هندوانه هایی برای کاشت در گلدان مناسب هستند که بوته جمع‌وجوری دارند و میوه‌های کوچکی تولید می‌کنند. بعد از انتخاب گونه هندوانه، بذر هندوانه را در خاک بکارید. عمق کاشت بذر هندوانه باید ۳ برابر طول دانه باشد. بعد از کاشت به‌خوبی به بذر هندوانه آب دهید. زمانی که هوا سرد است باید گلدان در خانه نگه‌داری شود. بهتر است بذر هندوانه را قبل از کاشت ۲۴ ساعت در آب خیساند.

مراقبت از هندوانه در گلدان پس از کاشته شدن

زمانی که بذر هندوانه در گلدان کاشته می‌شود نیاز به مراقبت‌هایی دارد. معمولاً کسانی بذر هندوانه را در گلدان می‌کارند که فضای محدودی دارند. بوته هندوانه به‌صورت تاک رشد می‌کند و بنابراین به داربست نیاز دارد. اگر هندوانه در خانه کاشته شود باید گرده افشانی با دست انجام شود زیرا گرده افشانی به اندازه کافی انجام نمی‌شود. گلدان بذر هندوانه نیاز به آبیاری روزانه دارد و باید در دمای کمتر از ۲۶ درجه سانتی‌گراد نگه‌داری شود. می‌توان هفته‌ای یک‌بار از کود مایع و یا ماهی یک‌بار از کود پودری استفاده کرد.

برای خرید بذر هندوانه و سایر بذر صیفی جات به فروشگاه بذر ظرافت مراجعه فرمایید.

همچنین از راه‌های زیر نیز می‌توانید محصولات ما را ملاحظه و خرید نمایید:

۱- مراجعه به صفحه اینستاگرامی به آدرس:

https://www.instagram.com/zerafat_shop/

https://www.instagram.com/zerafat.shop

۲- مراجعه به کانال تلگرامی به آدرس:

https://t.me/zerafat_shop

۳- تماس با شماره موبایل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۹۳۳

برای کاشت بذر هویج در خانه باید ابتدا به آماده‌سازی خاک و سپس بذرپاشی و شرایط نگهداری این صیفی‌جات بپردازید. برای بهره‌مندی از نکات کلیدی دقیق در این زمینه در ادامه این مطلب همراه ما باشید.

مراحل کاشت بذر هویج در گلدان

مراحل کاشت بذر هویج را مرحله به مرحله به ترتیب زیر با ما انجام دهید:

خاک‌ورزی

همان‌طور که می‌دانید، هویج یک گیاه ریشه‌ای است. پس خاک اولین و مهم‌ترین اصل در کشت بذر هویج محسوب می‌شود که باید با دقت انتخاب شود. در کشت بذر هویج باید از خاک سبک و شنی و عاری از هر گونه گل خیس سنگین و سنگی استفاده کرد تا گیاه به‌راحتی بتواند به عمق خاک برود. شما می‌توانید از خاک پوسال تازه بهره بگیرید و گلدانتان را با آن پر کنید. ۲۵ سانتی‌متر از سطح گلدان را از خاک خالی بگذارید تا هنگامی که‌برگ‌های هویج رشد کردند از حمله مگس هویج در امان بمانند.

زمان مناسب برای کاشت بذر هویج

در فصل بهار تا آخرین سرما صبر کنید و بعد شروع به کشت بذر هویج بکنید. زیرا فصل مناسب برای این کار بهار بعد از آخرین سرما است. اگر جای مناسب داشته باشید تا آخر تابستان هر دو هفته یک بار می‌توانید در منزل بذر هویج بکارید. در نظر داشته باشید که بذر هویج در هوای سرد زنده نمی‌ماند و برای برداشت هویج رسیده کشت این گیاه را تا اواسط تابستان ادامه دهید.

نحوه کاشت بذر هویج

یک روز قبل از کاشت بذر هویج، خاک را خوب آب دهید تا مرطوب شود و فردای آن روز در ردیف‌های کوچک به اندازه مساوی بذر هویج بریزید و روی آن را با خاک مرغوب پر کنید و کمی با دست فشار دهید و سپس به‌وسیله یک آب‌پاش سطح خاک را نم‌دار کنید.

مراقبت از گیاه هویج

بعد از کشت بذر هویج در خاک دو الی سه هفته طول می‌کشد که جوانه‌ها سر از خاک بیرون بیاورند. بعد از اینکه جوانه‌ها حدود ۲٫۵ سانتی‌متر از خاک بیرون آمد باید به‌آرامی جوانه‌ها را از خاک بیرون بکشید و به شکل مرتب در یک ردیف بکارید. فاصله بین هر جوانه هویج باید ۵ سانتی‌متر باشد تا به‌خوبی رشد کنند.

هرس گیاه

گیاه هویج را باید در هنگام عصر هرس کنید تا از حمله مگس هویج به گیاه جلوگیری کنید و بعد تمام برگ‌های اصلاح شده را در سطل زباله بیندازید و به بیرون منزل انتقال دهید تا بوی آن‌ها مگس هویج را به سمت گیاه نکشاند و بعد خاک اطراف هویج‌ها را کمی سفت کنید و به آن آب بدهید.

محافظت محصول در برابر آفات

مگس هویج و کرم ابریشم دو آفت هویج هستند که برای دور ماندن گیاه از شر حمله این آفات هنگامی‌که برگ‌ها به‌خوبی رشد کردند باید به‌وسیله یک محفظه توری گیاه را بپوشانید و همچنین مواظب هویج‌هایی که از خاک بیرون می‌زنند باشید و روی آن‌ها را با خاک تا زمان رسیدن کامل بپوشانید وگرنه غیرقابل‌مصرف می‌شوند.

زمان مناسب برای برداشت هویج

زمانی که‌برگ‌های بیرونی پژمرده شده و برگ‌های داخلی شروع به ریختن، کردند محصول شما آماده برداشت می‌باشد و این زمان معمولاً آخر تابستان و اوایل پاییز می‌باشد. هویج‌های رسیده را در یک عصر غیر بارانی برداشت نمایید و برای این کار از چنگک باغبانی استفاده کنید تا به محصول آسیب نزنید. هویج‌ها را از خاک در بیاورید و برگ‌هایش را کاملاً جدا کنید. خاک‌های روی آن را بتکانید و تا موقع مصرف از شستن آن‌ها بپرهیزید.

اگر می‌خواهید از کشت بذر هویج در منزل نتیجه بگیرید به نکات ذکرشده در متن توجه کنید و برای کشت بذر هویج تمام شرایط را مهیا نمایید.

برای خرید بذر هویج و سایر بذر صیفی جات به فروشگاه بذر ظرافت مراجعه فرمایید.

همچنین از راه‌های زیر نیز می‌توانید محصولات ما را ملاحظه و خرید نمایید:

۱- مراجعه به صفحه اینستاگرامی به آدرس:

https://www.instagram.com/zerafat_shop/

https://www.instagram.com/zerafat.shop

۲- مراجعه به کانال تلگرامی به آدرس:

https://t.me/zerafat_shop

۳- تماس با شماره موبایل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۹۳۳

شاید بتوان گفت در بین گل‌های زیبایی که از قدیم کشت آن‌ها مرسوم بوده و محبوبیت خود را از دست نداده‌اند، بعد از گل شمعدانی که تقریباً کشت آن در همه مناطق کشورمان رایج و در هر محلی چه فضای باز و چه در محیط آپارتمان می‌توان آن را کاشت و نگهداری کرد. گلی که شرایط نگهداری و کاشت آسانی دارد، اگر به‌خوبی از آن نگهداری کنید و اطلاعات کافی در زمینه پرورش آن داشته باشید. در این مقاله نحوه کاشت و نگهداری گل اطلسی را آموزش می‌دهیم.

شرایط نگهداری گل اطلسی

۱) خاک

گل اطلسی به خاک نسبتاً سنگین (رسی دارای کود کافی) با زهکش مناسب نیازمند است. اضافه کردن مقداری خاک‌برگ و کود دامی پوسیده به خاک گلدانی نیز برای کاشت و پرورش این گل در آپارتمان مناسب است. دقت کنید هر چه خاکی که برای کاشت و نگهداری گل اطلسی انتخاب می‌کنید تازه‌تر باشد، گیاه رشد بهتر خواهد داشت. بنابراین از خاکی که قبلاً در آن گلی پرورش داده‌اید برای کاشت بذر گل اطلسی استفاده نکنید.

۲) نور

گل اطلسی به نور مستقیم و فراوان آفتاب نیاز دارد ولی توصیه می‌شود در تابستان و در فضای باز، در مکان‌هایی که شدت آفتاب زیاد است سطح خاک را با کمپوست بپوشانید تا از خشک شدن زمین اطراف گل و کوتاه شدن عمر بوته‌ها جلوگیری کنید.

در محیط آپارتمان نیز بهترین مکان برای نگهداری گلدان اطلسی پنجره‌های جنوبی و آفتاب‌گیر است. به دلیل نیاز نوری زیاد این گل، کاشت آن در آپارتمان‌های کم نور غیر‌ممکن است و در مناطقی که تابستان‌های مرطوب و خنکی دارند، گل اطلسی دراز و علفی شده، تعداد گل‌های آن بسیار کم می‌شود.

۳) آبیاری

بهترین زمان برای آبیاری این گل هنگامی است که در فاصله بین دو آبیاری خاک سطحی خشک شده باشد و لازم است از ریختن آب روی گلبرگ‌ها پرهیز شود.

۴) آفات گل اطلسی و روش مبارزه با آن

گل اطلسی از گل‌های نسبتاً کم آفت محسوب می‌شود؛ ولی اگر خیلی انبوه باشد، ممکن است موردحمله شته‌ها قرار گیرد. برای این کار باید بوته‌ها را با سم‌های تماسی مانند سم مالاتیون سم‌پاشی کنید.

توجه: تماس سم با گلبرگ‌ها باعث از بین رفتن رنگ گل می‌شود، بنابراین بهتر است از تماس سم با گل تا حد ممکن پرهیز کنید.

۵) کود دهی

فقط زمانی به گل‌های اطلسی کود دهید که عمر گل‌هایش تمام شده باشد. بعد از پایان دوره گل‌دهی هر پانزده روز یک بار به آن کود بدهید. جالب است بدانید اگر در خاک باغچه یا در پارک‌ها در سال اول بذر گل اطلسی بومی را کشت کنید، یا گلدانی را با خاک کاه‌گل کهنه پشت‌بام پر کنید، خیلی زود و بدون دردسر، باغچه و گلدانی پر از گل اطلسی خواهید داشت!

۶) دمای مناسب

گل اطلسی محدوده دمای زیادی را تحمل می‌کند ولی بهترین گل‌دهی گیاه در دمای بیشتر از ۲۰ درجه سانتی‌گراد صورت می‌گیرد. در دما‌های کمتر از ۴ درجه سانتی‌گراد و بیشتر از ۳۰ درجه گیاه صدمه خواهد دید و دمای بستر ۲۰ تا ۲۵ درجه برای جوانه‌زنی این گل ایده‌آل است.

توصیه: در روز‌هایی که دمای هوا به بیشتر از. ۳۰ درجه سانتی‌گراد است، میزان آبیاری گل را افزایش دهید تا از خشکی ناشی از گرمای زیاد آسیب نبیند.

طریقه کاشت و تکثیر گل اطلسی

چگونه بذر گل اطلسی را بکاریم؟

زمان مناسب برای کاشت بذر گل اطلسی اواخر فصل زمستان و اوایل فروردین است. برای کاشت می‌توانید بسته به نوع رقم گل اطلسی که عمدتاً شامل اطلسی بومی، اطلسی ژاپنی، اطلسی الوان و ... می‌شود، بذر گل اطلسی را از فروشگاه‌های محصولات کشاورزی و نمایشگاه‌های گل و گیاه تهیه کنید.

مراحل کاشت بذر گل اطلسی از طریق بذر به شرح زیر است:

بستر کاشتی حاوی کوکوپیت، پیت ماس و شن یا خاک‌برگ مخلوط با شن ریز را آماده کنید و آن را داخل سینی نشا بریزید.

بذر گل اطلسی بسیار ریز است، بنابراین می‌توانید آن‌ها را با کمی کود مخلوط و روی سطح بستر کاشت بریزید و روی آن‌ها را با لایه نازکی از خاک بپوشانید. دقت کنید بذر گل اطلسی بایستی سطحی کاشته شود. آن‌ها نیاز به نور دارند و نباید عمقی کشت شوند.

بستر کاشت را به آرامی و به‌طور کامل آبیاری کنید و دقت کنید هنگام آبیاری بذر گل اطلسی جابه‌جا نشوند. برای آبیاری بهتر است از اسپری آب استفاده کنید.

سینی نشا را با پلاستیک شفافی بپوشانید تا شرایط گلخانه‌ای از نظر گرما و رطوبت برای جوانه زدن بذر گل اطلسی ایجاد شود و برای تهویه هوا چند سوراخ در سطح پلاستیک بزنید.

سینی نشا را در محیطی با دمای ۱۸ تا ۲۲ درجه سانتی‌گراد دور از تابش مستقیم نور خورشید قرار دهید. تا هنگام جوانه‌زنی بذر گل اطلسی روزانه بستر کاشت را بررسی کنید تا همواره مرطوب و نه خیس باشد.

تذکر: حتماً بلافاصله بعد از جوانه زدن بذر گل اطلسی نایلون را بردارید. در طول جوانه‌زنی تنش‌های محیطی به گیاهچه صدمه زیادی میزند و نباید اجازه بدهید محیط زیاد گرم و سرد شود یا بدون آب بماند. پس از جوانه‌زنی بذر گل اطلسی، آن را به محلی با نور بیشتر منتقل کنید.

در صورت شرایط مناسب محیط بعد از ۷ تا ۱۰ روز بذر گل اطلسی جوانه می‌زنند. پس از سه برگی شدن جوانه‌های بذر گل اطلسی می‌توانید از کود رقیق شده مخصوص گیاهان زینتی برای رشد سریع‌تر و بهتر گل‌ها استفاده کنید.

زمانی که جوانه‌های گل اطلسی چهار برگی شدند و در اواسط بهار می‌توانید گل‌های اطلسی را به گلدان اصلی یا فضای باز منتقل کنید. در فضای باز هر بوته گل اطلسی را با فاصله ۳۰ سانتیمتر از یکدیگر بکارید تا فضای کافی برای رشد و نگهداری گل اطلسی داشته باشید.

آیا می‌توان گل اطلسی را قلمه زد؟

گل اطلسی در دو نوع دائم و یک‌ساله وجود دارد. بیشتر گل‌های اطلسی که از گذشته در باغچه‌ها کشت می‌شده‌اند اطلسی بومی و دائمی است، ولی انواع رنگارنگ و با گل‌های پرپر و درشت از نوع یک‌ساله هستند که می‌توانید از ساقه‌های سالم، ضخیم و قوی گیاه قلمه تهیه کنید.

بهترین زمان برای قلمه زدن گل اطلسی فصل تابستان است.

به این منظور با کمک قیچی باغبانی یا چاقوی تیز که قبلاً ضدعفونی کرده‌اید ساقه‌های نسبتاً ضخیم گیاه را به طول ۱۰ تا ۱۵ سانتیمتر جدا کنید و آن‌ها را در بستر خاک قلمه بکارید.

گلدان حاوی قلمه را در محیطی گرم و مرطوب تا زمان ریشه‌دار شدن قلمه‌ها نگهداری کنید. در حدود چند ماه طول می‌کشد تا قلمه‌های گل اطلسی ریشه‌دار شوند.

گل آهار (Zinnias) از گیاهان یک ساله است که رشد بسیار سریعی دارد و گل‌های بزرگی هم تولید می‌کند. کاشت گل آهار، با رنگ‌های متنوعی که دارد، طیف زیبایی از رنگ‌ها را به باغ ارمغان می‌دهد. رایج‌ترین گل آهار، گل کوکب است که تا ۹۰ سانتی‌متر رشد می‌کند. گل آهار در رنگ‌های قرمز، نارنجی، صورتی، زرد، بنفش، سفید است. از گل‌های رنگارنگ آهار برای تزیین حاشیه‌ها استفاده می‌شود. گل‌های آهار کوچک‌تر برای تزیین حاشیه‌ها و قرار دادن در گلدان‌ها مناسب‌تر هستند. گل آهار ظریف هم برای سبدهای آویز مناسب هستند. گل آهار برای درست کردن دسته گل بسیار مناسب هستند. گل آهار از زیباترین گل‌هایی است که برای کاشت در باغچه‌ها یا نماسازی‌ها مورداستفاده قرار می‌گیرد. از این گل به‌عنوان گل شاخه بریده هم می‌توان استفاده نمود.

گیاه‌شناسی گل آهار

آهار یک گل یک‌ساله است و زادگاه آن مکزیک است، برگ‌های پهن و دراز و نوک تیزی دارد برگ‌های گل آهار نسبتاً خشن است. رنگ برگ‌ها کمی به خاکستری می‌زند این‌گونه زیبا دارای گونه‌های پاکوتاه و پابلند می‌باشد در هر دو مدل این گیاه گل‌ها به دو نوع گل درشت و گل ریز موجود است و تنوع زیادی در این‌گونه یافت می‌شود. گلدهی این گیاه به علت رشد سریعی که دارد از زمان کاشت تا زمان گلدهی حدود ۲ ماه زمان می‌برد گرمای تابستان گلدهی آن را متوقف نمی‌کند و مرتباً در حال گلدهی است این‌گونه گیاهی زیبا در تمام فصل تابستان و اوایل فصل پاییز گلدهی دارد.

شرایط اکولوژیک موردنیاز گل آهار

خاک

بذر گل آهار به خاکی نیاز دارد که زهکش مناسب داشته باشد. همچنین اگر مقداری کود دامی پوسیده به خاک اضافه شود، سبب بهبود خصوصیات فیزیکی و شیمیایی خاک شده و رشد گیاه را بهبود می‌بخشد. به‌طورکلی بذر گل آهار در خاک باغچه به‌راحتی رشد می‌کند.

آبیاری

این گیاه خشک‌سالی و کم‌آبی را حتی در روزهای گرم سال تحمل می‌کند. بذر گل آهار برای رشد مطلوب به رطوبت کافی نیاز دارد ولی باید توجه داشت که هوای بسیار مرطوب و شرجی، به گیاه لطمه می‌زند.

دما

گرمای بیش‌ازحد هوا، گلدهی و قطر گل‌ها را کاهش می‌دهد و حتی می‌تواند منجر به توقف گلدهی نیز بشود. بنابراین در روزهای گرم تابستان باید بعدازظهرها در تابستان باشند.

نور

این گیاه نور مستقیم را دوست دارد. اگر نور کم باشد باعث رشد طولی گیاه و تولید ساقه‌های نازک و کاهش گلدهی می‌شود، تولید گل‌های کوچک و رنگ‌پریدگی می‌شود و اگر شدت نور بالا باشد باعث سوختگی برگ‌ها و ریزش گل‌ها می‌شود.

گونه‌های مهم گل آهار

از گونه‌های این جنس می‌توان z.angustifolia, z. haageana, z.Mexicana با گل‌های کم پر و نیمه پرپر و z.elegans را نام برد. امروزه ارقام پاکوتاه و پابلند به بازار عرضه شده که ارقام پاکوتاه آن بیشتر موردتوجه قرار گرفته است.

روش تکثیر گل آهار

تکثیر این گیاه با کشت بذر گل آهار صورت می‌گیرد. به این منظور دو راه در نظر گرفته می‌شود:

۱٫ نشاکاری: برای نشاکاری در مناطق سردسیر، بذر گل آهار را در فروردین یا اردیبهشت ماه، در خزانه می‌کارند و بعد در تیر ماه نشاکاری انجام می‌گیرد. اما در مناطق گرمسیر، انتقال در اسفند ماه صورت می‌گیرد و باعث می‌شود در مقایسه با حالت قبلی، ارتفاع و انشعابات گیاه بیشتر شده و عملکرد بذر گل آهار افزایش یابد. زمان انتقال نشا، در مرحله ۳ تا ۴ برگی است و اگر به تأخیر بیافتد، برگ‌های پایین ریزش پیدا کرده و گیاه ظاهر نامطلوبی پیدا می‌کند. این روش یک عیب دارد و آن هم زمان‌بر بودن و وقفه زیاد است. به همین دلیل اکثراً بذر گل آهار مستقیماً در محیط اصلی کشت می‌شود.

۲٫ کشت مستقیم بذر گل آهار: در این روش بذر گل آهار در اوایل بهار در زمین اصلی کشت می‌شود و از آنجای که بذر مصرفی زیادتر از حالت نشاکاری است پس حتماً باید عمل تنک کردن در مرحله ۲ تا ۳ صورت گیرد. در غیر این صورت گیاه دچار خوابیدگی می‌شود.

شرایط نگهداری گل آهار

محل کاشت بذر گل آهار باید در طول روز حداقل ۴ الی ۶ ساعت از تابش مستقیم نور خورشید برخوردار باشد، باید مراقب بود که بهترین مکان برای کاشت گیاه مکانی است که در طول روز بیشتر از ۶ ساعت نور مستقیم خورشید بیشتر نتابد زیرا همان‌طور که نور کم باعث رشد ساقه‌ها و گلدهی کم خواهد شد. آفتاب زیاد بخصوص در روزهای گرم باعث کوچک ماندن گل‌ها خواهد شد، همچنین برای آبیاری گیاه نباید اجازه داد خاک به‌طور کامل خشک شود بخصوص در ایام تابستان با گرمی هوا و افزایش دما نیاز گیاه به آب بیشتر می‌شود، البته نباید خاک گیاه همیشه غرق آب باشد که باعث پوسیدگی گیاه خواهد شد، آبیاری در فواصل زمانی مناسب باعث گلدهی بهتر گیاه خواهد شد.

گلدهی گل آهار

به علت رشد زیاد آهار، از زمان کاشت بذر گل آهار تا گلدهی آن ۱٫۵ تا ۲ ماه طول می‌کشد. گرمای تابستان گلدهی آن را متوقف نکرده و مرتب گل‌های جدیدی را می‌توان روی آن مشاهده کرد. بدین ترتیب در تمام مدت تابستان و نیمی از پاییز گلدهی دارد.z.elegans روزکوتاه اختیاری است و در روزهای کوتاه زودتر به گل می‌رود بهترین کیفیت گل آهار در روزهای کوتاه اواخر تابستان به دست می‌آید.z. angustifolia نسبت به طول روز بی‌تفاوت است.

نگهداری پس از برداشت گل آهار

زمانی که آهار به‌منظور استفاده از گل بریده آن پرورش داده می‌شود باید پس از باز شدن کامل گل و در ساعت‌های خنک روز مانند صبح یا بعدازظهر و زمانی که گیاهان عاری از رطوبت یا شبنم باشند برداشت شود. شاخه باید تا بیشترین طول برداشت شود اما تعداد گره کافی برای تولید دوباره گل بر روی گیاه باقی بماند. از آهار می‌توان برای تولید گل خشک استفاده کرد که به علت تنوع در رنگ و شکل و اندازه گل این گیاه زیاد موردتوجه قرار گرفته است. به جز رنگ قرمز و تیره و رنگ سرخابی که به حالت نامطلوبی تغییر رنگ می‌دهند دیگر رنگ‌های آهار را به‌خوبی می‌توان خشک نمود.

آفات و بیماری‌های گل آهار

از بیماری‌های مهم آهار که کشت و کار آن را محدود می‌کند سفیدک پودری (Eryziphe cichoracearum) می‌باشد. بیشترین آلودگی در اواخر تابستان و اوایل پائیز رخ می‌دهد. استفاده از قارچ‌کش به‌صورت پیشگیرانه می‌تواند در کنترل آن مؤثر باشد. Z. angustifolia به سفیدک مقاوم است.

قارچ‌های پینیوم و فیتوفتورا باعث پوسیدگی ریشه این گیاه شوند که علامت آن سیاه شدن ریشه و پایین ساقه است. در شرایط زه کشی نامطلوب همراه با آبیاری زیاد این حالت بیشتر اتفاق میافتد.

استفاده از قارچ‌کش‌های اتازول یا متالاکسیل در خاک یا محلول‌پاشی گیاه با Fosetyl-Al می‌تواند در کنترل بوته میری و پوسیدگی ریشه ناشی از این قارچ‌ها مؤثر باشد. فوزاریوم و رایزوکتونیا نیز می‌تواند باعث سیاه شدن ریشه و پایین ساقه و کاهش سبز شدن بذر گل آهار، توقف رشد، زرد شدن، پژمردگی و مرگ گیاهان مسن‌تر شوند.

نکات کاربردی در رابطه با گل آهار

گل آهار به‌صورت یک ساله کاشته می‌شود. بذر گل آهار را در اردیبهشت ماه در خزانه می‌کارند و در تیر ماه آن را نشا کار می‌کنند. این گل از گیاهانی است که بذر آن مستقیماً در محل اصلی یعنی حاشیه‌های گل‌کاری کاشته می‌شود و رشد آن بسیار زیاد است

مراقبت‌های بیشتر می‌تواند شامل وجین کردن، تنک کردن اطراف بوته، آبیاری منظم در روزهای گرم تابستان و احیاناً استفاده از یک کود مایع (ماهی یک‌بار) خواهد بود.

دما زیر ۱۵ درجه سانتی‌گراد گلدهی گل آهار را کم می‌کند. دما زیر ۱۰ درجه سانتی‌گراد هم برگ‌های آن را زرد می‌کند.

اگر پوسیدگی، قارچ، پژمردگی و سفیدک‌هایی مشاهده کردید باید آبیاری را کم کنید.

آفتاب بالای ۶ ساعت و دما بالا ۳۰ درجه سانتی‌گراد باعث کوچکی گل‌ها می‌شود.

بهترین حالت گلدهی آن اواخر تابستان است چرا که کم‌کم روزهای کوتاه می‌شوند و این گیاه در واقع روزکوتاه اختیاری است.

زمان گل‌دهی آن از وسط تابستان- آخر تابستان/اوایل پاییز- وسط پاییز است.

این گیاه برای پروانه‌ها، زنبورها، مرغ‌های مگس‌خوار جذاب است.

هرس کردن ساقه جوان گل آهار، کندن گل‌های خشک شده و حذف شاخه‌های جانبی، گلدهی را افزایش می‌دهد. حذف شاخه‌های بلند هم برای مرتبی گیاه خوب است.

برای خرید بذر گل آهار و سایر گیاهان زینتی به فروشگاه بذر ظرافت مراجعه فرمایید.

گل شاه پسند گیاهی زیبا و جذاب برای نگهداری در فضاهایی است که در طول روز دارای نور کافی خورشید هستند. اگر شما در خانه باغچه دارید یا بالکن شما فضایی مناسب برای کاشت گیاه دارد، پیشنهاد ما نگهداری و کاشت گل شاه پسند است. در این مقاله شما را با روش کاشت بذر گل شاه پسند در باغچه و گلدان و شرایط نگهداری از آن آشنا می‌کنیم.

نحوه کاشت بذر گل شاه پسند در باغچه و گلدان

کاشت بذر شاه پسند در باغچه باید در اواخر تابستان انجام شود،‌ اما در محیط آپارتمان با تنظیم دمای محیط در هر زمانی می‌توانید به کاشت و نگهداری از این گیاه اقدام کنید. مراحل کاشت بذر گل شاه پسند به شرح زیر است:

بذر‌ گل شاه پسند را قبل از کاشت به مدت ۲۴ ساعت در آب بخیسانید تا زودتر جوانه بزنند.

بذر‌ گل شاه پسند خیسانده شده را در سینی نشا و بستر حاوی ماسه و پرلیت بکارید و بر روی بذر‌ گل شاه پسند را با لایه نازکی از ماسه بپوشانید، البته به نحوی که خیلی پوشانده نشوند. بذر‌ گل شاه پسند برای جوانه‌زنی به نور نیاز دارد.

تا زمانی که بذر‌ گل شاه پسند جوانه بزند، بستر کاشت را مرطوب نگه‌دارید. پوشاندن سطح گلدان با یک پلاستیک به حفظ رطوبت هوا کمک کرده و این عمل نیز به جوانه‌زنی بذر‌ گل شاه پسند کمک می‌کند.

پس‌ازآن که گیاهچه‌های جوان، شش برگی شدند، آن‌ها را به گلدان اصلی منتقل کنید.

جوانه‌زنی بذر‌ گل شاه پسند حدود ۶ الی ۱۴ روز طول می‌کشد.

برای کاشت در گلدان از سایز متوسط استفاده کنید و چنانچه در باغچه می‌کارید، نشاء‌ها را با فاصله ۱۰ سانتی‌متر از یکدیگر بکارید.

مکانی که برای کاشت بذر‌ گل شاه پسند در نظر گرفته‌اید باید کاملاً آفتابی باشد و در تابستان گیاه را به‌طور مرتب آبیاری کنید.

گیاه‌شناسی گل شاه پسند

گل شاه پسند انواع گوناگونی دارد و در بین این گونه‌ها، گیاه یک‌ساله و چندساله دیده می‌شود. این گیاه به شکل بوته‌ای رشد کرده و ارتفاع آن بین ۲۰ تا ۵۰ سانتی‌متر متغیر است. شاه پسند، دارای گل آذین چتری با گل‌هایی به رنگ‌های قرمز نارنجی و یا دو رنگ جدا از هم زرد است. ویژگی بارز این گیاه، تغییر رنگ گل‌ها هم‌زمان با افزایش سن است به‌طوری که گل‌ها در ابتدا زرد، بعد نارنجی و بعد قرمز رنگ می‌شوند. گلدهی گیاه شاه پسند در مناطق گرمسیر، در تمام طول سال و در سایر مناطق، بسته به دما، در تابستان صورت می‌گیرد.

شرایط محیطی موردنیاز نگهداری گل شاه پسند

خاک: بذر‌ گل شاه پسند به خاک با حاصلخیزی متوسط و زهکشی کافی نیاز دارد.

نور: شاه پسند بسیار آفتاب دوست است و به نور کامل آفتاب نیازمند است. اگر بذر‌ گل شاه پسند را در گلدان و در داخل منزل نگهداری می‌کنید، لازم است آن را در مکانی که در طی روز حداقل ۵ تا ۶ ساعت از نور مستقیم آفتاب بهره‌مند است، قرار دهید.

دما: گل شاه پسند گرمای هوا را به‌خوبی تحمل می‌کند، ولی به سرمای کمتر از ۱۰ درجه سانتی‌گراد حساس است. در فضای باز این گل مخصوص فصل بهار و تابستان است ولی در محیط خانه، با تنظیم دمای محیط، می‌توانید در فصل پاییز و زمستان نیز این گیاه را نگهداری کنید.

آبیاری: نیاز آبی گل شاه پسند متوسط است و در فصل تابستان باید به‌طور مرتب آبیاری شوند. این گیاه رطوبت بیش‌ازحد را تحمل نمی‌کند، بنابراین از غرقابی کردن گیاه بپرهیزید. توجه داشته باشید، آبیاری بیش‌ازاندازه باعث رشد علفی و عدم گلدهی گیاه خواهد شد.

آفات و بیماری‌ها: گیاه شاه پسند، به بیماری سفیدک پودری و بیماری‌های قارچی حساس است و برای پیشگیری از آن باید از پاشیدن آب روی برگ‌های گیاه خودداری کنید. شرایط سرد و مرطوب و عدم وجود نور کافی ازجمله شرایط مساعد برای شیوع این بیماری‌ها است.

کوددهی: یک بار کوددهی در اول بهار و یک بار اول تابستان کافی است.

اگر از این گیاه را در منزل نگهداری می‌کنید، به زودی شاهد رفت‌وآمد پروانه‌ها به سمت این گل خواهید بود. هنگام کاشت شاه پسند، حتماً از دستکش استفاده کنید، چون شیره گیاه برای پوست حساسیت‌زاست.

بذر کاهو را در بهار و بیشتر در اوایل تابستان بکارید، کاشت کاهو در این زمان نشاها را نازک کرده و در زمان بلوغ برداشت کنید. اما دانستن چگونگی پرورش کاهو بیش از این‌ها و درمان آن‌ها به‌گونه‌ای عادی بیشتر ناامیدکننده نخواهد بود. کاهو از سبزی‌هایی است که در آب‌وهوای خنک بهتر رشد می‌کند و انواع مختلفی از آن وجود دارد که به‌طور ایده آل با آب‌وهوای انگلیس متناسب هستند. این سبزی شرایط آفتابی گرم را دوست ندارد. آن‌ها همچنین باران زیادی را دوست دارند بنابراین با آبیاری منظم آن‌ها را مرطوب نگه‌دارید.

آفات و بیماری‌ها روی آن‌ها نیز تأثیر خواهند داشت، ممکن است از بین نرود اما از شدت آن‌ها کاسته می‌شود. اگر بلافاصله بذر کاهو بکارید، گیاهان به‌طور هم‌زمان بالغ می‌شوند و تقریباً یک هفته وقت دارید که آن‌ها را بچینید تا شروع به بذر کنند. پرورش بذر کاهو بسیار ارزان‌تر و به‌مراتب آسان‌تر از آن است که تصور می‌کنید. به‌محض اینکه در آن مهارت پیدا کردید، دیگر کاهو نمی‌خرید و همیشه خودتان آن را می‌کارید. کاشت بذر کاهو کاملاً ساده است اما روش‌های مختلفی وجود دارد که می‌توانید استفاده کنید و برخی نکات مهم را باید به خاطر بسپارید تا درنهایت به نشاهای سالم برسید. در این بخش شما در مورد انواع مختلف بذر کاهو برای رشد، روش‌های کاشت برای باغچه شما بهترین کار را خواهد داشت و مدت‌زمان آن را خواهید آموخت.

انواع بذر کاهو برای کاشت

انواع مختلفی از بذر کاهو وجود دارد که می‌توانید بکارید. من دوست دارم چندین نوع مختلف بذر کاهو بکارم بنابراین مخلوط خوبی برای سالادهایم دارم.

روش‌های توصیه شده برای کاشت بذر کاهو

شما می‌توانید بذر کاهو را مستقیم در باغچه بکارید، کاشت بذر کاهو را از داخل خانه شروع کنید یا حتی بذرهای زمستانی را امتحان کنید. من شخصاً ساده‌تر می‌دانم که بذرپاشی را مستقیماً انجام دهم، زیرا آن‌ها خیلی سریع رشد می‌کنند و پیوند نشاهای کوچک مشکل است. مناسب‌ترین روشی که انتخاب می‌کنید بستگی به محل زندگی شما دارد. اگر برای کاشت مستقیم بذر کاهو خیلی گرم یا سرد است، بهترین گزینه برای شروع کاشت این است که آن‌ها را در فضای داخلی خانه بکارید.

چه مدت از بذر تا برداشت؟

بذر کاهو خیلی سریع رشد می‌کنند. به‌طور متوسط ​​فقط ۴۰-۵۰ روز طول می‌کشد تا آن‌ها به بلوغ کامل برسند. شما می‌توانید خیلی زودتر از آن برداشت انواع برگ را شروع کنید، زیرا ابتدا نیازی به رسیدن کامل ندارند. برای بزرگ‌تر شدن کاهوها و بالغ شدن کامل آن‌ها زمان بیشتری نیاز است و حداکثر مدت زمان رشد کاهوها از بذر کاهو تا رشد کامل ۵۵ تا ۸۰ روز خواهد بود.

طرز کاشت کاهو با بذر

کاشت بذر کاهو کمی برنامه‌ریزی می‌برد. فقط آن‌ها را به باغ نیندازید و به بهترین‌ها امیدوار باشید. با کاشت بذر کاهو به روش صحیح و در زمان مناسب، خود را برای موفقیت آماده کنید.

فصل کاشت کاهو

بذر کاهو در دمای سردتر بهار یا پاییز بهترین جوانه را می‌زنند. اگر خیلی گرم باشد، آن‌ها جوانه نمی‌زنند. بنابراین بهترین زمان برای کاشت بذر کاهو به‌محض اینکه زمین در اوایل بهار قابل کار باشد، یا هنگامی که اواخر تابستان یا اوایل پاییز شروع به سرد شدن می‌کند، بهترین زمان است.

نحوه کاشت بذر کاهو به‌صورت مرحله‌به‌مرحله

در زیر مراحل کاشت بذر کاهو را طی می‌کنیم. قبل از شروع، تمام وسایل لازم را آماده کنید. این کار باعث آسان‌تر و سریع‌تر شدن روند کاشت می‌شود.

لوازم موردنیاز: بذر کاهو، ماله دستی، آب، سینی‌های نشا (اختیاری)، خاک شروع بذر کاهو یا گلوله‌های پیت معمولی (اختیاری)

نحوه کاشت کاهو

مرحله ۱: مخلوط گلدان یا گلدان را آماده کنید - اگر قصد دارید کاشت بذر کاهو خود را در داخل خانه شروع کنید، ابتدا مخلوط گلدان یا گلوله‌های زغال سنگ نارس را از قبل مرطوب کنید. در غیر این صورت، قبل از کاشت مستقیم بذر کاهو، با استفاده از ماله خود یک سانتی‌متر روی خاک باغچه را شل کنید و هرگونه علف‌های هرز یا سنگ و چوب‌های بزرگ را از بین ببرید.

مرحله ۲: تعیین تعداد بذر برای کاشت - از آنجا که آن‌ها بسیار کوچک هستند، کاشت بذر کاهو در ردیف‌هایی که ۳۰-۴۵ سانتیمتر از یکدیگر فاصله دارند بسیار آسان‌تر است، نه اینکه بخواهید فاصله هر یک را دقیقاً درست کنید. برای کاشت کاهو در سنی نشا، اگر از بذر کاهو استفاده می‌کنید، یک عدد بذر کاهو را در یک گودال بکارید. در صورت قدیمی بودن بذر کاهوها تعداد بیشتری بذر کاهو را داخل گودال بکارید و بعداً در صورت لزوم نشا را کم حجم کنید.

مرحله ۳: بذرها را بکارید - بهترین روش کاشت بذر کاهو، پاشیدن آن‌ها در بالای خاک نرم و سست باغچه یا سینی‌های داخلی است. آن‌ها برای جوانه زدن به نور نیاز دارند، بنابراین مراقب باشید که آن‌ها را در عمق بیش از ۱/۴ نکارید. من ترجیح می‌دهم آن‌ها را روی خاک بکارید و لایه‌ای نازک خاک، روی آن‌ها بریزید.

مرحله ۴: آن‌ها را آبیاری کنید - هنگامی که همه بذر کاهو شما کاشته شد، آن‌ها را خوب آبیاری کنید تا خاک یکنواخت مرطوب شود. برای جلوگیری از جابجایی بذرهای سبک، به آن‌ها به‌گونه‌ای آب بدهید که خاک روی آن‌ها جابه‌جا نشود و اگر داخل ظرف‌های کم‌عمق می‌کارید از پایین به آن‌ها آب بدهید. به این صورت که داخل زیر سینی نشا آب بریزید و اجازه بدهید خاک آن‌ها به سمت بالا هدایت کند. اما باید مطمئن شوید که خاک و بذرها مرطوب می‌شوند.

مرحله ۵: بذر کاهو را بپوشانید (اختیاری) - اگر بذر کاهو را در فضای داخلی کاشتید، سینی‌ها را با درپوش پلاستیکی گنبدی بپوشانید و آن‌ها را در مکانی روشن قرار دهید که دما بین ۱۸-۲۲ درجه سانتی‌گراد باشد. با استفاده از دماسنج خاک می‌توانید دما را کنترل کنید. برای اطمینان از جوانه زدن یکنواخت آن‌ها، چراغ رشد را از بالای سینی‌ها آویزان کنید.

زمان جوانه‌زنی بذرهای کاهو

به‌طورکلی جوانه زدن بذر کاهو بین ۱۰-۴ روز طول می‌کشد. در شرایط عالی، می‌تواند به ۲ روز هم برسد. اگر خاک خیلی گرم، خشک یا مرطوب باشد یا اگر نوری وجود نداشته باشد، از جوانه‌زنی جلوگیری می‌کند. بنابراین اگر بذر کاهو رشد نکرد، دما، نور و میزان رطوبت را بررسی کنید.

نحوه برداشت کاهو

همیشه کاهو را با مغز از مغازه خریداری می‌کنیم، اما یکی از بهترین روش‌های برداشت این گیاه، جدا کردن برگ‌ها بزرگ آن است. اگر تمایل دارید کله کاهو را کامل و درسته برداشت کنید نیز بهتر است از فاصله ۱٫۵ سانتیمتری از ریشه این کار را انجام دهید. این باعث می‌شود تا ریشه باقی مانده دوباره جوانه بزند و دوباره پس از مدتی کاهو داشته باشید.

برای خرید بذر کاهو در انواع مختلف به فروشگاه بذر ظرافت مراجعه فرمایید.

همچنین از راه‌های زیر نیز می‌توانید محصولات ما را ملاحظه و خرید نمایید:

۱- مراجعه به صفحه اینستاگرامی به آدرس:

https://www.instagram.com/zerafat.shop/

۲- مراجعه به کانال تلگرامی به آدرس:

https://t.me/zerafat_shop

۳- تماس با شماره موبایل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۹۳۳

دراگون فروت (میوه اژدها) گیاهی از خانواده کاکتوس است که هم جنبه‌های زینتی دارد و هم برای میوه‌های خوراکی‌اش کشت می‌شود.

زمان کاشت

زمان مشخصی برای کاشت بذر دراگون فروت در نظر گرفته نشده است. این کاکتوس زندگی طولانی دارد و می‌توان آن را در هر زمانی کاشت. فقط باید از نظر دمایی گیاه را تحت نظر داشت و نباید آن را در دمای کمتر از ۸ درجه سانتی‌گراد قرار داد. برای کاشت بذر دراگون فروت بهتر است بعد از رفع سرما این کار انجام شود. به نظر می‌رسد رشد گیاه بالغ که دارای گل است متوقف می‌شود. تولید میوه ابتدا با گل‌دهی شروع می‌شود و بهترین میوه زمانی تولید می‌شود که گیاه به بالاترین نقطه از رشد خود برسد. بعد از گل‌دهی، تولید میوه ۶ هفته تا چند ماه ممکن است طول بکشد.

یکی از مشکلاتی که باعث می‌شود بذر دراگون فروت از بین برود آبیاری بیش‌ازحد و یا ماندن آب در خاک است، بنابراین باید اطمینان داشته باشید خاکی که استفاده می‌کنید زهکشی خوبی داشته باشد. بذر دراگون فروت در خاک‌های سبک حاوی کمپوست و هوموس به‌خوبی رشد می‌کند. بذر دراگون فروت در خاک‌های سنگین به‌سرعت پوسیده می‌شود. برای کوددهی به بذر دراگون فروت می‌توان یک یا دو بار در سال از مخلوط کودهای مرغ و بلدرچین استفاده کرد. باید مواظب بود کود با فاصله از ساقه یا تنه گیاه ریخته شود. همچنین می‌توان از کودهای تجاری موجود در بازار نیز استفاده کرد. بذر دراگون فروت در شرایط سخت نیز رشد می‌کند ولی با مراقبت از آن عملکرد گیاه بهتر خواهد بود.

کاشت

دراگون فروت گیاهی نیمه اپیفیت است که توانایی خزیدن، بالاروندگی و چسبیدن به هر تکیه گاهی را با استفاده از ریشه‌های هوایی خود دارند. پرورش آن‌ها بر روی سطح زمین توصیه نمی‌شود، زیرا عملیات زراعی آن (گرده افشانی، برداشت و غیره) دشوار است و تماس با زمین باعث آسیب به پیچک‌ها می‌شود. بنابراین بذر دراگون فروت بهترین رشد را روی قیم خواهد داشت. قیم‌ها قبل از کشت گیاه در محل اصلی استقرار می‌یابند، عموماً از پایه‌های چوبی، ستون‌های سیمانی و یا داربست‌های فلزی به‌عنوان قیم استفاده می‌شود. کشت گلخانه‌ای بذر دراگون فروت، روشی برای بهبود کیفیت میوه و تولید عملکرد بالاتر است.

مهم‌ترین نیاز برای گلخانه‌های بذر دراگون فروت در مناطق گرمسیری و نیمه‌گرمسیری استفاده از پوشش برای خنک کردن فضای داخل گلخانه است، زیرا شدت تابش نور خورشید در مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری بالا است و دمای درون گلخانه می‌تواند بالاتر از حداکثر دمای موردنیاز گیاهان (۴۰ -۳۵ درجه سانتی‌گراد) برسد. جهت پرورش بذر دراگون فروت در گلخانه، آماده‌سازی خاک گلخانه و اصلاح آن قبل از کشت صورت می‌گیرد. محدوده pH بستر کشت بذر دراگون فروت بین ۵ تا ۸٫۵ است. فاصله بین بذر دراگون فروت ۶۰ تا ۸۰ سانتی‌متر، فاصله بین ردیف‌های کشت ۶۰-۱۵۰ سانتیمتر و عمق کشت ۴۰ تا ۶۰ سانتیمتر در نظر گرفته می‌شود. از مخلوط پیت، کود آلی، ماسه، خاک زراعی به نسبت ۶:۱:۱:۲ برای بهبود بافت خاک استفاده می‌شود. این ترکیبات را با هم مخلوط کرده و در گودال کشت مورد استفاده قرار می‌دهند.

داشت

اگرچه بذر دراگون فروت می‌تواند با کمترین میزان بارندگی (چند ماه خشکی) زنده بماند، اما برای میوه‌های باکیفیت، آبیاری منظم موردنیاز است. سیستم ریشه دراگون فروت سطحی است و در عمق ۱۵-۳۰ سانتی‌متری قرار دارد و می‌تواند بنابراین عناصر غذایی را در این محدوده جذب نماید. تغذیه با مواد معدنی و آلی سودمند است و ترکیب آن‌ها با هم اثر مفیدتری برجای می‌گذارد. با توجه به شرایط آب و هوایی، میزان کود پیشنهاد شده برای بذر دراگون فروت بسیار متغیر است.

برداشت میوه اژدها

میوه اژدها بعد از برداشت رسیده نمی‌شود، بنابراین قبل از برداشت اطمینان حاصل کنید که میوه کاملاً رسیده شده باشد. میوه رسیده رنگ آن کاملاً از سبز به زرد یا قرمز تغییر پیدا می‌کند. همچنین زمانی که میوه به‌آرامی فشرده می‌شود باید پوست آن کمی نرم شده باشد

کلم بروکلی

کلم‌ها از سبزی‌ها فصل سرد است که به‌خوبی در گلدان رشد می‌کند. کلم بروکلی یکی از سبزی‌ها فصل سرد است که به‌خوبی در گلدان رشد می‌کند و می‌توان آن را به‌صورت خام، بخارپز، آب پز یا سرخ‌کرده مصرف نمود. کلم بروکلی یکی از گونه‌های گل کلم است و بوته آن می‌تواند تا ۹۰ سانتی‌متر هم بلند شود.

کلم بروکلی با دانه کاشته می‌شود. قبل از کاشت بذر کلم بروکلی، خاک را آماده کنید و آن را با کمپوست مخلوط کنید. بذر کلم بروکلی را باید یک ماه قبل از آخرین سرمایی که در منطقه انتظار می‌رود کاشت و می‌توان آن را در بیرون از خانه نگه‌داری کرد. همچنین می‌توان بذر کلم بروکلی را ۲ ماه قبل از آخرین سرما در خانه نشا کرد و بعد از شکل گرفتن دو برگ حقیقی آن‌ها را به گلدان‌های بزرگ‌تر منتقل کرد. به دلیل این‌که کلم بروکلی یکی از سبزی‌ها بزرگ است باید از یک گلدان که اندازه آن حداقل ۳ گالن است استفاده کرد. بذر کلم بروکلی را باید در یک خاک غنی با زهکشی خوب کاشت. بذر کلم بروکلی را باید در عمق ۱ سانتی‌متری در خاک کاشت. کلم بروکلی ۵۰ تا ۷۰ روز بعد از کاشت بذر کلم بروکلی قابل‌برداشت است. کلم بروکلی را قبل این‌که رنگ آن زرد شود برداشت کنید.

گل کلم

گل کلم دوساله که در سال‌ اول طی رشد رویشی تولید مجموعه‌ای از گل خوراکی می‌کند و در سال دوم به گل و بذر می‌نشیند. این بذر کلم را می‌توان در زمینی که خاک آن سنگین و به‌اندازه کافی دارای مواد آلی است کاشت. در نواحی معتدل و اوایل بهار نشای گل کلم را پس از اتمام سرمای بهاره به‌صورت خطی بکارید. این بذر کلم نسبت به کمبود آب و سله بستن خاک بسیار حساس است. انواع تابستانه و پاییزه این بذر کلم را می‌توان در خاک‌های رسی و باتلاقی و انواع زودرس آن را در خاک‌های سبک کاشت. دمای ایده ال برای رشد رویش اولیه این بذر کلم بین ۱۵ تا ۲۰ درجه سانتی‌گراد است.

فاصله ردیف‌ها را برای این بذر کلم حدود ۴۰ تا ۴۵ سانتیمتر و فاصله بوته‌ها را ۳۰ سانتیمتر در نظر بگیرید. بعدازاینکه گل آن ظاهر شد پوشانیدن آن با برگ‌های اطرافش و حتی بستن آن با نخ به خاطر جلوگیری از تشعشع مستقیم آفتاب که باعث تغییر رنگ و تیرگی گل آن می‌گردد الزامی است. این بذر کلم نسبت به دمای پایین‌تر از ۴ و بالاتر از ۳۸ درجه سانتی‌گراد حساس است و دمای مناسب آن حدود ۲۷ درجه سانتی‌گراد می‌باشد. نیاز به مواد غذایی گلم کلم بسیار زیاد است، علاوه بر کود حیوانی، دادن کودهای ازته به‌صورت سرک در سه نوبت توصیه گردیده است.

کلم پیچ

دارای سه گونه مشخص است. کلم پیچ سفید، کلم پیچ قرمز و کلم پیچ میلان که نوع اخری دارای برگ‌های ناصاف و مجعد با رنگ سبز مایل به آبی است. برای کاشت بذر کلم پیچ همانند گل کلم عمل نمایید. بذر کلم پیچ در مقابل یخبندان مقاوم بوده و در آب‌وهوای خنک و رطوبت زیاد به‌خوبی رشد می‌نماید. دمای ایده آل بذر کلم پیچ برای رشد نسبی بین ۱۵ تا ۲۰ درجه سانتی‌گراد است. آبیاری به‌موقع بذر کلم پیچ و نیز دادن کود سرک به آن ضروری بوده، زیرا کم‌آبی باعث ترکیدن پیچ کلم می‌شود و نسبت به کم‌آبی نیز بسیار حساس است. موقع برداشت کلم‌ها هنگامی است که مجموعه کروی شکل برگ‌ها کاملاً سفت شده باشد.

برای خرید بذر کلم در انواع مختلف به فروشگاه بذر ظرافت مراجعه فرمایید.

همچنین از راه‌های زیر نیز می‌توانید محصولات ما را ملاحظه و خرید نمایید:

توجه داشته باشید که در واقع فلفل از جمله سبزی‌های خوش عطروطعم محسوب می‌شود که اغلب در همه غذاها و خوراکی‌های مصرفی مورداستفاده قرار می‌گیرد. به‌طورکلی فلفل در انواع مختلف شیرین، تند، چیلی، سفید و نارنجی یافت می‌شود و شما می‌توانید در اندازه‌های مختلفی آن را تهیه نمایید.

دستورالعمل‌های کاشت انواع فلفل‌ها

همان‌طور که متوجه شدید فلفل‌ها دارای انواع مختلفی هستند و به همین منظور در ادامه سعی داریم تا به بیان نحوه کاشت فلفل سبز و کاشت فلفل دلمه‌ای و کاشت فلفل چیلی در گلدان بپردازیم تا بتوانید در روند کاشت و پرورش از آن استفاده نمایید:

مراحل کشت فلفل سبز در گلدان

بهتر است بدانید که فلفل سبز درواقع گیاهی مقاوم است که به‌راحتی می‌تواند با فضای آپارتمان سازگار شود و توصیه می‌شود برای کاشت آن بذر فلفل را از مراکز تولید گل و گیاه تهیه نمایید. پس از تهیه بذر فلفل بایستی آن‌ها را درون سینی نشا در لایه سطحی بستر کشت قرار دهید و روی آن را با لایه نازکی از کمپوست به ضخامت ۵ میلی‌متر بپوشانید. توجه داشته باشید که بهترین بستر کشت برای کاشت بذر فلفل ترکیبی از شن، ماسه و کمپوست است. توصیه می‌شود که سینی نشا را در یک محل گرم و مرطوب قرار دهید و به‌طورکلی یکی از بهترین فضاها برای قرار دادن سینی آشپزخانه و پشت پنجره است. توجه داشته باشید که می‌توانید سطح سینی را با پلاستیک بپوشانید.

زیرا استفاده از پلاستیک باعث ایجاد شرایط گلخانه‌ای گرم و مرطوب خواهد شد. توجه داشته باشید که سطح بستر کشت بایستی در طول دوران جوانه‌زنی مرطوب بماند و برای اینکه بستر رطوبت خود را از دست ندهد بایستی بذر فلفل ها را به‌صورت روزانه آبیاری نمایید و چنانچه بستر بیش از اندازه خشک شده بود می‌توانید آن را دو مرتبه آبیاری کنید به این نکته هم توجه داشته باشید که نباید سطح خاک غرقابی گردد. بهتر است بدانید که بذر فلفل سبز با قرارگیری در شرایط محیطی مناسب در طول مدت زمان ۱ الی ۲ هفته جوانه خواهد زد. توصیه می‌شود که پس از دو برگی شدن جوانه‌ها جوانه‌های ضعیف را حذف نمایید و گیاهچه های قوی‌تر را به گلدان اصلی انتقال دهید. توجه داشته باشید برای این کار بایستی گلدانی نسبتاً بزرگ را انتخاب نمایید که تقریباً ۲۰ لیتر فضا داشته باشد. به‌طورکلی فلفل سبز با قرارگرفتن در شرایط مساعد و مناسب پس از گذشت مدت زمان ۶۰ الی ۱۲۰ روز آماده برداشت خواهد بود.

مراحل کشت فلفل دلمه‌ای در گلدان

توجه داشته باشید که برای کاشت این بذر فلفل بایستی آن را از مراکز فروش گل و گیاه تهیه نمایید و پیش از کاشت بایستی حدود ۲ الی ۸ ساعت آن‌ها را درون آب بخیسانید تا سرعت جوانه‌زنی در گیاه افزایش پیدا کند. حالا باید گلدان موردنظر خود را برای کاشت انتخاب نمایید و توصیه می‌شود گلدانی را انتخاب کنید که از گلدان فلفل سبزها بزرگ‌تر باشد. همچنین شما می‌توانید این نوع بذر فلفل را نیز درون باکس‌هایی پرورش دهید و در این روند بایستی باکس‌های حاوی بذر فلفل را در محیط بالکن قرار دهید. توصیه می‌شود که گلدان را با بستر کشت مناسب پر کنید و به‌طورکلی خاک مناسب برای کاشت بذر فلفل ترکیبی از کوکوپیت، پرلیت و پیت ماس است که شما می‌توانید این موارد را از مراکز خوب باغبانی تهیه نمایید.

توجه داشته باشید که در صورت فراهم کردن شرایط محیطی مناسب مدت زمان ۶ الی ۸ هفته طول خواهد کشید تا بذر فلفل ها جوانه بزنند و شما می‌توانید ابتدا بذر فلفل ها را درون سینی نشا بکارید و پس از جوانه زدن و دو برگی شدن آن را به گلدان اصلی انتقال دهید. به‌طورکلی فلفل دلمه‌ای برای رشد خوب نیاز به دما و نور کافی دارد و بایستی مراقبت‌های لازم را انجام دهید. توجه داشته باشید که از زمان کاشت تا برداشت فلفل‌ها حدود ۶ الی ۱۰ هفته طول خواهد کشید و بایستی برداشت را زمانی انجام دهید که ۸۵ درصد رنگ میوه‌ها کامل شده باشد همچنین شما می‌توانید در طول هفته یک الی سه مرتبه محصول خود را برداشت نمایید. توصیه می‌شود که برای بریدن فلفل‌ها از قیچی یا چاقوی تمیز استفاده نمایید. پس از برداشت می‌توانید از خواص فلفل دلمه‌ای که موردتوجه عموم است استفاده نمایید.

مراحل کشت فلفل چیلی در گلدان

بهتر است بدانید که کشت این نوع فلفل که بدان فلفل هندی نیز گفته می‌شود مانند سایرین انجام خواهد شد و نکته‌ای که دانستن آن مهم است این است که فلفل چیلی در هواهای گرم رنگ تند و قرمزی به خود خواهد گرفت و در هواهای خنک نیز شیرین‌تر و رنگی قرمز روشن به خود می‌گیرد.

برای کاشت این نوع فلفل بایستی در مرحله اول بذر فلفل چیلی را درون گلدان بکارید و پس از چند برگی شدن آن را به گلدان اصلی انتقال دهید. همچنین می‌توانید بستر گیاه را پر از کود پوسیده و خاک برگ کنید و گلدان را در فضایی گرم قرار دهید. توجه داشته باشید که اگرچه فلفل چیلی گرما و فصل گرما را دوست دارد اما قرارگیری در دمای بیش از ۲۸ درجه سانتی‌گراد به پژمرده شدن برگ‌ها منجر خواهد شد و به‌تدریج گلدهی آن به تعویق خواهد افتاد. بهتر است بدانید که بذر فلفل های چیلی به مدت زمان حدود ۸ الی ۱۰ هفته نیاز دارد تا بتواند جوانه بزند و عمل محصول دهی خود را انجام دهد. پس پرورش دادن این نوع فلفل می‌توانید از خواص فلفل هندی در غذاهای خود استفاده نمایید.

برای خرید بذر فلفل به فروشگاه بذر ظرافت مراجعه فرمایید.

در این مقاله نحوه کاشت بذر چغندر در گلدان، مراحل کاشت و شرایط نگهداری این سبزی زمستانی پرخاصیت را توضیح می‌دهیم. گیاه چغندر به‌آسانی در گلدان رشد کرده و به دلیل شاخ و برگ زیبایی که دارد، می‌تواند به‌عنوان یک گیاه دوست داشتنی مهمان خانه شما باشد و علاوه بر آن شما را از خواص چغندر دست پرورده خودتان بهره‌مند کند.

مراحل کاشت بذر چغندر در گلدان

۱ـ انتخاب گلدان

برای کاشت بذر چغندر در گلدان نیاز به گلدان نسبتاً بزرگ است تا گیاه، فضای کافی برای رشد داشته باشد. مناسب‌ترین گلدان، گلدان سفالی بزرگ است. اندازه و عمق گلدانی که چغندر در آن کاشته می‌شود حداقل باید ۳۰ سانتیمتر باشد و برای گرفتن نتیجه بهتر پیشنهاد می‌کنیم از گلدان‌های بزرگ‌تر استفاده کنید.

۲ـ انتخاب بذر چغندر مناسب

بذر چغندر مناسب را از مراکز فروش محصولات کشاورزی تهیه کنید. چغندر نیز واریته‌های مختلفی دارد که در طعم، رنگ و طول دوره رشد با یکدیگر متفاوت هستند. برای کاشت بذر چغندر در گلدان واریته چغندر گرد (round)، بالز بلاد، ایرلی وندر و دترویت دارک رد را انتخاب کنید. واریته‌های بلند و استوانه‌ای به‌ندرت در گلدان رشد می‌کنند.

۳ـ آماده کردن و کاشت بذر

گلدان را با خاک لومی یا لومی شنی مخلوط با کود پوسیده دامی پر کرده و بذر چغندر‌ها را در عمق ۲ تا ۳ سانتیمتری سطح خاک بکارید و روی آن را با کمپوست و خاک نرم بپوشانید. اگر گلدان بزرگی را انتخاب کرده‌اید، فاصله هر بذر چغندر با بذر دیگر باید ۵ تا ۱۰ سانتیمتر باشد. همچنین از آنجایی که بذر چغندر روکش ضخیمی دارد که منجر به طولانی شدن زمان جوانه‌زنی بذر چغندر می‌شود، برای سرعت بخشیدن به این روند، می‌توانید بذر چغندر‌ها را به مدت یک شب در آب ولرم بدون کلر بخیسانید. با این کار روکش بذر چغندر‌ها نرم شده و روند جوانه‌زنی تسریع می‌شود.

۴ـ مراقبت‌های بعد از کاشت

بعد از کاشت بذر چغندر، آبیاری را به‌طور کامل انجام دهید تا آب اضافی از زهکش کف گلدان خارج شود و خاک رطوبت کافی برای شروع جوانه‌زنی را کسب کند. تا زمان سبز شدن گیاه و جوانه زدن بستر کاشت را همواره مرطوب و نه خیس و غرقاب حفظ کنید. گلدان را در محلی با دریافت نور مستقیم خورشید قرار دهید. گیاه چغندر ۸ هفته بعد از کاشت و هنگامی که قطر ریشه به ۲/۵ سانتیمتر رسید آماده برداشت است. همچنین در طول این زمان و هنگامی که برگ‌های چغندر به اندازه ۱۵ سانتیمتر بلند شدند، می‌توانید برگ‌های گیاه را برداشت و از آن‌ها در تهیه سالاد و پخت غذا استفاده کنید.

شرایط نگهداری چغندر در گلدان

خاک

بهترین خاک برای پرورش بذر چغندر خاک لومی شنی حاصلخیز با پ.هاش خنثی است که از زهکش مناسب برخوردار باشد. ترکیبی از کمپوست با خاک باغچه و خاک پیت ماس به نسبت برابر نیز برای کاشت این گیاه مناسب است.

نکته: رشد چغندر در خاک‌های رسی، متراکم و دارای بافت سنگین با مشکل رو‌به‌رو می‌شود، زیرا اجازه رشد کافی در این نوع خاک به ریشه چغندر داده نمی‌شود.

آبیاری

گیاه چغندر به آبیاری متوسط و منظم نیاز دارد. لازم است بستر کاشت چغندر همواره مرطوب و نه خیس و غرقاب باشد. دقت کنید آبیاری بیش از اندازه باعث آسیب به گیاه و پوسیدگی ریشه خواهد شد.

دما

از لحاظ دمایی چغندر محصول فصل خنک است و مقاوم به سرماست، بنابراین در هنگام کاشت آن در منزل به این نکته توجه داشته باشید که دمای اتاق بیش از اندازه گرم نشود. دمای ۱۵ تا ۲۴ درجه سانتی‌گراد برای کاشت چغندر در گلدان مناسب است و دما‌های بالای ۲۵ درجه سانتی‌گراد، رشد و توسعه رنگ ریشه را کاهش می‌دهد.

نور

چغندر برای رشد بهینه نیاز به نور مستقیم خورشید دارد. بهترین مکان برای نگهداری و کاشت بذر چغندر در گلدان، قرار دادن گیاه در بالکن یا پنجره‌های آفتاب‌گیر جنوبی است. برای اینکه چغندر‌ها به بیشترین رشد خود برسند، لازم است روزانه حداقل ۸ ساعت نور خورشید دریافت کنند.

کوددهی

برای این که ریشه چغندر شما طعم بهتری داشته باشد، باید هر دو هفته یک بار به گلدان کود با مقدار کم نیتروژن داده شود و اگر چغندر را برای استفاده از برگ‌های آن پرورش می‌دهید باید از کود‌های متعادل استفاده کنید. همچنین کمپوست تفاله چای که در خانه تهیه شده است، در تأمین مواد مغذی مناسب برای خاک به‌خوبی عمل می‌کند.

آفات و بیماری‌ها

آفاتی ماند شته‌ها، سوسک‌ها و بسیاری از حشرات می‌توانند چغندر را تحت تأثیر قرار دهند. همچنین بیماری سفیدک سطحی چغندر، سفیدک داخلی، لکه گرد برگ، زنگ چغندر و بیماری پوسیدگی ریشه از مهم‌ترین بیماری‌های این گیاه است که برای مبارزه با آن‌ها می‌توان از انواع قارچ‌کش‌ها استفاده کرد. با این وجود توصیه می‌کنیم اگر قصد کاشت چغندر را در منزل دارید تا حد امکان از سموم استفاده نکنید تا بتوانید از مزایای محصولی سالم برخوردار شوید.

برای خرید بذر چغندر به فروشگاه بذر ظرافت مراجعه فرمایید.

میوه فیسالیس در کیسه های کاغذی شکل پوشیده می شود که این کیسه میوه را از آفات حفظ می کند. میوه فیسالیس در بافت، شبیه گوجه فرنگی است و عطر و طعم آن مخلوطی از آناناس و میوه های ترش مثل توت فرنگی می باشد.

کاشت فیسالیس

شیوه کاشت بذر فیسالیس همچون سایر گیاهان این خانواده به صورت انتقال نشا می باشد. از زمان کاشت بذر فیسالیس تا نمو اولین میوه حدود  ۹۰روز طول می کشد. بهترین زمان کاشت بذر فیسالیس در اواخر تابستان تا اوایل پائیز می باشد. در برخی از مناطق، این محصول تا ۴ بار در سال کشت می شود. جوانه گل پس از ۴۰ روز ظاهر می شود و اولین میوه پس از ۸۰ روز ظاهر می گردد. در مناطق عاری از یخ زدگی، گلدهی ۳-۲ بار در طول سال اتفاق می افتد.

بذر فیسالیس را در بهار (فوریه یا آپریل) بکارید. دانه فیسالیس را در سینی نشا بکارید و فقط آن را با خاک بپوشانید. دمای مناسب برای جوانه زنی بذر فیسالیس ۲۳ تا ۲۵ درجه سانتی گراد است. جوانه زنی بذر فیسالیس به سرعت صورت می گیرد. بعد از جوانه زنی، نهال را به یک گلدان که به اندازه کافی بزرگ باشد منتقل کنید. خاکی که مورد استفاده قرار می گیرد باید نیمه غنی باشد. گیاه معمولا به طور طبیعی پر پشت است، اما می توان نوک شاخه های در حال رشد که کمتر از ۳۰ سانتی متر هستند را هرس کرد، این کار باعث تشویق به رشد می شود. در مناطقی که سرما یک مشکل است، برای بوته باید محافظ فراهم شود. برای جلوگیری از تاثیر سرما می توان روی بوته پوشش های پلاستیکی قرار داد. همچنین می توان گلدان را به یک جای امن منتقل کرد.

فیسالیس مناطق آفتابی را دوست دارد، همچنین مکانی که فیسالیس در آن قرار می گیرد باید از باد در امان باشد. فیسالیس در خاک های شنی که تقریبا غنی هستند به خوبی رشد می کند. اگر خاک خیلی غنی باشد باعث تشویق تولید برگ و کاهش باردهی می شود. حتی دادن کود متوسط، باعث رشد رویشی بیش از حد و کاهش گل دهی می شود. بازده بالا با کود کم و یا بدون کود به دست آمده است. ارتفاع شاخه فیسالیس می تواند به ۱ تا ۱٫۸ متر برسد. فیسالیس به آبیاری مداوم نیاز دارد تا بتواند محصول خوبی بدهد. اگر خاک مشکل زهکشی دارد گیاه باید در شیب ملایم کاشته شود. زمانی که میوه ها به بلوغ رسیدند آبیاری را باید قطع کرد. گیاه فیسالیس در طول خشکسالی خفته می شود. در صورت لزوم می توان برای گیاه داربست درست کرد. فیسالیس به هرس خیلی کمی نیاز دارد مگر این که گیاه روی داربست باشد. برای هرس شاخه های رو به رشد را باید کمی کوتاه کرد.

نکات مهم کاشت فیسالیس

قبل از کاشت بذر فیسالیس حتما زمین را قارچ کش بزنید.

کاشت ازطریق بذر فیسالیس امکان پذیراست.

بهترین روش کاشت از طریق نهال می باشد.

زمان کاشت بذر فیسالیس از اواسط اسفندماه تا اواخر فروردین ماه است.

بذر فیسالیس را در سینی نشا بکارید و بعد از ۳۵تا۴۰ روزبه زمین اصلی انتقال دهید.

بذر فیسالیس را می توان در تمامی فصول سال در گلخانه کشت نمود.

بعد از کاشت بذر فیسالیس جوانه زنی به سرعت انجام میگیرد.

بهترین نوع خاک برای بذر فیسالیس خاک سبک بدون کود مناسب است.ترکیب های: پیت ماس + کوکوپیت وخاک ساحلی مناسب است.

سینی نشاء تا جوانه زنی مرطوب باشد و هر روز آبیاری گردد،بعد از جوانه زنی هر موقع خاک خشک شد آب داده شود.

بعد از۱۵تا۲۰ روز بذر فیسالیس جوانه میزند.

نهال ها به اندازه ۱۰تا ۲۰سانت رشد کردند آن را جهت کشت انتقال دهید.

بذر فیسالیس در خاک های شنی که غنی هستند به خوبی رشد می کند. اگر خاک خیلی غنی باشد باعث تشویق تولید زیاد برگ و کاهش باردهی و محصول می شود.دادن کود متوسط، باعث رشد رویشی بیش از حد و کاهش گل دهی می شود.

هرچه مقدار کود دهی کمتر باشد میزان محصول بیشتر است.

جوانه سبز شده را از وزش باد دور نگه دارید.

مکان آفتابی و پر نور مناسب رشد است.

برداشت میوه فیسالیس

برداشت محصول در شرایط گلخانه های در ایران، از اواسط بهمن آغاز می گردد. رنگ میوه در زمان رسیدن به نارنجی تا قرمز تمایل پیدا می کند. عملکرد متوسط آن در هکتار حدود ۱۵ تن گزارش شده است.

برای خرید بذر فیسالیس و سایر صیفی جات به فروشگاه بذر ظرافت مراجعه فرمایید.

ترب دارای انواع و اقسام فراوانی بوده برگ‌های آن بیضی شکل و کشیده هستند و اطراف برگ دارای بریدگی و شکاف بوده و زبر است. برگ‌ها مستقیم از ریشه خارج می‌شوند. قسمت اصلی و خوراکی ترب برجستگی انتهایی برگ‌ها است که به رنگ‌های مختلف، سفید، قرمز و دورنگ دیده می‌شود. ترب، یکی از سبزی‌های اشتهاآور است که در اکثر خانواده‌ها آن را مصرف می‌کنند. برگ آن نیز خوراکی می‌باشد. در این مقاله می‌خواهیم به آموزش کاشت و نگهداری ترب بپردازیم.

۱- انتخاب نوع ترب

ابتدا تصمیم بگیرید که چه نوع تربی می‌خواهید بکارید. همانند بسیاری از سبزی‌های، انواع بی‌شماری ترب در دسترس است که هم به‌صورت پیوندی و هم گرده افشانی پرورش پیدا می‌کنند. اگر یک باغبان تازه‌کار هستید، رشد گیاه ترب گیلاسی را در نظر بگیرید. آن‌ها در طول ۲۲ روز بالغ می‌شوند و عطر و طمع مطبوع و ملایمی دارند.

۲- شرایط پرورش ترب

نور مناسب برای کاشت ترب:

شما باید برای پرورش بذر ترب را در مکانی با نور کامل بکارید هرقدر سرعت رشد گونه انتخاب بیشتر باشد نیاز نوری نیز بیشتر خواهد بود. برخی از واریته های ترب می‌توانند تا حدی سایه را تحمل کنند.

دمای مناسب برای کاشت ترب:

این گیاه تا دمای ۳- درجه را تحمل می‌کند، ترب از جمله سبزی‌های فصل سرد است. این گیاه در گرمای بیش از حد، پوک خواهد شد، ترب گیاه گلخانه سرد است. بازه دمایی برای پرورش بذر ترب ۶ تا ۳۰ درجه سانتی‌گراد است.

آبیاری مناسب برای کاشت ترب:

به دلیل حجم و شاخ و برگ کم ترب این گیاه به آب زیادى نیاز ندارد و نگهدارى ظرفیت مزرعه بین ۶۰ تا ۷۰ درصد کفایت مى‌کند. مهم‌تر از آن یکنواختى در آبیارى است، زیرا نوسانات شدید در آبیارى باعث ترکیدن غده‌ها خواهد شد. آبیارى نامرتب و خشکى هوا در پوک شدن غده‌ها نیز اثر دارد. همچنین آبیارى و رطوبت زیاد هم باعث بروز بیمارى مختلف خواهد شد. پرورش ترب نیازمند آب فراوان است، خاک نباید خشک شود. آبیاری را اول صبح انجام دهید تا گیاه شما دچار بیماری نشود. البته این گیاه به دلیل دوره رشد کوتاه حساسیت کمی به بیماری دارد.

خاک مناسب پرورش ترب:

از آنجا که بذر ترب دارای رشد سریع می‌باشد، یک خاک غنی و حاصلخیز ضروری می‌باشد. برای رسیدن هر چه زودتر به محصول، خاک ماسه‌ای یا ماسه‌ای – لومی پیشنهاد شده است. خاک باید عاری از سنگ و سنگ ریزه، کلوخ، توده‌های انباشته خاکی باشد. محل تخم‌ریزی باید به‌صورت یکنواخت باشد تا یک محصول خوب را بتوان تضمین نمود. PH محیط یا محلول غذایی برای رشد گیاه بسیار مهم است. هر گیاهی محدوده PH خاصی دارد که خارج شدن از این محدوده باعث کم شدن رشد یا حتی مرگ گیاه می‌شود. PH کمتر از ۴٫۵ یا بیشتر از ۹ صدمات سختی به ریشه گیاه وارد می‌کند و اثرات زیان‌آوری روی رشد گیاه دارد.

کود دهی گیاه ترب:

اگر شما در سطح خانگی این گیاه را پرورش می‌دهید استفاده از کود شیمیایی ۱۰-۱۰-۵ (نیتروژن – فسفر- پتاسیم) توصیه می‌شود. شما می‌توانید از آب آکواریوم برای فراهم کردن نیتروژن برای این گیاه استفاده کنید. کود دامی برای بهبود شرایط خاک پیشنهاد می‌شود.

کاشت بذر ترب:

بذر ترب باید به تناوب ۱۵ روز یک‌بار کاشته شود، بذر ترب به دو روش کاشت خطی و کاشت کرتی کاشته می‌شود. در کاشت خطی بذر ترب در ردیف‌هایی مشخص با فاصله کاشته می‌شود. از زمان کاشت بذر ترب تا زمان برداشت ۲۰ تا ۴۰ روز بسته به گونه زمان موردنیاز است.

برداشت ترب:

وقتی که ریشه‌های آن حدود ۳ سانتیمتر قطر دارد، آماده برداشت است. بسته بذر ترب خود را از نظر زمان برداشت و زمان بلوغ بررسی کنید. برای برداشت، کل گیاه را با دست خود از زمین خارج کنید. همچنین شما می‌توانید خاک را کنار زده و مشاهده کنید که پیاز آن رشد کرده یا خیر. اگر رشد کرده چند ترب را بیرون کشیده و آن را مزه کنید. این امر به شما نشان می‌دهد که آیا آماده برداشت است یا خیر. برخلاف بسیاری از سبزی‌های ریشه‌ای، ترب نمی‌تواند در زمین باقی بماند، زیر انجام این کار باعث سخت و چروکیده شدن آن می‌شود.

پروش و نحوه کاشت ترب در گلدان

۱- گلدان موردنظر خود را با خاک مناسب (مخلوط خاک باغچه با خاک‌برگ و ماسه) پر کنید.

۲- خاک باید زهکشی خوبی داشته باشد و با کودهای آلی غنی شده باشد. همچنین می‌توانید به جای گلدان از ظروف پلاستیکی موجود در منزل نیز استفاده کنید. فقط کافی است ته آن سوراخی برای خروج آب اضافی ایجاد نمایید.

۳- برای پر کردن گلدان به ارتفاع حداقل ۱۵ سانتی‌متر داخل آن خاک بریزید و سطح آن را مرطوب کنید. اضافه کردن مواد مغذی به خاک بهتر است قبل از کاشت بذر ترب انجام شود زیرا ترب دوره رشد کوتاهی دارد.

۴- بهتر است برای سبز شدن بذر ترب آن‌ها را یک شب بخیسانید؛ به این منظور بذرها را در یک دستمال نخی یا گونی مرطوب قرار دهید.

۵- بذر ترب را بر روی سطح رویی خاک بکارید و به عمق نروید. می‌توانید بذر ترب ها را به آرامی بر روی سطح خاک بپاشید و سپس روی آن را با لایه نازکی از خاک در حد چند میلی‌متر بپوشانید. فاصله بین بذر ترب ها را ۲ تا ۴ سانتیمتر در نظر بگیرید.

۶- گلدان‌ها را به محلی گرم و دور از وزش مستقیم باد منتقل کنید. لازم است بستر کاشت ترب همواره مرطوب و نه غرقاب نگه داشته شود و حداقل روزی ۶ ساعت برابر نور خورشید به گیاه بتابد.

نکته: چنانچه رشد ترب ها کند بود، می‌توانید به آن مقداری کمپوست اضافه کنید.

۷- سبزی ترب خیلی زود رشد می‌کند (بذر ترب ۴ تا ۷ روز بعد از کاشت سبز می‌شود)، بنابراین بعد از گذشت سه هفته به ترب‌های خود سر بزنید. زمانی که ترب ها به اندازه موردنظرتان رسیدند آن‌ها را برداشت کنید.

۸- ترب های کوچک‌تر طعم بهتری دارند. همچنین بزرگ شدن زیاد ترب باعث سفت شدن و آسیب به ریشه گیاه می‌شود.

۹- در حالت معمول باغبان‌ها، هنگامی که قطر ترب ها، به ۲/۵ سانتیمتر رسید، برداشت را آغاز می‌کنند. اما اگر قصد دارید از برخی ترب‌ها برای تهیه بذر ترب استفاده کنید، باید اجازه دهید گیاه برای مدت بیشتری در خاک باقی بماند.

برای خرید بذر ترب و  سایر بذر سبزی جات به فروشگاه بذر ظرافت مراجعه فرمایید.

تربچه یکی از سبزی‌های اشتهاآور به‌حساب آمده که در اکثر خانواده‌ها آن را مصرف می‌کنند. برگ آن نیز خوراکی بوده. عده زیادی از مردم تربچه را در منزل کاشته و در سر سفره اغلب خانواده‌ها دیده می‌شود.

کاشت بذر تربچه

بذر تربچه را در عمقِ ۱٫۵ سانتی‌متر از سطح خاک می‌کارند و بین بذر‌ها ۴ تا ۵ سانتی‌متر فاصله قرار داده و در ردیف‌ها نیز ۲۰ تا ۲۵ سانتی‌متر فاصله قرار داده و توصیه شده که ردیف‌هایی دوتایی از تربچه بکارید و سپس فاصله بیشتری بین آن دو ردیف و دو ردیفِ بعدی قرار دهید که این‌گونه، دسترسی‌تان به تربچه‌ها آسان‌تر می‌شود. بذر تربچه در عرض چند روز جوانه زده و از باغبانان بذر‌ تربچه ها را در میان ردیف هویج و یا سبزی‌های دیگری که دیر‌تر جوانه می‌زنند، می‌کارند. تربچه بسیار سریع رشد می‌کند و شاید سریع‌ترین برداشت را در میانِ تمامِ سبزی‌های مخصوصاً خوراکی خام داشته باشد. این گیاه را می‌توانید پس از ۲۰ روز برداشت کنید. البته روش دیگری برای کشت تربچه این بوده که یک بخش مربع یا مستطیلی شکل را مشخص کنید و بذر تربچه ‌ها را در سراسر آن پخش کنید و سپس روی آن‌ها خاک نرم و سبک بپاشید و توجه داشته باشید که ترب‌ها دوست ندارند دورشان شلوغ باشد و در صورتی که ترب‌های دیگر یا علف‌های هرز اطراف آن‌ها را حتماً بگیرند زیرا ممکن است محصول ندهند. از بین بردنِ علف‌های هرز برای رشد مناسب ریشه امری ضروری بوده.

توجه داشته که اگر بذر تربچه ‌ها را هر ۲ هفته یک‌بار بکارید، در تمام طولی سال تربچه خواهید داشت و بهتر است در اواسطِ تابستان کشت آن‌ها را مدتی متوقف نموده، زیرا تربچه هوای گرم را دوست ندارد و مثل بسیاری از سبزی‌های دیگر در این هوا از بین می‌رود و فراموش ننمایید که تربچه را در فصل پاییز بکارید. در باغ پاییزی‌تان تربچه یکی از محصولاتی بوده که می‌توانید سریع آن را برداشت نمایید. ۲۰ تا ۳۰ روز زمان لازم بوده، البته برخی از انواعِ استوانه‌ای شکل به روز‌های بیشتری برای رسیدن نیاز دارند. معمولاً تربچه نقلی را به‌صورت نوبر می‌کارند. به این منظور از آبان ماه به بعد تربچه را در زیر نایلون، یا شاسی، یا گلخانه کاشته، در زمستان برداشت کرده. تربچه را در هوای آزاد و فضای باز می‌توان به‌جز در طول زمستان در همه فصل‌های کاشت. کشت بذر تربچه، به دو طریق خطی (روش ردیف‌کاری) و دستپاش (روش کرتی) انجام می‌شود.

زمان کاشت تربچه

 در فضای باز بنا به سردی هوا از اول اسفندماه تا اول آبان ماه توصیه شده و می‌توان پیاپی آن را کاشت و برداشت کرد. میزان مصرف بذر تربچه در زمان کاشت بستگی مستقیم به‌دقت و توجه فردی داشته که بذر را کشت می‌گردد.

به‌صورت فشرده کاشته شود، مقدار بذر تربچه موردنیاز بیشتر و اگر تُنُک و کم‌پشت کاشته شود، میزان بذر مورد مصرف کم‌تر است.

روش خطی (ردیف‌کاری): در روش خطی، بهتر است به ترتیب بذر تربچه ها را در شیارها قرار بدهید که فاصله بذرها از یکدیگر ۱ تا ۲ سانتیمتر، فاصله شیارها از هم ۱۰ تا ۱۵ سانتیمتر باشند و سپس خاک اطراف شیارها را بر روی بذرها خوابیده قرار داده است

روش کرتی (دستپاش): در روش کرتی، بایستی دقت گردد که بذرها به‌طور یکنواخت در زمین پخش‌شده که به این منظور می‌توان مقدار بذر تربچه موردنیاز برای کاشت را با ۲ تا ۳ برابر خاک نرم و یا ماسه مخلوط کنید و توأماً در زمین پاشید و سپس با ماله چوبی یا شن کش روی آن‌ها را بپوشانید تا بذرها زیر خاک بروند و در معرض تابش مستقیم آفتاب و هوای آزاد و همچنین در دسترس پرندگان قرار نگیرند.

زمان کود دادن به تربچه: این سبزی خوراکی از لحاظ احتیاج به مواد غذایی و کود خیلی قانع بوده به نحوی که در زمینی با حداقل مواد غذایی می‌توان ۲ نوبت متوالی در سال تربچه را کشت کرد. لکن برای برداشت محصول خوب و مرغوب تقویت زمین ضرورت داشته است. چون تربچه معمولاً پس از ۱۸ تا ۲۵ روز از تاریخ کاشت بذر تربچه، قابل‌برداشت می‌باشد لذا توصیه شده که بذر آن را با سایر سبزی‌ها بکارند تا زمین به خاطر کشت تربچه معطل نماند. علف‌های هرز را از میانِ ردیف‌های تربچه بیرون کشیده و به آن‌ها به میزان فراوان آب بدهید و گاهی وقت‌ها تربچه‌ها رشد نمی‌کنند و اغلب علت آن، شلوغ بودن اطرافشان و یا آبیاری نشدن به میزان کافی است

روش بذر گیری تربچه: برای آن که شخصاً بتوان بذر تربچه خوب تهیه کنید و بذر موردنیاز سال بعد را تأمین کنید می‌توانید برای این کار از آخرین محصول پاییزه تربچه‌های سالم‌تر و خوش‌فرم تر را جدا کرده، جمع‌آوری کرده و در زیر خاک خشک کنار هم به‌صورت ردیف می‌خوابانند. در طول زمستان آن‌ها را به همین شکل نگهداری کنید و در اسفند تا فروردین ماه به‌تدریج آن‌ها را از زیر خاک خشک خارج کنید، به فواصل ۴۰ تا ۵۰ سانتیمتر از یکدیگر کشت کرده و پس از مدتی شاخه گل آن‌ها از خاک خارج شده گل می‌دهد. در تیرماه و مردادماه بذر آن‌ها می‌رسد. پس از رسیدن بذرها، شاخه‌های حامل بذر تربچه ها را که در غلاف (غلاف بذرها را در داخل خود نگهداری می‌کند) قرار دارد قطع نموده و سپس در ادامه دسته کنید و در محل خشکی که هواگیر باشد خشک می‌کنند. پس از آنکه غلاف‌ها خشک شدند آن‌ها را با ملایمت و به آهستگی به زمین می‌زنند (می‌کوبند) تا بذر تربچه ها از داخل غلاف‌ها خارج شوند. آنگاه بذرها را از خاشاک جدا کنید و در قوطی، جعبه و یا پاکت در محل مناسبی نگهداری می‌کنند. در مورد تربچه‌های زمستانه بایستی از بذر تربچه‌های پائیزه بذر تهیه نمایید.

آفات و حشرات تربچه

حشرات جونده ممکن بوده که برخی برگ‌های ترب را از بین برده، ولی رشد کلی تربچه را تحت تأثیر قرار نمی‌دهند و کرم‌های حشره ممکن است بوده که ریشه شده و محصول را به کل از بین ببرند. در این صورت دفعه بعد محصولتان را در نقطه دیگری از خاک کشت شوند. به دلیل کوتاه بودن چرخه رشد این گیاه خوراکی بسیار کم دچار بیماری می‌شود.

برای خرید بذر تربچه و  سایر بذر سبزی جات به فروشگاه بذر ظرافت مراجعه فرمایید.

ریحان گیاهی است که در هوای گرم رشد می‌کند و خوشبو است. کاشت گیاه یا پیوند پس از اینکه یخبندان به پایان می‌رسد و خاک گرم است در عرض چند هفته ثمر فراوانی خواهد داشت. رایج‌ترین نوع ریحان، ریحان شیرین است؛ انواع دیگر شامل ریحان بنفش (کم‌تر از ریحان شیرین)، ریحان لیمویی (طعم لیمو) و ریحان تایلندی (طعم شیرین بیان) دارد. کاشت بذر ریحان آسان است. اما در تابستان فقط در فضای باز و تنها زمانی که خاک به‌خوبی گرم می‌شود رشد می‌کند، پس طبق آن برنامه‌ریزی کنید. اگر در حال برنامه‌ریزی برای درست کردن سس پستو هستید، چندین گیاه را پرورش دهید که یکی از آن‌ها ریحان است.

کاشت ریحان از طریق بذر داخل گلدان

اولین نکته‌ای که برای کاشت و پرورش بذر ریحان داخل گلدان یا باغچه در نظر بگیرید انتخاب بذر ریحان سالم و استاندارد است که آن‌ها را باید یک روز قبل از کاشت در مقداری آب ولرم بریزید. شما می‌توانید بذر ریحان را بین ۸ ساعت تا سه روز در آب نگه دارید تا خوب و کامل متورم شوند.

مرحله بعد انتخاب گلدان مناسب است که باید آن را تا ارتفاع ۱۵ سانتی متری با مخلوط خاک باغچه و خاک‌برگ پرکنیم.

حالا نوبت به کاشت بذر ریحان می‌رسد. در این مرحله ابتدا بذر ریحان ‌ها را از آب بیرون آورده و به روی یک پارچه یا روزنامه قرار می‌دهیم تا به‌خوبی نم آن‌ها گرفته شود.

بذر ریحان ‌ها را حداکثر در عمق ۵/۰ تا ۱ سانتیمتری، با فاصله ۱۵ سانتیمتری روی سطح خاک می‌پاشیم و روی بذر ریحان ‌ها را با کمی خاک می‌پوشانیم.

نکته: توجه داشته باشید که اگر اندازه بذر ریحان دو میلی‌متر باشد، شما باید حداکثر دو میلی‌متر روی آن را با خاک بپوشانید.

بعد از انجام صحیح این مرحله سطح گلدان را با یک برگ روزنامه می‌پوشانیم تا بذر ریحان ‌ها کامل زیر روزنامه قرار بگیرند.

شما باید هر روز دو تا چهار بار روی گلدانی که بذر ریحان را کاشته‌اید با یک آب‌پاش کوچک آب بریزید تا سطح آن کاملاً خیس شود و گلدان را دو تا پنج روز در گرم‌ترین جای ممکن قرار دهید.

فراموش نکنید که وقتی ریحان جوانه زد، نباید اجازه دهید خاک خشک شود و باید هر روز آبیاری انجام دهید.

روش صحیح انجام مراحل کاشت و پروش ریحان در باغچه

در شروع کشت، کاشت بذر ریحان را ۶ هفته قبل از آخرین سرما شروع کنید. (به تاریخ‌های یخ‌بندان محلی مراجعه کنید.)

برای کاشت بذر ریحان در بیرون از منزل صبر کنید تا زمین حداقل به ۵۰ درجه - ترجیحاً حدود ۷۰ درجه فارنهایت برای رشد بهتر برسد، بدون گرما، گیاه رشد نخواهد کرد.

بذر ریحان باید در مکانی بروید که روزانه ۶ تا ۸ ساعت آفتاب کامل را دریافت کند؛ خاک باید مرطوب و زهکشی شده باشد.

کشت گیاه یا جوانه آن حدود ۱۰ تا ۱۲ اینچی عمق زمین قرار دارند، آن‌ها باید حدود ۱۲ تا ۲۴ اینچ ارتفاع داشته باشند؛ برای گیاهان کوچک‌تر، گیاه (حدود ۱۶ تا ۲۴ اینچی عمق زمین قرار دارد).

در طول دوره‌های خشک تابستان، به‌طور آزاد گیاهان را آبیاری کنید.

به یاد داشته باشید به‌محض این‌که به نظر رسید برگ‌ها رشد کرده‌اند برگ را بچینید، چون دوباره می‌روید.

اگر در حال برنامه‌ریزی برای پخت‌وپز با این گیاهان، هستید گیاه را در خاک تمیز بکارید (از کود‌های شیمیایی استفاده نکنید، چون مضر هستند) و آن‌ها را دور از مسیر‌های شلوغ بکارید تا گیاهان صدمه نبینند، گوجه فرنگی همسایه خوبی برای ریحان در باغ است.

مراقبت از گیاه ریحان

دقت کنید که خاک مرطوب باشد گیاه ریحان رطوبت را دوست دارد. اگر در یک منطقه گرم زندگی می‌کنید، از مالچ در اطراف گیاهان ریحان استفاده کنید (مالچ به مرطوب نگه داشتن خاک کمک خواهد کرد).

بعد از اینکه اولین برگ‌ها رویید آن‌ها را هرس کنید.

هر زمان که یک شاخه شش تا هشت برگ دارد، هرس را ادامه دهید.

بعد از ۶ هفته، از رویش زودهنگام گیاه جلوگیری کنید اگر گیاهان رشد می‌کنند، فقط آن‌ها را ببرید.

اگر هوا سرد باشد، حتماً گیاه را از قبل برداشت کنید، چون هوای سرد گیاهان را نابود خواهد کرد.

برداشت و روش‌های صحیح نگه‌داری ریحان

برگ‌های ریحان را به محض این‌که به ارتفاع ۶ تا ۸ اینچی رسید شروع به چیدن کنید.

وقتی درجه حرارت به ۸۰ درجه می‌رسد، ریحان واقعاً شروع به تکرار می‌کند.

دقت کنید برگ‌ها را به‌طور مرتب در تابستان بچینید تا رشد در طول تابستان افزایش یابد.

حتی اگر نیازی به برگ‌ها ندارید، آن‌ها را بچینید و برگ‌ها را در فریزر قرار دهید.

اگر به‌طور منظم بچینید دوازده گیاه ریحان ۴ تا ۶ فنجان برگ در هفته تولید خواهد کرد.

بهترین روش برای ذخیره‌سازی ریحان فریز کردن است فریز کردن مانع از دست رفتن طعم آن می‌شود. به همین منظور کل گیاه را خشک کنید و در کیسه‌های پلاستیکی بدون هوا بریزید و سپس در فریزر قرار دهید.

یک روش ذخیره‌سازی دیگر خشک کردن ریحان است (اگرچه برخی از طعم آن از بین خواهد رفت). برگ‌ها را از ساقه جدا کنید و آن‌ها را در سایه قرار دهید. پس از ۳ تا ۴ روز، اگر گیاهان به‌طور کامل خشک نشده باشند، آن‌ها در فر با پایین‌ترین تنظیمات حرارتی قرار دهید و در آن را کمی باز بگذارید.

برای خرید بذر ریحان به فروشگاه بذر ظرافت مراجعه فرمایید.

چمن‌ها به‌طور گسترده در فضاهای ورزشی، طراحی و زیباسازی فضای سبز و پارک‌ها و استفاده به‌عنوان گیاه پوششی در باغچه‌ها مورداستفاده قرار می‌گیرد.

آماده سازی زمین برای کاشت چمن

قبل از هر عملی باید تمامی اجسام اضافی همانند قلوه سنگ‌ها، بقایای گیاهان و سایر اجسام را از سطح خاک و تا عمق حداقل ۱۵ سانتیمتری زمین موردنظر جمع کرد. سپس باید به بافت خاک توجه کنیم. اصولاً خاکی که قرار است چمن را در آن بکاریم بهتر است که در حدود ۳۰ درصد حاوی مواد آلی همانند کود پوسیده دامی باشد. مثلاً اگر عمق خاک را ۱۵ تا ۲۰ در نظر بگیریم باید به ضخامت حدود ۵ سانتیمتر بر روی آن مواد آلی اضافه کنیم و سپس به‌خوبی با خاک قسمت زیرین مخلوط شود تا بافتی یکنواخت به دست بیاید. علاوه بر مواد آلی، اگر خاک اصولاً سبک است از خاک رس و اگر خاک اصولاً سنگین است از خاک شنی برای اصلاح بافت خاک کمک می‌گیریم. بعد از اضافه کردن مواد موردنیاز برای اصلاح بافت خاک، سطح خاک را باید کاملاً صاف کنیم البته اگر مساحت زمین بزرگ است (مثلاً مثل زمین‌های فوتبال) باید شیبی ملایم به میزان ۱ تا ۲ درصد رعایت شود تا جاری شدن آب ناشی از آبیاری و یا ریزش باران به‌آسانی صورت گیرد و آب‌های اضافی در یک نقطه از زمین جمع نشده و جاری شوند.

نحوه کاشت بذر چمن

اگرچه کاشت بذر چمن متداول‌ترین راه احداث چمن است اما مشکلات خاص خود را دارد. بخصوص مقطع زمانی کاشت تا جوانه زدن بذر چمن ها بسیار حساس است و مسائلی مانند عدم آماده سازی مناسب زمین، رویش علف‌های هرز، مشکلات جوی مانند سرد و یا گرم شدن ناگهانی هوا و یا بارش شدید باران و … می‌توانند مانع از سبز شدن مناسب بذر چمن شوند. بنابراین باید طوری عمل کرد که حداقل مشکلات در برابر جوانه‌زنی و رشد بذر چمن وجود داشته باشد. انتخاب بذر خوب و مناسب اولین قدم است. انتخاب بذر چمن باید با توجه به شرایط آب و هوایی و همچنین انتظار شما از چمن باشد. قطعاً اگر بخواهید بر روی چمن راه بروید باید نوعی را انتخاب کنید که قدرت تحمل لگدمال شدن را داشته باشد و یا اگر می‌خواهید که چمن را در زیر درختان بکارید باید نوعی را انتخاب کنید که با رویش و زندگی در زیر سایه مشکلی نداشته باشد.

چه مقدار بذر چمن باید استفاده کرد؟

همان‌طور که قبلاً نیز اشاره کردم چمن‌ها با توجه به میزان ضخامت برگ‌هایشان به دو گروه باریک برگ (برگ لطیف) و پهن‌برگ (برگ خشن) تقسیم می‌شوند معمولاً نمونه‌های لطیف بذرهای ریزتری از نمونه‌های برگ خشن دارند. در مورد بذرهای ریز چمن  ۲۰-۱۵ گرم بذر برای یک مترمربع و برای بذرهای درشت چمن ۵۰-۳۰ گرم بذر چمن برای هر مترمربع کافی است. به‌کارگیری کمتر و یا بیشتر از این مقادیر موجب تراکم نامناسب و رشد نامناسب چمن‌ها خواهد شد. به‌کارگیری تعداد بیشتر بذر چمن راه‌حل جوانه‌زنی بهتر و تراکم بیشتر بذرها نیست بلکه این امر به‌نوبه خود می‌تواند منجر به ضعیف شدن و از بین رفتن چمن‌ها شود زیرا فضای کافی برای رشد و توسعه گیاهان جوان وجود ندارد. همچنین اگر قسمت‌هایی از چمن سبز نشد می‌توانید در طی بهار و یا پاییز عمل کاشت بذر چمن اضافه در قسمت‌های کم تراکم را انجام دهید.

زمان کاشت بذر چمن

برای تعیین زمان کاشت بذرها باید به دمای هوا توجه ویژه کرد. اصولاً دمای پایین در اوایل بهار و همچنین اواخر پاییز می‌تواند منجر به کاهش جوانه‌زنی بذرهای کاشته شده شود. همچنین حتی اگر دما مشکلی پیدا نکند بهتر است که در اواخر پاییز نسبت به کاشت بذر چمن ها اقدام نکرد زیرا گیاهان جوان تا زمستان فرصت بسیار کمی برای رشد و توسعه دارند و در برابر سرمای زمستانه بسیار حساس هستند. بنابراین برای چمن‌های فصل گرم اواخر فروردین‌ماه که خطر سرماهای دیررس بهاره از بین رفته است و اگر هم که مشکلی برای مسئله آبیاری آنان وجود نداشته باشد اواخر بهار و یا اوایل تابستان بهترین زمان کاشت است اگرچه به دلیل احتمال پیشی گرفتن رشد علف‌های هرز در این زمان از سال، ابتدای فصل بهار برای کاشت بذر چمن ‌های گرمسیری ارجحیت دارد. برای چمن‌های سردسیری اواخر تابستان و یا اوایل پاییز مناسب کاشت بذر چمن است. بهترین زمان برای کاشت بذر چمن صبح زود یا اواخر بعدازظهر است که باد ندارد.

چگونگی پاشیدن بذر چمن

اگر بذر چمن بسیار ریز است بهتر است که ابتدا با شن و یا مقداری از مخلوط خاکی ترکیب شود و بعد بر روی سطح زمین پاشیده شود. این کار پخش شدن یکنواخت بذرها را تضمین می‌کند. همچنین بهتر است که قبل از پاشیدن بذر چمن ها خاک را به‌خوبی مرطوب کنید زیرا خشک بودن خاک و آبیاری بعد از عمل کاشتن بذر چمن ها احتمال جابجایی بذر توسط جریان آب را افزایش می‌دهد. برای پاشیدن بذرها امروزه ماشین‌هایی وجود دارد که با کمک آنان بذرها به شکل یکنواخت‌تری بر روی سطح خاک قرار می‌گیرند. شیوه بذرپاشی نیز بدین صورت است که تمامی بذرها در یک جهت بر روی زمین قرار نمی‌گیرند بلکه ابتدا توده بذر را به دو قسمت مساوی تقسیم می‌کنند. یک قسمت را در جهت شرق به غرب (و یا عرض زمین) و قسمت دیگر را در جهت شمال به جنوب (و یا طول زمین) بر روی زمین می‌پاشند تا به پخش شدن یکنواخت این بذرها کمک شود.

بعد از پاشیدن بذرها باید لایه‌ای از مخلوط خاکی به ضخامت ۱ سانتیمتر برای بذرهای درشت و ضخامت ۰٫۵ سانتیمتر برای بذرها ریز، روی بذرها ریخته شود. بعد از قرار دادن پوشش خاکی بر روی بذرها اگر هنوز حدود ۵ تا ۱۰ درصد آن‌ها دیده شوند و به زیر خاک فرو نرفته باشند ایرادی ندارد. از زمان کاشتن بذرها تا جوانه زدن آن‌ها باید خاک را مرطوب نگه داشت اما نباید در این امر زیاده‌روی کرد زیرا احتمال شیوع برخی از بیماری‌های قارچی بخصوص بیماری مرگ گیاهچه به دلیل رطوبت بالای محیط وجود دارد. باید رطوبت به صورتی تأمین شود که از سطح خاک تا عمق ۲-۱٫۵ سانتیمتری همیشه مقداری از رطوبت را داشته باشد. توجه داشته باشید که تا زمان جوانه‌زنی بذر چمن مسئله آبیاری و حفظ رطوبت مناسب از اهمیت بسیار زیادی برخورد دار است زیرا کمترین میزان خشک شدن خاک و یا آبیاری بیش‌ازاندازه از عوامل جدی در عدم سبز شدن بذر چمن هستند.

برای خرید بذر چمن به فروشگاه بذر ظرافت مراجعه فرمایید.

ریشه گیاه دراز دوکی شکل و مانند هویج به ضخامت انگشت دست بوده و دارای مقدار زیادی کربنات پتاسیم و نیترات پتاسیم است. پوست ریشه بابا آدم قهوه‌ای، مغز آن سفید و طعم آن کمی شیرین است ولی بوی تهوع‌آوری دارد. ساقه آن که شبیه پوست مار است پوشیده از کرک‌های خشن و زبر است. برگ‌های آن بسیار بزرگ و پهن به حالت افتاده بر روی ساقه قرار دارد. رنگ برگ‌ها در قسمت چسبیده به ساقه سبز کم‌رنگ و هر چه به‌طرف انتهای برگ نزدیک‌تر می‌شویم تیره‌تر می‌شود. میوه آن پس از رسیدن به‌صورت فندقی با ۳ یا ۴ سطح به رنگ زرد حنایی ظاهر می‌شود. در انتهای میوه تارهای زردرنگی وجود دارد که در موقع عبور گوسفندان و جانوران به پشم‌های آن‌ها می‌چسبد و موجب پخش تخم این گیاه به مناطق دیگر می‌شود. بابا آدم در بعضی از نقاط ایران به حالت وحشی می‌روید. از ریشه این گیاه استفاده طبی به عمل می‌آید پس از خارج کردن ریشه بابا آدم از خاک آن را به‌خوبی شسته و به قطعات کوچک سه سانتیمتری تقسیم کرده و در اثر حرارت خورشید یا در کوره‌های مخصوصی خشک می‌کنند.

کاشت گیاه بابا آدم

گیاه بابا آدم از طریق کاشت بذر بابا آدم رشد می‌کند. کاشت و پرورش بذر بابا آدم بسیار آسان است و به‌صورت خودرو و بدون کمک انسان نیز در طبیعت رشد می‌کند. گیاه بابا آدم آفتاب کامل را ترجیح می‌دهد ولی می‌تواند سایه جزئی را هم تحمل کند. خاکی که بذر بابا آدم در آن کاشته می‌شود باید غنی باشد و زهکشی خوبی داشته باشد. یک ویژگی مهم که خاک باید داشته باشد این است که شل باشد و تا عمق ۱ متر عاری از سنگ و کلوخ‌ها باشد. در این صورت ریشه بذر بابا آدم رشد طولانی و مستقیمی خواهد داشت. بذر بابا آدم را می‌توان به‌صورت مستقیم در زمین کاشت. بذر بابا آدم را بعد از گذشت آخرین سرما می‌کارند. فاصله بین بذر بابا آدم باید ۸ سانتی‌متر باشد و فاصله بین ردیف‌های کاشت بذر بابا آدم را باید ۶۰ سانتی‌متر در نظر گرفت. عمق کاشت بذر بابا آدم ۱ تا ۲ سانتی‌متر است. درصورتی‌که خاک خشک باشد، بعد از کاشت به‌آرامی به بذر بابا آدم کاشته شده آب بدهید. خاک را مرطوب نگه‌دارید ولی از خیس شدن آن اجتناب کنید زیرا درصورتی‌که خاک خیس شود باعث آسیب دیدن بذر بابا آدم می‌شود و از جوانه‌زنی بذر بابا آدم نیز جلوگیری می‌کند. بذر بابا آدم به‌سرعت جوانه می‌زنند. جوانه‌زنی در عرض ۴ تا ۷ روز صورت می‌گیرد.

علف‌های هرز را کنترل کنید به‌خصوص زمانی که نهال‌های بابا آدم جوان هستند. خاک را مرطوب نگه‌دارید و هر ماه یک بار به خاک یک کود کلی بدهید. بذر بابا آدم را می‌توان ۴ هفته قبل از آخرین سرما در خانه نشا کرد و بعد از گذشت سرما آن‌ها را به خارج از منتقل کرد. ریشه برخی از گیاهان بابا آدم می‌توانند تا ۱۲۰ سانتی‌متر هم رشد کند. حتی ریشه برخی از گونه‌ها می‌توانند تا ۲/۵ متر هم رشد کنند. گل‌های گیاه بابا آدم را برای ترویج رشد گیاه و ریشه حفظ کنید.

نکته: هرچه برگ‌های گیاه کمتر باشند، گیاه عملکرد بهتری داشته و بازده آن بالاتر می‌رود. اگر شما گیاه بابا آدم را برای ریشه آن می‌کارید، برخی از برگ‌های آن را هرس کنید تا ریشه گیاه رشد بهتری داشته باشد.

نیازها

آبیاری: خاک همیشه مرطوب باشد گیاه آب‌دوست است ۲ تا ۳ بار آبیاری در هفته بسته به دمای اتاق کافی است در موقع خواب گیاه در پاییز و زمستان آبیاری را کاهش دهید

رطوبت: بابا آدم به‌شدت رطوبت دوست می‌باشد و غبارپاشی هفتگی برای آن کافی است. اگر رطوبتش کم باشد برگ‌های جوان آن می‌سوزند.

خاک: خاک بازه کشی خوب مثل یک قسمت پیت ماس و یک قسمت پرلیت

تغذیه: در طول فصل رشد با کودهای مایع یا کودهای گرانول تغذیه کنید

هرس: فقط ساقه‌ها و برگ‌های مریض و مرده گیاه را سریعاً و از پایین ساقه هرس کنید

نور: در واریته های مختلف فرق دارد و از سایه تا نور کامل متغیر است بیشتر نور غیرمستقیم کنار پنجره را دوست دارد

دما: این گیاه به سرما و یخبندان حساس است و دمای زیر ۱۵ درجه به آن آسیب میزند بین ۱۶ الی ۳۰ درجه مناسب است

تکثیر: گیاه ساقه کوتاهی دارد ولی می‌توان با قلمه آن را تکثیر کرد ولی بهترین راه تکثیر ریزوم در بهار و پاییز

آفات و بیماری‌ها

از بین آفات به کنه تارعنکبوتی حساس است. در مورد بیماری‌ها نیز اگر بافت خاک سنگین باشد و آب را در خود نگه دارد یا آبیاری بیش از اندازه انجام شود به‌طوری‌که خاک غرقاب شود، پوسیدگی ریشه شیوع می‌یابد درنتیجه گیاه از بین خواهد رفت.

برداشت

برداشت محصول یعنی خارج کردن ریشه گیاه از زمین معمولاً هنگامی صورت می‌گیرد که گیاه ۱۸ ماهه باشد. برای این کار در بهار قبل از ظاهر شدن دستگاه زایای گیاه، ریشه‌ها را از زمین خارج می‌کنند زیرا اگر این عمل به تأخیر افتد ریشه سخت می‌شود. خارج کردن ریشه‌ها از زمین به‌وسیله چنگال‌های فلزی قوی که بتوانند در عمق نسبتاً زیاد فرو رود باید در نهایت دقت صورت گیرد تا ریشه‌ها به وضع سالم از زمین کنده شوند. پس از خارج نمودن ریشه‌ها از زمین نیز باید آن‌ها را مدتی به حال خود گذاشت تا گل مرطوب اطراف ریشه که بدان چسبیده است خشک گردیده به سهولت از آن جدا شود. پس از انجام این کار قسمت هوائی گیاه را قطع می‌کنند و ریشه‌ها را پس از شستن به‌صورت قطعات کوچک درآورده در معرض گرمای خورشید قرار می‌دهند و یا به‌وسیله دستگاه خشک‌کن مخصوص ریشه گیاه را خشک می‌کنند. در صورت استفاده از برگ‌های گیاه چیدن برگ‌ها باید موقعی انجام گیرد که گیاه را جهت استفاده از ریشه آن از زمین خارج می‌کنند.

برای خرید بذر بابا آدم و سایر گیاهان دارویی به فروشگاه بذر ظرافت مراجعه فرمایید.

همچنین از راه‌های زیر نیز می‌توانید محصولات ما را ملاحظه و خرید نمایید:

۱- مراجعه به صفحه اینستاگرامی به آدرس:

https://www.instagram.com/zerafat_shop/

https://www.instagram.com/zerafat.shop

۲- مراجعه به کانال تلگرامی به آدرس:

https://t.me/zerafat_shop

۳- تماس با شماره موبایل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۹۳۳

گل آفتابگردان و یا sun flower که شناخته‌شده‌ترین گل‌هایی است که است که نظر ظاهری ویژگی‌های منحصر به فردی دارد و برای پرورش در منزل می‌تواند انتخاب مناسبی باشد. در این مقاله می‌خواهیم در مورد آموزش کاشت بذر آفتابگردان با شما عزیزان صحبت کنیم. گل آفتابگردان یک گیاه کاملاً مقاوم به شرایط جوی است که به‌راحتی می‌تواند در باغچه رشد کند. آفتابگردان گیاهی یک‌ساله است و همچنین دارای شرایط رشد سریع است که ۷۰ سانتی‌متر یا چند متر قابل رشد است، زمانی که این گیاه بالغ می‌شود.

کاشت گل آفتابگردان

همان‌گونه که گفتیم کاشت بذر آفتابگردان به سهولت انجام می‌شود، اما مهم‌ترین نکته که در پرورش آفتابگردان وجود دارد این است که این گل در محلی که کاشته می‌شود می‌تواند به‌سرعت تمام املاح خاک را به خود می‌گیرد و از بین می‌برد به همین دلیل نباید در کنار دیگر گل‌ها کاشته شود ازاین‌رو استفاده از کودهای مناسب به شما در این زمینه کمک خواهد کرد.

کاشت آفتابگردان فقط از یک طریق امکان‌پذیر است آن هم کاشت بذر آفتابگردان است که از ابتدای فصل بهار و از بین رفتن سرما انجام می‌شود.

برای کاشت بذر آفتابگردان ابتدا باید ۱شبانه‌روز آن را در آب بخیسانید، این کار کمک زیادی به روند سریع جوانه‌زنی می‌کند.

بعد از آن باید بذر آفتابگردان را در یک خاک سبک کاشته تا جوانه‌زنی کنند.

شما می‌توانید برای کاشت بذر آفتابگردان از گلدان‌های کوچک استفاده کنید.

بذر آفتابگردان را در عمق ۴ الی ۵ سانتی در خاک کمپوست و یا در مخلوطی از شن و خاک برگ بکارید و آن را به‌خوبی آبیاری کنید.

تا زمانی که بذر آفتابگردان جوانه نداده نگذارید بستر خاک خشک شود.

اگر قصد دارید بذر آفتابگردان را در کنار هم بکارید بهتر است هر کدام را با فاصله ۱۰ سانتی‌متر از یکدیگر بکارید.

بعد از گذشت ۲ هفته از کاشت بذر آفتابگردان، بذرها شروع به جوان زنی می‌کنند که بعد از آن رشد سریعی را در پیش می‌گیرد.

زمانی که جوانه شروع به رشد و بلند شدن کردند بهتر است آن‌ها را به باغچه و یا گلدانی بزرگ‌تر انتقال دهید، زیرا گل آفتابگردان ریشه زیادی دارد.

بعد از انتقال گیاهتان را در پرنورترین قسمت منزلتان قرار دهید زیرا گل آفتابگردان همان‌طور که از اسمش پیداست نیاز شدیدی به نور مستقیم آفتاب‌گردان دارد.

اگر گل آفتابگردان در محیط بیرون نگهداری می‌کنید بهتر است تا زمانی که ساقه‌های آن محکم نشده است گیاه را به یک قیم ببندید. تا در مقابل باد در امان بماند.

شرایط نگهداری

آبیاری: از آنجایی که گل آفتابگردان ریشه‌های عمیقی دارد بدان معنا است که نیاز آبی فراوانی دارد، آبیاری گل آفتاب‌گردان باید طوری باشد تا تمام ریشه‌های آن به‌طور کامل خیس شود به همین منظور خاک باید کاملاً خیس باشد، و تا زمانی که خاک به‌خوبی خشک نشده باشد از آبیاری خودداری کنید، اگر به این روش به آبیاری بپردازید ریشه‌های گیاه قوی خواهد شد. توجه داشته باشید که حتماً اطراف خاک گیاه را هم آبیاری کنید.

خاک: خاکی که برای کاشت بذر آفتابگردان استفاده می‌کنید باید دارای قدرت زهکشی بالایی باشد تا نگذارد آب در خاک باقی بماند، از آنجایی گل آفتابگردان به نیاز آبی بالایی دارد باید در انتخاب خاک دقت بسیاری بکنید. جنس خاک باید به گونه‌ای باشد که آب در آن دچار ایستایی نشود و به‌سرعت آب را از خود عبور دهد. بهترین خاک برای بذر آفتابگردان خاک کمپوست به همراه ماسه و پرلیت است.

نور: آفتاب‌گردان نیاز نوری بسیار بالایی دارد به‌طورکلی نیاز آن ۸ ساعت آفتاب کامل در طول روز است، آفتاب گرم تابستان بهترین زمان برای دریافت نور موردنیاز است، اگر آفتابگردان در محیطی که سایه است قرار داده شود رشد خوبی نخواهد داشت. اگر هم از این گیاه در خانه نگهداری می‌کنید سعی کنید مکانی را در نظر بگیرید که دارای بیشترین نور است.

کود: در ابتدا به این نکته اشاره کردیم که زمانی که بذر آفتابگردان در خاک کاشته می‌شود تمام مواد معدنی خاک از بین می‌رود و به خود جذب می‌کند ازاین‌رو کوددهی برای این گیاه بسیار مهم است، شما می‌توانید برای کوددهی آفتابگردان از کود نیتروژن، پتاسیم و فسفر استفاده کنید. بهتر است قبل از کاشت بذر آفتابگردان به کوددهی خاک بپردازید. کوددهی را باید تا زمانی ادامه دهید که گیاه در حال رشد است.

نکته: توجه داشته باشید که در کوددهی زیاده‌روی نکنید زیرا منجر به سوختن برگ‌های آفتابگردان می‌شود.

برای خرید بذر آفتابگردان در انواع مختلف به فروشگاه بذر ظرافت مراجعه فرمایید.

پیاز یکی از قدیمی‌ترین گیاهان مورداستفاده انسان بوده است به‌طوری‌که حتی در اسناد به‌جامانده از تمدن مصری‌ها هم نشانه‌هایی از آن دیده می‌شود. پیاز گیاهی دوساله و غده‌ای و ریشه‌دار است که خواص و فواید زیادی دارد و در تمام فرهنگ‌های غذایی مورداستفاده قرار می‌گیرد همچنین به علت داشتن خواص دارویی فراوان در طب سنتی نیز استفاده می‌شود. در ادامه با ما همراه باشید تا با مراحل کاشت پیاز آشنا شوید.

انتخاب بذر

در اولین مرحله باید بذر پیاز موردنظر خود را انتخاب کنید. انتخاب بذر پیاز به عوامل متعددی بستگی دارد. پیاز رقم‌های مختلفی دارد مانند پیاز زرد، پیاز شیرین، پیاز سفید، پیاز قرمز و غیره. بذر پیاز را فروشگاه‌های معتبر تهیه کنید تا کیفیت و قوه نامیه آن تضمین شده باشد. بذر پیاز خوب با اطمینان تعداد محصول مناسب در مزرعه یا گلدان را تأمین می‌نماید. اگر انواع پیاز را نمی‌شناسید می‌توانید از فروشگاه‌های بذر و محصولات کشاورزی مشاوره بگیرید یا در اینترنت جستجو کنید.

آب‌وهوا

این گیاه سبزی فصل خنک است و بهترین رشد و نمو را در درجه حرارت ۲۵-۱۲ درجه سانتی‌گراد دارد

خاک

پیاز نیازمند خاک نیمه سنگین (خاک‌های شنی لومی)، حاصلخیز با زهکش مناسب و فاقد سله است. بذر پیاز نسبت به اسیدی بودن خاک بسیار حساس است و اسیدیته مناسب برای پیاز ۸٫۶ – ۶ می‌باشد.

کود

استفاده از کودهای دامی پوسیده در افزایش عملکرد و تولید محصول با کیفیت خوب مؤثر است.

فاصله بذر

بذر پیاز را معمولاً روی پشته‌هایی به فاصله ۳۵ الی ۴۵ سانتیمتر برای کشت یک ردیفه می‌کارند و برای کشت دو ردیفه، عرض را دو برابر در نظر می‌گیرند. برای تولید پیاز فواصل بین بوته‌ها ۷ الی ۱۰ سانتیمتر است.

مراحل کاشت پیاز

کاشت بذر پیاز را به‌صورت مرحله‌به‌مرحله بررسی می‌کنیم.

۱- انتخاب بذر مناسب برای کاشت پیاز

حال که با عوامل کلیدی و مهم در فرایند کاشت پیاز آشنا شدید می‌توانید با انتخاب بذر پیاز مناسب اقدام به کاشت پیاز کنید.

۲-زمان کاشت

اگر در منطقه‌ای زندگی می‌کنید که دارای زمستان‌های سرد است باید در فصل بهار اقدام به کاشت بذر پیاز کنید. برای این منظور باید در ماه‌های خرداد یا تیر کاشت بذر پیاز را آغاز کنید.

۳- خیساندن بذر

اگر در خانه می‌خواهید بذر پیاز بکارید باید ابتدا باید سرمادهی را شروع کنید. برای این منظور باید تعداد بذر پیازی که می‌خواهید بکارید را لای یک دستمال کاملاً مرطوب قرار دهید دستمال را در کیسه فریزر گذاشته سپس به مدت یک روز آن را در یخچال قرار دهید. شب کیسه را در آورده تا بذرها هم دمای محیط شوند. دوباره صبح روز بعد این کار را تکرار کنید. به مدت ۳ هفته باید این عملیات تکرار شود تا بذر پیازها جوانه بزند. به‌محض آنکه بذر پیازها جوانه زد آن‌ها را در زمین، باغچه یا گلدان بکارید.

۴- انتخاب گلدان

حالا یک گلدان عمیق (۳۰ سانتی‌متر) که با خاک خوب، غنی و با زهکشی مناسب پر شده است را آماده کنید.

۵- آفت زدایی گلدان

حتماً گلدان را قبل از کاشت به‌خوبی بشویید تا از خطر هر گونه افت یا بیماری به دور باشید.

۶- ایجاد شیار

بر روی سطح خاک شیارهایی ایجاد کنید. فاصله این شیارها باید ۳۰ سانتیمتر از یکدیگر باشد تا برگ‌های پیاز بتواند به‌راحتی نفس بکشند و رشد کنند.

۷- قرار دادن مکان گلدان

در سطح خاک شیارهایی به عمق یک سانتی‌متر ایجاد کنید. درون شیارها، جوانه‌های پیاز را بکارید سپس روی جوانه‌ها را خاک نرم بپوشانید. با اسپری آبپاش سطح خاک را مرطوب کنید. گلدان را مکانی آفتابی قرار دهید.

۸- آبیاری

پیاز برای رشد به آبیاری منظم و زیاد احتیاج دارد. اگر آبیاری به حد کافی نباشد رشد گیاه متوقف می‌شود. خاک پیاز هیچ‌گاه نباید خشک شود و باید در روزهای گرم، سطح محوطه کاشت را با یک نایلون پوشانده تا رطوبت گیاه تأمین شود. در بهترین شرایط رشد، ۳۰ الی ۶۰ روز بعد از کاشت باید پیازها آماده و رسیده شوند.

برای خرید بذر پیاز و سایر صیفی جات به فروشگاه بذر ظرافت مراجعه فرمایید.

ناز آفتابی یک گیاه گل‌دار در خانواده بومی آرژانتین، جنوب برزیل و اروگوئه است. همچنین در جنوب آسیا دیده می‌شود و به‌طور گسترده‌ای در بسیاری از مناطق بالکان گسترش یافته است. در بنگلادش نیز موجود است و با نام گل زمان، به این دلیل که گل تا به یک زمان خاص به شکوفه می‌رسد نام‌گذاری شده است. این گیاه در ابتدا کوچک است، اما با رشد سریع سالانه به ۳۰ سانتی‌متر بلندی می‌رسد، هر چند که معمولاً کمتر از این است. بااین‌حال اگر به‌درستی کشت شود به‌راحتی می‌تواند به این ارتفاع برسد. برگ‌های آن ضخیم و گوشتی تا ۲٫۵ سانتی‌متر، مرتب و متناوب در خوشه‌های کوچک است. گل‌ها با قطر ۲٫۵ تا ۳ سانتی‌متر با پنج گلبرگ به رنگ‌های متغیر قرمز، نارنجی، صورتی، سفید و زرد است.

گل ناز دارای ارقام متعدد می‌باشد و بعضاً دارای گل‌هایی با دو گلبرگ اضافی می‌باشند و در رنگ بسیار تنوع دارند. گل ناز به‌طور گسترده در آب‌وهوای معتدل به‌عنوان یک گیاه زینتی پرورش داده می‌شود. گل ناز یکی از مهم‌ترین گل‌هایی است که در باغ‌های قدیمی کشت می‌شد و معمولاً برای کاشت آن محل خاصی را در نظر می‌گرفتند. بذر ناز آفتابی بسیار ریز است. کشت به‌وسیله بذر ناز آفتابی انجام می‌شود و شبیه به چمن‌کاری است. این گیاه را در پارک‌ها، باغ‌های صخره‌ای، چمن‌کاری‌ها، میدان‌ها و بولوارها برای تزیین، رایج است.

گل‌های گل ناز شب‌ها بسته و صبح‌ها با نور آفتاب باز می‌شوند. روز‌هایی که هوا ابری است گل‌ها بسته می‌مانند. این گیاه، چون گسترش عرضی زیادی دارند در مدت کوتاهی زمین را می‌پوشاند و یکی از گل‌های مناسب جهت تپه‌ها و سراشیبی هاست.

گل‌دهی گل ناز آفتابی

از اواسط تابستان تا اواسط پاییز گل می‌دهد. گل ناز تا حدی تحمل خشکی را دارد، اما بهترین گل را با آبیاری به‌طور منظم می‌توان ایجاد کرد.

نور گل ناز آفتابی

یکی از اساسی‌ترین نیازهای گل ناز نور است. این گیاه هم همانند سایر گیاهان گوشتی به نور مستقیم و محیطی کاملاً روشن نیاز دارد. (حدود ۶ الی ۸ ساعت در طول روز روشنایی) کمبود نور منجر به عدم باز شدن گل‌های گیاه می‌شود. جالب است بدانید که در روزهای ابری میزان شکوفایی گل‌های این گیاه کاهش پیدا می‌کند.

دمای گل ناز آفتابی

یکی از ویژگی‌های گل ناز که کمتر در سایر گل‌ها دیده می‌شود مقاومت زیاد آن در برابر گرما و خشکی است. بنابراین در باغچه‌های سنگی جلوی ساختمان‌ها که در اثر تابش آفتاب بسیار گرم می‌شود یکی از نادرترین گیاهانی است که می‌تواند کشت شده و شرایط موجود را تحمل کند. گل ناز مکان‌های آفتاب‌گیر و گرم را بیشتر می‌پسندد.

خاک گل ناز آفتابی

بذر ناز آفتابی نسبت به حاصلخیزی خاک حساسیت خاصی ندارد و تقریباً شورپسند است. خاک بذر ناز آفتابی باید زه کش کافی داشته باشد. اگر خاک حاصلخیز و کاملاً قوی باشد بذر ناز آفتابی سریعاً رشد می‌کند و تمام بستر خود را می‌پوشاند. بهترین خاک برای بذر ناز آفتابی خاک سبک و شنی و یا خاک مرغوب باغچه با مقداری خاک برگ، یا کود دامی است. خاک بذر ناز آفتابی باید تا حدودی سبک و همیشه مرطوب باشد.

آبیاری گل ناز آفتابی

گل ناز آفتابی در بهار و پاییز کمتر آبیاری می‌شود ولی در روزهای گرم تابستان به آبیاری بیشتری نیاز دارد، ضمن اینکه می‌تواند بی‌آبی را برای مدت تحمل کند. مواظبت خاصی نیاز ندارد ولی چون ارتفاع آن کوتاه است باید خوب علف زنی شود تا مغلوب علف‌های هرز نشود. گل ناز تا حدی تحمل خشکی را دارد، اما بهترین گل را با آبیاری به‌طور منظم می‌توان ایجاد کرد. آبیاری آن به‌صورت روزانه انجام می‌گیرد.

تکثیر گل ناز آفتابی

تکثیر به روش قلمه

شما برای تکثیر گل ناز می‌توانید از روش قلمه استفاده کنید. روش‌های مختلفی برای قلمه گرفتن از این گیاه وجود دارد که ساده‌ترین و کاربردی‌ترین آن‌ها قلمه گرفتن از ساقه گیاه است، شما ساقه‌ای به طول حدود ۱۰ سانتی‌متر را انتخاب کنید و برش بزنید و سپس در یک لیوان آب قرار دهید، بعد از حدود یک هفته گیاه شروع به ریشه دهی خواهد کرد، سپس می‌توان آن را در مخلوط خاک برگ+ شن و یا کوکوپیت + پرلیت منتقل کرد. البته شما می‌توانید قلمه را به‌صورت مستقیم به خاک سبک منتقل کنید ولی برای این کار به مدت ۲۴ ساعت قلمه را در دمای اتاق بگذارید بماند و سپس به خاک منتقل کنید.

تکثیر به روش بذر ناز آفتابی

شما می‌توانید از بذر ناز آفتابی برای تکثیر استفاده کنید که برای این کار بهتر است در اوایل بهار بذر ناز آفتابی ها را در خاکی سبک بکارید. اول از همه باید خاک بستر کشت را خوب خیس کنید و سپس که آب‌های اضافی از زیر گلدان خارج شدن بذر ناز آفتابی ها رو روی سطح خاک پخش می‌کنیم و سپس یک لایه نازک از خاک را روی بذر ناز آفتابی ها می‌پاشیم. از یک آب‌پاش برای آبیاری بذر ناز آفتابی ها تا زمان جوانه‌زنی استفاده کنید ولی زمانی که بذر ناز آفتابی ها جوانه زده و سبز شدن می‌توانید به‌راحتی گیاه را به‌صورت معمول آبیاری کنید.

هرس گل ناز آفتابی

یکی از نکات خیلی مهم در نگهداری هر گل و گیاهی هرس است و در نگهداری گل ناز هرس موجب تحریک رشد ساقه‌های جدید و در نتیجه افزایش گلدهی گیاه می‌شود، برای این کار تا حدود نیمی از ساقه‌هایی را که خیلی بلند شده‌اند رو کوتاه کنید. اما توجه داشته باشید که آرام آرام انجام دهید به این صورت که هر هفته یک ساقه را انتخاب نموده و عمل هرس را انجام دهید. اگر شما هرس را یک‌دفعه انجام دهید باعث ضعیف شدن گیاه و از بین رفتن آن خواهید شد.

آویشن یک گیاه معطر باستانی است که در آشپزی استفاده‌های زیادی از آن می‌شود و موردعلاقه بسیاری از آشپزان است. آویشن همچنین به‌عنوان یکی از گیاهان دارویی نیز شناخته می‌شود. آویشن یک گیاه خزنده و مقاوم است، این گیاه سطح زمین را پوشش می‌دهد و گاهی اوقات در امتداد یک دیوار هم رشد می‌کند و به‌راحتی قابل کاشت در ظروف و گلدان‌ها نیز می‌باشد. گل‌های کوچک آویشن به رنگ صورتی یا بنفش کمرنگ هستند و با عطر خود باعث جذب زنبورهای عسل می‌شوند. بیش ۳۰۰ گونه از این گیاه چندساله مقاوم وجود دارد. آویشن تقریباً می‌تواند در هر آب و هوایی رشد کند.

بذر آویشن را معمولاً به شکل مستقیم و بر روی ردیف‌‌هایی به فاصله ۴۰ تا ۵۰ سانتی‌‌متر از یکدیگر و در عمق کمتر از نیم سانتی‌‌متر می‌‌کارند. درصورتی‌که کشت بذر آویشن به روش غیرمستقیم صورت گیرد، فاصله بین ردیف‌‌ها حدود ۲۵ تا ۳۰ سانتی‌‌متر است و بذر آویشن باید در خزانه هوای آزاد کشت شود. پس از اینکه ارتفاع نشاء تقریباً ۱۰ تا ۱۵ سانتی‌‌متر شد، باید آن‌‌ها را به زمین اصلی منتقل کرد. بوته‌‌ها را با فاصله ۲۰ سانتی‌‌متر از یکدیگر و در ردیف‌‌هایی که حدوداً نیم متر از هم فاصله دارند، در زمین اصلی می‌‌کارند.

داشتن آویشن تازه در منزل و عطر دل‌انگیز آن، هر کسی را به کاشت این گیاه ترغیب می‌کند. در واقع با کاشت بذر آویشن در گلدان، شما با یک تیر، دو نشان زده‌اید. آویشن شکل ظاهری جذاب و زیبایی دارد. بعد از کاشت در گلدان، آن را می‌توان در فضای داخلی خانه قرار داد تا زیبایی خانه را دو چندان کند. از طرف دیگر، امکان بهره بردن از خواص آویشن در درمان بیماری‌ها و تهیه غذا وجود خواهد داشت. اگر شما در کاشت بذر آویشن مهارت پیدا کنید، این می‌تواند نوعی شغل خانگی پردرآمد نیز محسوب شود.

مراحل کاشت بذر آویشن در گلدان

برای کاشت آویشن در گلدان شما می‌توانید بذر آویشن یا قلمه‌های جوان آن را از مراکز تولید گل و گیاه تهیه و با دنبال کردن مراحل زیر آن را در گلدان بکارید.

بذر آویشن را به‌صورت متراکم در گلدان متوسطی در عمق نیم سانتی‌متری خاک بکارید.

پس از به ثمر رسیدن بذر آویشن و جوانه زدن آن، بوته‌‌های ضعیف را به اندازه مطلوب تنک کنید. فاصله بین بذر آویشن ها یا نهال‌های آویشن را ۲۰ تا ۳۰ سانتی‌متر در نظر بگیرید.

بذر آویشن های طی یک تا دو هفته در دمای ۳۲- ۱۲ درجه سانتی‌گراد جوانه می‌زنند.

پس از کاشت بذر آویشن بهترین کار برای نگهداری این گیاه قرار دادن آن در معرض نور غیرمستقیم آفتاب است.

بهترین زمان برای کاشت بذر آویشن در گلدان اواخر اسفند و اوایل بهار است. اولین گل‌های گیاه از اواسط اردیبهشت ظاهر می‌شوند و گلدهی تا اواخر خرداد همچنان ادامه می‌یابد. در اواسط تابستان شما می‌توانید برگ‌های تازه گیاه را برداشت کنید.

شرایط محیطی

خاک مناسب

مناسب‌ترین خاک برای کاشت بذر آویشن در گلدان، خاکی با بافت متوسط، ظرفیت مناسب انتقال آب، تهویه خوب، مقادیر بالای آهک و غنی از عناصر غذایی است.

آبیاری

آویشن به آبیاری به‌صورت متوسط و منظم نیاز دارد. آبیاری بیش‌ازحد باعث پوسیدگی ریشه گیاه می‌شود.

دمای مناسب

گیاه آویشن برای رشد نیازمند هوای گرم است و در برابر سرما چندان مقاوم نیست. بهترین دما برای کاشت بذر آویشن در گلدان دمای ۲۲ تا ۲۵ درجه سانتی‌گراد است. یا این وجود این گیاه، دامنه تحمل تغییرات دمای ۱۲ تا ۳۰ درجه سانتی‌گراد را دارد.

 نوردهی

گلدان را در محلی با امکان دریافت نور کافی خورشید قرار دهید. پنجره‌های جنوبی آپارتمان بهترین مناسب‌ترین مکان برای نگهداری از این گیاه است.

هرس

چیدن نوک ساقه‌های آویشن باعث می‌شود که گیاهتان پرپشت باقی بماند. این کار را قبل از چوبی شدن ساقه‌های آویشن انجام دهید.

 آفات و بیماری‌ها

آویشن یک گیاه مقاوم است و خیلی کم درگیر آفات و بیماری‌ها می‌شود. با این وجود توصیه می‌کنیم از دادن سم به گیاه خودداری کنید تا بتوانید با خیال راحت از برگ‌های آویشن در پخت غذا و تهیه دم‌نوش استفاده کنید.

در هر زمان که بخواهید می‌توانید برگ‌ها و گل‌های آویشن را برداشت و آن‌ها را در یک محیط دارای سایه با تهویه مناسب خشک کنید. برگ‌های خشک آویشن قابلیت نگهداری برای دو سال را دارند و عطر خود را حفظ می‌کنند.

همچنین از راه‌های زیر نیز می‌توانید محصولات ما را ملاحظه و خرید نمایید:

۱- مراجعه به صفحه اینستاگرامی به آدرس:

https://www.instagram.com/zerafat_shop/

https://www.instagram.com/zerafat.shop

۲- مراجعه به کانال تلگرامی به آدرس:

https://t.me/zerafat_shop

۳- تماس با شماره موبایل: ۰۹۱۳۵۵۵۵۹۳۳

گل بنفشه دارای گونه‌های فراوانی است که در ایران ۱۹ گونه بومی آن شناخته شده که به رنگ‌های سفید، زرد، آبی، بنفش و… هستند که در این بین معروف‌ترین آن‌ها در ایران بنفشه ۳ رنگ و بنفشه معطر است. گل بنفشه بیشتر در قسمت شمال غرب کشورمان و همچنین مناطق کوهستانی به‌صورت خودرو در زمین‌های مرطوب و در کنار نهرهای آب رشد می‌کند. گل بنفشه مانند سایر دیگر گل‌ها فقط در فصل بهار رشد می‌کنند و دارای گل هستند که علاوه بر زیبایی دارای عطر دل‌نشینی هستند که قطعاً ارزش کاشت را دارند شما می‌توانید برای کاشت گل بنفشه هم در باغچه و هم در گلدان بنا به سلیقه خود اقدام کنید.

کاشت گل بنفشه

بهترین زمان برای کاشت بذر بنفشه اوایل شهریور تا اواسط پاییز است.

در ابتدا باید گفت که کاشت گل بنفشه به فضای چندانی احتیاج ندارد، شما می‌توانید در یک فضای کوچک هم اقدام به این کار کنید.

ابتدا باید برای کاشت بذر بنفشه یک مکان جدا از بستر اصلی کاشت فراهم کنید.

تهیه یک سبد پلاستیکی و یا یک گلدان گزینه خوبی است.

بعد از پر کردن سبد با خاک بذر بنفشه ها را روی خاک می‌پاشیم.

سپس بعد از آن به اندازه نیم سانتی‌متر کود پوسیده روی بذر بنفشه ها می‌ریزیم.

از آلوده نبودن کودی که برای کاشت بذر بنفشه استفاده می‌کنید مطمئن باشید.

بعد از کاشت بذر بنفشه آن‌ها را آبیاری کنید تا بستر مرطوب شود.

 تا زمانی که بذر بنفشه ها جوانه نداده‌اند از تابش مستقیم نور خورشید به بذر بنفشه ها جلوگیری کنید زیرا در مقابل سوختگی بسیار حساس هستند.

با گذشت ۲ هفته از کاشت بذر بنفشه خواهیم دید که بذر بنفشه ها سر از خاک بیرون آورده‌اند.

زمانی که اندازه هر جوانه به ۲۰ سانتی‌متر رسید زمان آن است که به بستر اصلی انتقال داده شوند.

کاشت بذر بنفشه به‌صورت مستقیم در همان محل اصلی نباید انجام شود زیرا زمانی که بذر بنفشه ها پاشیده می‌شوند به‌صورت نامنظم جوانه می‌زنند که جالب نیست به همین دلیل ابتدا در یک بستر جدا نشاء گیری کرده سپس به زمین اصلی انتقال داده می‌شود.

گل بنفشه از آن دسته گل‌هایی است که نمی‌توان در محیط خانه از آن‌ها نگهداری کرد زیرا برای رشد نیاز به محیط بیرون و اکسیژن فراوان دارند، به همین دلیل در زمان کاشت بذر بنفشه سعی کنید محیطی مناسب برای مثال پنجره‌های جنوبی را برای جوانه‌زنی انتخاب کنید، البته می‌توان با کاشت گل بنفشه در بالکن و تراز از آن‌ها به‌خوبی نگهداری کرد.

شرایط نگهداری

خاک: برای اینکه بذر بنفشه رشد قابل‌قبول و مطلوبی داشته باشد حتماً باید از خاکی استفاده کنید که قدرت زهکشی خوبی داشته باشد و همچنین خواستار خاکی مرطوب با PH بین ۵٫۵ تا ۷٫۵ نیازمند است.

آبیاری: برای رشد خوب گل بنفشه به‌خصوص در ایام تابستان که هوا گرم است، باید آبیاری آن به‌صورت منظم انجام شود، از غرقابی کردن خاک خودداری کنید، رطوبت بیش‌ازحد خاک باعث می‌شود که ریشه‌ها در خاک خفه شوند. همچنین باید از خشکی دادن گیاه هم خودداری کنید زیرا خشکی کشیدن هم باعث کاهش گل‌دهی گیاه می‌شود.

نور: گل بنفشه از جمله گل‌های بیرونی و آفتاب دوست است که به میزان کمی هم می‌تواند سایه را تحمل کند، عدم دریافت نور کافی منجر به کوچک شدن گل‌ها می‌شود.

دما: گل بنفشه در هوای خنک عمر و ماندگاری بیشتری دارد طوری که این گل قادر به تحمل سرمای زمستان است و می‌تواند در زیر برف زنده بماند. گل بنفشه بهترین رشد را در دمایی بین ۴ الی ۱۳ درجه سانتی‌گراد دارد.

آفات: یکی رایج‌ترین آفات در کاشت گل بنفشه شته است برای از بین بردن آن می‌توان با کمک آب و صابون روی آن اسپری کرد. نوع دیگری از آفت گل بنفشه وجود دارد که به آن لکه برگ می‌گویند که منجر به ایجاد لکه‌های سیاه بر روی گل برگ‌های گل می‌شود. یکی دیگر از عارضه‌های گل بنفشه پوسیدگی ساقه است که می‌تواند از طریق‌های گوناگونی به گل انتقال داده شود، این عوارض منجر به کم رنگ شدن گل برگ‌های گیاه و چروک شدن آن می‌شود.

زمان گل‌دهی: گل بنفشه از اواخر زمستان و با آمدن بهار شروع به گل‌دهی می‌کند، این گیاه به‌طور معمول می‌تواند در تمام طول سال گل بدهد، رشد این گل در فصل گرم تابستان کمی محدودتر خواهد شد چرا که در تابستان روزها بلندتر است و گیاه باید گرمای بیشتری را تحمل کند.

شقایق کالیفرنیایی گیاهان قوی هستند و اغلب در قسمت‌های خالی و در کنار جاده‌ها بدون هیچ‌گونه مراقبت رشد می‌کنند. بااین‌حال، هنگام چیدن، متوجه خواهید شد که زیبایی آن‌ها زودگذر است، زیرا گلبرگ‌ها اغلب قبل از اینکه بتوانید گل‌ها را در یک گلدان قرار دهید روی زمین می‌افتند. شقایق کالیفرنیایی در اوایل تابستان در اوج خود است. به نظر می‌رسد گل‌های شاد یک شبه بهار می‌زنند و مناطق وسیعی را با گلبرگ‌های روشن و ابریشمی خود و شاخ و برگ‌های سبز آبی و سرخس مانند پوشانده‌اند. هنگامی که هوا گرم شد، این گل‌های سریع رشد را در بهار بکارید، چه در تخت گل‌های خود و چه در ظروف.

مراقبت از شقایق کالیفرنیایی

مانند اکثر گل‌های وحشی بومی، شقایق کالیفرنیایی نیز به‌راحتی نگهداری می‌شود. نکته اصلی این است که شرایط رو به رشدی را برای آن‌ها فراهم آورید که از محل زندگی بومی آن‌ها تقلید می‌کند. برای این گیاه، بیشتر به چیزهایی که به شقایق کالیفرنیایی نمی‌دهید اهمیت می‌دهد تا آنچه به آن‌ها می‌دهید. در مورد آب و کود کمتر است. گیاهان خود را در آغوش نگیرید و این لذت را خواهید داشت که آن‌ها را در حال کاشتن و رشد در بسیاری از فصول آینده مشاهده خواهید کرد.

کله پاچه (حذف شکوفه‌های مصرف‌شده) می‌تواند باعث گلدهی بیشتر شود. بااین‌حال، اگر می‌خواهید گیاهان خودبه‌خود بذر بپاشند، مقداری گل سر بگذارید تا بذر آن‌ها ریخته شود. علاوه بر این، گیاهانی که در آب‌وهوای گرم و در ظروف رشد می‌کنند، معمولاً کوتاه مدت هستند و اغلب به‌عنوان گیاهان یک‌ساله مورداستفاده قرار می‌گیرند. بسیاری از باغداران ترجیح می‌دهند آن‌ها را بعد از گلدهی بکشند و در فصل رشد بعدی بذرهای جدید بکارند.

نور

شقایق کالیفرنیایی در زیر آفتاب کامل رشد می‌کند و شکوفا می‌شود، به این معنی که در اکثر روزها حداقل شش ساعت در معرض نور مستقیم خورشید قرار می‌گیرد. هرچه نور خورشید بیشتر باشد، بهتر است. شقایق‌هایی که در شرایط سایه‌دار رشد می‌کنند اغلب خسته به نظر می‌رسند و به راحتی تسلیم بیماری‌ها می‌شوند.

خاک

در حالی که بسیاری از گل‌ها به خاک غنی و لومی احتیاج دارند، شقایق کالیفرنیایی می‌تواند در خاک‌های فقیر رشد کند. خاک‌های شنی و صخره‌ای هر دو شرایط خوبی را برای شقایق کالیفرنیایی فراهم می‌کنند. چیزی که کار نمی‌کند خاک رس سنگین است زیرا این گیاهان به زهکشی شدید خاک نیاز دارند. اگر خاک رسی دارید، به‌جای آن در یک تخت یا ظرف باغ بلند بکارید.

آب

شقایق کالیفرنیایی به آب بسیار کمی احتیاج دارد و کاندیدهای خوبی برای خشکی‌های مقاوم به خشکی هستند. بارش‌های بهاری اسپورادیک معمولاً برای آبیاری گیاهان کافی است. در مناطقی که تابستان‌های گرم دارند، گیاهان اغلب خوابیده و در این مدت نیازی به آبیاری اضافی ندارند.

دما و رطوبت

گرم شدن خاک در بهار، همراه با رطوبت ناشی از باران بهاری، باعث جوانه‌زنی بذر شقایق کالیفرنیایی می‌شود. تا زمانی که درجه حرارت ملایم باقی بماند، بین ۵۰ تا ۷۵ درجه فارنهایت، گل کالیفرنیایی به رشد خود ادامه می‌دهد. گرمای بیش‌ازحد می‌تواند باعث خواب شود. بااین‌حال، هنگامی که دمای سرد برمی‌گردد، گیاهان اغلب دوباره رشد کرده و حتی دوباره شکوفا می‌شوند. علاوه بر این، شقایق‌های کالیفرنیایی رطوبت کم تا متوسط ​​را ترجیح می‌دهند. در رطوبت بالا، زهکشی خوب خاک و جریان هوا در اطراف گیاهان برای سالم ماندن آن‌ها ضروری است.

کود

برای رشد موفقیت‌آمیز شقایق کالیفرنیایی، حتی در مناطقی با خاک فقیر از نظر مواد مغذی، هیچ کودی لازم نیست. افزودن کودهای شیمیایی می‌تواند باعث رشد بیش‌ازحد شاخ و برگ در هزینه شکوفه شود.

انواع شقایق کالیفرنیایی

انواع مختلفی از شقایق کالیفرنیایی وجود دارد:

«California Golden» رنگ نارنجی کلاسیک روشن گل‌ها را ارائه می‌دهد.

«زنگ ماموریت» ترکیبی از رنگ‌های شربت، از جمله صورتی، ماهی قزل‌آلا و کرم است، با شکوفه‌های نیمه دوتایی (با گلبرگ‌های اضافی شکوفا می‌شود).

«گلدن وست» پیچشی در شکوفه پرتقال آشنا است، زیرا دارای مرکز تیره‌تری است.

نحوه پرورش شقایق کالیفرنیایی از دانه

بذر شقایق را در جایی بکارید که قصد دارید پس از گذراندن تهدید سرمازدگی در منطقه شما، آن‌ها را در خارج پرورش دهید. بذر شقایق را به آرامی در خاک فشار دهید و به آرامی آبیاری کنید تا از جدا شدن دانه‌های ریز جلوگیری شود. جوانه‌زنی باید در حدود دو هفته رخ دهد. با مشاهده رنگ سبز مایل به سبز شاخ و برگ شقایق می‌توانید بذر شقایق جوانه زده را از علف‌های هرز تشخیص دهید. نهال‌های نازک با فاصله حدود ۸ اینچ.

آفات / بیماری‌های شایع

شقایق‌های کالیفرنیایی عموماً گیاهان سالمی هستند، اما وقتی در محیطی که باران زیاد را تجربه می‌کنند رشد کنند مستعد ابتلا به بیماری هستند. کپک، کپک و پوسیدگی ساقه می‌تواند در گیاهانی که در مناطق مرطوب رشد می‌کنند رخ دهد. اگرچه می‌توانید گیاهان را با قارچ‌کش‌ها درمان کنید، اما بهترین گزینه اصلاح محیط است. اطمینان حاصل کنید که شقایق‌های شما در معرض آفتاب کامل و خاک خوب زهکشی هستند تا از آب‌گرفتگی آن‌ها جلوگیری شود.

گل پریوش در پیشگیری از سرطان خون در کودکان و درمان سرطان معجزه نامیده شده است. به نظر بسیاری محافظت از گل پریوش حفاظت از آینده فرزندان شما است. پیشنهاد شده است که به‌جای استفاده از اثرات موضعی که باعث ایجاد داروهای شیمیایی می‌شود. مردم باید از عصاره گل پریوش استفاده کنند. گل پریوش یکی از باارزش‌ترین گونه‌های گیاهی خانواده Apocynaceae است که در طب گیاهی سنتی در جهان استفاده می‌شود و استخراج شیمیایی در درمان سرطان نقش دارد. این گیاه همچنین سابقه استفاده در طب آیورودا، طب سنتی چینی را دارد. علوم پزشکی غربی در قرن بیستم تحقیق در مورد این گیاه را آغاز کردند.

از این گیاه به‌عنوان یک گیاه دارویی استفاده می‌شود و موردمطالعه قرار می‌گیرد زیرا مشخص شد که بیش از ۱۰۰ آلکالوئید ایندول مونوترپنوئید تولید می‌کند که حاوی دو آلکالوئید دیمری سیتوتوکسیک حیاتی هستند که برای درمان شیمی درمانی سرطان استفاده می‌شوند. همچنین بسیاری از آلکالوئیدها نقش دارویی دارند. این ترکیبات شامل ترکیبات ضد سرطانی است: Vinblastine و Vincristine. آلکالوئید وینکریستین در درمان سرطان خون در کودکان نقش دارد.

در طب سنتی، گل پریوش برای تسکین درد ماهیچه‌ها، افسردگی سیستم عصبی مرکزی، همچنین برای استفاده از نیش زنبورها و التیام زخم‌ها استفاده می‌شود. کاربرد آن به‌طور گسترده‌ای از پیشگیری از دیابت تا درمان معده درد متغیر است. این گیاه همچنین می‌تواند به‌عنوان گیاه زینتی در باغ و خانه‌های مناطق گرم‌تر استفاده شود یا می‌تواند در فصل سرد در گلخانه رشد کند.

طبقه‌بندی

گل پریوش یک گونه گیاهی است که متعلق به خانواده Apocynaceae (خانواده Dogbane) است. این خانواده بیشتر شامل گیاهان و درختچه‌های کوچک است. این خانواده دارای برگ‌های حاشیه‌ای صاف است. گل‌ها در زیر بغل برگ‌ها دیده می‌شوند که به‌صورت جداگانه یا در ساقه‌های بسیار کوتاه جفت شده‌اند و ویژگی بارز دیگر شیره شیری قوی است.

پراکندگی جغرافیایی

این گیاه بومی ماداگاسکار است و به‌عنوان حلقوی ماداگاسکار شناخته می‌شود. گل پریوش همچنین در سراسر نیمه گرمسیری آسیا، آفریقا و آمریکا طبیعی است و برای اهداف تزئینی و دارویی استفاده می‌شود.

شرح گیاه

گل پریوش ۶۰ و ۲۰ سانتی‌متر ارتفاع و عرض دارد. گل‌ها به رنگ صورتی، سفید یا بنفش صورتی در ساقه شکننده هستند. گل‌ها دارای یک لوله پایه به طول ۲٫۵-۳٫۰ سانتیمتر با تاجی به قطر حدود ۲٫۰-۵٫۰ سانتیمتر با پنج لبه گلبرگ مانند هستند. ۵ کاسبرگ، به طول ۲-۶ میلی‌متر، باریک، معمولاً دارای مو (در حالت بلوغ) وجود دارد. گلدهی در طول ماه‌های گرم بارور است. اگرچه ممکن است گیاهان در هوای بسیار گرم ضعیف شوند. برگ‌ها برعکس ساده روی ساقه با حاشیه کامل برگ، شکل تخمدان به شکل دندانه‌دار، طول تیغه برگ ۲-۴ اینچ و سبزرنگ با برگ چیده شده‌اند. غلاف میوه مانند یک جفت فولیکول به طول تقریباً ۲٫۰-۴٫۵ سانتیمتر و عرض ۳ میلی‌متر است.

تکثیر

گل پریوش از طریق بذر تکثیر می‌شود. جوانه‌زنی گل پریوش یک هفته در دمای ۲۱-۲۴ درجه سانتی‌گراد، در مکانی تاریک و بدون آبیاری بیش‌ازحد طول می‌کشد. بذر گل پریوش را به فاصله ۲ تا ۳ سانتی‌متر روی سطح خاک بریزید. سپس لایه نازکی خاک را بر روی بذر گل پریوش بپاشید و با استفاده از افشانه آن‌ها را آبیاری کنید. برای جوانه‌زنی سریع‌تر، روی گلدان را با پلاستیک پوشانده و بعد از بیرون آمدن جوانه‌ها از خاک پلاستیک را برداشته و آن‌ها را به گلدان یا باغچه انتقال دهید.

همچنین می‌توان گونه‌ها را به‌صورت رویشی تکثیر کرد. قلمه‌های چوبی نرم را می‌توان از گیاه مادر گرفته و به‌طور جداگانه در خاک کاشت، معمولاً در تابستان ریشه گیاه به آسانی است. گل‌های گل پریوش توسط پروانه‌ها گرده‌افشانی می‌شوند. این گونه با خود سازگار است، اگرچه گرده‌افشانی خود در شرایط عادی غیرمعمول است.

آفات و بیماری‌ها

- گیاه می‌تواند توسط فوزاریوم آلوده شود که منجر به پژمردگی گیاه شده و سپس باعث مرگ گیاه می‌شود.

- تکان خوردن و بازگشت باعث می‌شود نوک ساقه قهوه‌ای تیره و پژمرده شود. این بیماری‌ها بیشتر به دلیل بارندگی هوا یا آبیاری بیش‌ازحد است.

- چندین قارچ باعث ایجاد لکه‌های برگ می‌شود. با این حال آن‌ها معمولاً بی‌ضرر هستند استفاده می‌کند

بلوبری یک گیاه است. این میوه معمولاً به‌عنوان غذا مصرف می‌شود. برخی افراد نیز از میوه و برگ آن برای تهیه دارو استفاده می‌کنند. مراقب باشید بلوبری را با زغال اخته اشتباه نگیرید. در خارج از ایالات متحده، نام زغال اخته ممکن است برای گیاهی به نام بلوبری در ایالات‌متحده استفاده شود. بلوبری برای پیری، حافظه و مهارت‌های تفکر (عملکرد شناختی) و بسیاری از شرایط دیگر استفاده می‌شود. اما شواهد علمی محدودی برای حمایت از هر یک از این موارد وجود دارد.

کاشت

زمان کاشت بوته بلوبری

بلوبری را می‌توان در بهار یا اواخر پاییز در همه مناطق به‌جز سردترین مناطق کاشت. در مناطق سرد بهتر است برای کاشت بذر بلوبری تا اوایل تا اواسط بهار صبر کنید.

بهتر است گیاهان ۱ تا ۳ ساله انتخاب خوبی هستند. این‌ها را می‌توان در ظروف یا ریشه برهنه خریداری کرد.

انتخاب و آماده‌سازی محل کاشت

مکان آفتابی و سرپناهی را انتخاب کنید. درحالی‌که بلوبری سایه را تحمل می‌کند، محصولات بهتری در زیر نور آفتاب به دست می‌آید. درعین‌حال آن‌ها نباید در معرض باد شدید و خشک شوند.

بذر بلوبری را خیلی نزدیک درختان نکارید زیرا درختان نه‌تنها نور خورشید را مسدود می‌کنند بلکه رطوبت خاک را نیز جذب می‌کنند.

اگر چندین بوته کاشته‌اید بهتر است آن‌ها را در یک تکه بکارید نه اینکه در باغ خود پراکنده شوید. این باعث افزایش تولید و کیفیت توت می‌شود.

بلوبری یک گیاه ریشه‌دار کم‌عمق است. بنابراین به خاکی نیاز دارد که رطوبت را در خود نگه دارد اما به‌خوبی تخلیه شود و مرطوب نماند. بذر بلوبری را در مکان‌هایی که خاک‌های سنگین و خاکی دارند و مرطوب می‌مانند، کاشت نکنید.

بلوبری در خاکی که اسیدی است رشد می‌کند. pH خاک در حالت ایده آل باید بین ۴٫۰ تا ۵٫۰ باشد. خاکی که به اندازه کافی اسیدی نیست رشد را متوقف می‌کند. با مخلوط کردن مقدار کمی گوگرد دانه‌ای چند ماه قبل از کاشت می‌توان خاک را اسیدی کرد. پیت ماس ​​ و پوست و سوزن کاج نیز افزودنی‌های خوبی هستند که به اسیدی شدن خاک شما کمک می‌کنند.

قبل از قرار دادن بوته‌های بلوبری، مواد آلی را در خاک مخلوط کنید.

خواص بلوبری

بلوبری مانند خواص قره قاط، با جلوگیری از چسبندگی باکتری‌ها به دیواره‌های مثانه، از عفونت مثانه جلوگیری می‌کند. میوه بلوبری سرشار از فیبر است که می‌تواند به عملکرد طبیعی دستگاه گوارش کمک کند. همچنین حاوی ویتامین C و سایر آنتی‌اکسیدان‌ها است. بلوبری همچنین حاوی مواد شیمیایی است که ممکن است تورم را کاهش داده و سلول‌های سرطانی را از بین ببرد.

کاهش مهارت‌های حافظه و تفکر که معمولاً با افزایش سن رخ می‌دهد. برخی تحقیقات نشان می‌دهد که مصرف روزانه بلوبری به مدت ۳-۶ ماه ممکن است به بهبود برخی از آزمون‌های تفکر و حافظه در بزرگ‌سالان بالای ۶۰ سال کمک کند. بااین‌حال اکثر آزمون‌های تفکر و حافظه تغییر نمی‌کنند. اگر فایده‌ای داشته باشد، احتمالاً اندک است.

در رابطه با سالخوردگی برخی تحقیقات نشان می‌دهد که خوردن بلوبری یخ‌زده می‌تواند محل استقرار و تعادل پا را در افراد مسن بهبود بخشد. بااین‌حال تحقیقات دیگر نشان می‌دهد که خوردن بلوبری به این موارد کمکی نمی‌کند. همچنین به نظر نمی‌رسد خوردن بلوبری باعث افزایش قدرت یا سرعت راه رفتن در افراد مسن شود.

درخصوص عملکرد ورزشی تحقیقات اولیه نشان می‌دهد که مصرف بلوبری خشک به افراد کمک نمی‌کند سریع‌تر بدوند یا احساس دویدن را راحت‌تر کند. اما ممکن است به حفظ قدرت ۳۰ دقیقه پس از دویدن کمک کند.

در زمینه مهارت‌های حافظه و تفکر (عملکرد شناختی) تحقیقات اولیه نشان می‌دهد که مصرف یک دوز بلوبری ممکن است برخی از انواع یادگیری را در کودکان ۷ تا ۱۰ سال بهبود بخشد. اما برای اکثر انواع یادگیری کمکی نمی‌کند و به کودکان در خواندن بهتر کمک نمی‌کند.

در زمینه افسردگی برخی از افرادی که در یکی از عروق مغز لخته شده‌اند ممکن است دچار افسردگی شوند. در افراد مبتلا به افسردگی احتمال بیشتری وجود دارد که در دستگاه گوارش عفونت داشته باشند. برخی تحقیقات نشان می‌دهد که مصرف روزانه عصاره بلوبری به مدت ۹۰ روز می‌تواند علائم افسردگی را کاهش داده و همچنین باعث کاهش عفونت در این گروه از افراد شود.

در رابطه با سطوح بالای چربی به نام تری گلیسیرید در خون (هیپرتری گلیسیریدمی) تحقیقات اولیه نشان می‌دهد که مصرف یک دوز عصاره برگ بلوبری ممکن است به کاهش سطح چربی در خون بعد از غذا در افراد مبتلا به این بیماری کمک کند.

در خصوص آرتریت در کودکان (آرتریت ایدیوپاتیک نوجوانان) تحقیقات اولیه نشان می‌دهد که نوشیدن روزانه آب بلوبری در حین استفاده از داروی ضد حساسیت علائم آرتریت در کودکان را بهتر از دارو به تنهایی کاهش می‌دهد. نوشیدن آب بلوبری همچنین ممکن است عوارض جانبی ناشی از اتانرسپت را کاهش دهد.

گروهی از علائم که خطر دیابت، بیماری قلبی و سکته مغزی (سندرم متابولیک) را افزایش می‌دهد. مصرف بلوبری خشک به بهبود بیشتر علائم سندرم متابولیک کمک نمی‌کند. اما ممکن است به بهبود جریان خون در برخی افراد کمک کند.

برای خرید بذر بلوبری و سایر درختان مثمر به فروشگاه بذر ظرافت مراجعه فرمایید.

درک اینکه چرا گل کوکب یکی از گل‌های رایج و محبوب است بسیار دشوار نیست. گل‌های رنگین‌کمانی زیبای آن خیره‌کننده است. گل کوکب از اواسط تابستان تا اولین یخبندان پاییزی گل می‌دهد و تا پاییز گل می‌دهد.

کاشت

گل کوکب برای رشد و شکوفایی فراوان به آفتاب کامل (حداقل ۸ ساعت در روز) نیاز دارد. اگر دمای تابستان شدید باشد، بهتر است در پناه سایه بعدازظهر کاشته شود. گل کوکب به سرما حساس است و نباید تا زمانی که خاک تا بیش از ۶۰ درجه فارنهایت (۱۵ درجه سانتی‌گراد) گرم نشده و تمام خطر سرمازدگی از بین نرود، کاشته شوند.

برای کاشت بذر گل کوکب یک محل آفتابی با خاک و زهکشی خوب را انتخاب کنید و قبل از کاشت آن را کاملاً آماده کنید. بستر کشت را با ۲ تا ۴ اینچ (۵ تا ۱۰ سانتیمتر) کمپوست با کیفیت بالا یا کود پوسیده خوب، گردگیری کمی از پودر استخوان و کود ارگانیک متعادل اصلاح کنید. همه مواد را در خاک مخلوط کنید تا به‌طور یکنواخت پخش شود.

برای کاشت گودالی به عمق ۴ تا ۶ اینچ (۱۰ تا ۱۵ سانتیمتر) حفر کنید و بذر کوکب در داخل آن قرار دهید. هنگامی‌که در محل قرار گرفت، سوراخ را با خاک پر کنید. گل کوکب بسیار بزرگ می‌شود، بنابراین حداقل بین ۱۲ تا ۱۸ اینچ (۳۰ تا ۴۶ سانتی‌متر) فاصله بین گل کوکب‌ها بگذارید.

گل‌های گل کوکب در طول فصل رشد به آب ثابت نیاز دارند. بنابراین در جوانی شیلنگ‌های خیس بخار یا آبیاری قطره‌ای نصب کنید. تا زمانی که اولین شاخه‌های سبزرنگ را مشاهده نکردید که از زمین عبور می‌کنند، نباید گل دهانه را آبیاری کنید. آبیاری بیش از حد قبل از مشاهده شاخه‌ها می‌تواند منجر به پوسیدگی بذر گل کوکب شود. پس از رسیدن گیاهان به ارتفاع ۱ فوت (۳۰ سانتی‌متر)، با کشیدن ۳ تا ۴ اینچ (۷ تا ۱۰ سانتی‌متر) از مرکز رشد، آن‌ها را کمی محکم کنید تا شاخه‌های پایه کم را تشویق کنید که باعث افزایش تولید گل و طول کلی ساقه می‌شود.

حلزون‌ها و لیسه‌ها به گیاهان جوان آسیب می‌رسانند و موش‌ها گل‌ها را خراب می‌کنند. طعمه را در زمان کاشت و به‌صورت دوره‌ای در طول فصل کنار بگذارید. طعمه حلزون یک گزینه ارگانیک است که هم برای کودکان و هم برای حیوانات خانگی بی‌خطر است و در برابر هر سه آفت به‌خوبی کار می‌کند.

در اواسط تابستان، شما نیاز دارید که گیاهان بلند را به هم بزنید تا از ریزش آن‌ها جلوگیری شود. برای باغداران خانگی که فقط چند گیاه دارند، هنگام کاشت، پایه‌های بلند و محکم را در کنار غده‌ها قرار دهید تا بتوانید ساقه‌ها را هنگام رشد به آن‌ها بچسبانید. برای پرورش‌دهندگان گل، من روش راه‌راه را توصیه می‌کنم که شامل قرار دادن یک پایه تی مانند فلزی در هر ۸ پا (۲٫۴ متر) در امتداد لبه‌های بیرونی تخت‌ها و بستن یک لایه دوگانه از طناب نجات از پایه به پایه است.

درحالی‌که گل‌های گل‌دار بریده بلندمدت نیستند، اما می‌توانید ۵ تا ۷ روز از ساقه‌های بریده شده در مرحله مناسب استفاده کنید. از آنجا که گل‌های گل کوکب بعد از برداشت زیاد باز نمی‌شوند، مهم است که آن‌ها را تقریباً کاملاً باز، اما نه بیش از حد رسیده انتخاب کنید. پشت هر سر گل را بررسی کنید، به دنبال گلبرگ‌های محکم و سرسبز باشید. گلبرگ‌های کاغذی یا کمی کم آب نشانه سن هستند. حتماً از نگهدارنده گل در آب استفاده کنید.

کاکتوس پیرمرد آند (Oreocereus celsianus) یک کاکتوس ستونی و تحسین برانگیز است که با زندگی در محیطی بسیار خشن سازگار شده است. کاکتوس پیرمرد بومی آند پرو، بولیوی و شمال آرژانتین است. پوشش ضخیم آن از موهای سفید و پشمی از آن در برابر آفتاب سوختگی و هوای سرد محافظت می‌کند. ساعت‌های بیشتر آفتاب مستقیم باعث می‌شود که پوشش ضخیم‌تری داشته باشد. در طبیعت ساقه‌ها می‌توانند در پایه‌های خود منشعب می‌شوند. در بهار با گل‌های سریز شکوفا می‌شود. اگر در زمستان خشک نگه داشته شود می‌تواند یخبندان‌های کوتاه تا ۱۰ درجه فارنهایت را تحمل کند. این گیاه کاملاً ریشه‌دار است. گلدان مناسب برای کاکتوس پیرمرد گلدان گرد پلاستیکی ۳٫۵ اینچی است.

کاکتوس پیرمرد در برابر یخبندان سخت جان سالم به درنمی‌برد اما اگر خطر یخ‌زدگی وجود داشته باشد، می‌توان آن را به داخل خانه آورد تا در آستانه پنجره آفتابی یا زیر نور رشد کند. کاکتوس برای جلوگیری از پوسیدگی به نور آفتاب روشن، زهکشی عالی و آب کم نیاز دارد. ظروف دارای سوراخ زهکشی را انتخاب کنید و از کاکتوس با زهکشی خوب و خاک آبدار با ۷۰ تا ۸۰ درصد شن معدنی مانند ماسه درشت، پوکه یا پرلیت استفاده کنید. قبل از آبیاری عمیق صبر کنید تا خاک کاملاً خشک شود. در زمستان خشک نگه دارید.

کاکتوس پیرمرد گونه‌ای متعلق به خانواده کاکتسه ها است که بومی شیلی، پرو، آرژانتین و بولیوی است. آرئول ها بزرگ، سفید و بیضی شکل و در قسمت‌های جوان گیاه بسیار پشمالو هستند. یکی دیگر از ویژگی‌های گیاه و آنچه متفاوت است، موهای بلند، نازک و ابریشمی است. کاکتوس پیرمرد توسط پشم فراوان پوشیده شده که از آن از در مقابل نور خورشید و احتمالاً از تغییرات ناگهانی دما محافظت می‌کند.

گلدهی

گل‌های کاکتوس پیرمرد گاهی اوقات زمان زیادی طول می‌کشد تا ظاهر شود، اگرچه کاکتوس پیرمرد بیش از همه به دلیل بافت شگفت انگیزش موردتوجه قرار می‌گیرد. گل‌ها صورتی تیره هستند و در بالای آن ظاهر می‌شوند. خارهای شعاعی مخروطی و سفت، زرد مایل به قهوه‌ای و طول آن حدود ۲ سانتی‌متر است. خارهای مرکزی ضخیم‌تر هستند و طول آن به ۸ سانتی‌متر می‌رسد و قهوه‌ای هستند. کاکتوس پیرمرد برای مبتدیان ساکولنت ایده آل است زیرا رشد آن آسان است و از گیاه کم مراقبت می‌شود و برای کلکسیونرهای ساکولنت، این گیاه رنگ و بوی متفاوتی به مجموعه می‌بخشد.

نور

کاکتوس پیرمرد را در تمام طول سال در آفتاب کامل قرار دهید. در داخل خانه باید در زیر نورگیر یا نزدیک پنجره قرار گیرد که نور خوبی دریافت می‌کند. گلدان را به‌طور منظم بچرخانید تا تمام چهره‌های کاکتوس به یک اندازه نور دریافت کنند و به‌طور کامل رشد کنند.

دما

کاکتوس پیرمرد حداقل دمای صفر درجه سانتی‌گراد را در زمستان تحمل می‌کند. در دماهای پایین‌تر گیاه ممکن است بمیرد. در مورد زمستان‌های خیلی سرد بهترین گزینه قرار دادن گیاه در داخل است. مراقبت از گیاه در برابر رطوبت محیط بسیار مهم است زیرا در صورت مرطوب بودن هوا کاکتوس پیرمرد بسیار مستعد پوسیدگی است. کاکتوس پیرمرد در سرما رشد خود را متوقف می‌کند.

آبیاری

از بهار تا پایان تابستان هر ۷ یا ۱۰ روز یک‌بار می‌توانید این گیاه را آبیاری کنید. در زمستان نیاز به آب بسیار کم و در حد صفر دارد. نکته مهم این است که قبل از آبیاری بعدی به‌خصوص در فصل زمستان اجازه دهید بستر کاملاً خشک شود (در این زمان توصیه می‌شود که بستر خشک برای چند روز باقی بماند).

کود

کاکتوس پیرمرد از بهار تا اوایل پاییز نیاز به یک کود خوب دارد. فقط کود مایع مخصوص کاکتوس‌ها به آن بدهید.

پیوند زدن

بهتر است پیوند کاکتوس پیرمرد در فصل بهار انجام گیرد. در مورد گیاهان جوان، سالی یک بار و به دنبال آن وقتی گیاه به اندازه کافی بالغ شود که هر ۳ یا ۴ سال یا در مواقع ضروری این کار را انجام گیرد.

کاشت و تکثیر

تکثیر با بذر کاکتوس پیرمرد یا قلمه در بهار انجام گیرد. بذر کاکتوس پیرمرد به سرعت جوانه می‌زند و نهال‌ها از سنین پایین کاملاً مقاوم هستند. بهترین زمان برای کاشت بذر کاکتوس پیرمرد فصل بهار است. فقط باید از یک گلدان کوچک استفاده کنید و یک بستر مخصوص برای بذر کاکتوس‌ ها و ساکولنت ها با زهکشی خوب اضافه کنید. سپس بذر کاکتوس پیرمرد  را روی بستر پخش کنید و یک لایه بسیار سبک از بستر را به دانه‌ها اضافه کنید. بستر را مرطوب نگه دارید (اما از غرق شدن آب خودداری کنید) و گلدان را در مکانی نگهداری کنید که نور خورشید را به‌خوبی دریافت کند. پس از رسیدن گیاه و مناسب برای دست‌کاری، می‌توان آن را به گلدان قطعی پیوند زد.

هرس

این گیاه نیازی به هرس ندارد. فقط برگ‌هایی را که کوبیده یا خشک شده‌اند جدا کنید تا ظاهر گیاه بهتر شود.

آفات و بیماری‌ها

کاکتوس پیرمرد عمدتاً توسط شپشک های آردآلود موردحمله قرار می‌گیرد که به ساقه‌های برهنه حمله می‌کند. معمولاً بیشترین غلظت این آفت در انتهای ساقه‌های در حال رشد در جایی که اپیدرم نرم‌تر است مشاهده می‌شود.

کاکتوس مامیلاریا هانیانا (Mammillaria Hahniana) با نام کاکتوس بانوی پیر نیز شناخته می‌شود. خانواده مامیلاریا حدود ۲۰۰ گونه کاکتوس دارد که بیشتر آن‌ها بومی مکزیک هستند. کاکتوس بانوی پیر بخشی از خانواده کاکتاسه است. از آنجایی که مراقبت از کاکتوس مامیلاریا هانیانا آسان است، انتخاب بسیار محبوبی برای افزودن به هر باغی چه در داخل و چه در خارج از خانه است.

خصوصیات کاکتوس مامیلاریا هانیانا

کاکتوس مامیلاریا هانیانا دارای ساقه‌های کروی خیره‌کننده است که با خارهای سفید تیز و پایین سفید پوشیده شده است. این کره‌ها حدود ۴ اینچ قد و ۵ اینچ عرض دارند، اگرچه در طی چندین سال می‌تواند تا ارتفاع ۱۰ اینچ تکامل یابد. کاکتوس مامیلاریا هانیانا کاکتوسی است که از تنهایی خوشش نمی‌آید و اغلب به‌صورت گروهی رشد می‌کند و مجموعه‌ای از کره‌ها را ایجاد می‌کند. سپس در بهار و تابستان اتفاقی می‌افتد. چیزی که به سادگی یک گیاه توپ به نظر سیخ دار بود، ظاهر جدیدی به خود می‌گیرد. آن‌ها با گل‌های بنفش مایل به قرمز گل می‌دهند که تاجی را در بالای گیاهان تشکیل می‌دهند. با این وجود این گل‌ها مانند یک هدبند کامل به نظر می‌رسند که جلوه هاله‌ای روی کاکتوس ایجاد می‌کنند.

آیا کاکتوس مامیلاریا هانیانا به آب نیاز دارد؟

برای هر چیزی زمانی وجود دارد و همین امر در مورد آبیاری کاکتوس مامیلاریا هانیانا شما نیز صدق می‌کند. اما چگونه زمان مناسب را می‌دانید؟ هنگام تعیین اینکه آیا نیاز به آبیاری کاکتوس خود دارید، باید مطمئن شوید که خاک کاملاً خشک است. اگر خاک را احساس کردید و حتی مقداری رطوبت وجود دارد، به گیاه خود آب نزنید.

هنگامی که خاک کاملاً خشک شد، کاکتوس را آبیاری کنید. اطمینان حاصل کنید که آب تا انتها از خاک عبور می‌کند. گلدان شما باید سوراخ‌های زهکشی مناسبی داشته باشد. گیاه را نباید در آب قرار داد زیرا این امر می‌تواند منجر به پوسیدگی ریشه و در نهایت از بین رفتن آن شود، به همین دلیل زهکشی ضروری است. فصول بر آبیاری نیز تأثیر می‌گذارد. هر چه هوا سردتر باشد، گیاه شما به آب کمتری نیاز خواهد داشت. بهار و تابستان بهترین زمان برای آبیاری گیاه شماست. در زمستان کاکتوس بانوی پیر خود را آبیاری نکنید.

چه خاکی برای کاکتوس بانوی پیر لازم است؟

احتباس آب واقعاً می‌تواند بر رشد کاکتوس‌های شما تأثیر بگذارد، بنابراین انتخاب خاک شما بسیار مهم است. شما به خاکی نیاز دارید که نسبتاً سریع زهکشی کند، متخلخل باشد و از نظر مواد مغذی نیز غنی باشد. برای بهترین نتیجه به دنبال یک ترکیب خوب کاکتوس باشید. مخلوطی که بافت شنی داشته باشد بهترین گزینه خواهد بود.

کاکتوس مامیلاریا هانیانا خود را با کود تغذیه کنید

زمان‌بندی همه چیز در مورد تغذیه کاکتوس‌ها با کود است. کاکتوس‌ها فصل رشد را طی می‌کنند، بهار و تابستان زمان رشد کاکتوس‌ها است. در زمستان، رشد متوقف می‌شود. کود را فقط باید در طول فصل رشد به یک دلیل ساده اضافه کرد. کود بیش از حد از شکوفه دادن گل‌ها در کاکتوس شما جلوگیری می‌کند. بهتر است از کود مایع با این گیاه استفاده کنید. سعی کنید و مطمئن شوید که از کود با محتوای پتاسیم بالا استفاده می‌کنید زیرا این به رشد گیاه کمک می‌کند. در زمستان که گیاه خواب است، در تغذیه کاکتوس صرفه‌جویی کنید. کاکتوس‌های شما به آن نیاز ندارند. گاهی اوقات اگر ببینیم ساکولنت ها یا کاکتوس‌های ما به کمک کمی نیاز دارند تا به ریشه خود برگردند از کود استفاده می‌کنیم.

تکثیر کاکتوس بانوی پیر شما

کاکتوس مامیلاریا هانیانا از پاجوش‌ها رشد می‌کند. این‌ها کره‌های کوچک‌تری هستند که در پایه گیاهان پیرتر یافت می‌شوند. برای تکثیر صحیح در اینجا کاری است که می‌توانید انجام دهید.

چند دستکش باغبانی ضخیم بپوشید.

کوچک‌ترین پاجوش را پیدا کنید و به آرامی آن را از کارخانه اصلی جدا کنید.

پاجوش را روی مقداری دستمال خشک در جای خشک نگه دارید.

بگذارید چند روز آنجا بماند تا خشک شود.

جایی که پاجوش گیاه اصلی را قطع می‌کنید، مقداری هورمون ریشه‌زایی قرار دهید.

یک گلدان کوچک بردارید و مقداری مخلوط کاکتوس (خاک مخصوصی که زهکشی مناسبی برای گیاه فراهم می‌کند) به آن اضافه کنید.

پاجوش را در این گلدان بکارید.

هر هفته، حدود چهار هفته، کمی آب به آن بدهید.

هنگام تکثیر به یاد داشته باشید که کاکتوس خود را از نور شدید، به‌ویژه نور مستقیم خورشید دور نگه دارید. پس از اینکه متوجه شدید ریشه‌دار شده و به رشد خود ادامه داده است، می‌توانید دوباره آن را در معرض دید قرار دهید.

کاشت

برای کاشت بذر کاکتوس مامیلاریا هانیانا اول گلدانی را برای کاشت بذر کاکتوس بانوی پیر انتخاب کنید که زهکشی مناسبی داشته باشد. برای این منظور می‌توانید سطح زیرین گلدان خود را کمی سوراخ کنید. در مرحله بعد سنگ‌های نسبتاً درشت جمع‌آوری کرده و آن‌ها را به ارتفاع ۲ الی ۳ سانتی‌متر (البته مقدار سنگ به میزان بزرگی و کوچکی گلدان شما بستگی دارد) در انتهای گلدان بریزید. بعد از آن مقداری ماسه ساختمانی تهیه و یا خریداری کنید. این ماسه را بشورید تا رس آن کاملاً جدا شود. آن‌قدر شست‌وشو را ادامه دهید تا آب صاف از ماسه سرازیر شود، سپس با استفاده از یک الک ماسه را الک کنید تا سنگ‌های ریزودرشت آن از هم جدا شود. سپس سنگ‌های ریز ماسه را با پیت ماس مخلوط کنید (یک پیمانه پیت ماس به اضافه دو پیمانه ماسه ریز به اضافه یک یا نصف پیمانه زغال کبابی خردشده). اگر در خانه مایکروفر دارید حدود ۵ دقیقه مخلوط آماده شده را در درون آن بگذارید. پس از سرد شدن مخلوط را روی سنگ‌های درشتی که در مرحله نخست آماده کرده بودید بریزید. بعد از آن با فشار دادن دست بر روی سطح موردنظر بستر را محکم کنید و یک لایه نازک سنگ‌ریزه روی بستر بریزید.

در مرحله آخر بذر کاکتوس مامیلاریا هانیانا را بر روی سطح موردنظر بپاشید طوری که بذرها به فاصله ۱ الی ۲ سانتی‌متر از یکدیگر فاصله داشته باشند. سپس در ظرف را بگذارید در غیر این صورت نایلون یا پلاستیک بر روی آن بکشید و سپس بذر کاکتوس بانوی پیر کاشته شده را در دمای ۲۰ تا ۳۰ درجه سانتی‌گراد قرار دهید. توجه داشته باشید که بذر کاکتوس زیر نور مستقیم خورشید نباشد. بعد از ۱۰ روز بذرها جوانه می‌زنند و شروع به رشد می‌کنند. شما باید پس از کاشت بذر، هر دو هفته یک‌بار سم قارچ‌کش را بر روی بستر خاک به اندازه استاندارد اسپری کنید. کاکتوس تا سه ماهگی نیاز به هیچ کودی ندارد. به بذر کاکتوس مامیلاریا هانیانا هر از چند گاهی سر بزنید تا حشرات و موارد مشکوک را شناسایی کنید.

با تعویض گلدان کاکتوس بانوی پیر خود به سلامتی مطلوب دست یابید

در بالای خاک چیزهای زیادی اتفاق می‌افتد. کره عالی و گل‌های درخشان همان چیزی است که می‌بینید. اگر می‌خواهید واقعاً بگویید که کاکتوس‌هایتان چقدر خوب هستند، باید زیر سطح را نیز نگاه کنید. حداقل یک بار در سال گلدان مجدد می‌تواند به زنده ماندن گیاه شما کمک کند و فضای لازم برای رشد را به آن بدهد. فصل گرم بهترین زمان برای گل‌کاری است. گیاه را به آرامی از خاک خارج کنید، البته به خاطر داشته باشید که ابتدا خاک باید خشک شود. هنگامی که گیاه از گلدان خارج می‌شود، می‌توانید ریشه‌های مرده یا ممکن است پوسیده را شناسایی کنید. با این وجود این برش‌ها را قطع کنید و روی این برش‌ها یک قارچ‌کش قرار دهید.

سپس به آرامی تا جایی که می‌توانید خاک قدیمی را کنار بگذارید. در یک گلدان جدید، کاکتوس‌ها را قرار دهید و مقداری خاک گلدان به آن اضافه کنید. برخی از گلدان‌های محبوبی که می‌توانید استفاده کنید، گلدان‌های تراکوتا هستند، برخی از گلدان‌ها را اینجا برای خانه خود پیدا کنید. پس از اتمام کار کاکتوس‌ها را در گلدان بگذارید و بعد از حدود یک هفته می‌توانید کمی آن را آبیاری کنید. علاوه بر این دلیل آبیاری نکردن بلافاصله پس از کاشت مجدد، جلوگیری از پوسیدگی ریشه است. آن‌ها به مدتی نیاز دارند تا در خاک تازه یا مخلوط کاکتوس مستقر شوند.

گلدهی کاکتوس مامیلاریا هانیانا

گل‌های درخشان این کاکتوس همان چیزی است که به آن شخصیت می‌بخشد. بنابراین هنگام مراقبت از کاکتوس مامیلاریا هانیانا خود، می‌خواهید هر کاری که ممکن است انجام دهید تا آن گل‌ها ظاهر شوند. باید برای فصل‌ها برنامه‌ریزی کنید. آیا می‌خواهید بدانید این گل‌های دوست داشتنی چگونه شکل می‌گیرند؟ کاکتوس بانوی پیر دارای غده است و خارها از اینجا می‌آیند. غده‌ها می‌توانند منبسط شده و آب را ذخیره کنند و از زیر بغل در غده‌ها، گل‌ها بیرون می‌آیند. مطمئن شوید که کاکتوس خود را در معرض آب زیاد قرار ندهید.

نوردهی صحیح برای کاکتوس بانوی پیر

این گیاه نیز مانند سایر کاکتوس‌ها در معرض نور خورشید رشد می‌کند. با این حال نور خورشید بیش‌ازحد برای کاکتوس مامیلاریا هانیانا مناسب نیست. در حالت ایده آل حدود چهار تا شش ساعت نور مستقیم خورشید در روز تمام چیزی است که این گیاه به آن نیاز دارد. این بدان معنی است که اگر در خارج از منزل رها شود عملکرد خوبی خواهد داشت. باید چند گیاه بلندتر در اطراف خود داشته باشد تا کمی سایه و محافظت از آن بخصوص در ماه‌های گرم‌تر باشد.

اگر این گیاه را در خانه پرورش می‌دهید، مطمئن شوید که در طول روز دائماً در معرض نور قرار می‌گیرد. مکانی را پیدا کنید که نور ثابت و ثابتی داشته باشد و گیاه را در کنار پنجره قرار دهید. اگر در مکانی زندگی می‌کنید که دریافت نور خورشید یک مشکل است، بهتر است نوری نزدیک به گیاهان خود داشته باشید. نور رشدی که در بالا پیوند دادیم بخشی از دفتر ما است که نور زیادی ندارد، برای رشد گیاهان گوشه‌ای که داریم معجزه می‌کند.

گل رز رامبلر که به رز مولتی فلورا نیز معروف است، به دلیل اسپری‌های فراوان آن از گل‌های سفید فراوان که روی شاخه‌های انبوه و کمان‌دار قرار می‌گیرد، به‌درستی نام‌گذاری شده است. پرندگان به‌ویژه مرغ مقلد شمالی (Mimus polyglottos) از میوه‌ها تغذیه می‌کنند و دانه‌های آن را به‌طور گسترده‌ای پراکنده می‌کنند. گل رز مولتی فلورا که بومی آسیا است برای اولین بار در سال ۱۸۸۶ از ژاپنبه‌عنوان پایه گل رز زینتی به ایالات متحده معرفی شد و به‌طور گسترده به‌عنوان پایه‌ای برای پیوند گل رزهای پرورشی استفاده شد. به‌عنوان کاشت بزرگراه، حصار زنده، عامل کنترل فرسایش و کاشت برای جذب حیات وحش تبلیغ شد. امروزه گل رز مولتی فلورا در بسیاری از بخش‌های طیف خود به‌عنوان یکی از گل‌های رز شناخته می‌شود.

گل رز مولتی فلورا در اواسط دهه ۱۹۰۰، به‌طور گسترده‌ای به‌عنوان حصار زنده برای کنترل دام کاشته شد. این یک علف هرز مضر در چندین ایالت ایالات متحده است که می‌تواند تولیدات دامی را کاهش دهد و همچنین به تعدادی از زیستگاه‌ها حمله کند و به آن‌ها آسیب برساند. گل رز مولتی فلورا انبوه‌های غیرقابل نفوذی را در مراتع، مزارع و لبه‌های جنگل تشکیل می‌دهد. حرکت انسان، دام و حیات وحش را محدود می‌کند و پوشش گیاهی بومی را جابجا می‌کند. طیف وسیعی از شرایط را تحمل می‌کند که به آن اجازه می‌دهد به زیستگاه‌های سراسر ایالات متحده حمله کند.

ویژگی‌ها

بهتر است گل رز مولتی فلورا در آفتاب کامل در خاک‌های حاصلخیز، غنی از هوموس، مرطوب و با زهکشی خوب رشد کنید. طیف وسیعی از شرایط را تحمل می‌کند. برای بهترین گلدهی، کود متعادل و مالچ را در اواخر زمستان اعمال کنید.

گل رز مولتی فلورا درختچه‌ای است که از روی گیاهان دیگر به ارتفاع ۳ تا ۵ متر (۹٫۸ تا ۱۶٫۴ فوت) بالا می‌رود، با ساقه‌های تنومند با خارهای خمیده (گاهی وجود ندارد). برگ‌ها ۵ تا ۱۰ سانتی‌متر (۲ تا ۴ اینچ) طول، مرکب، با ۵ تا ۹ برگچه و قلمه‌های پردار هستند. گل‌ها به شکل کوریمب های بزرگ تولید می‌شوند که هر گل کوچک، به قطر ۱٫۵-۴ سانتی‌متر (۵⁄۸-۱+۵⁄۸ اینچ)، سفید یا صورتی، در اوایل تابستان تولید می‌شود. باسن مایل به قرمز تا بنفش، ۶-۸ میلی‌متر (۰٫۲۴-۰٫۳۱ اینچ) قطر است.

این درختچه جذاب که دارای عادتی پرپشت و راست است، افزودنی خوبی برای حاشیه‌ها، کرانه‌ها و دامنه‌ها و باغ‌های کلبه است.

سیستم پرورش یک وضعیت تک پایه است که در آن هر دو بخش تولیدمثل نر و ماده در یک گل روی یک گیاه (گل‌های کامل) یکپارچه می‌شوند. بنابراین، اگر کنترل نشود، فقط یک گل رز چند فلورا برای تولید یک کلنی از گیاهان در حال تولیدمثل لازم است.

مواظب شته‌ها، برگ‌خوارها، کنه عنکبوتی قرمز گلخانه‌ای، حشرات فلس دار، کاترپیلارها، پشه اره‌ای بزرگ رز، اره برگ غلتان، زنبورهای برگ برنده، لکه سیاه، زنگ گل سرخ و کپک پودری گل سرخ باشید. آهو و خرگوش نیز می‌توانند باعث آسیب شوند.

گل رز مولتی فلورا به‌طور معمول در اواخر تابستان، پس از نمایش گل‌ها و تنه هرس می‌شود.

گل رز مولتی فلورا از طریق قلمه‌های نیمه رسیده در اواخر تابستان یا قلمه‌های چوب سخت در پاییز تکثیر کنید.

گل رز مولتی فلورا بومی آسیای شرقی است. به پاکستان، آفریقای جنوبی، آمریکای شمالی، استرالیا و نیوزلند معرفی شده است.

تولیدمثل رویشی یا غیرجنسی (جوانه زدن). تولیدمثل رویشی (جوانه زدن) زمانی اتفاق می‌افتد که ساقه‌ها بریده یا شکسته شوند. جوانه زدن ساقه‌های زایشی بیشتری تولید می‌کند که جای خود را به گل‌ها، میوه‌ها و دانه‌های بیشتری نسبت به ساقه‌های بریده نشده یا شکسته اولیه می‌دهد. عصاهایی که برای مدت طولانی روی زمین نگه داشته می‌شوند می‌توانند ریشه‌ها را جوانه بزنند و گیاه جدیدی را تشکیل دهند (به‌عنوان‌مثال لایه‌بندی).

استراتژی‌های کنترل IPM برای گل رز مولتی فلورا

کنترل‌های فرهنگی

دارایی خود را برای گل رز مولتی فلور نظارت یا بازرسی بصری کنید. حداقل هر ماه ژوئن و سپتامبر این کار را انجام دهید. همان‌طور که در بخش دوم، استراتژی‌های کنترل IPM برای گیاهان مهاجم خارجی بیان شد، پیشگیری یک کنترل فرهنگی با ارزش است. از کاشت و تشویق به کاشت این‌گونه خودداری کنید. آموزش دیگران (مثلاً مشتریان یا همسایگان) در مورد خطرات این آفت، کنترل فرهنگی دیگری است که ارزش بسیار بالایی دارد.

کنترل‌های مکانیکی

بکشید، حفاری کنید، درو کنید و برش دهید. گیاهانی را که به‌راحتی کشیده می‌شوند بیرون بکشید. اگر نمی‌توانید گل رز مولتی فلور را با دست بکشید (مراقب خارها باشید)، می‌توانید گیاه را بیرون بیاورید یا با ابزار آن را بیرون بیاورید. قلمه زدن بهاره یا اوایل تابستان رز مولتی فلورا رشد آن را کند می‌کند، اما ممکن است مانع از تولید گل، میوه و دانه نشود. قلمه زدن یا چمن‌زنی مکرر در یک چرخه ماهانه در کوتاه شدن رشد گیاه و جلوگیری از تولید میوه و دانه (توت) مؤثرتر خواهد بود.توصیه شده که برای بیشه‌های مستقر یا قدیمی، چمن‌زنی یا برش مکرر از ۳ تا ۶ بار در هر فصل رشد به مدت دو تا چهار سال، گسترش این گیاه را کنترل کرده و وجود آن را در منطقه چمن‌زنی کاهش می‌دهد. اگر تصمیم دارید انبوه‌های مستقر را دره کنید، لطفاً توجه داشته باشید که بذر گل رز مولتی فلورا دارای بانک بذر با ماندگاری بالایی است. همان‌طور که چمن‌زنی می‌کنید سطح نور خورشید را روی زمین افزایش می‌دهید و به جوانه زدن بذرهای بانک بذر کمک می‌کنید. بنابراین، ممکن است این آفت را برای مدت طولانی‌تری نسبت به آنچه در ابتدا پیش‌بینی می‌کردید، کنترل کنید. کنترل‌های مکانیکی را می‌توان در هر زمانی در طول سال انجام داد. با این حال، بهترین زمان، ماه‌های قبل یا در طول گلدهی است.

کنترل بیولوژیکی

هنوز هیچ حشره، کنه یا ارگانیسم بیماری در دسترس تجاری وجود ندارد که عامل کنترل بیولوژیکی مؤثر باشد. از بزها و گوسفندهای اهلی برای کنترل گل رز در شرایط کشاورزی استفاده می‌شود. دانه رز کالسید، Megastigmus aculeatus var. nigroflavus Hoffmeyer یک زنبور بومی ژاپن است، اما در ایالات متحده به‌عنوان یک حشره مفید طبیعی شناخته شده است. هم نر و هم ماده وجود دارد. کالسیدهای بذر گل رز ماده (Hymenoptera: Torymidae)در باسن گیاهان گل رز چند فلورا تخم می‌گذارند و لاروهای در حال رشد از دانه‌ها تغذیه می‌کنند که بلوغ و نمو بذر را مختل می‌کند و منجر به مرگ‌ومیر قابل‌توجهی از بذر رز مولتی فلورا می‌شود. بااین‌حال، گسترش این زنبور کند است. پیشنهاد می‌کند که با گذشت زمان، زنبور کالسید و بیماری روزت رز (RRD)به‌عنوان عوامل کنترل زیستی ترکیبی که به‌طور هماهنگ برای کنترل این آفت‌زای عجیب‌وغریب کار می‌کنند، همپوشانی خواهند داشت. RRD در بخش دوم، استراتژی‌های کنترل IPM برای گیاهان مهاجم عجیب‌وغریب ذکر شده است. RRD یک ویروس گیاهی است که باعث می‌شود عصاها تحت جارو جادوگر قرار گیرند و برگ‌ها لکه‌های موزاییکی بنفش تیره را نشان می‌دهند که منجر به مرگ آهسته گل رز چند فلور می‌شود.

این ترکیب کنترل زیستی ممکن است چندین دهه طول بکشد تا کاهش قابل‌توجهی در جمعیت گل رز چند فلورا رخ دهد. بودجه بیشتری برای تحقیق و آزمایش برای این عوامل کنترل زیستی به‌شدت موردنیاز است تا انتظارات موردنظر کارشناسان کنترل زیستی را ثابت کنند.

کنترل‌های شیمیایی

بهترین زمان برای هر گزینه کنترل درست قبل از گلدهی گیاه است. علاوه بر این، استفاده از علف‌کش‌ها در تیر، مرداد و تا اواسط شهریور حداکثر کنترل شیمیایی را به همراه دارد. در این ماه‌ها کربوهیدرات‌ها و سایر ترکیبات گیاهی از طریق فتوسنتز در برگ‌ها ساخته می‌شوند و برای ذخیره‌سازی از برگ‌ها به ریشه منتقل می‌شوند. این جریان رو به پایین از ترکیبات گیاهی به تسهیل انتقال علف‌کش برگی و کنده به ریشه در این ماه‌ها برای کشتن مؤثرتر کمک می‌کند. کنترل مکانیکی برش یا چمن‌زنی نیز به همین دلیل در این ماه‌ها بسیار مؤثر است. به‌عنوان مثال، زمانی که روی هر گیاهی را قطع می‌کنید، ریشه‌ها به‌طور طبیعی با افزایش رشد بیشتر (جوانه زدن)، کاهش ذخایر ریشه (کربوهیدرات‌ها و سایر ترکیبات رشد) و تحت‌فشار قرار دادن گیاه واکنش نشان می‌دهند. هر بار که قسمت بالایی را می‌برید، گیاه را مجبور به جوانه زدن می‌کنید که باعث کاهش ذخایر ریشه و ضعیف شدن گیاه می‌شود.

کنترل شیمیایی پیشنهادی در طی ماه‌های ژوئیه، آگوست و تا اواسط سپتامبر این است که گل رز چندگانه را تا یک اینچ از زمین برش دهید و بلافاصله با استفاده از برس رنگ یا اپلیکاتور اسفنجی، علف‌کش مستقیم گلایفوسیت را روی کنده تازه بریده شده بمالید. خلاصه قاتل پیچک سمی بسیار خوب کار می‌کند. کنترل شیمیایی پیشنهادی در ماه‌های مارس، آوریل، می و ژوئن این است که کنده را به ارتفاع (۶ تا ۱۲ اینچ) برش دهید و بگذارید جوانه بزند. سپس گیاه جوانه زده را در ماه‌های ژوئیه، آگوست یا اوایل سپتامبر به اندازه یک اینچ از زمین ببرید و با کنده با علف‌کش مستقیم گلایفوسیت بمالید.

وقتی که ما به دنبال طعم ملایم تری از  پیاز هسیتم، پیازچه و پیاز سبز گزینه ای انتخابی ما هستند. اما پیاز بهاره چیست و آیا همان پیازچه است؟ همچنین آیا پیازچه و پیاز سبز نیز یکسان هستند؟ بیایید در دنیای این پیازهای رنگارنگ گشتی بزنیم.

تفاوت بین پیازچه و پیاز سبز چیست؟

پیاز سبز و پیازچه در واقع یک چیز هستند. آنها یا بسیار جوان از پیازهای معمولی پیازساز که ما با آنها آشنا هستیم برداشت می شوند یا می توانند از گونه های دیگری که در واقع هرگز پیاز تشکیل نمی دهند، تهیه شوند. پیازچه بلند است و انتهای ساقه آن سفید رنگ است که بیرون نمی زند. آنها یک نیش پیازی اما ملایم دارند که به شدت پیاز معمولی نیست (قسمت های سفید دارای شدیدترین طعم هستند). آنها را می توان به صورت خام یا پخته استفاده کرد و در حالی که برخی از آشپزها رویه سبز تیره تر را دور می اندازند، می توان کل آن را خورد و اغلب در آشپزی آسیایی استفاده می شود. پیازچه معمولا در تمام طول سال در دسترس است. به دنبال رنگ روشن، برگ های سالم و انتهای ساقه سفت باشید.

پیاز بهاره چیست؟

پیاز بهاره شبیه پیازچه هستند، اما پیازهای کوچکی در پایه دارند. این پیازها از گونه‌هایی می‌آیند که پیاز تولید می‌کنند و اساساً نسخه‌های بالغ‌تر پیازچه هستند. آنها در اواخر پاییز به عنوان نهال کاشته می شوند و سپس در بهار بعد برداشت می شوند، بنابراین کلمه بهاره در نام است.

پیاز بهاره شیرین‌تر و ملایم‌تر از پیاز معمولی است، اما سبزی‌ها نسبت به پیازچه طعم‌دارتر هستند. پیازها بسته به نوع آن می توانند قرمز یا سفید باشند و در حالی که می توان آنها را به همان شیوه پیاز معمولی استفاده کرد ولی به صورت کامل کبابی، برشته شده یا مانند پیاز مروارید استفاده می شود.

آیا می توان یکی را جایگزین دیگری کرد؟

اغلب در مورد یکسان بودن یا نبودن پیاز سبز و پیازچه سردرگمی وجود دارد و این ممکن است از این واقعیت ناشی شود که پیاز سبز در کشورهای دیگر مانند کانادا و بریتانیا به پیاز بهاره گفته می شود.

طعم و بافت پیازچه و پیازچه مشابه است. اما به خاطر داشته باشید که شدت طعم متفاوتی دارند. اگر پیازچه ها خام مانده اند، استفاده از پیازچه را به جای پیازچه توصیه نمی کنم، زیرا پیازچه طعم قوی تری دارد.

سبزی خردل فلفلی و ترد که به عنوان خردل برگ نیز شناخته می شود، در واقع یکی از مغذی ترین سبزیجات برگ سبز موجود در ماه های زمستان است. سبزی های دوست داشتنی آن، در واقع، ویتامین A، K، کاروتن ها و آنتی اکسیدان های فلاونوئید بیشتری نسبت به برخی از میوه ها و سبزیجات معمولی دارند. رویه‌های ترد و برگ‌دار از گیاه خردل جمع‌آوری می‌شود در حالی که کوچک، لطیف است و به مرحله گلدهی نمی‌رسد. برگ خردل سبز از خانواده Brassica است که شامل کلم، کلم بروکلی، کلم بروکسل و ... نیز می شود. سبزی خردل یک افزودنی خوشمزه و تند به سالاد و ساندویچ می دهد.

گیاه خردل بومی دشت های زیر هیمالیا در شبه قاره هند است که از زمان های قدیم معمولاً برای برگ ها و دانه های روغنی آن کشت می شد. خردل از محصولات زمستانی فصل سرد است. برگهای لطیف و ترد آنها طعم بیشتری دارند که از نوامبر تا مارس باقی می مانند. برگ‌های خردل تازه دارای برگ‌های سبز تیره و پهن با سطح صاف هستند و بسته به نوع رقم ممکن است لبه‌های دندانه‌دار، پرزدار یا توری داشته باشند. ساقه سبز روشن آن به طور گسترده به چندین جانبی منشعب می شود. سبزی خردل یک محصول فصل سرد است که به راحتی رشد می کند. آنها سرمای خفیف را تحمل می کنند و می توانند در تمام زمستان در آب و هوای گرمتر رشد کنند. قرار گرفتن در معرض یخ زدگی برگ ها را شیرین تر می کند و هوای گرم برگ ها را تند تر می کند.

زمان کاشت

کاشت را از اوایل بهار تا اواخر تابستان انجام دهید. سبزی خردل می تواند سرمای خفیف را تحمل کند.

فاصله کاشت

هنگام کاشت بذر خردل سبز را با فاصله ۱ اینچ از هم در ردیف هایی با فاصله ۶ تا ۸ اینچ قرار دهید.

آفات و بیماری های رایج

شته ها، مگس های سفید و سوسک های کک همگی از آفات رایج هستند. برای محافظت از محصولات، از پوشش های ردیفی استفاده کنید.

زمان و نحوه برداشت

سبزی خردل را می توان در حدود ۶ هفته برداشت کرد. برای برداشت، برگهای بزرگ بیرونی را در پایه برش دهید و برگهای کوچکتر داخلی را بگذارید تا به رشد خود ادامه دهند. شما می توانید به طور مداوم در طول فصل برداشت کنید.

برداشت

زمان برداشت بذر بسته به مکان و اینکه محصول زمستان گذرانی یا بهاره کاشته شده است متفاوت است. دانه ها را می توان با بریدن شاخه ها یا با برداشت گیاهان کامل جمع آوری کرد. برای جلوگیری از ریزش بذر، مواد برداشت شده را باید روی پارچه های قطره ای یا در ظروف قرار داد.

روش های مختلفی برای کوبیدن دانه ها وجود دارد. برداشت های کوچک را می توان با مالیدن میوه ها بین دستان خود یا روی سطحی که باعث باز شدن سیلیک ها می شود، خرد کرد. برای برداشت‌های بزرگ‌تر، گیاهان کامل را در وان‌های بزرگ یا روی برزنت قرار دهید و روی آن‌ها قدم بزنید. ساقه ها را پس از جدا شدن دانه ها دور بریزید و مواد باقیمانده را غربال کنید و بمالید. هنگامی که دانه ها در شرایط خشک و خنک نگهداری می شوند، می توانند به مدت ۶ سال زنده بمانند.

فواید سبزیجات خردل برای سلامتی

سبزی خردل منبعی غنی از آنتی اکسیدان ها (مانند فلاونوئیدهای مفید برای قلب و بتاکاروتن) است و حتی زمانی که پخته می شود، سطح ویتامین های A و K آن با بهترین آنها در رتبه اول قرار می گیرد. سبزیجات منبع عالی ویتامین K هستند. ۱۰۰ گرم برگ تازه حدود ۲۵۷٫۵ میکروگرم یا حدود ۲۱۵ درصد از نیاز روزانه به ویتامین K-1  (فیلوکینون) را تامین می کند. مشخص شده است که ویتامین K با افزایش فعالیت استئوبلاستیک در استخوان، نقش بالقوه ای در عملکرد ساخت توده استخوانی دارد. همچنین نقش ثابتی در بیماران مبتلا به آلزایمر با محدود کردن آسیب عصبی در مغز آنها دارد.

سبزی خردل، مانند اسفناج، انبار بسیاری از مواد مغذی گیاهی است که دارای خواص ارتقاء سلامت و پیشگیری از بیماری است. برگ خردل دارای کالری بسیار کم (۲۷ کالری در ۱۰۰ گرم برگ خام) و چربی است. با این حال، برگ‌های سبز تیره آن حاوی مقادیر فراوانی از فیتونوترینت‌ها، ویتامین‌ها و مواد معدنی هستند. علاوه بر این، حاوی مقدار بسیار خوبی از فیبر غذایی است که با تداخل در جذب آن در روده، به کنترل سطح کلسترول کمک می کند. فیبر کافی در غذا به حرکات صاف روده کمک می کند و در نتیجه از هموروئید، یبوست و همچنین بیماری های سرطان روده بزرگ محافظت می کند.

سبزیجات خردل منبع غنی آنتی اکسیدان هایی مانند فلاونوئیدها، ایندول ها، سولفورافان، کاروتن ها، لوتئین و زآگزانتین هستند. ایندول‌ها، عمدتاً دی-ایندولیل متان (DIM) و سولفورافان به دلیل مهار رشد سلول‌های سرطانی و اثرات سیتوتوکسیک بر سلول‌های سرطانی، دارای مزایای ثابت شده در برابر سرطان‌های پروستات، سینه، کولون و تخمدان هستند. برگ‌های تازه منبع متوسطی از ویتامین‌های گروه B مانند اسید فولیک، پیریدوکسین، تیامین، ریبوفلاوین و غیره هستند. این ویتامین محلول در آب نقش بسزایی در سنتز DNA و تقسیم سلولی دارد. وقتی این ویتامین در دوران بارداری به زنان مکمل داده شود، ممکن است به جلوگیری از نقص لوله عصبی در نوزادان آنها کمک کند.

برگ های تازه خردل منابع عالی ویتامین C هستند. ۱۰۰ برگ تازه ۷۰ میکروگرم یا حدود ۱۱۷ درصد از RDA را تامین می کند. ویتامین C (اسید اسکوربیک) یک آنتی اکسیدان طبیعی قوی است که از آسیب رادیکال های آزاد و عفونت های ویروسی شبیه آنفولانزا محافظت می کند. برگ‌های خردل نیز منابع باورنکردنی ویتامین A هستند. ویتامین A یک ماده مغذی ضروری برای حفظ سلامت مخاط و پوست است. مصرف میوه های طبیعی سرشار از فلاونوئیدها به محافظت در برابر سرطان ریه و حفره دهان کمک می کند.

سبزی خردل تازه منبع بسیار خوبی از چندین ماده معدنی ضروری مانند کلسیم، آهن، منیزیم، پتاسیم، روی، سلنیوم و منگنز است. مصرف منظم سبزی خردل در رژیم غذایی از آرتریت، پوکی استخوان، کم خونی فقر آهن جلوگیری می کند و اعتقاد بر این است که از بیماری های قلبی عروقی، آسم و سرطان روده بزرگ و پروستات محافظت می کند.

برای خرید بذر خردل سبز و سایر گیاهان دارویی به فروشگاه بذر ظرافت (https://zerafat.com) مراجعه فرمایید.

انار (Punica granatum) تاج جواهر دنیای میوه است. هزاران سال است که انار توسط فرهنگ ها و تمدن های مختلف در سراسر جهان جشن گرفته می شود. در اسطوره های باستانی و سنت های مذهبی ظاهر می شود. انار همچنین به عنوان یک میوه فوق العاده به دلیل خواص غذایی و دارویی قابل توجهی که به طور سنتی برای درمان بیماری هایی از اختلالات گوارشی تا بیماری قلبی استفاده می شود، مورد استقبال قرار گرفته است. علاوه بر مصرف تازه میوه، می توان از میوه آن در تهیه شربت  و مربا استفاده کرد. میوه انار برای پرندگان نیز جذاب است.

گیاه انار درختچه ای بزرگ یا درخت کوچکی است که دارای برگ های صاف و همیشه سبز و گل های نارنجی تا قرمز خودنمایی می کند. دارای میوه گرد با پوشش بیرونی خشک (پوسته) است. انار یکی از طولانی ترین درختان میوه کشت شده است. این گیاه بومی مناطقی از جنوب شرقی اروپا تا غرب آسیا تا غرب هیمالیا است. گل‌های قرمز درشت، میوه‌های قرمز مایل به طلایی و برگ‌های سبز براق الهام‌بخش کنایه‌های بی‌شماری در ادبیات و هنر بوده و میوه انار از دیرباز نماد زیبایی و باروری بوده است.

انار به طور گسترده در سراسر منطقه مدیترانه کاشته می شود و هم به عنوان درخت و هم به عنوان یک درختچه بزرگ شناخته شده است. این درخت تابستانی به دلیل گل‌های قرمز روشن و همچنین میوه‌های خوراکی مایل به قرمز رشد می‌کند. علاوه بر این، رنگ قرمز-برنزی شاخ و برگ جدید بهاری انار و زردی برگ های در حال مرگ آن در پاییز هر دو چشمگیر هستند. این درخت برگ‌ریز زیبا می‌تواند تا ارتفاع ۵ متر و با گسترش ۵ متر رشد کند و سرعت رشد متوسطی در حدود ۲۵ سانتی‌متر در سال دارد. گل های قرمز آن از اردیبهشت تا تیرماه ظاهر می شود.

نیازها

انار در آفتاب کامل رشد می کند و به خشکی مقاوم است. آنها بهترین رشد را در خاک حاصلخیز و با زهکشی خوب دارند. انار پس از استقرار به مقداری آبیاری نیاز دارد. به طور کلی، درختان برای استقرار نیاز به آبیاری تکمیلی دارند، به خصوص اگر بعد از فصل بارندگی کاشته شوند. در سال اول به مقدار ۲۰ تا ۲۵ لیتر آب دو بار در هفته آبیاری شود. درخت انار در سال دوم خود نیاز به آبیاری ۴۰ لیتری در هفته دارد. با شروع سال سوم، درختان معمولاً مستقر می شوند و برخی مانند انار نیاز به آبیاری تکمیلی به میزان ۵۰ تا ۶۰ لیتر در ماه دارند. انار گرمای زیاد را تحمل می کند. آنها همچنین در خاک های قلیایی که اکثر گیاهان را می کشند، به خوبی تحمل می کنند و رشد می کنند.

مشخصات

انار درختی برگریز، گرد یا درختچه ای بزرگ است که گاهی تک تنه است، اما اغلب با تنه های کم شاخه دیده می شود. نمونه های قدیمی غالباً ظاهری زیبا به نظر می رسند. برگها به رنگ سبز براق، مستطیلی باریک با حاشیه های مواج و ۵ تا ۷٫۵ سانتی متر طول و ۲٫۵ سانتی متر عرض دارند. انار در بهار جوان مسی رنگ و در پاییز ته رنگ زرد دارد. شاخه های شاخه ای خاردار هستند. گلهای اوایل تابستان قرمز روشن در دسته های ۱ تا ۵ تایی ظاهر می شوند. آنها لوله ای هستند و ظاهری شبیه میخک دارند و گلبرگ های مچاله شده دارند. گل ها به میوه های قرمز تیره تبدیل می شوند که در پاییز و اوایل زمستان می رسند. میوه کروی آن به اندازه یک پرتقال است. پوشش بیرونی سخت و چرمی است و اغلب شکافته می شود تا دانه زرشکی پوشیده از خمیر در داخل آن نمایان شود.

تکثیر

از طریق بذر در بهار و یا با قلمه نیمه رسیده در تابستان تکثیر کنید.

نگهداری

انار گیاهی نسبتاً کم نگهداری است، اما به دلیل شکل بوته مانند آن، ممکن است برای رشد یک درخت استاندارد نیاز به هرس داشته باشد. درختانی که برای تولید میوه رشد می کنند باید هرس شوند تا شاخه های متعدد پایه از بین بروند. نازک شدن در طول ماه های زمستان به شکل گیری ساختار درخت کمک می کند. از شکل دادن به آن خیلی زیاد که میوه ها با دست چیده شوند خودداری کنید. قبل از دوره گلدهی بهاره هرس نکنید تا از نمایش گلدهی لذت ببرید. در اوایل بهار به مقدار کم کود دهید. قرار گرفتن در معرض آبیاری زیاد در طول باردهی ممکن است باعث شکافتن زودرس میوه شود.

برای خرید بذر انار و سایر درختان به فروشگاه بذر ظرافت (https://zerafat.com) مراجعه فرمایید.